my bodyguard รักเธอยัยบอดิการ์ดตัวร้าย

ลำดับตอนที่ #4 : จุดเริ่มต้น

     ร่างบางนั่งมองสมาชิกไอค่อนซ้อมเต้นกันอย่างมันส์ แต่ทุกครั้งที่มองไปก็ต้องเจอกับสายตาของจินฮวานที่มองมา เธอไม่ได้มีอาการอะไรแต่หากเป็นจินฮวานต่างหากที่พยายามจะหลบตาเธอ เพราะกลัวเหรอ? หึก็คงไม่แน่

"เอาล่ะวันนี้พอแค่นี้ก่อนแล้วกัน พรุ่งนี้ค่อยมาต่อกันใหม่" ลีดเดอร์ผู้มีอำนาจสั่ง

"ดีครับพี่ ผมก็เหนื่อยแล้ว" เด็กน้อยชานอูดูท่าว่าจะไม่ไหว 

"ไอ่บิ ก่อนออกไปอย่าลืมปิดไฟด้วยนะเว้ย คราวที่แล้วแมร่งลืม ผมนี่โดนประธานด่าจนหูชาเลยครับ55555" ฮันบินทำท่าล้อเลียน

แต่ทุกคนคงลืมไปแล้วว่า........ดิเอนท์ก็อยู่ด้วย-*- พูดข้ามหัวเธอไปราวอย่างกับว่าเธอไม่มีตัวตนซะงั้น แต่ช่างเถอะใครจะไปสนใจล่ะ ชิ

"อ้าวเธอน่ะ ไม่กลับเหรอจะนอนนี่รึไง หืมมมมม" 

"ก็กำลังจะไปนี่ไง"

"อืมๆๆ ถึงเธอจะเป็นบอดิการ์ดแต่ยังไงเธอก็เป็นผู้หญิงอยู่ดี เอางี้เดี๋ยวฉันจะเดินข้างๆเธอแล้วกัน" เอ๋~~~ ในประวัติที่ป๋าเอาให้นี่ จุนฮเวต้องนิสัยแมนๆดิ อ้าวไหงมาสุภาพบุรษขนาดนี้ล่ะ เดี๋ยวใจละลายทำไง อุ๊ยมะได้มะได้ ต้องเย็นชาๆท่องไว้ เย็นชา~~เย็นชา~~

"เธอ!! เป็นอะไร เหม่ออะไรของเธอเนี่ย ฉันเรียกตั้งนาน"

"ป่าวๆ ไม่มีอะไร"

"ไอ่เน่ รีบๆเดินดิวะชักช้าอยู่ได้" ดงฮยอกกวักมือเรียกจุนเน่ให้ไป

"เออออ" แล้วนางก็วิ่งไป ว่าแล้วไอ่~!@#$%^&*()_+

ณ หอพัก

"โอ้ยยยยย เหนื่อยจังเมื่อไรจะได้เดบิวต์ครับ~~~~" (ไรท์ก็รออยู่T^T) ดงฮยอกบ่น

"เมื่อไรป๋าจะให้เดบิวต์ครับ~~~~" จุนเน่บ่นตาม

"เลิกบ่นเหอะน่า ถึงเวลานั้นเมื่อไรเราก็ได้เดบิวต์เองแหล่ะน่า" ฮันบินผู้ปลงบอก "อ้าวแล้วนี่เธอเข้ามาทำไม ห้องเธออยู่อีกห้องไม่ใช่หรือไง"

"ห้องฉันทาสีใหม่ ยังไม่แห้ง ฉันเลยจะมานอนห้องพวกนายก่อน"

"หืมมมม ไม่กลัวพวกฉันจะปล้ำเธอรึไง"

"พวกนายไม่กล้าหรอก จริงไหมจินฮวาน" ^______^

"อือๆ พวกเราไม่กล้าทำอะไรเธอหรอก" ยิ้มเจื่อนๆ

"พี่!!" เสียงของทุกคน

"งั้นเธอนอนตรงโซฟานี่แล้วกัน จะให้เธอไปนอนกับคนอื่นก็คงจะไม่ได้" 

"อืมๆ" โซฟาที่แสนจะเน่า -*-

"ไปนอนกันฉันได้นะเพื่อน" ยุนฮยองพูดออกไปจนลืมว่าข้อตกลงของการเป็นเพื่อนกันคือห้ามให้ใครรู้

"ไม่เป็นไรหรอกนอนตรงนี้ก็ได้"ยิ้มมมมม

"อ้าวแล้วไหงไปยิ้มให้ไอ่ยุนล่ะ แล้วทีพวกพี่ไม่เห็นยิ้มให้เลย แบบนี้พี่บิเสียใจนะ"

หันไปด้วยความเฉยชา "ก็เราไม่ได้สนิทกันนี่คะ"

-*-

"ผมว่าพวกเราควรจะไปอาบน้ำแล้วพักผ่อนกันได้แล้วนะครับ" 

"อือดีชานอู นายพายัยนี่ไปอาบน้ำที"

ชานอุู 0.0!!

"ฉันหมายถึง ให้ยัยนี่ไปอาบน้ำที่ห้องของนาย" ฮันบินสั่ง

"ไม่เป็นไรฉันนอนชุดนี้ได้ สบายมาก"

"ไม่ได้นะ เดี๋ยวก็ได้เน่ากันพอดี......ถ้าไม่อยากอาบห้องไอ่ชานอู มาอาบห้องฉันก็ได้ ห้องของดงฮยอกยินดีต้อนรับครับ55555" 

"เฮ้ย!!!ได้ไงไอ้ดง ห้องพี่บิดีกว่าครับ มีอ่างจากุชชี่ด้วยนะ55555555"

"พี่ครับ พี่ฮันบินก็บอกแล้วไงว่าอาบห้องผม-3-"

"ฉันอาบห้องชานอูเนี่ยแหล่ะ เอ่อแต่นายคงไม่........"

"ไม่หรอกครับ ผมเป็นสุภาพบุรุษพอ"พูดเหมือนกับรู้ทัน

ดูจากสายตาที่ใสซื่อแล้ว เขาก็คงจะพูดจริงๆแหล่ะ

     ดิเอนท์จัดการทำความสะอาดร่างกายของตัวเอง บรรจงถูด้วยสบู่กลิ่นหอมที่เธอชอบจนเกิดฟองมากมายกอ่นที่จะเปิดน้ำชำระฟองพวกนั้น แล้วค่อยๆเช็ดตัวอย่างถนุถนอม 

"หืมมมม" เธอพยายามหากางเกงขาสั้นที่จะใส่นอนของเธอ 

"อ้าวหายไปไหนล่ะ เมื่อกี้ก็เตรียมเอาไว้แล้วนี่"

"หรือว่าจะตกตอนเข้ามาในห้องน้ำ"

สองขาค่อยๆก้าวออกมาจากห้องน้ำโดยมีแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวที่ปกคลุมร่างกายอยู่

"หาไอ้นี่อยู่เหรอครับ" ชานอูชูกางเกงตัวน้อยของเธอ

"อือ"

"คราวหลังก็ระวังด้วยนะครับ อย่าไปทำตกอีก" ยิ้ม

"อือๆ จะให้ได้ยัง"

"ยังครับ :)"

"อ้าวนายต้องการอะไร!!"

"ลองหันไปทางประตูสิครับ"

ดิเอนท์ค่อยๆหันไปถึงกับหน้าชา ราวกับไม่มีเลือดแม้แต่หยดเดียวไปเลี้ยง ก่อนที่จะค่อยๆแดง เพราะภาพที่เห็นคือไอค่อนทุกคนนั่งมองเธอตาแป๋ว ราวกับเด็กน้อย

"มองไร!!!"

"มองน้องไงจ๊ะ" บิยิ้มตาหยี

"ไอ่~!@#$%^&*()_+" ก่อนที่เธอจะรีบคว้าเอากางเกงของเธอไปใส่ในห้องน้ำ555 

"อูยยยยยยยยยย แล้ววันนี้จะนองลงป่าววะเนี่ย55555555"

"ไอ้บิเกินไปละ ไปมึงไปอาบน้ำเลยไป"

"มึงนี่ก็ขัดกูอยู่เรื่อย เออกูไปอาบน้ำก็ได้"

"งั้นผมก็ขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะครับ เริ่มง่วงแล้ว" จินฮยองบอกกับพี่ๆ "ฉันไปอาบน้ำก่อนนะชานอู

"อือๆ"

"ผมก็ไปบ้างแล้วกัน"ยุนฮยองรีบวิ่งไป

ตอนนี้ก็เหลือแต่ฮันบิน จุนฮเว จินฮวาน ดงฮยอก แล้วก็ชานอู 

"พี่ครับพี่คิดดีแล้วเหรอครับ"ชานอูเปิดประเด็น

"เรื่องอะไรล่ะ"

"ก็เรื่องที่เรามีบอดิการ์ดไงครับ"

"ผมว่ามันไม่จำเป็นหรอกนะครับ" จุนเน่ออกความเห็นบ้าง

"แล้วเรื่องแย่ๆที่ผ่านมาพวกนายคิดว่าพวกนายรับได้เหรอ ถ้ามันมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก การที่มีบอดิการ์ดเข้ามาช่วยปกป้องเรา พี่ว่ามันก็ดีนะพี่จะได้ผ่อนแรงบ้าง แค่เรื่องภายในวงเราพี่ก็ปวดหัวพอละ อีกอย่างเรื่องนี้ท่านประธานก็เป็นคนมาพูดเองก็แสดงว่าท่านต้องคิดดีแล้ว"

"พี่ก็เห็นด้วยกับฮันบินนะ"

"ครับพวกผมเข้าใจแล้วครับ" 

"แต่เธอก็เป็นผู้หญิงนะครับ จะมีพละกำลังที่ไหนมาสู้ล่ะครับ"

"นายน่ะ ประมาทผู้หญิงคนนี้น้อยไปนะ เมื่อตอนกลางวันพี่ลองทำตามแผนที่เราวางเอาไว้ เป็นไงล่ะ สลบเลย"

"อ้าวผมนึกว่าฮยองนอนหลับซะอีก"

"นอนบ้านอนบออะไรล่ะ"จินฮวานแยกเขี้ยวใส่

"ต้องขอขอบคุณที่ฮยองกรุณามาเป็นหมากในแผนนะครับ555555555"

"ไม่ต้องมาหัวเราะเลยบิน พี่ยังมึนๆอยู่เลยนะ"

"แสดงว่าเธอคงจะมีทักษะไม่มากก็น้อยนะครับ"จุนเน่พูดบ้าง

"อือพี่ว่าเธอมีมากเลยแหล่ะ ดูจากท่าทางของเธอแล้วนะ"

"งั้นพวกเราก็ยอมรับว่าเธอเป็นบอดิการ์ดของเราครับ"

ขณะที่หนุ่มๆตั้งวงพูดกัน ก็ไม่ได้รู้เลยว่าร่างบางที่ทุกคนพูดถึงหลบฟังอยู่ "ที่แท้ก็เป็นแผน" ดิเอนท์แอบยิ้มออกมาเพราะตลอดมาเธอไม่เคยถูกยอมรับเลย คงเป็นเพราะเธอเป็นคนที่หัวไว มีน้ำใจ และขี้เล่นของเธอ จึงทำให้เพื่อนๆของเธอต่างพากันอิจฉา เธอมีเพื่อนเยอะก็จริงแต่ถ้าจะหาเพื่อนแท้ที่คบกับเธอเพราะอยากเป็นเพื่อนจริงๆนั้นน้อยนัก "ขอบคุณนะ" เธอพูดกับตัวเองเบาๆแล้วปล่อยให้น้ำตาค่อยๆไหลออกมา......

คุยกันโหน่ย:

เย่ๆๆๆ ตอนที่สี่ก็ออกแล้ว คอมเมต์มาหากันได้นะคะ ไรท์นี่ถึงกับพิมพ์ไปยิ้มไปเอาไงดีล่ะนางเอกก็เข้ามาอยู่ในห้องของไอค่อนแล้วแถมยังทำเรื่องน่าอายไว้อีก เป็นกำลังใจให้'ดิเอนท์'ด้วยนะ รักนางเอก จบด้วยภาพของ ยุนฮยอง เครดิตก็ตามภาพค่ะ <3<3