KAI

ลำดับตอนที่ #13 : ต่อไป

ไอแพดรุ่นเก่ายังคงฉายแสง ปรากฎภาพของตัวเขาอยู่ และในขณะนั้นเองเขาก็เห็นสีแดงสดราวกับเลือด พุ่งออกมา

ไคท์ปัดออกด้วยความตกใจ ทำให้วัตถุประหลาดกระเด็นไปอืกทางหนึ่ง มันตกไปตรงริมๆเพดาน(หรือตอนนี้ก็คือริมๆพื้นและไปโดนโคมไฟ) ก่อนจะตกลงไป พร้อมๆกับตัวไคท์

"........" ไม่มีเสียงร้องใดๆออกมาจากปากของชายผู้โชคร้าย จะมีก็แต่เลือดที่ออกมาจากช่องท้อง

ซึ่งทำให้ราฟาเอลตั้งปนิธานเอาไว้เลยว่า ต่อให้ตายเขาก็ไม่ใช้โคมไฟแน่นอน

       สำหรับโคมไฟนั้นถือเป็นของเก่ามากๆ สำหรับยุคที่ใช้แสงโซลาเซลกันเป็นปกติ เรื่องของเรื่องก็คือ ตึก หรือ สำนักงานที่เขา(จะทำงานต่อไป) มีนโยบายการอนุรักษ์ของเก่าอยู่

       ไคท์พยายามมองหาวัตถุสีแดง หรือก็คือคาลาไซ อุปกรณ์เก็บเวทย์มนต์ที่ทำให้ไคท์ที่ไม่มีพลังเวทย์มากพอ ทดลองเวทย์ได้สม่ำเสมอ ส่วนในตอนนี้คาลาไซนั้นอยู่อีกฟากหนึ่งของห้อง

       ราฟาเอลพยายามใช้เวทย์น้ำแข้งชะลออาการบาดเจ็บ ทำให้พลังเวทย์ลดลงอย่างรวดเร็ว แต่ก็ยังดี ที่เลือดหยุดไหลในทันที ทำให้ไคท์พอใจเป็นอย่างมา ในขณะที่ลุกขึ่นแล้วเดินไปเก็บคาลาไซ

       คาลาไซส่องแสงวิ้งๆ เพราะไคท์กำลังใช้เวทย์ที่มีอยู่เพียงน้อยนิดสูบพลังเวทย์เข้ามา ซึ่งทำให้พลังเวทย์โดยพื้นฐานหมดไป แต่พลังเวทย์ใหม่ที่พึงได้รับก็มีมากพอสมควร มากพอๆกับจำนวนพลังเวทย์ในคาลาไซก่อนที่จะโดนสูบเข้าไป ดังนั้น คาลาไซในต่อนี้ก็ค่อยๆร่วงหล่นลงไปและแตกเป็นชิ้นๆ ก่อนที่จะสลายไปกับสายลม

       เขามองไปรอบๆเพือประเมิณสถาณการณ์ แต่ราฟาเอลไม่สามารถจับพลังเวทย์ได้เลย ทำให้ไคท์ต้องกลับมาคิดใหม่ เกี่ยวกับประโยคที่ว่า "จะทดสอบในคราวต่อไป" แต่ยังไม่ทันได้คิดอะไรมาก ไคท์ ราฟาเอลก็นึกถึงเหตุผลของการที่ โทมัสลากเขาออกมาจากการทดสอบ

       ไม่ว่าจะพยายามคิดเท่าไร ไคท์ก็ได้สมมุติฐานที่ใกล้เคียงที่สุดคือ ต้องมีข้อผิดพลาดบ้างอย่างในขณะที่เขาทดสอบอยู่ และโทมัสก็มาห้ามไว้ได้ทัน พอคิดถึงตรงนี้ ราฟาเอลก็ได้คิดถึงประโยคหนึ่งที่เขาได้ยินมา

"ไม่ไหว ไคท์เหมื่อนลูกชายของเขามากเกินไป"

"จุดนี้เหละ ที่ทำให้นายไม่เหมือนนารีน"

        ราฟาเอลรู้สึกสงสารชายหัวล้านขึ่นมาทันใด ไคท์ไม่เคยมีลูกชายจึงไม่เข้าใจความรู้สึกนี้ ประกอบกับการที่เขาได้รับความรักมาอย่างเต็มที่(แต่ไม่มากไป)จากพ่อแม่ พี่สาวและพี่ชายทำให้เขาไม่เข้าใจเข้าไปใหญ่