ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ตราบาป...กามเทพ (ผ่านการพิจารณากับอินเลิฟแล้วค่ะ)

    ลำดับตอนที่ #18 : ตอนที่ 18 อบอุ่น

    • อัปเดตล่าสุด 14 ก.พ. 57


    อ่านได้ในแบบรูปเล่มนะคะ... ^_^

     

    ศิวัชเดินออกมานอกบ้านพร้อมกับภรรยาสาว และหันมามองเธอด้วยรอยยิ้ม ผิดกับพิมพิศษที่ส่งค้อนวงใหญ่มาให้สามีด้วยความหมันไส้

    “หึงผมหรือไง”

    “เปล่าสักหน่อย” พิมพิษารีบพูดโดยเบือนหน้าหนีไปยังอีกด้านเพื่อไม่ให้เขาเห็นถึงใบหน้าที่เปลี่ยนสี

    “เราไปเดินเล่นกันไหม”

    พิมพิศาหันไปมองคนพูดด้วยความรู้สึกประหลาดใจ ไม่เคยคิดว่าศิวัชจะแสดงความอ่อนโยนและความหวานออกมาให้เธอได้สัมผัสได้

    “ผมอยากเดินเล่นน่ะ” ศิวัชพูดไปตามความรู้สึกที่เกิดขึ้นภายในใจ

    บรรยากาศที่เงียบสงบท่ามกลางต้นไม้เขียวขวีที่พากันพัดไปมาตามจังหวะสายลม ไม่มีแสงมีเสียงจอแจรบกวนให้หัวใจเธอและเขาว้าวุ่นทำให้รู้สึกสงบไม่ยากเลย

    สายลมที่พัดพาความเย็นเข้ามากระทบยังเรือนร่างบวกกับกลิ่นไอของธรรมชาติ มันสร้างความร่มรื่นและสบายทั้งกายและใจให้คนทั้งสองได้ดีทีเดียว

    สองหนุ่มสาวหย่อนตัวนั่งลงยังเนินเขาเตี้ยๆ พร้อมกับฝังเสียงจิ้งหรีดที่ดังขึ้นอย่างเซ็งแซ่ด้วยรอยยิ้ม และมองกวางที่แอบมาหาอาหารยามค่ำคืนด้วยความเพลิดเพลิน

    “เงียบดีนะ...เหมาะกับการพักผ่อน” ศิวัชพูดขึ้นมาอย่างเบาเบา ละทิ้งอคติและความรู้สึกเลวร้ายทิ้งไปชั่วคราว

    “ฉันเห็นด้วยค่ะ...สงบเงียบ และสดชื่น” หญิงสาวตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม

    “คืนนี้ดาวสวยนะ...” เขาพูดเสียงนุ่มทุ้มพร้อมกับหันมองใบหน้านวลที่กำลังแหงานหน้าขึ้นมองไปยังท้องฟ้า

    “สวยค่ะ ถ้าเป็นที่กรุงเทพฯ เราคงไม่เห็นดาวแบบนี้แน่นอนค่ะ”

    พิมพิศายังคงยิ้ม มันเป็นครั้งที่สองแล้วที่เธอมีโอกาสได้นั่งดูดาวกับศิวัช แต่ครั้งนี้ดูเหมือนความอบอุ่นในหัวใจเธอจะเพิ่มมากขึ้นเป็นทวีคูณ

    ร่างสูงเอนตัวลงนอนบนพื้นหญ้าด้วยท่าทางสบายพร้อมกับสูดกลิ่นไอธรรมชาติ ก่อนจะกระตุกแขนร่างบางให้ร่วงหล่นลงมานอนเคียงข้างกัน

    “อุ๊ย!!” พิมพิศาสดุ้งเล็กน้อย แต่เจ้าตัวไม่ได้โวยวายหรือหงุดหงิดกับการกระทำของเขา แต่กลับรู้สึกถึงเสียงหัวใจที่เต้นรัวเร็วไม่เป็นจังหวะ

    “นอนดูดีกว่า ได้บรรยากาศมากกว่านั่งดูดาวอีกนะ”

    พิมพิศายังคงยิ้มในความมืดและเงยหน้ามองไปยังท้องฟ้ากว้าง แม้ว่าจะมีเพียงความเงียบและเสียงจากธรรมชาติ มันไม่ได้สร้างความอึดอัดให้กับความรู้สึกของเธอเลยสักนิด และยังคงรับรู้ได้ถึงความอบอุ่น ความอ่อนโยนที่ศิวัชส่งผ่านมาให้

    ศิวัชตะแคงตัวมองภรรยายามที่เธอเผลอ และทำให้เขาเห็นถึงใบหน้านวลที่ดูอิ่มเอมและไร้เดียงสาจนทำให้เขาอดใจไม่ได้ต้องก้มลงหอมแก้มนวลนั้น

    “คุณศิวัช...” หญิงสาวหันค้อนสามีด้วยความตกใจกึ่งเขินอาย

    ศิวัชยังคงยิ้มและเลื่อนลงมาสัมผัสที่ริมฝีปากบางอย่างอ่อนโยนและนุ่มนวล จนทำให้คนถูกกระทำหวั่นไหวและวาบหวามในหัวใจขึ้นมาทันที

    ขอให้คุณเป็นอย่างนี้ตลอดไปค่ะ...

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×