ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    มิลาเคล รักนี้ต้องข้ามโลก

    ลำดับตอนที่ #1 : โลกที่แสนสงบสุข

    • อัปเดตล่าสุด 13 ก.ย. 56


    1.โลกที่แสนสงบสุข
     
    ฉันมนุษย์โลกที่แสนจะธรรมดาแต่ไม่ธรรมดา ทำไมน่ะเหรอ? ก็เพราะว่าตอนนี้ฉันอยู่นอกโลก
    น่ะสิ55555 ฉันมาอยู่บนดาวมิกิลาเคิล ชื่ออาจจะฟังไม่คุ้นหูแต่มันก็คงอยู่ในหลืบไหนสักแห่ง
    บนจักรวาลแหละน่ะ ที่นี่ไม่แตกต่างกับโลกของเรานัก ไม่มีพวกเอเลี่ยนหน้าตาประหลาดๆ
    ไม่มีเครื่องมือล้ำยุคไฮเทคเหมือนในภาพยนต์ แต่ในทางกลับกัน ที่นี่ล้าสมัยสุดๆแต่งตัวได้เชยเก่า ล้าหลังอะไรขนาดนี้ นี่ฉันมาอยู่ต่างดาวหรือหลงยุคกันแน่นะเนี้ยยยย แบบนี้ไม่สนุกแล้วสิ!!
     ฉันอยากกลับบ้านนนนนน!!
         โอยยยย!ทำไมมันร้อนแบบนี้ ร้อนตับแตกม้ามแตกกันเลยทีเดียว ภาวะโลกร้อนนี่มันชั่งโหดร้ายซะจริงๆ ฉันไม่อยากออกไปเปิดร้านตอนนี้เลย ฉันเปิดร้านเบเกอรี่เล็กๆแถวย่านศูนย์กลางวัยรุ่น ซึ่งไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันจะขายดีขนาดไหน จึงเป็นเหตุผลที่ฉันห้ามปิดร้านโดยเด็ดขาด นี่ฉันไม่ได้งกนะ ใครว่าฉันหน้าเงินไม่จริงเลย ลองโตมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ไม่มีพ่อแม่ หาเงินเรียนเองบ้างสิ แล้วจะรู้ว่าเงินมันสำคัญแค่ไหน ชีวิตฉันชั่งรันทด หดหู้จิตใจ แต่ฉันไม่ถอยหรอกย่ะ และก็ไม่เอาปมด้อยตัวเองมาสร้างกระแส หรือทำตัวเละเทะเหลวไหลเป็นเด็กใจแตกเพิ่มให้กับสังคม เพราะฉันคิดว่าฉันมีดีกว่านั้นเยอะ อุว่ะฮ่าฮา!! สะจายย ฉันใช้กำลังที่มีทั้งหมดทุ่มเทกับธุรกิจเดียวในชีวิตของฉันโดยมีเพื่อนเลิฟอย่างยัยมิกเกล เป็นหุ้นส่วนคอยช่วยเหลืออยู่ด้วยตลอด(แบบบังคับ)
        บาบาบา บาบา นาน่ะ!! บาบาบา บาบา นาน่ะ!! อย่าตกใจเสียงโทรศัพท์เข้าน่ะ 

    "โหล!!ว่างายยยยยยมิกเกล"
    "มินตรานี้แกจะไปเปิดร้านยังอ่ะ"
    "กำลังจะปายยย แล้วแกล่ะอยู่ไหนแล้ว"
    "เออ...คือฉันนัดกะโจอี้ว่าจะไปเดทกันอ่ะแก คือฉันขอ....."   "หยุดเลย!! นี่แกจะทิ้งฉันให้อยู่ร้าน  คนเดียวได้ไงกัน ลูกค้าเยอะจะตายฉันทำคนเดียว ฉันก็ตายก่อนพอดีสิ แกห้ามไปนะเว้ยยยยย"
    "......นี้แก ฉันยังพูดไม่ทันจบเลยนะ แกอ่ะวันนี้ขอเถอะนะฉันเบี้ยวโจอี้มาหลายครั้งแล้ว จนเขาจะเลิกกับฉันอยู่แล้ว
     นี่แกจะใจร้ายไม่ให้ฉันไปสานต่อความสำพันธ์เลยเหรอ อันที่จริงเราก็ไม่เคยหยุดกันเลยนะตั้งแต่เปิดร้านเมื่อ3เดือนก่อน แกก็น่าจะหยุดบ้างนะ เอาอย่างนี้ล่ะกันวันนี้แกก็ไม่ต้องไปเปิดร้านแล้วก็ไปพักผ่อนข้างนอกซะ โอเคนะขอบใจมากกก" ตึ๊ด!!
    "กรี๊ดดดดด ยัยบ้าแกนะแก "  มันปิดเครื่องหนี้อีกต่างหาก นี่ฉันต้องปิดร้านจริงๆหรือเนี้ยเสียดายเงินที่ต้องได้จริงๆเลย ไม่มีอะไรจะชอกช้ำเท่านี้แล้ว  ว่างแบบนี้แล้วฉันจะไปไหนดีล่ะ เฮ้ยยย
    ไม่ได้ไปเที่ยวนานคิดไม่ออกจริงๆ ตลกเนอะยัยมิกเกลให้ฉันหยุดไปเที่ยวคนเดียว เพื่อ!!
     ไม่รู้จะไปไหนแล้วจริงๆร้อนๆแบบนี้ต้องไปเดินตากแอร์ในห้างเท่านั้น ประหยัดแอร์ประหยัดไฟเราแล้วช่วยโลกไปอีกทาง 555 (งกไปไหม) หลังจากแต่งเนื้อแต่งตัวพอดูดี(เพราะฉันดูดีอยู่แล้ว ฮิฮิ)ฉันก็โบกแท็กซี่บึ่งไปห้างที่ใกล้ที่สุดแอร์เย็นที่สุด แถมยังโดนโกงค่าแท็กซี่อีก เซ็งที่สุดพวกทำมาหากินกึ่งสุจริต เมื่อเข้าฉันก้าว
    เข้ามาในห้างแห่งนี้ฉันก็รู้สึกได้ถึงความเย็นที่มากระทบหนังหน้าของฉัน โอ้สวรรค์เย็นขนาดนี้ฉันย้ายที่นอนเข้ามาอยู่เลยดีกว่ามั้งเนี้ย(งกไม่เลิก) ฉันหันไปสะดุดตากับตู้ประหลาดๆใบใหญ่ที่ติดผนังตรงหลืบลับตาคน หรือที่รู้จักกันก็คือลิฟท์(มั้ง)โอ้โห!! ไม่ได้มาซะตั้งนานเดี๋ยวปรับปรุงแบบย้อนยุคซะด้วย คลาสสิกไปอีกแบบแฮะ แต่มีงบแค่นี้หรือเนี้ย เลยทำแค่ลิฟท์เดียว 55อยากลองของใหม่ถึงจะไม่ใหม่สำหรับคนอื่นแต่สำหลับฉันพึ่งจะเห็นครั้งแรกจ้า ฉันรีบกระโดดเข้าไปในลิฟประหลาดนั่นยังไม่ทันก้าวขาข้างสุดท้ายพ้น ประตูลิฟดันเลื่อนปิดเฉยเลย เกือบหนีบขาอันเรียวงามของฉันไปซะแล้ว และอีครั้งที่ฉันยังมิได้แตะต้องอะไรในลิฟ เพราะยังตกใจกับลิฟที่พยายามหนีบขาฉัน จู่ๆมันก็เลื่อนขึ้นเองอย่างรวดเร็ว(เร็วมากกกก)นี่สินะที่เขาเรียกว่าผีหลอก กรี๊ดดดดด อย่ามาหลอกมาหลอนฉันเลยฉันกลัวแล้ว จะทำบุญกรวดน้ำ กรวดหิน กรวดดิน กรวดทรายไปให้นะ  ความเร็วของลิฟผีสิงนี้ไม่มีท่าทีที่จะหยุดลงมีแต่จะเร็วขึ้นเรื่อยๆ โอ็ยย ตอนนี้ฉันรู้สึกมึนหัว หายใจไม่ออก และฉันก็................. วู๊บบบบบ!!

     ...โอยยยยยเพลียชะมัดเลย ปวดไปหมดทั้งตัวเลย ฉันไปโดนอะไรมาเนี้ย เอ๊ะเมื่อกี๊ฉันอยู่ในลิฟผีสิง แสดงว่าาา มันต้องฆ่าฉันตายฉันถึงมาอยู่ที่นี่ แล้วที่นี่มันที่ไหนกันเนี้ยยยย โอ้ยยยยิ่งคิดยิ่งปวดหัว
    "ฟื้นแล้วเหรอเจ้ามนุษย์โลก เจ้านี่โชคดีนะที่รอดมาได้" เสียงชายแก่คนหนึ่งที่พึ่งเดินเข้ามาในห้องแปลกตาที่ฉันนอนอยู่ ท่าทางการพูดและการแต่งตัวที่แปลกประหลาดยิ่งทำให้ฉันฝันหนีดีฝ่อ ฉันคงตายไปแล้วจริงๆสินะ
     ฉันยังสาวยังแซ่อยู่เลย ยังไม่มีบ้านมีรถเป็นของตัวเอง แต่งงานก็ไม่ได้แต่งที่สำคัญแฟนก็ยังไม่มี ชีวิตฉันมันจะรันทดไปไหนเนี้ย ฮือ....ฮือ....... น้ำตาของฉันเริ่มไหลมาไม่หยุดอาบไปทั่วหน้าพร้อมกับเสียงสะอื้นที่ดังขึ้นเรื่อยๆ "อ้าว เจ้ามนุษย์โลกเจ้าจะร้องไห้ทำไมเล่า555คงดีใจสินะ ที่รอดมาถึงมิกิลาเคิลได้" ฮือ ฮือ ดีใจบ้าบออะไรล่ะ ฉันยังไม่อยาากตาย เอ๊ะ! มิกิลาเคิล
    มันสวรรค์ชั้นไหนกันนะไม่เคยได้ยิน "ที่นี่คือสวรรค์ใช่ไหมท่านคงเป็นพระเจ้ามารับตัวฉันสินะ ฉันทำผิดอะไร ชีวิตฉันเกิดมาก็รันทดอยู่แล้วพ่อแม่ไม่มีต้องอยู่ตัวคนเดียวไหนจะต้องมาตายเร็วแบบนี้อีก ท่านไม่ยุติธรรมเลยพระเจ้า!!!
     
    "เดี๋ยวๆๆเจ้าหยุดร้องครวญครางได้แล้ว ที่นี่ไม่ใช่สวรรค์และข้าก็ไม่ใช่พระเจ้าอะไรของเจ้าด้วย
    ข้าคือแพทย์หลวงของดาวมิกิลาเคล นี่นี้คือดวงดาวในระบบสุริยะจักรวาลดวงนึงเหมือนโลกของเจ้า"   ฉันได้ฟังที่ตาแพทย์ชราคนนี้เล่าก็ถึงกับหยุดร้องไห้ในทันทีเพราะฉันกำลัง อึ้ง ทึ่ง กับการอยู่บนต่างดาวคนละดวงกับโลก และมนุษย์ต่างดาวที่ปลอมตัวมาเหมือนคน พูดภาษาเดียวกับฉัน 
    "อ๊ากกกกกกกก นี่มันสุดยอดมาก เรื่องจริงใช่ไหมเนี้ย ซ้อนกล้องเอาไว้เปล่า อยู่ช่องอะไรเนี้ยรายการนี้ไม่เคยดูแฮะ นี่ๆลุงไปเอาเสื้อเชยๆตั้งแต่สมัยพระเจ้าเห่ายังไม่มีเห่ามาจากไหนเนี้ย ค่าตัวคุ้มกะค่าเช่าชุดไหมเนี้ยลุง555555ขำดีๆ แล้วไงต่อล่ะ บทต่อไปเลย" รายการเกมส์โชว์แน่นอนเลย ฉันเคยดูรายการนึงชอบแกล้งคน หลอกให้อึ้งกันไปเลย แต่ยอมรับนะรายการนี้เนียนจริงๆสุดยอด ฉันขำอยู่พักนึงก็เดินออกมาสำรวจระเบียงนอกห้องแปลกตาและดูขลังเหมือนมีพลังงานอะไรบางอย่าง ก็เป็นนนนได้..... ห้องนี้ตกแต่งด้วยสีทองประกายมุขทั้งห้องปนผนังแขวนภาพวาดผู้ชายและ
    ผู้หญิงแต่งตัวแปลกๆแต่ดูดีมีฐานะด้วยเครื่งประดับเต็มตัวพร้อมมงกุฏสวมบนศรีษะของแต่ละคน ฉันหยุดดูภาพวาดที่ทีมงานรายการชั่งสรรหามาตกแต่งอย่างดี ฝีมือการวาดใช้ได้อยู่ครู่นึงตาลุงแพทย์ก็พูดขัดอารมณ์ศิลป์ของฉัน ให้ตายสิเสียอารมณ์จริงๆ "นี่คือองค์ราชินีมินร่าและองค์ราชาไคโร พระองค์ทั้งสองทรงเป็นกษัตริย์ปกครองดาวแห่งนี้" แหมะ ยังไม่เลิกอินกับบทบาทนะตาลุงนี่ ฉันเดินตรงไปยังระเบียงเพื่อจะหาทีมงานคนอื่นๆฉันทีที่ฉันได้เห็นแสงสว่างสีนวลทองเจิดจ้าส่องมากระทบลูกตาฉัน ฉันก็ได้ตกตะลึง อึง ทึ่งอีกครั้ง อ๊ากกกก นี่..นี่...นี่มัน พระจันทร์ทั้งลูกเต็มๆลูกตา คมชัด ลึกมาก อย่างกับตอนนี้ฉันใส่แว่น3Dภาพทะลุจอ "นี่..นี่ มันพระจันทร์จริงๆเหรอลุง โอ้แม่เจ้าเกิดมาฉันพึ่งเคยเห็นพระจันทร์ใกล้ๆเต็มสองตาก็วันนี้แหละ"
    นี่ฉันอยู่นอกโลกจริงๆหรือเนี้ยแถมมาอยู่ดาวประหลาดๆชื่อเรียกยากกับพวกมนุษย์ต่างดาวที่แปลงกายมาเป็นมนุษย์อีก อ๊ากกกกก นี่มันปัญหาระดับโลกเชียวนะ มีมนุษย์ต่างดาวจากนอกโลกบุกไปลักพาตัวมนุษย์สาวสวยเพื่อจับมาทดลอง และโจมตีโลกภายหลัง ทำไมไม่มีใครรับรู้เลยว่าาฉันหลุดออกมาจากโลกแล้ว 
     


















    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×