ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ป่วนรักในใจคุณชายขี้เก๊กWG+BB

    ลำดับตอนที่ #1 : บ้านอลเวง

    • อัปเดตล่าสุด 7 มิ.ย. 52


    เปลี่ยนโหมดหน่อยมาอัพแบบชายหญิงมั่ง

    เข้ามาอ่านกันบ้างนะคร้าเม้นบ้างก็ดีหุหุ

    เพิ่งลองแต่งไม่รู้เป็นงัยมั่งลองดูนะ


    ชั้น มินซอนเยผู้แสนน่ารักบ้านช่องเคยใหญ่โตอ่าอ่าแต่ทำม๊ายตอนนี้ชั้นถึงตกอับแบบนี้

    คนที่ชั้นรักก็ตายจากเหลือตัวคนเดียวในโลก เฮ้อ

    “ว้าย ไอ้บ้า”ชั้นตะโกนด่าสุดเสียงเมื่อมีไอ้บ้าคนนึงบิดชอปเปอรพุ่งเข้าใส่ซะคนน่ารักเกือบตกสะพาน

    “เป็นไรป่ะ” “หนอยไอ้บ้าขับซะเกือบทำชั้นขี้เหร่ยังจะมีหน้ามาพูดอีกหรอ....”

    ขออึ้ง3วินาทีกับใบหน้าหล่อเข้มมองมุมไหนก็ดูดี

    “เธอนี่ไม่สวยแล้วยังหลงตัวเองอีกต่างหาก”อ้ายยยยยยยมันด่าช้านค่ะคุณผู้อ่านขามันด่าช้านนนนนนนนน

    “หนอยนายดีตายล่ะ หน้าไปศัยกรรมมาใช่มั๊ยล่ะปากร้ายแถมขี้เก๊กอีกต่างหาก”อย่างนายมันต้องเจอชั้น

    “เธอ...ยัย...ยัยกระต่ายฟันจอบ”

    “อย่ามาเรียกชั้นแบบนั้นนะแม่ชั้นเรียกได้เพียงคนเดียวเท่านั้น”ทำไมนานต้องทำให้ชั้นคิดถึงงแม่ด้วยนะไอ้บ้า

    “เห้ยเธอเป็นอะไรอ่ะ”คิดว่าทำท่าตกใจพลางเอาใบหน้าหล่อๆมาจ้องชั้นแล้วชั้นจะหายโกรธหรอฝันไปเถอะ

    “ช่วยด้วยคร้า...ช่วยด้วยชั้นโดนลวนลามคร้า”ชั้นตะโกนอย่างสุดเสียงพอนึกขึ้นได้ก็ชั้นอยู่บนสะพานนี่หว่า

    แล้วใครจะไปได้ยินตายแน่แบบนี้ตายแน่ๆ

    “ยัยตัวแสบ”เขาครางในลำคอบ่งบอกว่าชั้นต้องกลายเป็นซากกระต่ายภายใน3วินาทีหลังจากนี้

    “อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกแกจะพาชั้นไปน๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย”ชั้นพูดเสียงดังหวังว่าเค้าจะแสบแก้วหู

    ไม่นะชั้นจะไม่นั่งไอ้เนื้อหุ้มเหล็กนี่หรอกอย่าอย่ามาวางชั้นลงบนมันกรรมไม่น่าเกิดมาเตี้ยเลย

    “ที่นี่มันที่ไหนเนี่ย”ชั้นมองไอ้บ้าน่ารักที่มันพาชั้นมาที่ใดที่หนึ่งที่ใหญ่โตราวกับพระราชวัง

    “บ้านชั้นเองมีไรมะ”หนอยจะตอบให้มันดีๆหน่อยก็ไม่ได้เลยนะ

    ยัยผู้หญิงคนสวยๆนั่นเป็นใครหรือว่าจะเป็นแฟนนานไอ้หน้าหล่อน้ำหน้าขี้เหร่อย่างนายมีแฟนกับเค้าได้ด้วยเหรอ

    (เมื่อกี้เพิ่งจะชมว่าเค้าหล่อไปทำไมถึงเปลี่ยนใจง่ายเช่นนี้)

    “ยัยเตี้ยนี่ใครคะพี่จียง”ตอนแรกบอกว่าสวยตอนนี้เปลี่ยนใจแล้วยัยผู้หญิงปากร้าย

    “คนใช้นะจ๊ะเยอึน”แหมที่งี้ล่ะพูดเพราะทีกับชั้นล่ะจะแร่เนื้อออกมาทำลูกชิ้นโอเด้งด๊องแด๊งอยู่แล้ว

    เอ๊ะว่าแต่เมื่อกี้นายว่าอะไรนะ “คนใช้หรอไอ้บ้าชั้นไปเป็นคนใช้นายตั้งแต่เมื่อไหร่”

    “นี่อย่ามะขึ้นเสียงกับพี่ชายชั้นนะ”ยัยคนสวยที่ชื่อเยอึนถลึงตาใส่ชั้นพี่ชายเหรอเฮ้อแอบหวังเล็กๆโล่ง

    “ว่าแต่ชั้นจะได้เงินเดือนมั๊ย”ไหนๆก็ไหนๆตกอับขนาดนี้อย่าเรื่องมาก

    “แน่นอนชั้นให้เดือนล่ะ50000วอนพร้อมที่อยู่แต่เธอจะต้องเป็นทุกอย่างแม่ครัวคนสวยพี่เลี้ยงเด็กบลาๆๆๆๆๆ”

    เอาวะแค่นี้เอง “ชั้นปาร์คเยอึน”หลังจากที่เยอึนพูดจบเธอยื่นมือมาผู้ไมตรีส่วนไอ้หน้าหล่ออ่ะนะยืนเก๊ก

    “ชั้นจียง”ห้วนได้อีกตามเคย

    “ชั้นมินซอนเย”O_Oอะไรก๊านทำไมยัยคนสวยจะต้องทำหน้าตกใจหรือว่าชั้นทำอะไรผิดหรอ

    “คุณหนูมินซอนเยลูกสาวของท่านอามินชอนอูหรอ”

    “คุณรู้จักพ่อชั้นได้ยังไง”ชั้นหันไปถามยัยคนสวยพลางเหลือบหางตามองนายจียงเล็กน้อย

    “เอาเป็นว่าเธออย่าเพิ่งทำอะไรชั้นจะไปพาคุณพ่อมาพบชั้นจะให้คนใช้พาขึ้นไปดูห้องแล้วเจอกัน”

    เยอึนพูดก่อนจะเดินออกไปนายจียงเดินตามแล้วชั้นล่ะโว้ยจะมีใครสนใจชั้นมั๊ย

    “ซอนเย...ซอนเยจริงๆด้วย”

    “คุณอา”ชั้นลงมาข่างล่างหลังจากตกใจว่าทำไมคนใช้อย่างชั้นจึงอยู่ตึกใหญ่แต่แล้วชั้นก็ต้องเจอกับคุณอาดองวุค

    เพื่อคุณพ่อชั้นที่สนิทกันมากแล้วท่านก็เคยไปบ้านชั้นบ่อย

    “เป็นยังไงบ้างล่ะซอนเย”

    “ก็เรื่อยๆค่ะ”ชั้นตอบพลางสวมกอดท่านอย่างคิดถึง

    “น้อยๆหน่อยพ่อชั้นนะ”นายจียงพูดเสียงไม่พอใจชั้นจะต้องไม่ญาติดีกับนายไปตลอดชาติเลยคอยดู

    “หนูอยู่นี่ล่ะกันเห็นหน้าหนูแล้วมันทำให้อาคิดถึงไอ้ชอนอูเฮ้อไม่น่าด่วนไปเร็วเลย”

    เอ่อคุณอาคะพูดเหมือนเป็นแฟนกับพ่อชั้นฟังดูชอบกล

    “เยอึนดูแลซอนเยด้วยเค้าอายุเท่าลูก”

    “ค่ะ”อ้าวทำไมไม่มีใครถามชั้นเลยล่ะว่าชั้นต้องการอะไรบทจะมาก็มาบทจะไปก็ไป

    “ไม่ต้องตกใจอีกหน่อยก็ชิน”เยอึนหันมายิ้มให้ชั้นซะเกือบใจละลายแต่พอหันไปเจอหน้านายจียง

    ชั้นถึงกับกินข้างไม่ลงไป10มื้อใหญ่คนอะไรมันจะขี้เก๊กปานนั้น

    “พี่เยอึนพี่จียงสวัสดีค่ะ”แล้วนั่นใครอีกล่ะเด็กน่าตาน่ารักสองคนในชุดไฮสคูล

    อีกคนเหมือนซาลาเปาอีกคนก็เหมือนกวางดาว

    “นี่ซอนมีน้องชั้นแล้วนั่นโซฮีเพื่อนซอนมี”โซฮียิ้มให้ชั้นจนแก้มที่เหมือนซาลาเปาแทบปริ

    “แล้วนี่ใครคะ”ซอนมีถามเหรอว่าชั้นเป็นใครตาเธอช่างเหมือนกวางดาวจริงๆชั้นชอบบบบบ

    “มินซอนเยเธอจะมาอยู่กับเรา”ยัยซอนมีทำหน้าตกใจก่อนจะเข้ามากอดชั้นซะแน่นยัยติ๋มชั้นหายใจไม่ออก

    “ติ๋มเบาๆหน่อย”ไอ้นายจียงอยู่ตั้งนานเพิ่งพูดเรอะชั้นนึกว่านายหายเข้าไปในสามเหลี่ยมเบอร์มิวส์ด้าแล้วซะอีก

    แต่เมื่อกี้นายเรียกว่าซอนมีว่าติ๋มหรอไอ้บ้าใจตรงกันอีกเขินนะเฟ้ย

    “เธอเป็นบ้าอะไร”สติกลับคืนชั้นเห็นทุกคนกำลังมอง...มองมาที่ชั้นที่จับแก้มบิดตัวอย่างเขินอาย

    ตายแบบนี้ขอลาตายดีกว่ายัยติ๋มดูเหมือนจะเข้ามากอดชั้นอีกรอบโชคดีที่คนหน้ากลมขัดขวางไว้

    ไม่งั้นชั้นจะต้องกลายเป็นปลาแผ่นอบกรอบเป็นแน่แท้

    “คืนนี้เพื่อนชั้นจะมาปาร์ตี้ที่นี่อย่าทำตัวมีปัญหาล่ะ”นายจียงพูดขึ้น

    “ชั้นไม่ใช่โฟร์โมสจะได้เป็นเด็กมีปัญหา หา หาช่วยไม่ได้เลยเธอ”ชั้นทำหน้าทะเล้นใส่จียงเค้าเขกหัวด้วยความหมั่นไส้เชอะไอ้ขี้เก๊กฝากไว้ก่อนเถอะ

    “เราไปว่ายน้ำกันดีกว่าพี่ซอนเยพี่เยอึน”ยัยติ๋มเข้ามาเกาะแขนชั้นพลางยิ้ม

    “ลืมชั้นเลยนะ”โซฮีพูดขึ้นงอนๆเธอรีบเข้าไปคลอเคลีย

    “ไม่ลืมหรอกไปเปลี่ยนชุดไป”

    “เอ่อซอนมีพี่ไม่มีชุดหรอก”ชั้นพูดอย่างเหนื่อยใจถ้าไม่เป็นเพราะอีตาบ้าจียงชั้นคงไม่เป็นแบบนี้หรอก

    คอยดูเถอะชั้นจะเล่นงานนายให้ถึงที่สุดเลย

    “ไม่ต้องมาแอบด่าชั้น”นายจียงบ้าพูดก่อนจะเดินออกไปข้างนอก

    “เดี๋ยวพรุ่งนี้จะพาไปเก็บของวันนี้ใส่ชุดชั้นไปก่อนล่ะกัน”

    “ขอบใจจ๊ะเยอึน”ชั้นยิ้มให้ยัยคนสวยเยอึนอย่างน่ารักเธอเข้ามาหยิกแก้มชั้นก่อนจะพาขึ้นห้องถ้าไม่ติดว่าเป็นผู้หญิงนะชั้นจีบเธอไปแล้วนะยัยคนสวย

    คนอะไรน่ารักชะมัดชั้นรักเธอที่สุดเลย ปาร์คเยอึน(นางเอกเพี้ยนโปรดอภัย)


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×