my bodyguard รักเธอยัยบอดิการ์ดตัวร้าย

ลำดับตอนที่ #5 : good Night

"ดิเอนท์ ดิเอนท์....." 

"อะไรยุน จะเรียกอะไรนักหนา"

"ไปกินข้าวกัน วันนี้ฉันเป็นคนทำกับข้าวเองเลยนะ"

"ไม่เอาอ่ะ กลัวท้องเสีย" ลูบท้อง

"ไม่เสียหรอกน่า~~ฉันน่ะทำอาหารได้อร่อยเท่าเชพเลยนะ"

"เหรอจ๊ะ^^ งั้นไปกินก็ได้" พอไปถึงก็พบกับทุกคนที่มานั่งรออยู่แล้วมองมาทางเธอกับยุนฮยองที่เดินจับมือกันมา 

"อ้าวยืนบื้ออะไรอยู่คร้าบบบบบบ นี่หิวแล้วคร้าบบบบบบ" ชานอู

"อือๆๆ"

อาหารที่ยุนฮยองทำหน้าตาไม่ได้ต่างไปจากอาหารที่ภัตคารหรูๆสักเท่าไหร่เลยสมกับคำชมที่ชมเมื่อกี้จริงๆ นุ่นล็อปสเตอร์ นั่นก็สปาเก็ตตี้ บาบีคิว ไก่ทอดอีก หืมมมน้ำลายจะไหล-..-

"น่ากินจังนายทำเองเหรอ"

"ก็ใช่อ่ะดิ ตั้งใจทำสุดฝีมือเผื่อเธอเลยนะ55555" 

เคร้ง!!! "จะคุยกันอีกนานมั้ย" ฮันบินที่หน้าตาตอนนี้เข้าขั้นได้ว่าอมขี้เาไว้ในปาก ได้พ่นกลิ่นขี้ที่ลอยออกมาอย่าตลบอบอวล 

"กินละๆ" ทุกคนรับทราบพลัน

"อ่ะนี่ กินเยอะๆ ยิ่งตัวเล็กๆอยู่ด้วย" จุนฮเวตักสปาเก็ตตี้ใส่จานให้

"อันนี้ก็ต้องกินเหมือนกันนะ" จินฮยอง ตักไก่ให้

"บาบีคิวอันนี้อร่อยมากเลยนะครับผมชิมแล้ว" (หืมมมมม) ชานอูก็ตักให้

"ส่วนล็อปสเตอร์ตัวนี้........"

"พอไอ่พี่จินพอครับ กุ้งตัวนี้กินด้วยกันครับ แม่นี่มีมือครับตักเองได้" ก็จริงอย่างที่พูด จานของฉันตอนนี้เต็มไปด้วยของกิน ถ้าจะให้ใส่ล็อปสเตอร์มาอีกตัวก็คงจะได้ท้องแตกตายกันพอดี

"ขอบคุณนะ" รสชาติของอาหารที่ยุนฮยองทำนี่สุดยอดที่สุดเลย เกิดมาก็พึ่งได้กินนี่แหล่ะอาหารที่อร่อยขนาดนี้ ลาออกจากเทรนนี่แล้วไปเป็นเชฟเหอะรุ่งชัวร์ ...........

"แคกๆๆ" 

"เอ้าค่อยๆกินดิ สำลักจนได้ เอ้านี่" บาบิยื่นแก้วน้ำมาให้

อึกอึกอึก ทำไมมันร้อนคอจัง

"น้ำเปล่าเหรอ"

"ไม่อ่ะ โชยุ" พูดไม่พอถือขวดขึ้นมาโชว์ด้วย

"ตาย!" 

0.0!! "อะไรใครไหนตาย"

"ฉันขอตัวไปนอนก่อนนะ"

"เฮ้ย!!อะไรวะ จะกินแล้วจะชิ่งเหรอ กฎที่นี่กินแล้วต้องล้างเองนะครับ ไม่มีใครมาคอยทำให้หรอกนะ" ฮันบินอ่า ทำไมนายต้องใจร้ายด้วย

"แต่...." 

"ไม่มีคำว่าแต่ครับน้อง พี่บิยังต้องล้างเองเลย แปะไปล้างด้วยกัน"

"ไอ่บิ-__-"

"ไรวะ แค่ไปล้างจาน"

"เออ"

"แปะไปล้างจานกัน" ยิ้มแบบนี้อีกจะไม่ทนแล้วนะพี่เหยิน

"ค่ะๆ"

 ดิเอนท์เริ่มปวดที่ท้ายทอย มึนๆ เดินเซไปเซมา แถมตอนนี้หน้าของเธอกเริ่มแดงอีกด้วย จนทำให้บาบิเริ่มสังเกตุว่าเธอผิดปกติไป

"เป็นอะไรรึป่าวน้องสาว พี่เห็นหน้าเธอแดงๆ"

"ไม่เป็นไร ฉัน...ไหว"

"แน่นะ"

"อือ"

เพล้ง!!! จานเจ้ากรรมดันหลุดมือ 

"อ้าว ซุ่มซ่ามจริง มาๆเดี๋ยวพี่เก็บให้"

"ไม่ต้องหน่า~~เกบเองได้~~"

"พี่ีบอกว่าไม่ต้องไง เดี๋ยวก็โดนบาด"

"ของแค่นี้เอง ไม่เปนรายหรอกน่าาาา"

"เธอเมาเหรอ?" บาบิถามเพื่อความแน่ใจ

"ป่าวววว ม่ายมาวม่ายมาว"

"นั่นไง ให้แค่แก้วเดียวนี่เมาเลยเหรอ เธอนี่มันยัยคออ่อนจริงๆ"

"โอ๊ย!! ใครมาทามแก้วแตกแถวนี้วะ "

"พี่บอกแล้วว่าเดี๋ยวพี่จะเก็บเอง ทำไมไม่เชื่อดูดิเหยียบจนได้"

"ยุ่งหน่า แค่นี้ม่ายเจบบบบบบ ครอก!" แล้วสติของเธอก็ดับวูบลง

"เฮ้ยอย่าพึ่งหลับดิน้อง น้อง! น้อง! อ้าวแล้วจะทำไงดีวะเออ อุ้มไปนอนดิวะ"

สองแขนล่ำๆของบาบิค่อยๆช้อนตัวเธอขึ้นมาให้อยู่ในท่าเจ้าสาว แล้วอุ้มเธอออกไป

"ฮยองทำอะไรเธอน่ะ แล้วนี่เลือดอะไร?" ทุกคนรีบวิ่งกรูตรงมาที่บาบิ0.0

"เดี๋ยวๆๆ.........เธอเมาแล้วทำจานหล่น จากนั้นเธอก็เหยียบ สุดท้ายเธอก็หลับ อย่างที่เห็นนี่แหล่ะครับ" รีบแร็ปรัวๆ

"อ่อ แล้วฮยองทำไมไม่ล้างแผลให้เธอล่ะครับ" ดงฮยอกพูดขึ้นเพราะเห็นเลือดสีแดงสดของเธอหยดตามทาง

"ก็พี่ทำไม่เป็นนี่ นายน่ะทำเป็นมาทำเลย"

"-.....- ครับพี่"

บาบิค่อยๆวางร่างที่หลับตาพริ้มลงอย่าเบาๆมือเพราะกลัวว่าจะทำลายความฝันของเธอเข้า"เบาๆนะเว่ยเดี๋ยวน้องขาตื่น"

"คร้าบๆๆๆ พี่ "

แล้วทุกๆคนก็ทยอยออกไปจะเหลือก็เพียงแค่

"มีไรให้ช่วยรึป่าว" จินฮวานถาม

"ไม่หรอกครับ พี่ไปเถอะเดี๋ยวผมทำแผลให้เอง"

ดงฮยองค่อยๆทำแผลอย่างเบามือ โดยดูจากการขมวดคิ้วของร่างบางที่หลับตาพริ้มอยู่เป็นระยะๆในที่สุดก็เสร็จสักที เขาค่อยๆเขยิบมานั่งตรงหน้าของเธอ สำรวจใบหน้าของเธอให้ชัดๆ แล้วค่อยๆโน้มหน้าลงไปจนได้กลิ่นของสบู่ที่เธอใช้ก่อนจะกระซิบข้างๆหูของว่า "ฝันดีนะ"

คุยกันโหน่ย :

     ตอนนี้ของให้พี่ดงออกมาบ้างอะไรบ้าง มาฟินนิดๆจิตแจ่มใสนะเออ 555 ฝากติดตามฟิคนี้ด้วยนะคะ รักนางเอกนะ มีอะไรก้คอมเมนต์มาได้ค่ะ วันนี้ขอจบด้วยพี่ดงแล้วกันนะ ฝันดีค่ะนางเอก-3-