KAI

ลำดับตอนที่ #4 : ทางเดิน

สักพักระหว่างเดินมาที่ห้องเรียน กลับเป็นเวลาที่สั้นกว่าที่คิด 
ในระหว่างทางเขาก็เจอสายตาแปลกๆ โดยรวมแล้วก็ประมาณออกมาได้ว่า'ทำไม' ตัวของไคท์นั่นไม่ได้เดือนร้องอะไร ตรงกันข้ามนี้เป็นสิ่งที่เขารู้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ว่ายังไงๆ ก็ไม่มีใครเข้าใจเขาแน่ในโรงเรียนนี้ จนกว่าจะมีใครนำเรื่องของเขามาศึกษาและประเมินให้ดี ว่าทำไม่เขาถึงทำแบบนี้
แต่ไม่ว่าใครจะคิดยังไงไคท์ก็ไม่มีทางที่กลับไปประกาศโง่ๆว่า
"ทุกๆคนคร้าบบบบบบบบ ผมจะกลับไปเป็นประธานนักเรียนแล้ววววววส่งเสียงหน่อยยยยย"แค่คิดไคท์ก็ขนลุกมาในทันที่ โดยพื่นฐานแล้วเขาก็ไม่ชอบอะไรบ้าๆอยู่แล้วอันที่จริง..คงต้องเรียกว่าเกลียดด้วยซำไป 

แต่ชั่ววูบนั้นเอง ไคท์ก็ยิ้มกับตัวเองเบาๆเมื่อนึกถิ่งเหล่าผ่องเพื่อนสหายหายฮาเฮของเขา
'อันที่จริงแล้ว พวกนั้นก็บ้าบอมากที่สุดเลยอะน่ะ' ไคท์มองไปรอบๆเมื่อพบว่าตนเองมาถึ่งห้องเรียน
6-S
แล้ว 
แต่เขาก็ต้องประหลาดใจที่ในห้องยังคงเงียบสงบเช่นเดิม ไร้ซึ่งการคุยในซึ่งที่เขาทำลงไปสักนิด
ไคท์สังหรใจไม่ดีแต่ก็ลองเปิดประตูดู
สิ่งแรกที่เขาพบคือ
น้ำที่ตกลงมา
จากประตูห้อง
ที่เขาเพิงเปิดไปเมื่อกี้นี้เอง