คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #38 : ความทรงจำของลมหนาว
วันที่ไปปา่อผมอยามี่วเวลาที่น่าำ ผมอยาให้เธอรู้ััวนอผม ผมอบทำอะไรเธอะอบแบบผมหรือเปล่า เ็าราานแล้วว่ายาว ผมอยาพาเธอไปเที่ยวในแบบที่ผมอบ แ่็ลืมไปว่าสิ่ที่ผมทำมันอันรายเินไป ผมรู้ัวอนที่ถึหน้าบ้านแม่อผมือเธอเผลอหลับไป อนที่นั่้อนท้ายมอเอร์ไ์ผมอยู่ อนนั้นยอมรับว่าใผมิ่รู้สึแย่มาๆ ผมวนประสาทเธอมาลอทา เห็นสายาที่มอผมโรธๆ เธอบอว่าเธอเร็นาแ็แปลว่าเธอื่นัวอยู่ลอเวลา ไม่นึว่าเธอะหลับลผมโมโหัวเอ เธอ็โรธผมเ่นันเราทะเลาะันทันทีที่เธอื่น เธอ็ไม่รู้ัวว่าเผลอหลับ ผมเห็นแบบนั้นยิ่สสารเธอที่ผมพามาลำบา
อนที่เราเอแม่อผม ผมอบนะอบบรรยาาศที่อบอุ่นแบบนี้ แม่ผม็อบเธอมาและเ้าันไ้ี แ่เธอ็เือๆผมอยู่ ผมให้ิมแวะเอาเสื้อผ้าที่อนโ่อนามมา พอเธอรู้ว่าิมามมาเธอยิ่โรธผมไปให่ ถ้ารู้ว่าิมมาทำไมไม่ให้เธอมาพร้อมิม เา็โรธเหมือนัน็เธอเป็นผู้หิอเา ะให้มาับผู้ายนอื่นไ้ยัไ แม้ว่าะเป็นลูน้อที่สนิท็าม
วันนั้นผมเมามาเลยเผลอทำอะไรรุนแรไป มารู้ัวอีทีือัวเอี่เ่าไร้สาระสุๆ หึไม่ลืมหูลืมา เธอไม่สบายแม่ผมโรธมา ผมเอ็โรธัวเอ
มันเป็นเรื่อบัเอิมาที่ไอ้หมอเพื่อนผมรู้ัเธอ มันาั้นนผม้อบอ ว่าเราบันอยู่เรื่อนี้ไม่มีใรรู้แม้ระทั้พี่าย
พอเิเรื่อแบบนี้ผมรู้สึผิที่ทำให้เธอไม่สบาย วามหึหวทำให้ผมาสิไ้ถึนานั้น เธอมีอิทธิพลับวามรู้สึอผมมา ผมยั้อารเวลาเธอเอ็้อารระยะห่า ประวบเหมาะับที่านเ้าผมพอี สอเือนสำหรับใรหลายๆนมันอาเร็วเินไปที่ะทำอะไรให้สำเร็เป็นิ้นเป็นอัน แ่สำหรับผมที่เฝ้ารออยและิถึแ่ละวันมัน่ายาวนานเินไป
"ุล่ะเป็นใร เ้ามาทำอะไรในนี้ แล้วมายุ่อะไรับเมียผม"
ไม่น่าเื่อว่าวันเวลาที่ยาวนานอผม หยุลเมื่อผมลับมาหาเธอแ่ลับเอายอื่น วามหึหวทำให้ผมพูสิ่ที่ไม่วรออไป วามิถึวามโหยหาทั้หมที่มี มันหยุนิ่เมื่อเธอไ้ยินื่อนๆนั้น "ลม"เหมือนอย้ำแผลเิมที่ทำให้เรา้อห่าัน ผมสิหลุทันทีผมผู้ายนนั้นเ็มแร ให้สมับที่ผมแ้นวามรู้สึเหมือนโนหัหลั เหมือนนโ่ที่โนสวมเามันเป็นแบบนี้นี่เอ ยิ่เห็นเธอเอาัวเ้ามาวานัวเอ้อเ็บยิ่ทำให้ผมปวใ เธอรัผู้ายนนี้นั้นือสิ่ที่เาสัมผัสไ้
"ผมเฝ้ารอและิถึุ ให้เวลาุ ใหุ้สบายใ ผมถึลับมา นี่หรือือสิ่ทีุ่อบแทนผม"
"ใ่"
"ุอยาลอีับผมนัใ่ไหม"
"ใ่ ันเบื่อเรื่อนี้เ็มทนแล้ว"
"แล้วุะ้อเสียใับสิ่ทีุ่ทำับผมวันนี้"
สิ่ที่เธออบผมมันยืนยันทุอย่า ผู้ายนนั้นแ่มา่อนผม แ่ผมือนแรและะเป็นนเียวอเธอลอไป แ่ิถึรนี้ผม็มีแรสู้ึ้นมา ผมระับ่อว่าระหว่าเราทันที ้วยวามโหยหา วามโรธ วามแ้น วามเสียใที่ถูทรยศหัหลั ผมมีวิธีทำให้เธอยอมโอนอ่อนแม้อนแระัืนบ้า ผมรู้ัร่าายเธอีว่า้อารอะไร เราอบรับและโหยหาสัมผัสอันและัน ผมแสวามเป็นเ้าเ้าเ้าอผมนเียวที่มีสิทธิ์
ความคิดเห็น