คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : ตอนที่ 18 อบอุ่น
อ่านได้ในแบบรูปเล่มนะคะ... ^_^
ศิวัชเดินออกมานอกบ้านพร้อมกับภรรยาสาว และหันมามองเธอด้วยรอยยิ้ม ผิดกับพิมพิศษที่ส่งค้อนวงใหญ่มาให้สามีด้วยความหมันไส้
“หึงผมหรือไง”
“เปล่าสักหน่อย” พิมพิษารีบพูดโดยเบือนหน้าหนีไปยังอีกด้านเพื่อไม่ให้เขาเห็นถึงใบหน้าที่เปลี่ยนสี
“เราไปเดินเล่นกันไหม”
พิมพิศาหันไปมองคนพูดด้วยความรู้สึกประหลาดใจ ไม่เคยคิดว่าศิวัชจะแสดงความอ่อนโยนและความหวานออกมาให้เธอได้สัมผัสได้
“ผมอยากเดินเล่นน่ะ” ศิวัชพูดไปตามความรู้สึกที่เกิดขึ้นภายในใจ
บรรยากาศที่เงียบสงบท่ามกลางต้นไม้เขียวขวีที่พากันพัดไปมาตามจังหวะสายลม ไม่มีแสงมีเสียงจอแจรบกวนให้หัวใจเธอและเขาว้าวุ่นทำให้รู้สึกสงบไม่ยากเลย
สายลมที่พัดพาความเย็นเข้ามากระทบยังเรือนร่างบวกกับกลิ่นไอของธรรมชาติ มันสร้างความร่มรื่นและสบายทั้งกายและใจให้คนทั้งสองได้ดีทีเดียว
สองหนุ่มสาวหย่อนตัวนั่งลงยังเนินเขาเตี้ยๆ พร้อมกับฝังเสียงจิ้งหรีดที่ดังขึ้นอย่างเซ็งแซ่ด้วยรอยยิ้ม และมองกวางที่แอบมาหาอาหารยามค่ำคืนด้วยความเพลิดเพลิน
“เงียบดีนะ...เหมาะกับการพักผ่อน” ศิวัชพูดขึ้นมาอย่างเบาเบา ละทิ้งอคติและความรู้สึกเลวร้ายทิ้งไปชั่วคราว
“ฉันเห็นด้วยค่ะ...สงบเงียบ และสดชื่น” หญิงสาวตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม
“คืนนี้ดาวสวยนะ...” เขาพูดเสียงนุ่มทุ้มพร้อมกับหันมองใบหน้านวลที่กำลังแหงานหน้าขึ้นมองไปยังท้องฟ้า
“สวยค่ะ ถ้าเป็นที่กรุงเทพฯ เราคงไม่เห็นดาวแบบนี้แน่นอนค่ะ”
พิมพิศายังคงยิ้ม มันเป็นครั้งที่สองแล้วที่เธอมีโอกาสได้นั่งดูดาวกับศิวัช แต่ครั้งนี้ดูเหมือนความอบอุ่นในหัวใจเธอจะเพิ่มมากขึ้นเป็นทวีคูณ
ร่างสูงเอนตัวลงนอนบนพื้นหญ้าด้วยท่าทางสบายพร้อมกับสูดกลิ่นไอธรรมชาติ ก่อนจะกระตุกแขนร่างบางให้ร่วงหล่นลงมานอนเคียงข้างกัน
“อุ๊ย!!” พิมพิศาสดุ้งเล็กน้อย แต่เจ้าตัวไม่ได้โวยวายหรือหงุดหงิดกับการกระทำของเขา แต่กลับรู้สึกถึงเสียงหัวใจที่เต้นรัวเร็วไม่เป็นจังหวะ
“นอนดูดีกว่า ได้บรรยากาศมากกว่านั่งดูดาวอีกนะ”
พิมพิศายังคงยิ้มในความมืดและเงยหน้ามองไปยังท้องฟ้ากว้าง แม้ว่าจะมีเพียงความเงียบและเสียงจากธรรมชาติ มันไม่ได้สร้างความอึดอัดให้กับความรู้สึกของเธอเลยสักนิด และยังคงรับรู้ได้ถึงความอบอุ่น ความอ่อนโยนที่ศิวัชส่งผ่านมาให้
ศิวัชตะแคงตัวมองภรรยายามที่เธอเผลอ และทำให้เขาเห็นถึงใบหน้านวลที่ดูอิ่มเอมและไร้เดียงสาจนทำให้เขาอดใจไม่ได้ต้องก้มลงหอมแก้มนวลนั้น
“คุณศิวัช...” หญิงสาวหันค้อนสามีด้วยความตกใจกึ่งเขินอาย
ศิวัชยังคงยิ้มและเลื่อนลงมาสัมผัสที่ริมฝีปากบางอย่างอ่อนโยนและนุ่มนวล จนทำให้คนถูกกระทำหวั่นไหวและวาบหวามในหัวใจขึ้นมาทันที
ขอให้คุณเป็นอย่างนี้ตลอดไปค่ะ...
ความคิดเห็น