ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ
บทนำ
"พรุ่งนี้เราจะไปแคมป์ปิ้งกันนะทุกคน" โค้ชเอนโดประกาศหลังจากเรียกรวมตัวสมาชิกทุกคนมาที่ห้องชมรม
."พรุ่งนี้เราจะไปแคมป์ปิ้งกันนะทุกคน" โค้ชเอนโดประกาศหลังจากเรียกรวมตัวสมาชิกทุกคนมาที่ห้องชมรม
"สุดยอดไปเลย/เฮ"
"แล้วเราจะไปที่ไหนกันครับโค้ช" ชินโดยกมือขึ้นถาม
"ความลับ~~~" เอนโดยิ้มเริงร่า ดูมีความสุขกับการทำให้ทุกคนอยากรู้
"น่านะโค้ช บอกพวกผมหน่อยสิน้า" เทนมะที่ดูตื่นเต้นกว่าใครรีบขอร้องโค้ช
"เอาเป็นว่าฉันเลือกสถานที่ไว้แล้วล่ะ เหลือแค่ให้พวกเธอเก็บข้าวของพร้อมเดินทางเท่านั้นเอง"
.
.
.
.
.
เช้าวันต่อมา
เอนโดบอกให้ทุกคนมาพร้อมกันที่โรงเรียนไรมงตอนหกโมงเช้า โดยจะมีคิโดรอทุกคนอยู่ที่รถ ฮิคารุที่มาถึงเป็นคนแรก(เพราะตื่นเต้นจนนอนไม่หลับ)ทักทายสมาชิกแต่ละคนที่มาทีหลังเขาเรื่อยๆ
"โห แต่ละคนไปแคมป์ปิ้งหรือย้ายบ้านกันครับเนี่ย" ฮิคารุยืนตาโตมองสัมภาระที่แต่ละคนขนมาตั้งแต่เช้ามืดเพื่อรอขึ้นรถ
"โห แต่ละคนไปแคมป์ปิ้งหรือย้ายบ้านกันครับเนี่ย" ฮิคารุยืนตาโตมองสัมภาระที่แต่ละคนขนมาตั้งแต่เช้ามืดเพื่อรอขึ้นรถ
"อ้อ ฉันเอาอุปกรณ์ตกปลาไปด้วยน่ะ" ฮามาโนะชูกระเป๋ารูปทรงแปลกๆให้ดูแล้วบอกต่อว่าตั้งใจจะตกปลาประหลาดกลับบ้าน
"ส่วนฉันก็พกพวกห่วงยางไปเผื่อได้เล่นน้ำกัน"ซันโกคุชี้ไปทางกองกระเป๋าของเขา คงจะเอามาให้ทุกคนในชมรมใช้ด้วย
"อย่างนี้นี่เอง~ เอ๊ะ สึรุงิก็มีกระเป๋าใบใหญ่ตั้งสองใบแหน่ะ ไม่น่าเชื่อเลย" ฮิคารุมองไปทางสึรุงิที่เดินเข้ามาพอดี
"ก็เพราะพี่นั่นแหละ บอกให้เอานี่ไปเอานั่นไป เฮอะ" สึรุงิหน้าแดงก่ำ ไม่รู้ว่าเพราะกระเป๋าหนักหรือว่าอายที่ถูกพี่บังคับให้ขนของเหมือนเด็กๆกันแน่
"ฮ่าๆๆ พี่น้องกันก็งี้แหละน้า" นิชิคิตบบ่าสึรุงิแล้วหัวเราะลั่น
"คนที่เหลือช้ากันจริง เดี๋ยวปั๊ดทิ้งไว้ที่นี่แหละ" คาริยะมองสมาชิกที่มาตรงเวลาพร้อมกับบ่นอุบอิบ โค้ชนัดทุกคนให้มาพร้อมกันหกโมงเช้า! นี่มันหกโมงครึ่งแล้วนะ!
ตึกๆๆๆ
"ว๊ากกกกก สายแล้วๆ" เทนมะวิ่งเต็มฝีเท้ามาพร้อมกับคนที่เหลือ
"ช้ามาก นึกว่าจะต้องรอถึงเที่ยงแล้วนะเนี่ย"
"โทดทีคาริยะ ฉันดันลืมตั้งนาฬิกาปลุกน่ะ"
"ถ้ามากันครบแล้วก็ขึ้นรถสิ" โค้ชคิโดพูดแล้วเดินเข้าไปนั่งประจำที่ของตนเอง เมื่อเห็นอย่างนั้นทุกคนก็ทยอยขึ้นรถพร้อมออกเดินทางเต็มที่
"อ้าว แล้วโค้ชเอนกับพวกอาโออิจังไม่ได้ไปด้วยหรอ" เทนมะหันถามสึรุงิที่นั่งข้างๆ
"อ้าว แล้วโค้ชเอนกับพวกอาโออิจังไม่ได้ไปด้วยหรอ" เทนมะหันถามสึรุงิที่นั่งข้างๆ
"โค้ชกับพวกอาโออิจังบอกไปที่นั่นก่อนแล้ว"
"เอาล่ะ ทุกคนพร้อมนะ" คิโดถามทุกคนในรถ
"ครับ!"
"งั้นไปกันเลย"
.
.
.
.
"โอ้โห สุดยอดเลย" ชินสุเกะมองไปรอบๆบริเวณที่ทุกคนลง ที่ที่โค้ชคิโดพามาก็คือเกาะขนาดใหญ่่กลางทะเลกว้าง มีหาดทรายสีขาวยาวสุดลูกหูลูกตาและทะเสใสน่าเล่นอยู่ห่างจากตัวแค่ไม่กี่ก้าว เมื่อหันหลังไปก็พบป่าเขียวให้ความรู้สึกสดชื่นอย่างบอกไม่ถูก แต่พอทุกคนถามว่าเกาะนี้ชื่ออะไร โค้ชคิโดก็บอกเพียงแค่ว่าเป็นเกาะร้างที่ไม่มีใครเลยเท่านั้น
"ฮ้า อากาศดีจัง" เทนมะสูดหายใจเข้าออกลึกๆ
"ถ้าไม่มีอะไรแปลกๆก็ดีหรอก" ฮายามิบ่น
"นายก็ขี้กังวลตลอดเลยนะ เลิกบ่นบ้างเหอะน่า" คุรามะพูดพร้อมกับมองสำรวจไปทั่ว
หมับ!
จู่ๆฮิคารุก็คว้าแขนเสื้อของคาริยะเอาไว้แน่นแล้วลากคาริยะวิ่งไปทางทะเลทันที
"เห้ย จะทำอะไรเนี่ยฮิคารุ"
"ไปเล่นน้ำกันคาริยะ"
"เหวอ เดี๋ยวก่อนเซ่ ไว้ค่อยเล่นก็ด้ายยยยยย"
ตูม ซ่า~
หลังเห็นฮิคารุกับคาริยะลงทะเลไปแล้ว ทุกคนยกเว้นสึรุงิก็ไม่รอช้าวิ่งลงทะเลทั้นที บรรยากาศเต็มไปด้วยความสนุกสนาน เสียงเฮฮาดังลั่นไปทั่วเกาะ
"โค้ชคิโดครับแล้วโค้ชเอนโดล่ะ" คิริโนะถามขึ้น ทุกคนเลยหยุดเล่นน้ำและนึกขึ้นได้ว่าลืมโค้ชไปซะสนิท
"ไม่รู้เหมือนกัน ยังติดต่อไม่ได้เลย" คิโดทำหน้าเครียด เขากดโทรหาเอนโดตั้งแต่ก่อนถึงที่หมาย จนป่านนี้เอนโดก็ยังไม่รับสายเขาซักที
หลังรอคิโดโทรติดต่อเอนโด สมาชิกชมรมฟุตบอลไรมงทุกคนก็เริ่มเดินขึ้นจากน้ำมารวมตัวกันกับโค้ชคิโดรอว่าเมื่อไหร่โค้ชเอนโดของพวกเขาจะรับโทรศัพท์
วืด วืด วืด
ยังไม่ทันที่จะขึ้นจากน้ำกันครบ ทุกคนก็ได้ยินเสียงบางอย่างดังมาจากท้องฟ้า
"นั่นเสียงอะไรน่ะ" ชินสุเกะหันมองตามเสียงที่ได้ยิน และพบวัตถุประหลาดบนท้องฟ้าด้านบน
"นกเหรอ ตัวใหญ่จัง" ฮามาโนะ
"ไม่ใช่นก เครื่องบินตะหาก" นิชิคิ
"แปลกๆนะ มันใหญ่ขึ้นเรื่อยๆรึเปล่าน่ะ" อิจิโนะ
"ใหญ่ขึ้นจนดูเหมือนถ้วยบะหมี่สำเร็จรูปเลยแฮะ" อาโอยามะ
"ถ้วยบะหมี่? นายเอาอะไรดูเนี่ย" ชินโด
"ถ้าทุกคนมัวแต่วิเคราะห์อยู่ละก็เราจะตายเอานะคร้าบ มันพุ่งมาทางเราชัดๆเลยนี่คร้าบบบบ" เทนมะ
ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!
สิ้นเสียงของเทนมะ สมาชิกชมรมฟุตบอลโรงเรียนไรมงก็หน้าตาตื่นแตกฮือออกกันไปคนละทิศคนละทาง วัตถุประหลาดจากท้องฟ้าพุ่งตรงมาทางพวกเขาเรื่อยๆด้วยความเร็วสูง
วืด วืด วืด
"แย่แล้ว ขึ้นเรือหนีก็คงไม่ทันแน่" คิริโนะมองไปทางเรือที่อยู่ห่างจากตัวไปหลายเมตร
"วิ่งเข้าป่าไป! หนีไปหลบหลังต้นไม้ก่อนเร็วเข้า!!!" ชินโดที่ดูมีสติมากกว่าใครตะโกนบอกทุกคน แต่มีคนที่ได้ยินและทำตามเขาอยู่แค่ไม่กี่คนเท่านั้น
แกร๊ก
บรึ้มมมมม!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น