กังฟูออนไลน์

ลำดับตอนที่ #4 : เจออันธพาลครั้งแรก (แก้ไข)

หลังจากที่หลิงออกมาจาก อาคารเริ่มต้น ก็มุ่งสู่ตลาด เพราะอยากเห็นบรรยากาศภายในเมือง

"ว้าว ทำไมคนเยอะยังงี้ นะ แถม นี่เป็นเมืองเริ่มต้น ยังใหญ่โต แล้ว เมืองอื่น จะใหญ่ขนาดนี้ ไหม นะ "   หลิงคิดในใจ พร้อมกับมองไปรอบ เห็นบ้านทรงจีน ร้านข้างทางก็ก็เป็นโต๊ะ เก้าอี้ มีคนเดินไปเดินมาอย่างมากมาย ทรงผมส่วนใหญ่ถ้าไม่มัดผมเป็นเกล้าก็จะปล่อยให้ยาวไปเลย  บ้างก็มี คนถือกระบี่ใหญ่ บ้างก็มีมีคนถือ ทวน ถือธนูบ้าง แต่งตัวตั้งแต่ขอทาน ยันชุดบรรดาพวกขุนนาง เถ้าแก่เอ๋ย

จู่ๆ ก็มีเสียงเอะอะดังขึ้น

"เฮ้ย ไอ้แก่สองคนนั้น นะ ขวางทางอยู่ได้ จะเดินไปไหนก็รีบไป อย่าเกะกะ รู้ไหม ข้าอยู่ สังกัดไหน ข้าเป็นคนของพรรคอสูรโลกันต์ เลยนะ และยังเป็นหัวหน้าที่ดูแล สาขาย่อยของเขตนี้ด้วย ฮ่าๆๆรู้แล้วก็รีบไสหัวไป" อันธพาลคนหนึ่งที่ดูจะเป็นหัวหน้ากล่าวออกมา แต่งตัวเหมือนพวกมีตังค์ ท่าทางเบ้ง ถือดาบใหญ่ที่มีห่วงร้อยอยู่บนดาบ ทำให้ดูน่ากลัว รูปร่างสูงใหญ่ มีหนวดเครา กลุ่มอันธพาลมีทั้งหมด 10 คน ลูกสมุนก็ท่าทางคล้ายๆกับหัวหน้าแต่ แตกต่างกันตรงที่ไม่มีหนวดมีเครา และก็ไม่มีรูปร่างสูงใหญ่กำยำ

"ยังไม่ไปอีก บอกไว้ก่อนนะข้า เตียฮง ผู้ได้รับฉายาว่า อสูรแห่งเมืองเริ่มต้น"       มันผลักคนแก่สองคนที่เป็นชายหญิงคู่หนึ่ง พร้อมกับกล่าวออกมา

"โอ้ย พ่อหนุ่มอย่ารังแกเราสองคนเลย ข้าแก่มากแล้ว ส่งสารข้าเถอะ อีกอย่างคนแก่เช่นข้า ก็เดินช้ายังงี้กันทุกคนแหละ ถ้าเจ้ารีบก็เดินอ้อมข้าไป ก็ได้นี่ "ชายแก่คนถูกผลักกล่าว

"ใช่ข้ากับสามีข้า กำลังจะไปหาหม ขอโทษเจ้าด้วยแล้วกัน ถือสะว่าสงสารคนแก่เช่นเราสองคนเถิด "ยายแก่อีกคนกล่าวขึ้นมา

"ถ้าพวกเจ้าไม่อยากให้ข้าเอาเรื่อง พวกเจ้าก็จ่ายค่าเสียเวลาให้ข้า 1 ตำลึง แล้วถึงจะไปได้" หัวหน้าอันธพาลกล่าว

"ข้าไม่มีเงินขนาดนั้นให้ เจ้าหรอก เพราะข้าทั้งสองจะต้องเอาเงิน ไปซื้อยามารักษาตาเฒ่านี้ ได้โปรดปล่อยข้าทั้งสองไปด้วยเถิด" ยายแก่กล่าว

"งั้นก็ พวกเรา ส่งตาแก่กับยายแก่นี่ไปลงนรกหน่อยสิ อยู่ไปก็รกโลก" เจ้าเตียฮงมันกล่าวพร้อมสั่งลูกน้องให้จัดการกับคนแก่ทั้งสอง

"หยุดนะ พวกแก ขนาดคนแก่ยังไม่เว้น " หลิงกล่าว หลังจากที่หลิงเดินผ่านมาได้ยิน จนทนไม่ได้ ต้องออกมาจากฝูงชนที่มุงดูอยู่อย่างหวาดกลัว หลิงออกมายืนขวางข้างหน้า คนแก่ทั้งสอง ไม่ให้สมุนของเตียฮงเข้ามา

"แม่นาง ไม่ใช่เรื่องของเจ้า หลีกทางออกไป"เตียฮงกล่าว

"ข้าทนดูเจ้ารังแกคนแก่ไม่ได้ ปล่อยเค้าทั้งสองเถอะ"หลิงกล่าว

"ไม่ได้ มันทำให้ข้าเสียเวลาต้องชดใช้ค่าเสียหาย"เตียฮงกล่าว

"งั้นข้าก็ไม่หลีก"หลิงกล่าว

งั้นข้าก็จำเป็นจะต้องจัดการเจ้าก่อน พวกเจ้าจัดการนางซะ เตียฮงกล่าวพร้อมสั่งลูกน้องส่วนตัวเองก็ยืนมอง

ลูกสมุนของเตียฮงเข้ามาฟันหลิง แต่หลิงหลบไปทัน หลิงหลบอยู่ 2-3 ครั้ง จู่ๆก็มีคนจับตัวหลิงไว้เพื่อที่จะฟัด แต่ก็ปรากฎเหตุการณ์ประหลาดขึ้นมา คือ คนที่จับหลิงถูกดูดพลัง และไม่สามารถปล่อยมือจากหลิงได้ และเมื่อลุกสมุนที่เหลือเห็นจึงรุมเข้าไปช่วยคนที่จับหลิง แต่ก็ถูกดูดพลังไปเช่นกัน พลังของลูกสมุนเข้าสู่ตัวของหลิง พลังนั้น ทำให้หลิงมีพลังเพิ่มขึ้น ผู้ที่ถูกสลายพลังจะมีอาการอ่อนแรง

***(จำได้ไหมเอ่ย มีหลิงมีทักษะที่ได้จากการสุ่มมา คือ สกิลสลายพลัง สกิลนี้จะทำให้คนที่จับต้องถูกดูดพลังจนหมดเรี่ยวแรง แต่ไม่เป็นอันตรายขนาด ฆ่าคนได้  เพิ่มอีกนิดละกันนะ คือมีผู้อ่านบอกว่าให้แก้ เดี๋ยวงง หลิงได้ศึกษารายละเอียดการใช้สกิล สลายพลัง ซึ่งเป็นทักษะเรียกใช้ ดังนั้นเวลาคับขัน เมื่อมีคนมาจับตัวหลิง เธอไม่รู้จะทำยังไง จึงเรียกใช้สกิลนี้มาช่วย)

เฮ้ย เจ้าทำอะไรลูกสมุนข้า เตียฮง หลังจากที่เห็นว่าท่าไม่ดี จึงกระชับดาบหวังที่จะฟันหลิง เพื่อนช่วยลูกสมุน

จู่ๆก็มีอาวุธลับที่ซัดมาอย่างเร็วจนไม่มีคนเห็น ไปที่ เตียฮงจนกระเด็นออกไป อาวุธลับนี้เป็นเพียงแค่เม็ดของพุทราเพียงแต่ถูกถ่ายทอดกำลังภายในลงไป ทำไมมีพลังเปรียบเสมือน เอาค้อนทุบ ผู้จะทำเช่นนี้ได้ต้องมีกำลังภายในที่แกร่ง เป็นยอดฝีมือในยุทธภพ อาวุธลับนี้เป็นของยายแก่ที่หลิงช่วยไว้ โดยไม่มีคนเห็นแม้สักคนเดียว

หลังจากที่ลูกสมุนของเตียฮงถูกดูดพลังออกไปจนหมด ทำไมล้มลง และหันไปมอง เตียฮงที่บาดเจ็บและกระเด็นออกไป พร้อมกับลุกขึ้นวิ่งไปหยุงเตียฮง ที่ไม่มีแรงลุกแล้วเดินจากไป

"ขอบคุณแม่นางมากที่ช่วยคนแก่เช่นข้าสองคน ข้าไม่มีอันใดจะตอบแทนเจ้า ถ้าเจ้าไม่รังเกียจ เชิญไปกระท่อมของข้าเถิด ข้าจะเลี้ยงน้ำชาเจ้า" ยายแก่กล่าว

เมื่อถึงกระท่อมที่ว่าซึ่งอยู่ห่างจากไปเมือง 2-3 กิโล ก็ถึง บริเวณกระท่อมเป็นป่ารอบด้าน กระท่อมนี้สร้างด้วยไม้ไผ่ทั้งหมด แม้แต่โต๊ะ เก้าอี้ก็สร้างจากไม้ไผ่ สร้างบรรยากาศแบบจีนโบราณเหมือนที่ หลิงชอบดูในหนัง

"เชิญแม่นางเข้าข้างในเถอะ" ตาเฒ่ากล่าว พร้อมกับเชิญหลิงนั่งลง แล้วรินน้ำชาให้

"ขอบคุณเจ้ามากนะที่ช่วยพวกข้าไว้ ข้าไม่มีอะไรจะตอบแทน แต่ข้าจะมอบคัมภีร์ หมื่นพิษ พร้อมกับ คัมภีร์เทพโอสถ ให้เจ้า พร้อมจะสอนฝึกำลังภายในให้ด้วย" ตาเฒ่ากล่าว พร้อมกับยื่นหนังสือสองเล่มให้หลิง

"งั้นคนที่ซัดอาวุธลับใส่เตียฮงก็คือพวกท่างั้นหรือ แล้วทำไมท่านถึงเก็บงำฝีมือไว้ ไม่ยอมใช้ตั้งแต่แรก" หลิงกล่าว

"เพราะว่าข้าต้องการที่จะทดสอบงว่ามีคนที่เหมาะสมในการที่ข้าจะถ่ายทอดวิชาให้รู้ไม่ ซึ่งนั้น ก็ทำให้ข้าได้พบกับเจ้า"ตาเฒ่ากล่าว

"ข้านั้นฝึกว่าวิชาในคัมภีร์เทพโอสถ และยายเฒ่านะ ฝึกวิชาในคัมภีร์หมื่นพิษ เราทั้งจะช่วยฝึกให้เจ้าเอง และก็ ให้เจ้าพักกับเราด้วยกันที่นี้ ข้าจะฝึกให้เจ้า แค่ 7 วัน หลังจากนั้นเจ้าจะต้องฝึกเลื่อนฝีมือด้วยตัวของเจ้าเอง ขึ้นอยู่กับพรสวรรค์ของเจ้า"  ตาเฒ่ากล่าว

หลังจากนั้นหลิงก็พักที่กระท่อมของตาเฒ่าและยายเฒ่า


-------------ไม่รู้เป็นอย่างไงมั้งหน้อ พึ่งหัดพิมพ์ครั้งแรก ถ้า ผิดพลาดตรงไหนก็บอกได้นะครับ และก็ ถ้ามีอะไรติดชมก็บอก
-------------อยากให้คนอ่านช่วยเม้นๆ ให้ จะได้เป็นกำลังใจกับผู้แต่งเน้อ
-------------บ๊ายบาย และจะมาแต่งใหม่นะขอรับ