ห้องวิจารณ์นิยาย สไตล์คาวาอี้ ❤

ลำดับตอนที่ #7 : = [ส่งงาน] = | เอสซ่า : ขอข้าวเจ้าให้จีทัศน์ |เซ็นรับแล้ว

ห้องวิจารณ์นิยาย สไตล์คาวาอี้ ❤

ชื่อเรื่อง : ขอข้าวเจ้าให้จีทัศน์

ผู้แต่ง : เอสซ่า

ลิ๊งค์เรื่อง : http://writer.dek-d.com/iamkuslin/writer/view.php?id=1149239

ห้องวิจารณ์นิยาย สไตล์คาวาอี้ มาวิจารณ์ให้แล้วค่า❤

หน้าห้อง : จากชื่อเรื่องตั้งแต่แรกเห็น เราค่อนข้างสงสัยนะคะว่าจะเป็นรักหวานแหววในแนวไหน แต่พอเข้ามาอ่านแล้ว จะร้อง ‘ อ๋อ ’ เป็นชื่อพระนางในเรื่องนั่นเอง ตอนแรกแอบคิดถึงนิยายแนวแฟนตาซีปนนักรบนะ ชื่อดูให้อารมณ์นั้น (เราคิดเองเออเองน่ะ 5555)

มาๆๆค่ะ มาที่ความน่าสนใจในการแนะนำเรื่องย่อดีกว่า ในส่วนนี้เราว่ายังเฉยๆนะ ยังไม่ดึงดูดความสนใจเราให้เข้ามาอ่านมากเท่าที่ควร เพราะดูเหมือนเป็นนิยายหนักๆ คือดูเหมือนเป็นนิยายเรื่องราวเกี่ยวกับครอบครัวที่ดูเครียดๆ เรายอมรับค่ะว่าไม่ถนัดนิยายอารมณ์นี้ เลยหาคำให้ไม่ถูกเท่าไหร่ แต่คำว่า  ‘ เรื่องราวความสัมพันธ์ของคนสองคนจึงมีความลึก หนาและวิจิตร ’ เป็นภาษาที่สวยมากนะคะ ตรงนี้โอเคเลย

พอเข้ามาการแนะนำในเรื่องหน้าแรก (บรรยายและรูปภาพ) เรายอมรับเลยว่านิยายเรื่องนี้ไม่ธรรมดาและน่าอ่านมาก จึงอยากให้ยกบางส่วนที่บรรยายในหน้าแรก ไปที่ส่วนแนะนำนิยายแล้วนำไปผสมผสานกับอันเดิมคือ ‘ ถึงเวลาแล้วที่จะต้องเรียนรู้ความหมายของคำว่า ‘รัก’ อีกรูปแบบ รักที่แสนบริสุทธิ์ของแม่และลูกเรื่องราวความสัมพันธ์ของคนสองคนจึงมีความลึก หนาและวิจิตรอย่างไม่สามารถหาอะไรมาเปรียบได้ ’

ส่วนที่บอกว่าไม่ต้องวิจารณ์การตกแต่ง เราก็มองข้ามไปนะ แต่อยากชมว่ารูปภาพเลือกมาได้ดีและเข้ากับเนื้อเรื่องมากทีเดียวค่า >_<

ในห้อง : มากันที่เนื้อเรื่องดีกว่า เอาจริงๆเนื้อเรื่องค่อนข้างแปลกใหม่ทีเดียว ปกติจะมีแต่ไรท์เตอร์ที่เขียนนิยายกุ๊กกิ๊กหนุ่มสาวเป็นตัวดำเนินหลัก แต่เรื่องนี้ตัวหลักคือเด็กน้อย

สำหรับตัวเนื้อหาคืออ่านครั้งแรกเสร็จต้องย้อนไปอ่านใหม่ แบบประมาณว่า เมื่อกี้พูดถึงใครนะ คือมันไม่ตรงกับคนที่เราคิดไว้ ส่วนนี้ต้องแก้ไขนิดนึงนะคะ เติมสรรพนามหรือชื่อเพิ่มไปนิด จะทำให้เรื่องดูลื่นขึ้น

มีส่วนนึงที่ว่า ทั้งคู่ไม่เคยสงสัยกันและกันว่าเป็นผู้ปลิดชีพภัทรดิศ อันนี้คือ ทั้งคู่ไม่เคยสงสัยกันและกันว่าใครเป็นผู้ปลิดชีพภัทรดิศรึเปล่า หรือเรางงเอง5555 แล้วก็ ‘ ถามเรื่องเรียนด้วยความเป็นห่วงอันตรธานหายไปและแทนที่ด้วยความว่างเปล่า ’ เราว่าใช้คำว่าแล้วน่าจะดูสมูธกว่า

            พอเราอ่านตอนหนึ่งจบก็เข้าสู่ตอนสองตอนสามไปเรื่อยๆ แล้วเราก็มาอ่านเริ่มใหม่ซ้ำอีกรอบเพราะเราอ่านอย่างเดียว เราไม่ได้คิดถึงเรื่องวิจารณ์เลย5555 ลืมว่าควรดูให้ละเอียดตรงไหนบ้างเพราะเนื้อเรื่องลื่นไหลและน่าติดตามตลอด ในบางส่วนจะต้องอ่านย้ำในหลายบรรทัดเพราะเรางงกับตัวละครเล็กน้อย แต่เริ่มจับจุดได้ก็เริ่มเข้าใจในตัวละครมากขึ้น

บทที่สองประโยคแรกๆเรางงตรง ‘ ตกแต่งใหม่ได้สำเร็จด้วยการสัมผัส ’ กับ ‘ นอนไม่หลับจนถ้ามิปฏิเสธ ’

            บทที่หกตอนท้าย อยากให้ใช้คำว่า ‘เธอคิดอย่างไรกับเขากันแน่!?’ มากกว่า

หลังห้อง : เท่าที่อ่านมาไม่มีคำสะกดผิดเลยนะคะ เยี่ยมยอดมากๆ แต่ว่าเรื่องเว้นวรรคเราว่าพลาดค่อนข้างเยอะ บางประโยคที่ควรเว้นกลับไม่เว้น ทำให้ประโยคติดต่อกันมากเกินไป ทำให้ต้องอ่านย้ำๆหลายรอบ ลองอ่านและเพิ่มการแบ่งประโยคดูนะคะจะดีมากๆเลย >_< แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับไรท์เตอร์ด้วยค่ะ

ระดับคะแนน : 4 ค่า

พูดคุย : ขอออกตัวเลยนะคะว่าไม่ใช่นักวิจารณ์มืออาชีพ การวิจารณ์นี้เป็นเพียงมุมมองของนักอ่านคนหนึ่งเท่านั้น ถ้าผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

และก่อนจากขอบอกเลยว่านิยายเรื่องนี้สนุกในระดับหนึ่งเลยค่า เนื้อเรื่องแปลกใหม่และเขียนถ่ายทอดอารมณ์ได้ยากพอสมควรเลย นิยายเรื่องนี้ถ้าปรับนิดๆหน่อยๆรับรองว่าเป็นนิยายที่สุดยอดแน่นอน เป็นกำลังใจให้นะคะ หวังว่าจะเห็นนิยายเรื่องนี้ถูกทำเป็นหนังสือและเป็นที่นิยมในทุกเพศทุกวัยค่ะ อย่าลืมไปเซ็นรับที่ http://writer.dek-d.com/supanuch-ben/story/view.php?id=1157839 นะคะ

โอกาสหน้าฟ้าใหม่ไว้พบกันอีกนะคะ ขอบคุณและสวัสดีค่ะ ^-^