คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1 ก้าวแรกแห่งการรู้จัก...อย่างลึกซึ้ง
Into
"เธอทำพี่ชั้นเจ็บมากเพียงใด เธอต้องได้รับมันอย่างสาสม ชั้นจะไม่ลืมว่าเธอเคยทำอะไรไว้ และเธอ...ฆ่าพี่ชั้นตาย"
ร่างสูงที่กำรูปในมือแน่น แววตาเอ่อล้นไปด้วยน้ำตา ทั้งความแค้นที่อัดแน่นในใจ
บ่งบอกให้รู้ส่า เธอพร้อมที่จะแก้แค้นแล้วกับคนที่ทำร้ายพี่เธอแล้วหนีไป....
"จองเจสสิก้า"
ณ ย่านเมียงดง ที่ผู้คนเดินกันขวักไขว่ แสงไฟส่องให้เห็นหน้าร้านขายของทั่วไป
จะมีใครคนนึงรู้มั๊ยว่าเธอกำลังถูกจับจ้องอยู่...จากใครคนนึง
"เธอจะต้องชดใช้ จองเจสสิก้า" ร่างสูงพูดย้ำกับตัวเองก่อนที่จะขยำรูปในมือ แววตาเหี้ยมที่บ่งบอกว่าจะไม่มีการปรานี
พลางจ้องมอง ผู้หญิงผมทองที่อยู่ถัดออกไป 50 เมตร
' เธอเป็นคนสวย บอมบาง อย่างนี้นี่เองที่ทำให้พี่ชั้นหลง แต่ต้องไม่ใช่กับชั้น!!!' ร่างสูงคิดก่อนที่จะเดินเข้าไปทำตามแผน
"อ๊ะ...อุ้ย...ขอโทษค่ะ" เจสสิก้าหันมาขอโทษขอโพยคนที่เธอเดินชน ก่อนที่จะจดจ้องใบหน้าร่างสูงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ
' คุ้น...คุ้นจังเหมือนจะเคยเห็นที่ไหนนะ' เธอคิดก่อนที่ร่างสูงจะกระตุกยิ้มที่มุมปากแล้วพูดขึ้น
"ขอโทษนะคะ ชั้นไม่ระวังเอง ของแตกหมดเลย" ยูริพูดก่อนจะมองไปที่เศษแจกันที่ตกแตกด้วยฝีมือเธอ
"ไม่เป็นไรค่ะ" เจสสิก้าพูดเสียงหวานแต่ยูริกลับคิดว่า
' นี่เธอ...ยั่วชั้นหรอ'
"เอ่อ...ชั้นควอนยูริ...ถ้ายังไงให้ชั้นเลี้ยงข้าวเป็นการขอโทษนะคะ" รอยยิ้มเยือกเย็นที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าของร่างสูงตอนนี้มันถึงกับทำให้เจสสิก้าหวาดกลัวขึ้นเล็กน้อย เธอจำได้ว่าคนตรงหน้าเธอเป็นใครเกี่ยวอะไรกับเรื่องเมื่อ5ปีก่อน
เธอรู้ดี และเธอพร้อมที่จะยอมรับการแก้แค้นนี้ หากมันจะทำให้เธอได้รับผิดในสิ่งที่เคยทำ...ชั้นยอม
"ชั้น...เจสสิก้าค่ะ"
"ทำไมสิกถึงไปอยู่อเมริกาล่ะ" หลังจากที่เอื้อนเอ่ยกันมานาน จนเริ่มที่จะสนิทกันพอควร ร่างสูงที่เอ่ยถามขึ้น
ในขณะที่เจสสิก้ามีสีหน้าเจื่อนลงอย่างเห็นได้ชัด เมื่ออดีตที่เธอพยายามลืม แต่มันกลับยิ่งหลอกหลอนเธอกระทั่งในฝัน
' อย่าไล่ชั้นให้จนมุม ควอนยูริ อย่าเลย' เธอคิดก่อนที่จะมองหน้าร่างสูงตรงหน้ายิ้มให้เล็กน้อยแล้วเลี่ยงคำถามไป
' ไม่นะควอนยูริเธอต้องไม่หลงเสนห์ยัยนี่สิ...ไม่นะ' ยูริที่พยายามจะสลัดความคิดนั้นออก
แต่มันกลับไม่ง่ายเลยเมื่อได้เห็นสายตาที่ทอดอารมณ์เศร้าออกมาอย่างชัดเจนจากผู้หญิงตรงหน้า
มันถึงกับทำให้ความคิดของเธอสับสน ที่จริงเธอเป็นใครกันแน่เจสสิก้า แล้วทำไมหัวใจชั้นต้องเต้นโครมครามแบบนี้ด้วย!!!
"เอ่อ...ยูล...เป็นอะไรรึป่าวคะ" ร่างบางถามอย่างเป็นห่วง แต่ยูริกลับยิ้มให้เธอ
ยิ้มที่แปลกไปจนทำให้เจสสิก้าใจเต้นแรงโดยไม่รู้ตัว....
18:30 น.
"นี่ที่อยู่สิก้าหรอ ?" ร่างสูงถามขึ้นขณะที่หยุดอยู่ที่คอนโดแห่งหนึ่ง เธอรู้อยู่แล้วว่าเจสสิก้าอยู่
ไม่งั้นเธอจะย้ายมาอยู่ที่นี่หรอ...
"อึ้ม...อยู่ 408 น่ะ"
"จริงหรอ...ยูลก็อยู่ที่นี่เหมือนกัน...409ด้วยละ" สีหน้าของยูริที่เผลอยิ้มออกมา ยิ้มที่จริงใจมันถึงกับสะกด
สายตาร่างบางให้จ้องมองอย่างหลงไหล ก่อนที่ใบหน้าจะเริ่มใกล้กันมากขึ้นเรื่อยๆ
"สิก้า...เธอหายไปไหนมารู้มั๊ยว่าชะ...เอ่อ...ชั้นเข้าห้องไม่ได้" ทิฟฟานี่ที่เดินออกมาเรียกเพื่อนสาวที่หายไปนานเกือบ
2ชั่วโมง ก่อนที่จะทำสีหน้าตกใจเมื่อเห็นภาพตรงหน้าที่กำลังจะเกิดขึ้น ก่อนที่เจสสิก้าจะตั้งสติได้
"งั้นสิกขึ้นห้องก่อนนะ แล้วเจอกันยูล"
"อึ้ม แล้วเจอกัน" ยูริพูดอย่างเขินอายเล็กน้อย เกือบไปแล้วเมื่อกี้เธอเกือบไปแล้วนะควอนยูริ
' ไม่นะนี่มันหน้าที่...เธอจะรักคนที่ฆ่าพี่เธอไม่ได้ ' สติที่กำลังรวนกันอยู่ในตัวมันถึงกับทำให้ร่างสูงคิดหนัก
เลือกทำตามหน้าที่หรือทำตามหัวใจที่กำลังแต้นแรง
ณ คอนโดหรู
"เธอจะจูบใครอ่ะสิก้า" ทิฟฟานี่ที่ทำเสียงตกใจยักคิ้วขึ้นเล็กน้อยเป็นเชิงถาม
"ก็...เอ่อ...ไม่มีอะไรหรอก...เธอกลับไปได้แล้วไป" เจสสิก้าพูดก่อนจะดันทิฟฟานี่ให้ออกจาห้อง
ขณะที่เพื่อนสาวจะพูดแต่ก็พูดไม่ออก ได้แต่ทำปากขมุบขมิบ เกาหัวเดินออกจาห้องไป
"เห้อ เกือบไปแล้วมั๊ยละ" ร่างบางพูดขึ้นกับตัวเองก่อนจะลูบริมฝรปากเบาๆกับสัมผัสที่เกือบจะได้รับเมื่อกี้
"ไม่สิทำไมต้องตัวร้อนด้วย...ไม่นะเจสสิก้า...หยุดนะความรู้สึกนี้พอที"
ร่างบางที่ทนกับความกดดันของตัวเองไม่ไหวรีบหยิบผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำ หวังจะทำให้ใจเย็นขึ้น
15 นาทีผ่านไป
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
แอ๊ดดดดดดดด
"สิก้า" O.ooo
ยูริเรียกเสียงตกใจพลางเลือดกำเดาพุ่งจนร่างบางต้องรีบดันร่างยูริให้เข้าไปในห้องเธอ
ร่างสูงใช้สายตาสอดส่องไปทั้งห้องก่อนที่เจสสิก้าจะรีบหยิบน้ำแข็งมาให้ประคบ
' เกือบตายแล้วมั๊ยละ' ยูริที่คิดในใจ ที่พอประตูเปิดออก เธอกลับพบ ร่างบางที่อยู่ในชุดผ้าขนหนูผืนบาง
ที่รัดตึงทุกสัดส่วน ผมที่ปรอยตกลงมาเล็กน้อยทำให้ดูเซ็กซี่
"ดีขึ้นมั๊ยยูล" เจสสิก้าที่แต่งตัวเรียบร้อยเดินเข้ามานั่งที่โซฟาเสียงห่วงใย
"อืม...ดีขึ้นแล้วละ" ยูริพูดก่อนจะยิ้มให้อย่างลืมตัวจนเจสสิก้าเผลอใจเต้นแรงอีกครั้งพลางจ้องมองใบหน้าคมคาย
ที่อยู่ตรงหน้าเธอ เธอยิ้มให้ยูริเล็กน้อยก่อนจะขอตัวเข้าไปในครัว
"ไม่...ทำไม...ถ้าเธอจะแก้แค้นทำไมต้องเล่นกับหัวใจชั้นด้วย" ร่างบางพูดกับตัวเอง
ก่อนจะทรุดลงนั่งปล่อยให้น้ำตาไหลออกมา โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีใครคนนึงแอบมองเธออยู่ด้วยแววตาสับสน
'เธอร้องไห้ทำไม...ร้องทำไมกัน' ยูริที่คิดในใจอย่างหวาดหวั่นกับสิ่งที่ตัวเองกำลังทัน
จะถอนตัวออกมาก็สายเกินไปแล้วใช่มั๊ย ชั้นต้องทำยังไงบอกชั้นทีมันคืออะไรกัน...จองเจสสิก้า!!!!
เดี๋ยวมาต่อนะช่วยกันอ่าน ติ ด้วยนะคะแล้วไรท์เตอร์จะพยายามมาอัพบ่อยๆ^^
ความคิดเห็น