คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : chapter 2
chapter 2
"ซอนเย" ร่างสูงวิ่งเข้ามาหาซอนเยอย่างรีบร้อน
"เธอหายไปไหนมาอ่ะเยอึน"ฉันถามออกไปได้ความหงุดหงิด
"ก็เธอเดินเร็วจะตายฉันเลยตามไม่ทันอ่ะ เอ่อ ฉันขอโทษนะ"เยอึนขอโทษเมื่อเห็นซอนเยทำหน้าบึ้ง
"ขอโทษทำไม ฉันไม่ได้โกรธเธอนิ แค่หงุดหงิดเรื่อง...อืม ช่างมันเถอะนะ"ซอนเยยิ้มให้คนร่างสูง เยอึนจึงถอนใจออกมาอย่างโล่งอก
"ฉันเห็นเธอหน้าบึ้งก็นึกว่าเธอยังโกรธฉันเรื่องเมื่อกี้นี้อยู่ซะอีก"ร่างสูงยิ้ม ซอนเยที่ยิ้มอยู่เมื่อกี้หุบยิ้มลงทำหน้างอทันที
"ใช่สิ ฉันงอนเธออยู่นิ ยัยคนเห็นแก่เงิน" ซอนเยตะโกนใส่หน้าคนร่างสูง เยอึนถึงกับหน้าเสียกับคำพูดของซอนเย ซอนเยเห็นก็ระเบิดหัวเราะออกมา ทำเอาเยอึนถึงกับงง
"ฮ่าๆ ฉันล้อเล่นหรอกนะ อย่าร้องนะ โอ๋ๆ" ไม่พูดเปล่ายังเดินเข้าไปลูบหัวเยอึนเป็นเชิงปลอบ
"นี่ซอนเยเธอแกล้งฉันเหรอ เอามือเธอออกไปจากหัวฉันนะยัยบ้า ฉันไม่ใช่เด็กๆนะ"เยอึนบอกด้วยความเขิน
"ฮิฮิ เธอนี่น่ารักจริงๆเลย"ซอนเยพูดพร้อมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ ทำเอาเยอึนหน้าขึ้นสีระเรื่อ ก่อนจะรีบลากซอนเยไปที่ห้องประชุม
ห้องประชูม
"ขออุญาตค่ะท่าน คุณซอนเยกับคุณเยอึนมาแล้วค่ะ" เลขาสาวบอกกับพวกท่านทั้งหลายที่นั่งอยู่ในห้อง ฉันและเยอึนก้มหัวทำความเคารพให้ทุกคนในห้อง
"เชิญนั่งลงก่อนครับ"ผู้ชายคนหนึ่งเอ่ยขึ้น ฉันจึงเดินไปนั่งตรงที่ว่างที่เหลืออยู่สามที่กาแฟถูกนำมาเสริฟโดยเลขาคนเดิม
"รอสักครู่นะครับ เดี่ยวตัวแทนของสินค้าก็คงจะมา" ชายคนเดิมบอก ฉันจึงยิ้มบางๆ
"นี่โซฮี เธอรอพี่อยู่นี้นะพี่จะเข้าไปประชุม" คนหน้ากลมยังไม่ทันตกลง ยูบินก็รีบเดินเข้าไปด้วยความรีบร้อน โอ้ยวันนี้มันวันอะไรกัน เมื่อกี้นี้เธอกับโซฮีก็ดันลงลิฟผิดชั้นจึงต้องเสียเวลารอลิฟอีก แล้วยังจะโดนยัยนั้นมองด้วยสายตาดูถูกอีกนึกแล้วเจ็บใจชะมัด
ประตูห้องประชุมถูกเปิดออกอีกครั้งพร้อมกับการปรากฎตัวของคิมยูบิน ซอนเยเงยหน้าขึ้นมองผู้มาใหม่ นั่นมันยัยดำจอมหื่นในลิฟนิบ้าที่สุดมาทำอะไรที่นี่นะ
"ทุกคนครับผมขอแนะนำให้รู้จัก ตัวแทนของเจ้าของสิ้นค้าที่จะมาดำเนินงานร่วมกับเราครับ คุณ คิม ยูบิน"ชายคนเดิมทำหน้าที่แนะนำก่อนจะไล่แนะนำทุกคนที่นั่งอยู่ ยูบินยิ้มและโค้งให้ทุกคนก่อนจะมาหยุดที่ฉัน อย่าบอกนะว่าฉันต้องทำงานร่วมกับยัยนี้ ยัยนั่นทำหน้าตกใจเล็กน้อยก่อนจะยิ้มออกมา กวนประสาทชะมัด
"และคนนั้นคุณปาร์คเยอึน ส่วนคนนี้คุณมินซอนเยครับ เธอจะมาเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้สินค้าครับ"ยูบินอึ้งไปเล็กน้อยก่อนจะยื่นมือมาให้จับ ฉันมองที่มือยัยนั่น แล้วจับมือตอบเพราะกลัวเสียมารยาท
"ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ หวังว่าคุณจะทำให้สิ้นค้าเราเป็นที่รู้จักไปทั่วทั้งเกาหลีนะค่ะ คุณมินซอนเย"น้ำเสียงและแววตาแสดงถึงการดูถูกและท้าท้ายที่ทำเอาคนร่างบางชักสีหน้าด้วยความไม่พอใจ แต่ร่างสูงกับยิ้มออกมา
"ค่ะ ฉันจะพยายามทำให้ดีที่สุด" ซอนเยตอบเสียงเย็นกับรอยยิ้มที่ดูเสแสร้ง
"งั้นเรามาคุยเรื่องรายละเอียดของงานกันดีกว่านะค่ะ"เยอึนที่พอจะจับอารมณ์ของซอนเยได้ จึงรีบตัดบท การประชุมเริ่มขึ้น ยัยนั่นนั่งลงข้างฉัน
"โลกกลมจังเลยนะที่เราต้องมาทำงานร่วมกัน"ยูบินยื่นหน้ามากระซิบเบาๆ
"แต่ฉันว่าโลกมันแคบมากกว่า"ฉันตอกกลับใส่หน้ายัยนั่นเบาๆ ยูบินกระตุกยิ้มที่มุมปาก
"รู้ไหมว่าคุณนะดูดีทุกอย่าง จะเสียก็ต้องที่ปากไม่ค่อยดี"คำพูดของยูบินทำเอาซอนเยลุกขึ้นจากเก้าอี้ด้วยความโมโห
"นี่มันจะ....." เยอึนรีบลุกขึ้นแล้วสะกิดให้ฉันรู้ตัว ฉันหันไปโค้งขอโทษทุกคนในห้อง ยัยนั่นยักคิ้วให้ฉันแล้ว หัวเราะออกมา มันยิ่งทำให้ฉันโมโหมาขึ้นอีก
"ขอโทษนะคะ ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน รู้สึกอยากจะอาเจียนนะค่ะ" ฉันพูดพร้อมกับส่งสายตาและรอยยิ้มหวานมองยัยนั่น ที่ตอนนี้ทำหน้าเหมือนอยากจะฆ่าฉัน สะใจดีชะมัด แล้วฉันก็เดินออกจากห้องไป
เมื่อเข้าห้องน้ำเสร็จฉันกำลังจะเดินออกจากห้องน้ำ แต่ก็ถูกข้อมือของใครกระชากอย่างแรงจนฉันเซเข้าไปกระแทกกับคนคนนั้น
"โอ้ย ฉันเจ็บนะ ทำ....คุณ" ฉันหยุดชะงักเมื่อเงยหน้ามองคนที่จับข้อมือฉันอยู่ คิมยูบิน
"ปล่อยนะ ฉันเจ็บ ทำบ้าอะไของคุณอ่ะ" ฉันพยายามแกะมือร่างสูงออก แต่ยัยนั่นก็ไม่ยอมปล่อย
"ฉันไม่ทำอะไรหรอกก็แค่จะสั่งสอนผู้หญิงปากดี อยากจะรู้เหมือนกันว่าปากดีแบบเนี้ย ถ้าได้จูบมันจะหวาน สักแค่ไหน"ร่างสูงพูดจบก็ดันร่างบางให้ชิดกำแพงก่อนจะโถมตัวกดร่างบางไว้ ร่างสูงมองร่างบางสายตาเป็นประกายก่อนจะค่อยๆยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆจนร่างบางสัมผัสถึงลมหายใจร้อนที่เป่ารดอยู่บริเวณใบหน้าสวย
"อย..อย่านะ"
อัพแล้วนะตอนแรกว่าจะดองไว้ก่อนเพราะคิดไม่ออก
ความคิดเห็น