คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter...6 SEME ONLY
สนามบินนานาชาติ อินชอน…
ผู้คนพลุกพล่านมากมาย ฮีชอลที่เป็นคนขี้รำคาญ แทนที่จะแสดงสีหน้าด้วยความไม่พอใจ และเบื่อหน่าย เค้ากับเลือกที่จะปั้นหน้านิ่งๆ เดินสะกดรอยตามร่างสูงอยู่ห่างๆ
โชคดีที่ว่า ชินดงแอบไปข้อมูลสืบมาโดยละเอียดถี่ยิบ ตั้งแต่เที่ยวบิน เวลาออกเดินทาง เลขที่นั่งบนเครื่อง โรงแรมที่พัก คฤหาสน์ส่วนตัว(เผื่อฮันกยองเลือกที่จะไปพักที่บ้าน) ร้านอาหารประจำ แม้กระทั่ง จำนวนลูกน้อง รถที่ใช้ ไปจนถึงรายชื่อลูกสมุนของแก๊งค์เครือข่ายทั้งหมดทุกคนที่อยู่ในจีน!
“หึ แกไม่รอดแน่ ฮันกยอง”คิดดังนั้น จากที่เดินทิ้งระยะห่างอยู่พอสมควร ฮีชอลกับเลือกที่จะเร่งฝีเท้าให้ทันร่างสูง
‘นี่คิม ฮีชอลคืดจะทำอะไรกันแน่?’
“อีกไม่กี่ก้าวเท่านั้น” ร่างบางตั้งใจจัดแต่งทรงผมให้ดูดี ริมฝีปากบางเม้มปิดสนิท 2 กำปั้นกำแน่น รีบจ้ำอ้าวให้ทันร่างสูง จนกระทั่ง...
พลั่ก!!!!.....
“โอ้ย!!!”ฮีชอลรีบลงไปทรุดตัวนั่งลงกับพื้น หลังจากแกล้งเดินชนร่างสูงจนตัวเองล้มลง แล้วแสร้งทำเป็นเจ็บขา
สู้ด้วยแรงไม่ได้ อย่างน้อย...ก็ใช้มารยาร้อยเล่มเกวียนนี่ล่ะวะเข้าสู้!
“เป็นอะไรหรือเปล่าคุณ?”ร่างสูงรีบเข้ามาดูอาการของฮีชอล ที่ตอนนี้ร้องโอดครวญ มือบางกุมที่ข้อเท้าตัวเองแน่น แกล้งทำเป็นเจ็บปวดจนดูน่าเชื่อ
“อ่า...ชะ...ชั้นไม่เป็นไร”ฮีชอลแล้งทำเป็นลุกขึ้นเดิน แต่ไม่ทันไรก็ล้มลงไปเหมือนเดิม
“อ่า...สงสัยข้อเท้าจะแพลง คุณไปไหวไหม?”ฮันกยองเอื้อมมือไปแตะที่ข้อเท้าของร่างบางเบาๆ ฮีชอลจึงแกล้งสะดุ้งสุดตัว
“ชั้นไม่เป็นไร ขอโทษด้วยนะที่เดินไม่ดูตาม้าตาเรือ ชั้นนี่ซุ่มซ่ามจริงๆเลย”ร่างบางส่ายหัวน้อยๆ ค่อยๆเกาะแขนร่างสูงที่คอยพยุงอยู่ลุกขึ้น
ฮันกยองถึงกับตาค้างทันที เขารู้ว่าบุคคลที่ยืนอยู่ตรงหน้านั้นเป็น ‘ผู้ชาย’แต่สิ่งที่ทำให้เค้าตกตะลึงคือ...ใบหน้าสวยหวานเหมือนผู้หญิง ที่ทำเอาเขาใจเต้นไม่เป็นจังหวะเลยทีเดียว
‘สวยได้ใจมาก นี่ถ้าซีวอนมาเห็น ป่านนี้...ม่อใส่ไปนานแล้ว’คิดในใจ พลางอมยิ้มน้อยๆ
“อ่า ตายแล้วๆ เครื่องจะออกแล้วด้วย”
‘อย่าคิดนะว่าชั้นไม่เห็น เมื่อกี๊แกมองหน้าชั้นแล้วอมยิ้ม โถ่...ไอ้...ไอ้บ้ากาม คิดอะไรอยู่วะเนี่ย? ชิ หนอยๆอย่ามาม่อใส่ชั้นนะเว้ย!’
ด่าร่างสูงในใจ แต่ใบหน้ากับเปื้อนไปด้วยความร้อนรน
“เอ๋ คุณกำลังจะไปไหนเหรอครับ?”ตอนนี้ทั้งสองลุกขึ้นยืนเรียบร้อย โดยฮันกยองทำเนียน แขนแกร่งโอบเข้าที่เอวของร่างบาง
คิม ฮีชอลรู้ดีทุกๆอย่าง แต่...เลือกที่จะไม่พูด ไม่โวยวาย เพราะว่า...
‘แผนการ กำลังไปได้สวย’
“อ๋อ ไปทำธุระที่จีนน่ะ อีก10 นาทีเครื่องจะออกแล้ว ชั้นขอตัวก่อนนะ” ฮีชอลค่อยๆเดินกระโผลกกระเผลกออกไป ร่างสูงเมื่อเห็นภาพตรงหน้าถึงกับยิ้มน้อยๆ รีบเดินไปคว้าแขนร่างบางเอาไว้
“อ๊ะ!!”
“นี่คุณ งั้นแสดงว่าคุณก็ไปเที่ยวบินเดียวกับผมน่ะสิ?”
“เอ๋??”
“ผมขอดูตั๋วหน่อยได้ไหม?”
ร่างบางยื่นซองใส่พาสปอร์ตกับตั๋วให้ ฮันกยองหยิบไปดูช้าๆ สีหน้าอมยิ้มออกมา
“งั้นคุณไปกับผมนะ แหม บังเอิญจัง...นั่งชั้นเดียวกับผมซะด้วย”
“จะ...จริงเหรอ”ฮีชอลอมยิ้มน้อยๆทำเป็นเขินอาย ฮันกยองอมยิ้ม แต่หารู้ไม่ว่า...ตอนนี้ ในใจทั้ง2คน…
คิดอะไรอยู่????
‘เออ บังเอิญบ้านแกน่ะสิ อย่าคิดเข้าข้างตัวเองนะเว้ย ชั้นอยากนั่งกับแกตายล่ะ คอยดู เวลาแกหลับ ชั้นจะเอามีดเจื๋อน...ของแกซะ หนอย!!!!’ (ฮีชอล)
‘ทำไมพระเจ้าช่างเป็นใจอะไรเยี่ยงนี้ คนอะไรวะ สวยได้ใจมาก น่าจับทำ...เมียชะมัด เฮ้ยๆๆ!! นี่แกคิดอะไรอยู่วะ จะเก็บอาการไหวไหมเนี่ย เผลอๆ ได้เมียก็คราวนี้ล่ะวะ หึหึ...’(ฮันกยอง)
***ขอโทษที่อัพช้า คอมไรเตอร์ไปแล้วค่ะ สู่สรวงสวรรค์T T
ความคิดเห็น