KAI

ลำดับตอนที่ #8 : ดูงาน?

หลายปีต่อมา

"ปาม ปา ปาม ปามมมม ปะห้าาาา ปามมมม ปาม ปาม ปาม ป๋ามมมม กระผมมีเรื่องจะเรียนทุกท่านว่าปิดเทอมแล๋วววววววววววนะ   ขอร้าบบบบ อุก-" 

"นักเรียน! กรุณาอยู่ในความสงบด้วย!" อาจารย์มาคิณี พูดเสียงดังลั่น เท่านั้นยังไม่พอเธอยังใช้ท่าไม้ตาย"ช้อกบินทะลุฟ้า"อีกด้วย ซึ่งคนที่โดนก็ไม่ใช้ใครที่ไหน ไนธาส ตัวก่อกวนประจำปี นั่นเอง

"โท โท โทโท 'จารย์ยอมๆไอ้ไนมันหน่อยก็ได้นะครับ ผมละส่งส๋าร สงสารมันจริ๋งๆ" ผู้ชายหน้าตากวนๆพูดขึ่นขัดจังหวะท่าไม้ตาย

"ใช้คะอาจารย์ วันนี้วันสุดท้ายแล้วนะคะ!" คราวนี้เป็นสาวร่างบางหน้าตาน่ารัก เจ้าของฉายา"สตรีทอง" ประจำห้อง

"ให้ตายสิ เมนา ทุกครั้งที่ครูสั่งสอน ไนธาส ทำม้ายเธอต้องมาช่วยเหลื่อมันด้วย"

อาจารย์มาคิณีพูดด้วยนำ้เสียงราบเรียบ โดยไม่สนใจว่าแม่นางจะหน้าแดงเพียงใด

"ก-ก็ เขา- เขา ป- เป็น เพื่อนของหนูนี้คะ! อาจารย์มาคิณี!" เมนาหน้าแดงแจ๋ เธอบิบตัวไปมาเพราะความอาย และก็แอบมองเจ้าตัวปัญหารอบหนึ่งก่อนจะหันหน้ากลับมาที่กระดาน แล้วทำสีหน้าปกติ

ส่วนเจ้าตัวปัญหา ก็ไม่รู้อะไรกับเขาเลยก็ยังคงลูบหน้าผากตนเองต่อไป

"เอาละๆ เอาเป็นว่าเรามาเข้าเรื่องกันได้แล้ว" อาจารย์มองไปรอบๆ"ในวันนี้จะมีผู้แนะนำการเลื่อกทำงาน และอาจจะเป็นรุ่นพี่พวกเธอในอนาคตก็ได้" อาจารย์มาคิณีพยักหน้าอย่างพอใจ เมื่อเห็นว่าทุกคนฟังเธออย่างตั่งใจ ยกเว้น..ตัวปัญหาอยู่คนหนึ่ง

"พวกเขาจะอยู่ในที่ต่างๆตามรร. พวกเธอสามารถหาพวกเขาได้จากเว็บโรงเรียน"อาจารย์ยังพูดต่อไป โดยไม่สนใจเจ้าตัวปัญหา ในธาส 

นักเรียนทุกคนหยิบโทรศัพขึ่นมาพร้อมเพรียงกันโดยไม่ได้นัดหมาย แม่กระทั้งเจ้าตัวปัญหาเองก็ด้วย

"พวกเธอจะเห็นว่ามีข้อมูลอยู่ในโทรศัพอยู่แล้ว อยากรู้อะไรเพิมเติมก็ไปถามเขาเองละกันนะ และท้ายที่สุดขอให้พวกเธอจำเอาไว้เลยว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ่นก็ห้ามยอมแพ้เป็นอันขาด ขอให้มองรอบข่างไว้ ว่าเธอยังมีอะไรและเสียอะไรไป แค่นี้ละ ครูขอให้ทุกคนโชคดี"

"อ้อ! จริงด้วยสิ!" อาจารย์พูดเสียงดังได้ยินไปถึ่งชั้นสาม "เกี่ยวกับเรื่องกลุ้มอะไรของเธอนั่นนะ มีเจ้าหน้าที่อะไรสักอย่างมาด้วยละนะ ถือเป็นโชคดีของเธอละกันที่ แฟชั่น ของรุ่นนี้มีการรับรอง

หย่างเป็นทางการ"อาจารย์พูดด้วยร้อยยิ้ม เมื่อเห็นนักเรียนดีเด่นคนหนึ่งทำสีหน้าดีใจอย่งสุดขั่ว

"ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้นก็ได้ ไคท์ ถ่าเธอเลือกที่จะสนใจในทางนี้จริงๆ ครูก็ไม่ห้ามหรอกนะ แต่ถ่าพูดกันตามเนื้อผ้าเธอน่าจะไปเรียนด้านกฎหมายจะดีกว่านะ"

ไคท์ยิ้มรับ

   

"เวทย์มนก็เหมื่อนกับวิทย์นะครับครู แต่ว่ามันแตกต่างกันไปหน่อยที่มันเป็นแฟชั่นรูปแบบหนึ่งนะครับ อาจารย์มาคิณี ศรีเกษตร"

"เอาเถอะๆ เอาเป็นว่าไปเถอะใกล้ถึ่งเวลาแล้ว อีกแค่ 20 นาทีเอง ระหว่างนี้ก็คิดไปละกันว่าจะไปดูที่ไหนก่อนดีระหว่างที่พวกเขากำลังมาที่นี่" อ.ไม่บ่นเรื่องที่โดนเรียกเต็มยศสักนิด