ป่วนรักในใจคุณชายขี้เก๊กWG+BB

ลำดับตอนที่ #4 : ถูๆขัดๆ

เช้าอันแสนสดใสหลังจากที่ชั้นอาบน้ำจนทำให้เยอึนร้องไห้ขี้มูกโป่งแล้วมีความสุขล่ะ

5555+อีตาจียงแอบมองชั้นหรอขณะที่ชั้นนั่งอยู่ริมสวนซึ่งอย฿ทางหน้าต่างห้องจียง

เชอะอีตาจียงกำลังมองมางอลย่ะแหมมาทำเป็นโบกมือชั้นไม่ใจอ่อนหรอกชั้นคิดในใจพลางเชิด

แต่คำตอบชั้นกลับกระจ่างเมื่อมีผู้หญิงคนนึงเดินผ่านหน้าชั้นพลางโบกมือตอบนายจียง

ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกชั้นอยากตายอับอายอย่างแรง

"เยอึน"ชั้นรีบตะโกนเรียกเยอึนเธอหันมาทำหน้ามุ่ยใส่ชั้นก่อนจะเชิดหน้างอลเนื้อตัวเธอแดงเถือไปจากการขัดๆถูๆของชั้น

"มาทำอะไรตรงนี้อ่ะ"ชั้นหันไปมองผู้ชายคนนึงที่เรียกชั้นเค้ามองตามหลังเยอึนไปด้วยสายตามีความหมาย

เยอึนมีคนรักอีตาขี้เก๊กมีคนรักแล้วชั้นละโว้ยยยยยยยยยยยยยยใครจะรักชั้น เศ้รา

"เธอชั้นอยากให้เธอช่วย"

"ช่วย....ชั้น....ช่วยอะไร"

"คือชั้น...เอ่อ...ชั้น"

"ไอ้....แดซองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง"เยอึนวิ่งเข้ามากอดคอแดซองพลางเชิดใส่ชั้น

"เยอึนถ้าเธองอลชั้นจะไม่ให้จูบ"

"ซอนเยจ๋าไปกินข้างกัน"เยอึนรีบเข้ามากอดคอชั้นอีตาแดซองมองอย่างเอ๋อๆ

"เชอะ"ถึงคราวชั้นมั่งล่ะ

"ถ้าเธองอลชั้น...ชั้นจะไม่พาไปเก็บชุดแล้วขะล็อคเธอไว้ในห้องแถมข่มขืนด้วย"

"ชั้นรับไม่ได้"แต่คนที่พูดประโยคนี้กลับเป็นแดซองเค้าวิ่งร้องไห้ออกไปเยอึนมองตามอย่างงงๆ

เพราะเธอเยอึน...แดซองเลยไม่กล้าบอกเลยว่าคิดกับเธอยังไง


ด้านซอนมี


"พี่ซึงริคะมันไม่มีอะไรอย่างที่พี่คิดนะ"สาวน้อยซอนมีง้อซึงริอย่างหนักเมื่อเค้างอลเรื่องเพื่อนที่โรงเรียน

"ไม่มีอะไรทำไมสนิทกันขนาดนั้นล่ะพักหลังนี้ที่ไม่ยอมให้พี่ไปรับเพราะมันมาส่งใช่มั๊ยล่ะ"

"ไม่ใช่นะคะ"ซอนมีเริ่มหน้าเครียดพลางน้ำตาคลอแต่ซึงริกลับไม่สนอาจเป็นเพราะว่าเค้ารักเธอมาก

มันทำให้เค้าไม่ใว้ใจว่าใครจะแย่งหัวใจเธอไปจากเค้า

"ซอนมีรักพี่ซึงรินะ"แต่แล้วน้นำตาของร่างบางก็ไหลออกมาอย่างหนักจนซึงริเองก็ตกใจ

เค้าทำซอนมีร้องไห้เค้าทำคนที่เค้ารักร้องไห้อย่างนั้นหรอ

"ซอนมีพี่ขอโทษนะ"ซึงริปลอบร่างบางพลางโอบเบาๆสัญญาชั้นจะไม่ทำเธร้องไห้อีกสัญญา



ฮัดชิ้วววววววววววววววววววววว

"ใครอ่ะ"ซวยแล้วอีตาซึงริกับซอนมีต้องเห็นแน่ๆเลยว่าชั้นอยู่ตรงนี้

"ออกมานะไอ้@$#%%&%**(*(_((%^$#^%@#$%@#$%$^$%^&%^" เอิ๊กซอนมีเธอด่าเก่งมากมาย

คนสวยจะเป็นลมทำไมต้องด่าด้วยเล่าเยอึนทำไมหน้าเธฮยังนิ่งอยู่ล่ะ

"ไอ้@$%#%^%*&(*&^%^#$^%&%*%&*&^*&^*&^*%^~"รอบสองคำด่าพรูออกจากปากสาวน้อยร่างบาง

"มีปัญหาหรอซอนมี"เยอึนเธอจะโผล่อออกไปทำไมยัยบ้าเดี๋ยวชั้นก็ซวยหรอก

คิดยังไม่ทันจบประโยคเยอึนเอื้อมมือมาดึงเสื้อชั้นจากด้านหลังให้ยืนขึ้นชั้นยิ่มให้ซอนมีอย่างแหยๆ

"พี่ไม่ได้แอบฟังนะว่าเธอกำลังง้อซึงริพร้อมน้ำตา"ว๊ากกกกกกกกปากเจ้ากรรม

"พี่บ้า"ซอนมีพูดอย่างอายหน้าเธอแดงยิ่งกว่ายาอุทัยทิพย์พลางฉุดมือซึงริที่คาดว่าคงอายเช่นกัน

"เยอึนเธอเจ๋งเป็นบ้าเลยลุกพรวดแบบนั้น"

"อูย"เยอึนร้องออกมาพลางเกาขาที่แท้ที่เธอลุกเป็นเพราะ....เป็นเพราะ....มดกัดเนี่ยนะ

จริงๆเลยบ้านหลังนี้มันต้องมีอะไรที่ชั้นต้องค้นหาตามหลักแล้วชั้นต้องกลับไปทายาให้เยอึนอีกเฮ้อ



เดี๋ยวมาต่อนะคะเม้นบ้างนะสร้างกำลังใจหน่อยหุหุ