กังฟูออนไลน์

ลำดับตอนที่ #6 : พบเพื่อนใหม่

หลังจากที่ หลิง ได้เรียนรู้วิชาต่างๆที่ ท่านผู้เฒ่า ทั้งสอง สอนให้ก็ อยู่ฝึกจน ครบหนึ่งอาทิตย์

"วันนี้ก็ครบแล้วสินะ ที่เจ้าได้อยู่ที่นี่ ครบ 7 วัน เฮ้อ พูดแล้วน่าเสียดาย ถึงเป็นเวลาอันสั้น แต่พวกเราก็รู้สึกผูกพันกับเจ้ามาก เหมือนเจ้าเป็นลูกหลานของเราเสียเอง แต่กฎก็ต้องเป็นกฎ เพื่อให้เจ้าได้ออกท่องยุทธภพ  ต่อไปนี้เจ้าต้อง หมั่นฝึกวิชาที่ได้เรียนรู้ ทุกวัน ข้าหวังว่าเจ้า พบกันครั้งหน้าจะสร้างชื่อเสียงให้กับตนเอง ฮ่าๆๆ ข้าคงไม่รั้งเจ้าแล้ว ข้าจะแนะนำอีกสักหน่อย อยากให้เจ้า ไปฝึกวิชาที่สำนักใดสำนักหนึ่งเพื่อเรียนรู้กระบวนท่า และก็เพื่อปิดวิชาพิษที่เจ้าได้เรียนรู้มา จริงอยู่ที่วิชาเป็นเป็นวิชาที่ร้ายกาจ หากแต่คนในยุทธภพจากก็รังเกียจการใช้พิษ ยังไงซะ เจ้าก็ครวรจะเก็บงำวิชาหมืนพิษไว้ ซึ่งหากไว้ จวนตัว หรือจำเป็น อย่าได้ใช้มัน เพื่อตัวของเจ้าเอง อ้อ และอีกอย่างเจ้าก็ควรหาอาวุธสักชิ้น ติดตัวไว้ก็เป็นการดี เจ้าไปได้แล้ว นี่ก็สายมากแล้ว" ยายเฒ่ากล่าว

"ขอให้เจ้าโลคดีนะ หลิงน้อย ว่างๆก็แวะมีเยี่ยมเยีนคนแก่อย่างเราบ้าง " ท่านผู้เฒ่ากล่าว

"ขอบคุณท่าตาและท่านยายด้วย ที่สั่งสอน ข้าน้อยจะไม่มีวันลืม หากมีโอกาส ข้าน้อยจะแวะมาเยี่ยมอีก ข้าน้อยขอตัวก่อน"หลิงกล่าว พร้อมโค้งขอบคุณ

หลังจากนั้นหลิงก็เดินออก แล้วเข้าเมืองเริ่มต้น

"อย่างน้อยเราจะต้องหาหาอาวุธสักเล่มแล้วค่อยออกไปหา สำนักที่จะเรียนวรยุทธ์ เอาไงดี ทำอะไรก่อนดี " หลิงคิดในใจ

"ใบหลิว อย่าก่อเรื่องล่ะ วันนี้เรามา พวกเรามาทำภารกิจกัน อย่าทำเสียเรื่อง เข้าใจไหม " เสียงผู้หญิงคนหนึ่งในสามคนพูด การแต่งกายของหญิงสาวทั้งสามคนนั้นเป็นจุดเด่นมาก เนื่องจากการแต่งตัวที่ดีกว่า ผู้อื่นในเมืองเริ่มต้น  

"เอาน่า พี่หงส์ ข้าไม่ก่อเรื่องให้ สำนักเสียชื่อหรอกน่า" คนที่ชื่อ ใบหลิว กล่าว

"ฟังไว้ก็ดีนะ ใบหลิว พี่หงส์เค้าเตือน นะ"ผู้หญิงอีกคนหนึ่งในกลุ่มกล่าวออกมา

"ค่า พี่จิน" ใบหลิว กล่าว

หญิงสาวทั้งสามคน เดินเข้าไปในตลาด

"คารวะ แม่นางทั้งสาม กำลังจะไปที่ไหนจ่ะ ให้พี่เตีงฮงคนไปส่ง หรือเปล่า" เตียฮง เจ้าเก่ากล่าวมาพร้อมกับลูกสมุนขวางทางเดินของสามสาวไว้

"พวกเจ้าหลีกไป เราทำธุระอยู่" คนชื่อหงส์ กล่าว

"ไม่หลีก อยากน้อยไปทานอาหารกะข้าก่อนดีกว่า หลังจากนั้นค่อยว่ากันต่อไป ฮ่าๆๆ " เตียฮงกล่าว

"หลีกไปซะ" ใบหลิวกล่าว พร้อมกับทำท่าไม่พอใจ

" ไม่หลีก ไปทำเราดีๆอย่าให้ใช้กำลัง "เตียฮงกล่าว พร้อมกับขวางไม่ให้สามสาว ออกจากวงล้อม

"ถอยไป"ใบหลิวกล่าวพร้อมชักกระบี่ออกมาเพื่อฝ่าวงล้อม ทั้งสองกลุ่มต่อสู้กัน

"อืม สามสาว ถึงจะมีฝีมือกว่าคนพวกนั้น แต่จำนวนคนมากกว่า ยังไงก็ต้องเสียเปรียบ"หลิง คิดในใจ แต่ไม่ทันไร ใบหลิวก็ทำท่าจะไม่ไหว กระบี่ที่กำลังจะฟันโดนใบหลิว ก็มีหินจากที่ไหนไม่รู้ซัดโดนลูกสมุนของเตียฮงกระเด็นไปไกล

ทุกคนล้วนหันมามองมือที่สาม ที่เข้ามา

"รังแกแต่ผู้หญิง ไม่อายบ้างหรือไง ถ้ายังไม่อยากก็ไสหัวไปซะ" หลิงกล่าวพร้อมเดินเข้ามาใกล้

หินก้อนนั้นถูกถ่ายกำลังภายในลงไป หลิงคิดว่าน่าจะใช้วิธะที่ยายเฒ่าช่วยหลิงไว้ เพราะหลิงยังไม่มีกระบวนท่า จึงได้ใช้วิธีนี้เข้าช่วย

"เจ้าอีกแล้ว นะ ยุ่งไม่เข้าเรื่องจริงๆ " เตียฮงกล่าว พร้อมกับทำท่าไม่พอใจ แต่ก็กลัวว่าจะเกิดเหมือนครั้งที่แล้วโดยที่เตียฮง ไม่รู้ว่าครั้งที่แล้วที่จริงแล้วเป็นฝีมือของ ยายเฒ่า และยิ่งเห็นหินที่ซัดมา จึงยิ่งปรักใจเชื่อว่าครั้งที่แล้ว เป็นฝีมือของหลิง 

เตียฮงและสมุนก็จำใจต้องถอยกลับไป

"ขอบคุณแม่น้อยที่ยื่นมาเข้าช่วย ข้าน้อยชื่อ หงส์ ส่วนอีกคนชื่อ จิน และน้องคนเล็ก ชื่อ ใบหลิว " หงส์กล่าวพร้อมกับทำมือคารวะ แม่เช่นเดียวกับหลิงที่ทำมือคารวะพร้อมกับกล่าวว่า

"ข้ามีนามว่า หลิงหลิน ยินดีที่ได้รู้จัก"

"หากไม่รังเกียจ เชิญแม่นางหลิงหลิน ทานข้าวกับเรา เพื่อเป็นการตอบแทนที่ยื่นมือเข้าช่วย " จินกล่าว

"อืมนั้น สิ หลิง เธอมาทำเราสิจะได้ทำความรู้จักกันมากกว่านี้ " ใบหลิวกล่าว พร้อมกับควงแขนของหลิง ทำท่าเหมือนกับรู้จักกันมาเป็นปี

"ฮ่าๆ อยาถือสายัยใบหลิวเลยนะ เพราะว่าเค้านะ เข้ากับคนง่าย อ้อและก็จะเป็นไรไหม ถ้าจะพูดแบบธรรมดา " หงส์กล่าว

" อิอิ ไม่เป็นไรหรอก เราไม่ถือนะ ดีซะอีก เราก็ไม่ค่อยชินที่จะพูดเท่าไหร่ด้วย แบบนี้ง่ายกว่านะ" หลิงกล่าว พร้อมทำท่า หัวเราะออกมาเล็กน้อย

ทั้งสี่คนก็เดินทางไปยังภัตราคารอาหาร-------------




















-ขอบคุณนะขอรับ ที่เข้ามาเม้นกัน วันนี้ไม่สบายอ่า พึ่งตื่นขึ้นมาพิมพ์ให้ ไม่รู้จะถูกใจท่านผู้อ่านไหม ก็ยังมีพิษไข้อยู่เลย
 เหอๆ ขอโทดจริงๆนะ หากใช้คำผิดไป

และอีกอย่างที่ขอโทดด้วย หากใช้คำไม่สุภาพ ต่อไปจะระวังให้มากกว่านี้