SF Sunny With ......

ลำดับตอนที่ #6 : (SF)sunny kai ฉันเป็นน้องสาวมาเฟีย!! 2 100%

ไอ้บ้าใครมันลวนลามฉันนน ฉันจะฟ้องพี่ซองมินคอยดูเลยย ฮือ
"นี่เรียนเสร็จแล้วเดี๋ยวฉันมารับที่ห้องห้ามไปไหนนะ"ไคยืนสั่งแันยังกะเป็นพ่อ
"เออ หน่ารู้แล้ว"รับปากไปก่อนแล้วกันใครจะเป้นบ้าเชื่อนายนี่
"แล้วอย่าคิดหนีฉันเพราะฉันทำอะไรได้มากกว่าที่เธอคิด"ไคพูดอย่างรู้ทันฉัน
"ชิ"ฉันพูดพร้อมสะบัดหน้า ไอ้บ้าไครู้ทันฉันได้ไงวะ

"เป็นไรหน้าบูดมาแต่เช้า แล้วนั่นไคใช่ไหม หล่ออ่ะแก"เสียงของยัยซูยองพูดด้วยสายตาระยิบระยับ
"หล่อแต่ปากหมา"ฉันพูดกระแทกเสียงใส่
"อ๊าย มาว่าพ่อของลูกฉันในอนาคตได้ไง" ดูเพื่อนฉันพูดแล้วทำหน้าเข้า
"ไม่ค่อยจะบ้าผู้ชายเลยเพื่อนฉัน"ฉันพูดอย่างเอือมละอา
"แหมแกก็ อาหารตามีไว้ให้ชุ่มชื่นหัวใจ มีกำลังใจในการเรียน" ยัยซูยองพูดแล้วทำสายตาเพ้อ
"พอเหอะ เรียนๆนี่คือโลกแห่งความจริง ครูมาแล้ว"ฉันพูดพร้อมกับพยักเพยิดไปทางครู

---พักเที่ยง---
ปึง
"อะไรของนาย"ฉันหันไปมองผู้มาเยือนคนใหม่ที่อยู่ๆก็เดินมานั่งข้างฉัน
"กินด้วย"ไคตอบสั้นๆ
"นายก็ไปกินกับเพื่อนนายดิ จะมานั่งกับฉันทำไม"ฉันพูดบอกไปปัดๆ
"สวัสดีครับผมไค นั่งด้วยคนได้ไหมครับ"ไคไม่สนใจคำพูดฉันแต่กลับหันหน้าไปคุยกับยัยซูยองซะงั้น โหยย หักหน้าฉันชัดๆ
"ไม่ให้นั่ง!!!"ฉันพูดทันควัน
"ว่าไงครับ"มันยังไม่สนใจฉันอ่ะTT
"นั่งเลยค่ะ ตามสบายย"ยัยบ้าซูยองตอบแบบตานี่แทบเป็นรูปหัวใจ
"หึ"ไคหันมายกยิ้มกวนๆให้ฉันว่าเป็นผู้ชนะ ฮือออ ไอ้เพื่อนบ้าทำอย่างงี้กับฉันได้ไงง
"ชิ"ฉันสะบัดหน้าหนี แล้วทำเป็นงอนทั้งสอง

"โธ่ซันนี่ แกอย่างอนฉันสิ ก็ไคหล่ออ่ะ ฉันปฏิเสธไม่ลงงงงง"ตอนนี้ฉันงอนยัยซูงยองไม่พูดกับมันตั้งแต่กินข้าวเที่ยงเลย
"แกหักหน้าฉัน"ฉันพูดพร้อมกับจ้องหน้าให้ดูโกรธๆ
"ฉันเลี้ยงไอ้ติม เป็นการขอโทษก็ได้"ยัยซูยองทำหน้าแบบหน้าสงสาร
"จริง?"ฉันหูผึ่งทันทีที่ได้ยินเรื่องไอติม
"จริงดิ แหม่ เรื่องของกินนี่ไม่เคยพลาดนะ"ยัยซูยองพูดแขวะฉันไปทีนึง
"ชิ ฉันหายโกรธแกก็ได้เลิกเรียนเลี้ยงเลยนะ ร้านหน้าโรงเรียน"ฉันบอกอย่างอารมณ์ดี ไอติมมมม
"เออๆ เงินฉันหายอีกแล้วเพราะแกเลยยย"เสียงยัยซูยองโอดครวญ
"ไม่รู้ไม่ชี้"ฉันพูดอย่างอารมณ์ดีแล้วเดินเข้าห้อง

"ไปกินติมกันยัยซูยองงงงงงงงงงงง"ฉันพูดพร้อมกับกอดคอมันอย่างอารมณ์ดี
"แล้วแกไม่รอไคหรอเขาบอกให้แกรอนี่"ยัยซูยองพูดพร้อมกับทำหน้าสงสัย
"ไม่ต้องรอหรอก แค่หน้าโรงเรียนเอง คงไม่เป็นไรหรอก"ฉันบอกอย่างไม่สนใจนัก
"แต่ว่าเขาอาจเป็นห่วงนะ"ยัยซูยองยังพูดอีก
"นี่แกเพื่อนฉันหรือเพื่อนตาบ้านั่นวะ เดี๋ยวส่งข้อความไปบอกก็ได้"ฉันบอกไปเพื่อตัดความรำคาญ
"โอเคๆ"ยัยซูยองพูดแล้วพวกเราก็เดินไปหน้าโรงเรียน พร้อมกับฉันส่งข้อความไปบอกไค

ถึง ไก่ดำ
"ฉันจะไปกินไอติมหน้าโรงเรียนนะ มารับฉันที่นั่น"

"เธอ ใช่ซันนี่หรือเปล่า" ใครกันอีกละเนี่ย
"ใช่ ทำไม?"ฉันตอบแล้วทำหน้างง ใส่ไอ้ผู้ชายชุดดำ หน้าเถื่อนๆ
"งั้นมากลับฉัน"มันพูดพร้อมกับจับแขนฉันแล้วเริ่มลากไปที่รถตู้คันนึง
"เฮ้ย จะทำอะไรเพื่อนฉัน ปล่อยนะเว้ย"ยัยซูยองโวยวาย
"ใช่ ปล่อยฉันนะไอ้บ้าา รู้ไหมว่าฉันลูกใครร ปล่อยๆเดี่ยวนี้นะ"ฉันโวยวายและพยายามสะบัดมือออก
"หึ เพราะรู้ไงว่าแกเป็นใคร ถึงต้องเอาตัวไป มาอุ้มไปดิ๊"มันสั่งพูดแล้วสั่งให้ลูกน้องมาอุ้มฉัน
"ปล่อยๆๆๆ ฉันนะโว๊ยย ช่วยด้วยย ไคช่วยด้วยยย"ฉันโวยวาย แต่ก็ไม่มีใครมาช่วย มีแต่ยัยซูยอง ที่โวยวาย แต่ก็ถูกพวกมันกันไว้
"เงียบ พูดมาก "มันพูดพร้อมกับเอาผ้าขาวๆมาปิดปากฉันและสติก็เริ่มเลือนลาง
"ไค ช่วย ฉันด้วย"ฉันพูดด้วยเสียงอ่อนแรง
  
kai 

จาก ยัยกระรอกเตี้ย
"ฉันจะไปกินไอติมหน้าโรงเรียนนะ มารับฉันที่นั่น"

"เฮ้ย ไคจะรีบไปไหน"เสียงของไอ้คริสเรียกผม หลังจากที่เรียนเสร็จผมรีบเก็บของ เพราะยัยกระรอกขัดคำสั่งผมนะสิ ไม่รู้หรือไงว่ามันอันตราย
"ไปดูกระรอกน่ะ"ผมพูดแล้ววิ่งออกมาทันที
 ทำไมผมเริ่มใจไม่ดีเลยวะ
ตึกๆ ผมวิ่งมาจนถึงหน้าโรงเรียน คนมุงอะไรกัน
"ฮือออ "เสียงของผู้หญิงร้องผมรีบเข้าไปดู นั่นมันเพื่อนยัยกระรอกนี่
"ซันนี่ล่ะ"ผมรีบถามเธอทันที
"ไค ฮือ ฮึก ซะ ซันนี่"เธอเริ่มพูดไม่รู้เรื่องยิ่งทำให้ผมกังวลหนักกว่าเดิม
"ซันนี่ ๆ ทำไมรีบบอกมาสิ"ผมเขย่าตัวเธอแรงๆ
"ซันนี่โดนใครก็ไม่รู้ พาขึ้นรถตู้ไป ฮึกก"เธอพูดพร้อมเสียงสะอื้น
"ว่าไงนะ!!! โธ่เว้ย"ผมพูดด้วยความโมโหแล้วปากระเป๋าลงพื้น

ตี๊ดๆๆ
"ถ้าอยากได้นังคนนี้คืนก็บอกไอ้ซองมินยอมแพ้ซะ ไม่งั้นอาจเห็นแค่ศพ"
โธ่เว่ยย ฉันจะช่วยเธอให้ได้ซันนี่
 

.............................................................................................................................................

คอมพังหายหมดเลยย ต้องมาเริ่มอ่านใหม่ ขอโทษที่ไม่ได้อัพเป็นเวลานานนะคะติดสอบด้วย เดี๋ยวจะกลับมาอัพให้นะ ลืมกันยังTT
อัพให้แล้วนะคะ ไม่รู้จะสนุกไหม