ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    3 DayonlyDay I love U

    ลำดับตอนที่ #2 : เพื่อนใหม่

    • อัปเดตล่าสุด 28 เม.ย. 53


             สวัสดีคะ คุณผู้อ่านทุกคน เมื่อตะกี้ฉันลืมแนะนำตัวไป ฉันชื่อนางสาว พิชชญา  ตันตระกูล ชื่อเล่น ป๊อบ อายุ 17ปี เรียนอยู่ชั้น ม.5 โรงเรียนของรัฐบาลทั่วไป ส่วนน้องของฉัน ชื่อ พิชณันท์ ตันตระกูล ชื่อเล่น กอล์ฟ อายุ 16ปี เรียนอยู่ชั้น ม.4 โรงเรียนชายล้วนของเอกชน อยู่ห่างกันแค่ 2 ป้ายรถเมล์ แต่ระดับความไฮโซต่างกันมาก โรงเรียนนั้นติดแอร์ทุกห้อง มีสระว่ายน้ำ มีอะไรอีกมากมายที่โรงเรียนฉันไม่มี

    +กลับมาสู่ปัจจุบัน+

    ฉันกำลังวิ่งเข้ามาในโรงเรียนก่อนประตูจะปิดแต่ก็ชนเข้ากลับใครบางคนก่อน

    โอ้ย เจ็บ  ฉันพูดออกมาหลังล้มลงไป

    โทษที พอดีเรารีบอ่ะ    คนที่เดินชนบอกขอโทษ

    ไม่เป็นไร เราก็รีบเหมือนกัน   ฉันบอกพลางยิ้ม

    แล้วผู้ชายคนนั้นยิ้มให้ฉัน  น่ารักมากกกกกกกกกกกกขอบอก  แต่ไม่เห็นคุ้นหน้า

    นายเป็นเด็กใหม่หรอ   ฉันถาม

    อือ คือเราพึ่งย้ายมาเรียน ม5 แล้วเธอเรียนห้องไหนละ

    เราเรียนอยู่ ม 5 ห้องหนึ่ง แล้วนายล่ะ   ฉันถาม

    เราก็เรียนห้องหนึ่งเหมือนกัน  เขาหันมาตอบ

    จริงดิ  เข้าเรียนกันเถอะเดี๋ยวสาย

      จากนั้นฉันและ  เขา  รีบวิ่งไปที่ห้องเรียน 

    แฮ่ๆๆๆ  ทันจนได้  เสียงฉัน หอบหลังจากรีบวิ่งด้วยความเร็ว  ที่วัดไม่ได้ 

    ฉันหันไปมองเขา เขาหันมามองหน้าฉัน  เราสบตากัน  หัวเราะออกมา  ขำที่หน้าของฉันและเขาแดงมากก จนเพื่อนซี้ของฉัน ยัยเพลง  เรียกให้ไปหาที่นั่ง  ฉันเลือกที่นั่งหลังสุด  เพราะอะไรนะหรอ   คนที่ชอบนั่งหลังห้องคงรู้กันดี  ฉันเลือกแถวริมหน้าต่าง  ไม่ต้องสงสัยนะคะว่าฉันนั่งกับใคร  ฉันนั่งคนเดียวเพราะยัยเพลงเพื่อนที่แสนดีคนนี้เป็นคนที่ตั้งใจเรียนมาก  ไม่ชอบนั่งหลังห้อง  ที่นั่งข้างๆฉันเลยเป็นที่นั่งสาธารณะที่ใครจะนั่งก็ได้  อีกเดี๋ยวคงมีคนมานั่งเองแหละ 

    นั่งด้วยได้รึเปล่า  เห็นมั้ยฉันพูดผิดที่ไหนล่ะ

    อือ  ฉันตอบไปไม่ได้ใส่ใจ

    นี่ นี่ เธอ   อะไรของเขาอีกเนี่ย   ให้นั่งด้วยแล้วยังจะมากวนอะไรอีก

     ( พูดเหมือนเป็นที่นั่งที่ตัวเองซื้อมา=คนแต่ง  )

    เธอชื่ออะไรหรอ   เขาถามฉัน  ฉันชื่ออะไรงั้นหรอ  เพื่อนทั้งห้องรู้จักฉันนี่  แล้วตานี่เป็นใครอ่ะ    ฉันรีบหันไปมอง ต๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย  คนที่นั่งข้างๆฉันตอนนี้   คือคนที่ฉันชนเมื่อเช้านี้   น่ารักเหมือนเดิมเลยนะ 

     เธอชื่ออะไรหรอ   เขาถามฉันอีก 

     ฉันชื่อ ป๊อบ แล้วนายละ  ฉันบอกไปแล้วถามกลับ

     เราชื่อ บาส  เราขอเป็นเพื่อนเธอได้มั้ย  

    ได้สิ ฉันตอบไป แหม!! มีคนหน้าตาดีอยู่ใกล้หน้าตาดีแบบนี้สิ  ยัยเพลงคงกรี๊ดดดดดดตาย  เราคุยกันซักพักอาจารย์ก็เข้ามา

    วันนี้ก็ไม่ค่อยได้เรียนอะไรเพราะเปิดเทอมวันแรก  ฉันเลยนั่งคุยกับบาสและเพลง เรื่องตอนปิดเทอม

    แล้วก็คุยเรื่องของบาส

     บาสทำไมนายมาเรียนที่นี่  เพลงถามขึ้นมา

    เราย้ายตามพ่อมาอ่ะ พอดีพ่อเราเป็นตำรวจ  บาสตอบ พร้อมกับหันไปมองเพลงแล้วยิ้มให้

    คุยกันได้สักพักฉันก็รู้เลยว่าบาสเป็นคนดีเหมือนกัน  คุยได้ทุกเรื่อง เราคุยกันไปเรื่อยๆ จนถึงเวลาพักเที่ยง เรา 3 คนจึงรีบลงไปกินข้าวกัน ต่างคนต่างหิวหมดพลังงานไปเยอะกับการคุยกัน  เราเลือกนั่งที่มุมในสุดของโรงอาหาร  ฉันกินได้ไม่กี่คำ รู้สึกเหมือนมีคนมองอยู่

    เพลงแกรู้สึกเหมือนฉันป่ะ   ฉันหันไปถามยัยเพลง

    ฉันว่าน่าจะใช่นะ     ยัยเพลงสบตาฉัน

    มีอะไรกันหรอ    บาสถามขึ้น

    เปล่า ไม่มีอะไรหรอก แค่รู้สึกเหมือนว่ามีคนมอง   ฉันหันไปตอบ

    คิดมากไปรึเปล่า  บาสพูดเสร็จ เอื้อมมือมาดีดหน้าผากฉันเบาๆ แล้วยิ้มหวานให้

    คงงั้นมั้ง  ฉันตอบเบาๆ

    ซักพัก มีน้องม.4 เดินเข้ามา สังเกตจากดาวที่ปักอยู่บนเสื้ออ่ะ ฉลาดจริงๆนางเอกเรื่องนี้

    พี่ พี่คะ    ฉันกับยัยเพลงหันไปมอง

    ไม่ใช่พี่  พี่ผู้ชายที่หล่อๆ  ต่างหาก  ยัยรุ่นน้องตอกกลับมา   ฉันกับเพลงหน้าเสียเลย

    เรียกพี่หรอครับ   บาสถามรุ่นน้อง

    เอ่อ...เอ่อ  คะ   ยัยนี่ตอบ พลางยืดบิดไปมา เขินว่างั้น ชิ

    มีอะไรรึเปล่า   ฉันถามขึ้น

    มี  แต่ไม่ใช่กับป้า  ยัยนี่หันมาตอบ พลางทำหน้ากวนพระบาทเบื้องล่างของฉัน

    คงมาหาของสำคัญละซิ  เพลงช่วยน้องเค้าหาสิ  ฉันพูดพลางทำหน้าปัญญาอ่อนใส่ยัยเพลง

    อ๋อ หา นอ แรดใช่มั้ย  เห็นตกอยู่แถวนี้อยู่ 2-3 นอ  รีบเก็บเร็วสิ เดี๋ยวมีคนมาเก็บไปนะจ๊ะ

    ยัยเพลงพูดหน้าตาย  นี่แหละความสามารถพิเศษของเพลง  นิ่งๆแต่กัดเจ็บ  ฉันเป็นเพื่อนกับยัยนี่บางครั้งยังกลัวเลย

    กรี๊ดดดดด  ยัย... ยัย...    ยัยนี่ได้ยิน ความเป็นสตรีที่มีอยู่น้อยนิดก็แตกออกมา 

    เยลลี่  อย่ายอมแพ้นะ   เพื่อนยัยชะนีหมายเลข1 ตะโกนมา

    เยลลี่  น่าจะชื่อ  โยนขี้มากกว่า

    ทำไม  จะด่าพวกฉันว่าอะไร ฉันถาม

    นึกไม่ออก ก็กลับบ้านไปนอนเถอะ   ไป ยัยเพลงตอกกลับ

    ฉัน ไม่อยากจะด่าให้เสียปากหรอกนะ  ยัยโยนขี้พูดพลางกอดอก

    เธอจะ ว่าฉัน ยัยสวย ยัยหน้าตาดี ยัยฉลาด อย่างนั้นสินะ  ถ้าอย่างนั้น  ก็ขอบคุณที่ด่าละกัน ฉันยิ้มให้

    ไม่ไหวแล้วนะ   ยัยโยนขี้วีนอีกรอบ

    ไม่ไหว ก็ไปเข้าห้องน้ำ สิคะ    ยัยเพลงบอกพยายามแอ๊บหน้าเป็นคนดี

    555 + + + เสียงหัวเราะดังขึ้นรอบๆตัวพวกเรา จากคนที่มุงดูเหตุการณ์

    เยลลี่  อย่าลืมเรื่องสำคัญสิ  เพื่อนยัยชะนีหมายเลข2  ตะโกนเข้ามา

    ใช่สิ ไม่น่าเปลืองน้ำลายพูดเลย

    ฉันก็ไม่น่ายืนตรงนี้ให้เปลือง อ็อกซิเจนเล่นเลย

    พี่ชื่ออะไรคะ  ยัยนี่ถามบาส ทำหน้าแบ้วใส่บาส

    บาสครับ  

    คือ  คือ... พี่บาสมีแฟนรึยังคะ

    ยัยชะนีโยนขี้ถาม  เขินเหลือเกิน  ทำยังกะเค้าจะมาขอแกแต่งงาน

    ยังครับ  พี่ขอตัวก่อนนะ    บาสลากฉันกับยัยเพลงออกมา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×