ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter2 ทางเลือก...ที่จะเจ็บ
ขอแค่เวลา ขอแค่ให้ชั้นชดใช้ในสิ่งที่เคยทำไว้กับครอบครัวเธอ
ชั้นขอแค่นั้น ขอแค่ให้ได้รับผิดชอบ แค่นั้นจริงๆ
5ปีก่อน
' ชั้นขอโทษ...กับสิ่งที่ชั้นกำลังจะบอกเธอต่อไปนี้ อย่าโกรธชั้นเลย ชั้นจำเป้นต้องทำ จำเป็นที่ต้องไป
ชั้นรักเธอ แต่มันก็จำเป็น ชั้นไม่มีทางเลือกไม่มีแล้วจริงๆ ขอโทษนะ'
หน้ากระดาษที่เธอตัดสินใจแปะไว้บนหัวเตียงก่อนที่จะเก็บของ เดินออกจากห้องเพื่อไปสนามบิน
"เครื่องจะออกแล้ว ทำไมมาสายจัง"
"หนูมาแล้ว...แค่นี้ยังไม่พออีกเหรอคะพ่อ?" เสียงหวานที่เอื้อนเอ่ยออกมาอย่างเจ็บช้ำกับผู้เป็นพ่อก่อนจะเดินนำขึ้นเครื่องไป
พ่อเธอต้องการให้เธอมาอยู่อเมริกา นี่งัย เธอมาแล้ว โดยทิ้งใครคนนึงที่เธอรักมาก รักมากจริงๆ
" เจส...!!!!" หน้ากระดาษที่ถุกดึงออกมาด้วยฝีมือของหญิงสาวคนนึงผู้ได้ชื่อว่าเป็นพี่สาวแสนรักของยัยลิงคนนึง
เธอร้องไห้กับข้อความทุกตัวอักษร ก่อนที่จะทำใจยอมรับ เจสเคยบอกเธอแล้วกับเรื่องนี้ แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะเร็ว
จนตั้งตัวไม่ทันแบบนี้
"เธอทิ้งชั้นไปแล้ว..ฮึก...ฮือ"เสียงคร่ำครวญที่ออกมา ยูริได้แต่เฝ้ามองอย่างเจ็บปวด จนกระทั่งรู้ว่า
พี่สาวตัวเอง ขับรถเร็วจนทำให้รถเสียหลักตกข้างทาง โดยที่ยังไม่ได้เห็นกระดาษแผ่นนั้นด้วยซ้ำ
ปณิธานที่ตั้งว่าจะต้องแก้แค้นวันนี้มาถึงแล้ว....
"คิดอะไรอยู่อ่ะยูล" เสียงแทยอนเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของเธอดังขึ้นทำลายความคิดที่เจ็บปวดไว้ก่อนที่ร่างสูงจะหันมา
"ชั้นจะทำให้ผู้หญิงคนนั้นรู้ว่า นรกน่ะมีจริง!!" ยูริพูดก่อนที่จะตัดสินใจเดินออกจากห้องของแทยอนเพื่อไปทำในสิ่งที่เธอ
ต้องทำ!!
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"มาแล้วค่ะ..อ๊ะ..อ้าวยูล"เสียงหวานที่แรกแววตาที่ทอดมองออกมาอย่างมีความหมายแอบแฝงเล็กน้อย
ถึงกับทำให้ร่างสูงพอใจกระตุกยิ้มเยือกเย็นก่อนจะเอื้อนเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงนุ่มลึก
"ขอยูลเข้าไปได้มั๊ย" ร่างสูงยักคิ้วเล็กน้อยเป็นเชิงถามก่อนที่ร่างบางจะพยักหน้าเปิดประตูออกให้กว้างขึ้น
"เอากาแฟมั๊ยยูลมาแต่เช้าเชียว" เจสสิก้าถามพลางยิ้มให้
' แกต้องไม่หลงสิ ยูริหยุด'
' เอาน่า..เผลอใจซะหน่อยของไม่เป็นไร'
' อย่านะยูริมันไม่ปลอดภัย' ภายในหัวสมองที่กำลังตีรวนกันอยู่ร่างสูงส่ายหน้าไปมาอย่างสับสนก่อนที่เสียงหวานจะเอ่ยทัก
"โอเคนะยูล?"
"อ๊ะ...อึ้ม" ยูริที่มองตามหลังเจสสิก้าไปอย่างกังวลใจ
"ชั้นจะปิดเกมส์นี้ให้เร็วที่สุดเจสสิก้า..ประลองหัวใจ...คนที่แพ้ คือคนที่...ใจสลายไม่มีชิ้นดี"
เธอพูดออกมาออกมาเบาๆเพื่อเตือนสติถึงจุดมุ่งหมายที่เธอมา แค่แก้แค้น แก้แค้นเท่านั้น
"มาแล้ว ยูล...อ๊ะ...ขอโทษ"เจสสิก้าที่รีบวิ่งไปหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดตัวยูริให้กลังจากเธอเดินสะดุดขาโต๊ะ
"มะ...ไม่เป็นไรยูลเช็ดเองก็ได้ค่ะ" ร่างสูงที่พูดขึ้นมาพร้อมมือที่จับไปโดนมือเจสสิก้าทำให้เธอหน้าแดง
เพียงชั่ววินาที ทีประสานสายตากัน เจสสิก้าเองก็เริ่มรู้แล้ว...เธอเริ่มหวั่นไหวไปกับสายตาของร่างสูงแล้ว
ทั้งที่รู้ว่าเค้ามาเพื่ออะไร แต่ก็ยังคิดที่จะหักห้ามใจไม่ให้เผลอรักคนตรงหน้าได้เลย
ไม่ใช่เพราะเธอคือน้องสาวของอดีตคนรัก แต่เพราะ มันอาจจะเป็น รักแรกพบ.....
"คิดอะไรอยู่คะ"ยูริพูดก่อนที่ตัวเธอเองจะห้ามใจไม่ไหว ริมฝีปากบางที่เริ่มรุกประกบปากเจสสิก้า
หากแต่ร่างบางกลับห้ามใจไม่ได้อีกแล้ว สมองสั่งการตรงกันข้ามกับหัวใจที่เผลอให้ร่างสูงเชยชิม
"เจสสิก้า...อ๊ะ...ชะ...ชั้นเข้าผิดจังหวะอีกแล้ว" ทิฟฟานี่ที่ทำหน้าจะร้องไห้เมื่อเปิดประตูเข้ามากลับพบ
ฉาสำคัญของเพื่อนสาว กับคนตัวสูง คนเดิม
"เอ่อ...อันยองชั้น..ฮวังทิฟฟานี่ คาดว่าเธอสองคนคงต้องการเวลา งั้นชั้น...เอ่อไปซื้อของก่อนนะ"
เธอพูดก่อนจะปิดประตูไป ยืนทำใจข้างนอก
ภายในห้อง
"เอ่อ...ยูลว่า...ยูลกลับห้องก่อนดีกว่านะรู้สึกเหมือนเอ่อ"ร่างสูงเองที่ไม่คิดว่าจะเผลอไปกับรสสัมผัสเมื่อครู่
ถึงกับหน้าแดงรีบขอตัวกลับห้อง
"อืม...แล้วเจอกัน"เจสสิก้าพูดพลางหลบตาลงอย่างเขินอาย ชัดแล้ว ความรู้สึกนี้ ชั้นรู้สึก...ดีกับเธอจริงๆควอนยูริ
ปัง
เสียงปิดประตูห้องก่อนร่างสูงจะประคองตัวเองกลับมา
"นี่ชั้นทำอะไรลงไปเนี่ย...ทำไม...โถ่เว้ย มันต้องไม่เป็นแบบนี้สิ" ยูริพูดกับตัวเองเหมือนจะตอกย้ำว่าเธอมาเพื่ออะไร
แต่หัวใจเธอกลับเต้นแรงเมื่อนึกถึงใบหน้านั้น ใบหน้าที่เธอกำลังจะเริ่มต้นทำร้าย
เธอจะทนได้มั๊ยหากหัวใจสั่งการว่ารัก...แต่สมองกลับสั่งการให้แก้แค้น
เมื่อถึงเวลานั้น เธอจะเลือกระหว่างหัวใจ...หรือสมอง.....เลือกยากจริงๆ
ขอบคุณสำหรับทุกคำติชมนะคะ ไรท์เตอร์เพิ่งเคยแต่งเลยไม่ค่อยดูดีเท่าไหร่
๕๕๕ ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกท่านนะคะ
ส่วนเนื้อหาไรทเตอร์จะพยายามทำให้มันไม่เร็วจนเกินไป
คาดว่า NCน่าจะอยู่สัก ตอนที่ 5นะคะ
มันเร็วไปมั๊ยเนี่ย? จะพยายามมาอัพบ่อยๆค่ะ^^
ชั้นขอแค่นั้น ขอแค่ให้ได้รับผิดชอบ แค่นั้นจริงๆ
5ปีก่อน
' ชั้นขอโทษ...กับสิ่งที่ชั้นกำลังจะบอกเธอต่อไปนี้ อย่าโกรธชั้นเลย ชั้นจำเป้นต้องทำ จำเป็นที่ต้องไป
ชั้นรักเธอ แต่มันก็จำเป็น ชั้นไม่มีทางเลือกไม่มีแล้วจริงๆ ขอโทษนะ'
หน้ากระดาษที่เธอตัดสินใจแปะไว้บนหัวเตียงก่อนที่จะเก็บของ เดินออกจากห้องเพื่อไปสนามบิน
"เครื่องจะออกแล้ว ทำไมมาสายจัง"
"หนูมาแล้ว...แค่นี้ยังไม่พออีกเหรอคะพ่อ?" เสียงหวานที่เอื้อนเอ่ยออกมาอย่างเจ็บช้ำกับผู้เป็นพ่อก่อนจะเดินนำขึ้นเครื่องไป
พ่อเธอต้องการให้เธอมาอยู่อเมริกา นี่งัย เธอมาแล้ว โดยทิ้งใครคนนึงที่เธอรักมาก รักมากจริงๆ
" เจส...!!!!" หน้ากระดาษที่ถุกดึงออกมาด้วยฝีมือของหญิงสาวคนนึงผู้ได้ชื่อว่าเป็นพี่สาวแสนรักของยัยลิงคนนึง
เธอร้องไห้กับข้อความทุกตัวอักษร ก่อนที่จะทำใจยอมรับ เจสเคยบอกเธอแล้วกับเรื่องนี้ แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะเร็ว
จนตั้งตัวไม่ทันแบบนี้
"เธอทิ้งชั้นไปแล้ว..ฮึก...ฮือ"เสียงคร่ำครวญที่ออกมา ยูริได้แต่เฝ้ามองอย่างเจ็บปวด จนกระทั่งรู้ว่า
พี่สาวตัวเอง ขับรถเร็วจนทำให้รถเสียหลักตกข้างทาง โดยที่ยังไม่ได้เห็นกระดาษแผ่นนั้นด้วยซ้ำ
ปณิธานที่ตั้งว่าจะต้องแก้แค้นวันนี้มาถึงแล้ว....
"คิดอะไรอยู่อ่ะยูล" เสียงแทยอนเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของเธอดังขึ้นทำลายความคิดที่เจ็บปวดไว้ก่อนที่ร่างสูงจะหันมา
"ชั้นจะทำให้ผู้หญิงคนนั้นรู้ว่า นรกน่ะมีจริง!!" ยูริพูดก่อนที่จะตัดสินใจเดินออกจากห้องของแทยอนเพื่อไปทำในสิ่งที่เธอ
ต้องทำ!!
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"มาแล้วค่ะ..อ๊ะ..อ้าวยูล"เสียงหวานที่แรกแววตาที่ทอดมองออกมาอย่างมีความหมายแอบแฝงเล็กน้อย
ถึงกับทำให้ร่างสูงพอใจกระตุกยิ้มเยือกเย็นก่อนจะเอื้อนเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงนุ่มลึก
"ขอยูลเข้าไปได้มั๊ย" ร่างสูงยักคิ้วเล็กน้อยเป็นเชิงถามก่อนที่ร่างบางจะพยักหน้าเปิดประตูออกให้กว้างขึ้น
"เอากาแฟมั๊ยยูลมาแต่เช้าเชียว" เจสสิก้าถามพลางยิ้มให้
' แกต้องไม่หลงสิ ยูริหยุด'
' เอาน่า..เผลอใจซะหน่อยของไม่เป็นไร'
' อย่านะยูริมันไม่ปลอดภัย' ภายในหัวสมองที่กำลังตีรวนกันอยู่ร่างสูงส่ายหน้าไปมาอย่างสับสนก่อนที่เสียงหวานจะเอ่ยทัก
"โอเคนะยูล?"
"อ๊ะ...อึ้ม" ยูริที่มองตามหลังเจสสิก้าไปอย่างกังวลใจ
"ชั้นจะปิดเกมส์นี้ให้เร็วที่สุดเจสสิก้า..ประลองหัวใจ...คนที่แพ้ คือคนที่...ใจสลายไม่มีชิ้นดี"
เธอพูดออกมาออกมาเบาๆเพื่อเตือนสติถึงจุดมุ่งหมายที่เธอมา แค่แก้แค้น แก้แค้นเท่านั้น
"มาแล้ว ยูล...อ๊ะ...ขอโทษ"เจสสิก้าที่รีบวิ่งไปหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดตัวยูริให้กลังจากเธอเดินสะดุดขาโต๊ะ
"มะ...ไม่เป็นไรยูลเช็ดเองก็ได้ค่ะ" ร่างสูงที่พูดขึ้นมาพร้อมมือที่จับไปโดนมือเจสสิก้าทำให้เธอหน้าแดง
เพียงชั่ววินาที ทีประสานสายตากัน เจสสิก้าเองก็เริ่มรู้แล้ว...เธอเริ่มหวั่นไหวไปกับสายตาของร่างสูงแล้ว
ทั้งที่รู้ว่าเค้ามาเพื่ออะไร แต่ก็ยังคิดที่จะหักห้ามใจไม่ให้เผลอรักคนตรงหน้าได้เลย
ไม่ใช่เพราะเธอคือน้องสาวของอดีตคนรัก แต่เพราะ มันอาจจะเป็น รักแรกพบ.....
"คิดอะไรอยู่คะ"ยูริพูดก่อนที่ตัวเธอเองจะห้ามใจไม่ไหว ริมฝีปากบางที่เริ่มรุกประกบปากเจสสิก้า
หากแต่ร่างบางกลับห้ามใจไม่ได้อีกแล้ว สมองสั่งการตรงกันข้ามกับหัวใจที่เผลอให้ร่างสูงเชยชิม
"เจสสิก้า...อ๊ะ...ชะ...ชั้นเข้าผิดจังหวะอีกแล้ว" ทิฟฟานี่ที่ทำหน้าจะร้องไห้เมื่อเปิดประตูเข้ามากลับพบ
ฉาสำคัญของเพื่อนสาว กับคนตัวสูง คนเดิม
"เอ่อ...อันยองชั้น..ฮวังทิฟฟานี่ คาดว่าเธอสองคนคงต้องการเวลา งั้นชั้น...เอ่อไปซื้อของก่อนนะ"
เธอพูดก่อนจะปิดประตูไป ยืนทำใจข้างนอก
ภายในห้อง
"เอ่อ...ยูลว่า...ยูลกลับห้องก่อนดีกว่านะรู้สึกเหมือนเอ่อ"ร่างสูงเองที่ไม่คิดว่าจะเผลอไปกับรสสัมผัสเมื่อครู่
ถึงกับหน้าแดงรีบขอตัวกลับห้อง
"อืม...แล้วเจอกัน"เจสสิก้าพูดพลางหลบตาลงอย่างเขินอาย ชัดแล้ว ความรู้สึกนี้ ชั้นรู้สึก...ดีกับเธอจริงๆควอนยูริ
ปัง
เสียงปิดประตูห้องก่อนร่างสูงจะประคองตัวเองกลับมา
"นี่ชั้นทำอะไรลงไปเนี่ย...ทำไม...โถ่เว้ย มันต้องไม่เป็นแบบนี้สิ" ยูริพูดกับตัวเองเหมือนจะตอกย้ำว่าเธอมาเพื่ออะไร
แต่หัวใจเธอกลับเต้นแรงเมื่อนึกถึงใบหน้านั้น ใบหน้าที่เธอกำลังจะเริ่มต้นทำร้าย
เธอจะทนได้มั๊ยหากหัวใจสั่งการว่ารัก...แต่สมองกลับสั่งการให้แก้แค้น
เมื่อถึงเวลานั้น เธอจะเลือกระหว่างหัวใจ...หรือสมอง.....เลือกยากจริงๆ
ขอบคุณสำหรับทุกคำติชมนะคะ ไรท์เตอร์เพิ่งเคยแต่งเลยไม่ค่อยดูดีเท่าไหร่
๕๕๕ ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกท่านนะคะ
ส่วนเนื้อหาไรทเตอร์จะพยายามทำให้มันไม่เร็วจนเกินไป
คาดว่า NCน่าจะอยู่สัก ตอนที่ 5นะคะ
มันเร็วไปมั๊ยเนี่ย? จะพยายามมาอัพบ่อยๆค่ะ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น