คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ความรู้สึกนี้มันคืออะไร
+++ 5 โมงเย็นที่ป้ายรถเมล์+++
ฉันมาถึงก็เห็นอีตาขี้เก๊กนั่งรออยู่แล้ว
“ วันแรกจะให้ฉันทำอะไร ”
“ วันนี้ ก็เบาๆก่อนละกัน ”
“ ทำไรละ ”
“ ไปที่บ้านฉัน ” พูดเสร็จบอสก็จับมือฉันเดินไป มันจะไม่อายเลยถ้าตรงที่เราเดินผ่านไม่มีแต่คนมอง
“ นี่ ปล่อยเถอะ เด็กโรงเรียนนายมองเต็มเลย ” ฉันบอกพลางขยับมือออก
“ อายหรือยังไง ” บอสมองหน้าฉัน ทำให้ฉันหน้าแดงเข้าไปใหญ่
แต่เขาก็ยังไม่ปล่อยมือออก แต่อยู่แบบนี้ก็รู้สึกอบอุ่นดี ไม่เข้าใจว่าทำไม
ใจของฉันต้องเต้นแรงด้วยนะ น่าอายจริงๆ
ถึงบ้านของเขาแล้วมือของเราก็ยังจับกันอยู่จนมีเสียงหนึ่งดังขึ้น
“ แหม หวานกันจังเลยนะ ”
“ หวานอะไรกัน ยัยบูม ” บอสตอบไป แต่ฉันเห็นหน้าของเขาดูแดงๆ นายเขินรึไง
ฉันมองหน้าผู้หญิงที่แซวเมื่อกี้ เธอน่ารัก แก้มโตๆปากสีชมพู และดูชุดแล้วเธอเรียนที่เดียวกับฉัน
“ นี่ ยัยเตี้ย น้องฉันเอง ” บอสบอกฉัน
“ อืม ” ฉันหันไปยิ้มให้
“ คนนี้ใช่ม่ะ ที่น้องฉันกำลังจีบอยู่อ่ะ ” ฉันแกล้งถามไป
บูมเขินหน้าแดงเลยอ่ะ ถ้าบูมเป็นน้องสะใภ้ฉันจริงๆ ฉันคงมีความสุขมาก ก็บูมออกจะน่ารัก
“ แหม เขินพี่สะใภ้ใหญ่เลยนะ ” บอสแซวบ้าง
“ อีตาบ้า ใครจะไปเป็นภรรยานาย ”
“ ก็เธอไง ”
“ ไม่ ”
“ ไม่ปฎิเสธอ่ะดิ ”
“ ไม่ ไม่ ไม่ ..... ” ฉันกำลังจะเถียงต่อ
“ เอ่อ ขอโทษนะ กรุณาช่วยไปยืนเถียงกันที่อื่นได้ไหมคะ คือไม่อยากฟังปัญหาครอบครัว ”
บูมบอก พร้อมกลั้นหัวเราะ
“ เออ รู้แล้ว ” บอสเดินจูงมือฉันไปในบ้าน
“ นี่ พาฉันมาทำอะไร ”
“ หน้าที่ของเธอคือต้องมาทำความสะอาดห้องของฉัน ”
“ โห ไม่ทำไม่ได้หรอ น๊า~นะ ” ฉันต่อลอง
“ ไม่ได้ซื้อผักนะครับ จะได้ต่อได้ ” บอสเอามือมาจิ้มหน้าผากฉันเบาๆ
ฉันเอามือมาปัดออก เขาก็เอามืออีกข้างมาจับมือฉันไว้ เราสองคนมองหน้ากันอยู่นาน ฉันสบตาเขาเแววตาของเขาที่มองมามันรู้สึกอ่อนโยนมาก เขายิ้มให้ฉันมันเป็นยิ้มที่สวยมากเลยทำให้ฉันเผลอยิ้มตามไม่รู้ตัว
แล้วเขาก็ยีหัวฉันเล่น
“ นี่ยัยเตี้ย ที่หลังอย่ายิ้มอย่างนี้กับใครละ ”
“ ทะ ทำไมหรอ ”
“ ก็มันน่ารักดี ” เขาบอกแล้วหันหลังให้ นายกำลังเขินรึเปล่าเนี่ย
“ อะ อืม งั้น ฉันไปทำงานก่อนนะ ” ฉันรีบเดินไปที่ห้องของเขา ตามที่เขาบอกไม่กล้าหันไปมองเขา กลัวเขารู้ว่าฉันหน้าแดง คงแดงมากๆเลย ก็ดูที่เขาบอกสิคะ มันน่าเขินไหมละ
ห้องของเขามันไม่ได้สกปรกมาก ถ้าเทียบกับห้องของน้องฉัน ฉันก็ไม่ได้ทำอะไรมาก แค่ปัดฝุ่นนิดหน่อย แล้วก็ถูห้องให้ จัดชั้นหนังสือ
พอเสร็จฉันเลย ขอ (แอบ) ดูรูปนายหน่อยนะ มีรูปนายตั้งแต่เด็ก มีรูปบูมด้วย น่ารักกันตั้งแต่เด็ก มีรูปบอสตอนหลับด้วย น่ารักจัง อีตาบอสเนี่ยดูๆไปก็น่ารักนะ ผิวขาวแต่ไม่ถึงกับซีด จมูกโด่งสูงประมาณ 185 ซ.ม. ปากสีชมพูน่ามอง น่าอิจฉาจัง ฉันสำรวจห้องเขาซักพัก จึงเดินลงไป
“ นี่นาย ฉันทำเสร็จแล้ว อ้าวนายกำลังทำอะไรอยู่ ” ฉันเห็นบอสกำลังก้มหน้าก้มตาเขียนอะไรซักอย่าง
“ ฉันกำลังทำการบ้านอยู่อ่ะ ” บอสเงยหน้ามาบอก
“ วิชาไร ” ฉันเดินไปถามพลางนั่งลงข้างๆเขา
“ วิชาบัญชี ทำยังไงก็ทำไม่ได้มันไม่เข้าใจเลย ”
“ อ๋อ ฉันเรียนผ่านมาแล้ว ฉันขอดูหน่อยสิ ” ฉันขอดูการบ้านของเขา
“ ถ้าฉันช่วยนาย มีรางวัลให้ด้วยป่ะ ” ฉันมองเขาพลางทำตา วิ๊งๆๆ *_* ขอให้เขาใช้งานฉันเบาๆเหมือนวันนี้
“ ได้ ” เขาบอกแล้วทำตาเจ้าเล่ห์ใส่ฉัน
ฉันสอนการบ้านเขาจนเขาทำเสร็จ ดูท่าทางเขาเหนื่อยมากกับการบ้านวิชานี้
“ บอส ไหนรางวัลล่ะ ” ฉันทวงของ
“ อืม รู้แล้ว หลับตาดิ ”
“ ทำไมต้องหลับตาด้วย ”
“ แล้วจะเอามั้ย รางวัล ” เขาถามเสียงดุ
“ เอาดิ หลับตาแล้วนะ ” หลับตาลงพร้อมกับล้นว่าอีตานี่จะให้อะไรฉัน
ฉันรู้สึกว่าบอสขยับใกล้ฉันเข้ามาเรื่อยๆ แล้วเขา ก็.. ก็ ^///^ หอมแก้มฉัน ฉันลืมตาขึ้นมายืนนิ่งทำอะไรไม่ถูก
ก็คนบ้าที่หอมแก้มฉันยังไม่ยอมขยับไปที่ไหนซักที ฉันลืมตาขึ้นมาก็เจออีตานี่มองอยู่ เขิลลลลลล จัง
“ เลิกเขินได้แล้ว พอใจกับรางวัลรึยัง ทีฉันยังไม่เขินเลย ”
“ บ้า เล่นอะไรก็ไม่รู้ ฉันเห็นนะว่านายก็เขิน” ก็ฉันเห็นนะว่าเขาก็หน้าแดงเหมือนกัน
“ไปเถอะ กลับบ้านได้แล้ว ฉันไปส่ง เธอก่อนละกัน นี่มันก็ค่ำแล้ว ”
บอสบอกแล้วหยิบกระเป๋านักเรียนของฉันมาถือ
บอสเดิมมาส่งฉันถึงบ้าน ฉันขอกระเป๋าคืน เผอิญมือของเราจับกัน ทำให้ฉันและเขาต่างหันไปคนละทาง
แม้ตอนที่เขากลับไปจะไม่มีประโยคที่หวาน หรือ ทำให้ฉันเขิน แต่แค่เขาบอกว่า
“ พรุ่งนี้ไปโรงเรียนพร้อมกันนะ ” แค่นี้ก็ทำให้ฉันฝันหวานทั้งคืนแล้ว
ความคิดเห็น