ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ปาร์ตี้เฮฮา&บ้าสิ้นดี
"นี่ ยัยตัวเล็ก"
"หือ"ชั้นเผลอเปลือกตาขึ้นเล็กน้อยเมื่อรู้สึกอย่างเลือนลางว่ามีคนเรียก
"ขึ้นห้องได้แล้ว เธอเมาแล้วนะ"
"ชั้นนี้นะมาว...ม่ายมาว...ม่ายมาว"ชั้นตะโกนกลับซึ่งคำพูดมันสวนทางกับการกระทำสิ้นดี
อย่ามามองชั้นด้วยสายตาอย่างนั้นนะไอ้หน้าหล่อ
"ไปขึ้นห้อง...ขึ้นห้องงงงงงงงงงงงงง"คล้ายว่านายจียงกำลังอุ้มชั้นไปไหนน่ะสติยังไม่ทันคงที่มันเกิดอาร๊ายยยยยยยกับช้านนนนนน
ตุ๊บ ตั๊บ ตุ๊บ ตั๊บ ทำไมมันปวดหัวเช่นนี้ทรมานแสนสาหัสคนสวยรับไม่ได้
"อะไรนุ่ม..แขน...แขนคายว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
"เห้ย...ยัยมินจูกี้ทำอะไรของเธอ"
"นาย...นายมาอยู่บนเตียงชั้นได้ยังไง"ชั้นถามพลางรูปร่างหน้ากินที่อยู่ตรงหน้าแล้วนายถอดเสื้อทำไมฟะต่อมหื่นกำเริบ
"เธอไล่ปล้ำชั้น"ไอ้บ้าโยนขี้กองโตให้แล้วหนีหรอฝันไปเถอะย่ะ
ไน่มันเกิดอะไรขึ้น"ชั้นสบถออกมาเบาๆเมื่อเจอขบวนขากอดก่ายกันไม่ว่าจะเป็นยัยติ๋มไอ้เปาพี่ยูบินหรือแม้แต่เยอึนก็...หมดสภาพ
"ไม่ต้องตกใจเดี๋ยวก็ชิน"ชั้นมาอยู่สองวันเจอเหตุการณ์บ้าบอคอแตกเกือบร้อยอีตาจียงบอกว่าอีกหน่อยก็ชิน...ชินกับรองเท้านายสิ
"หม้อ กาละมัง หม้อ อยู่ไหน"
แป๊ง ป๋อง แป๋ง ตุ๊บตั๊บ(โปรดอ่านให้เป็นเสียง)
"ตื่นโว้ยยยยยยยย"ชั้นส่งเสียงนรกแผดเผาปลุกเยาวชนผู้นอนหลับไหลในดินแดนขวดเบียร์กองเท่าฝาบ้าน
นายจียงนายรู้จักชั้นน้อยไปพวกนายด้วย
"อะไรวะเนี่ย ไม่มีอะไรทำรึงัย ยัยจิ้งจกเกาะกาละมัง"
"หนอยอีตาแดซอง"ชั้นเริ่มจะโมโหแล้วนะต่อมซุเปอรไซย่ากำลังทำงานมาว่าชั้นเป็นจิ้งจกหรอ?
"สมน้ำหน้า"
"อีตาบ้าชั้นจะฆ่านายทนไม่ไหวแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
"อย่ากัดหูชั้นยัยกระต่าย"
"อย่าหนีนะ"ชั้นวิ่งไล่ไอ้หน้าหล่อจียงฉายาชั้นเยอะเหลือเกินนะชั้นชื่อ ซอนเย...มินซอนเยโว้ยยยยยยยจำไว้ซะ
"หยุด...ชั้นเหนื่อย"ชั้นพูดก่อนจะนั่งหอบที่โซฟาอีตาจียงนั่งตาม
"ยัยบ้าเธอกัดหูชั้นเกือบขาด"
"ก็นายบอกว่าชั้นเป็นกระต่ายอ่ะ"
"แต่หูชั้นไม่ใช่แครอท"
"พอแล้ว"เยอึนที่นั่งมองพวกเราทะเลาะกันตะโกนขึ้นแต่ทำไมหัวเธอมันเป็นแบบนี้ล่ะ
"ซอนเยอาบน้ำให้หน่อย"จะไม่ให้ชั้นตอบก่อนหรอแต่เอ๊ะอาบน้ำให้เยอึนชั้นก็ต้องเห็น...เห็น....เห็น
"ไปเร็ว"ชั้นรีบฉุดมือเยอึนคนสวยเข้าห้องพลางทำสายตาหื่นส่งไปให้เธอมองชั้นอย่างสงสัยเสร็จชั้นล่ะยัยปาร์ค
"เธอคิดอะไรรึป่าว"
"คิดอะไร"
"อย่างเช่น...คิดจะปล้ำชั้น"
"ถูก"
"ฮะ...ช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"ชั้นรีบดันร่างเยอึนเข้าห้องน้ำไม่ต้องบอกก็รู้ว่า...
ยัยคนสวยเยอึนถูกชั้นขัดๆถูๆทุกซอกทุกมุมซะน้ำตาซึม
5555+ชั้นคือมินจูกี้ผู้แสนยิ่งใหญ่
เดี๋ยวมาต่อนะคะเม้นมาคุยกันบ้างน้า
"หือ"ชั้นเผลอเปลือกตาขึ้นเล็กน้อยเมื่อรู้สึกอย่างเลือนลางว่ามีคนเรียก
"ขึ้นห้องได้แล้ว เธอเมาแล้วนะ"
"ชั้นนี้นะมาว...ม่ายมาว...ม่ายมาว"ชั้นตะโกนกลับซึ่งคำพูดมันสวนทางกับการกระทำสิ้นดี
อย่ามามองชั้นด้วยสายตาอย่างนั้นนะไอ้หน้าหล่อ
"ไปขึ้นห้อง...ขึ้นห้องงงงงงงงงงงงงง"คล้ายว่านายจียงกำลังอุ้มชั้นไปไหนน่ะสติยังไม่ทันคงที่มันเกิดอาร๊ายยยยยยยกับช้านนนนนน
ตุ๊บ ตั๊บ ตุ๊บ ตั๊บ ทำไมมันปวดหัวเช่นนี้ทรมานแสนสาหัสคนสวยรับไม่ได้
"อะไรนุ่ม..แขน...แขนคายว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
"เห้ย...ยัยมินจูกี้ทำอะไรของเธอ"
"นาย...นายมาอยู่บนเตียงชั้นได้ยังไง"ชั้นถามพลางรูปร่างหน้ากินที่อยู่ตรงหน้าแล้วนายถอดเสื้อทำไมฟะต่อมหื่นกำเริบ
"เธอไล่ปล้ำชั้น"ไอ้บ้าโยนขี้กองโตให้แล้วหนีหรอฝันไปเถอะย่ะ
ไน่มันเกิดอะไรขึ้น"ชั้นสบถออกมาเบาๆเมื่อเจอขบวนขากอดก่ายกันไม่ว่าจะเป็นยัยติ๋มไอ้เปาพี่ยูบินหรือแม้แต่เยอึนก็...หมดสภาพ
"ไม่ต้องตกใจเดี๋ยวก็ชิน"ชั้นมาอยู่สองวันเจอเหตุการณ์บ้าบอคอแตกเกือบร้อยอีตาจียงบอกว่าอีกหน่อยก็ชิน...ชินกับรองเท้านายสิ
"หม้อ กาละมัง หม้อ อยู่ไหน"
แป๊ง ป๋อง แป๋ง ตุ๊บตั๊บ(โปรดอ่านให้เป็นเสียง)
"ตื่นโว้ยยยยยยยย"ชั้นส่งเสียงนรกแผดเผาปลุกเยาวชนผู้นอนหลับไหลในดินแดนขวดเบียร์กองเท่าฝาบ้าน
นายจียงนายรู้จักชั้นน้อยไปพวกนายด้วย
"อะไรวะเนี่ย ไม่มีอะไรทำรึงัย ยัยจิ้งจกเกาะกาละมัง"
"หนอยอีตาแดซอง"ชั้นเริ่มจะโมโหแล้วนะต่อมซุเปอรไซย่ากำลังทำงานมาว่าชั้นเป็นจิ้งจกหรอ?
"สมน้ำหน้า"
"อีตาบ้าชั้นจะฆ่านายทนไม่ไหวแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
"อย่ากัดหูชั้นยัยกระต่าย"
"อย่าหนีนะ"ชั้นวิ่งไล่ไอ้หน้าหล่อจียงฉายาชั้นเยอะเหลือเกินนะชั้นชื่อ ซอนเย...มินซอนเยโว้ยยยยยยยจำไว้ซะ
"หยุด...ชั้นเหนื่อย"ชั้นพูดก่อนจะนั่งหอบที่โซฟาอีตาจียงนั่งตาม
"ยัยบ้าเธอกัดหูชั้นเกือบขาด"
"ก็นายบอกว่าชั้นเป็นกระต่ายอ่ะ"
"แต่หูชั้นไม่ใช่แครอท"
"พอแล้ว"เยอึนที่นั่งมองพวกเราทะเลาะกันตะโกนขึ้นแต่ทำไมหัวเธอมันเป็นแบบนี้ล่ะ
"ซอนเยอาบน้ำให้หน่อย"จะไม่ให้ชั้นตอบก่อนหรอแต่เอ๊ะอาบน้ำให้เยอึนชั้นก็ต้องเห็น...เห็น....เห็น
"ไปเร็ว"ชั้นรีบฉุดมือเยอึนคนสวยเข้าห้องพลางทำสายตาหื่นส่งไปให้เธอมองชั้นอย่างสงสัยเสร็จชั้นล่ะยัยปาร์ค
"เธอคิดอะไรรึป่าว"
"คิดอะไร"
"อย่างเช่น...คิดจะปล้ำชั้น"
"ถูก"
"ฮะ...ช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"ชั้นรีบดันร่างเยอึนเข้าห้องน้ำไม่ต้องบอกก็รู้ว่า...
ยัยคนสวยเยอึนถูกชั้นขัดๆถูๆทุกซอกทุกมุมซะน้ำตาซึม
5555+ชั้นคือมินจูกี้ผู้แสนยิ่งใหญ่
เดี๋ยวมาต่อนะคะเม้นมาคุยกันบ้างน้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น