คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : วอนซิน... (( ชู้ กู เขา เรา มึง)) $4
วอนซิน... (( ชู้ กู เขา เรา มึง )) ตอนที่4
เอาล่ะ หลังจากหายหัวไปนาน ก็มาอัพแล้วนะ อิอิ วันนี้วันที่ 5 เดือน5 ปี 2555
อัพวอนซินแบบแรงๆด้วยวุ้ย ป๊าด !! ของเขาแรงจริง!
เชื่อว่าคงมีหลายคนสะใจ.. กับตอนนี้ แต่มันยังไม่จบนะ นี่มันจุดเริ่มต้นของไคลแมกซ์ เอนซีมีแน่นอน ตอนแรกกะจะให้มีเลย..แต่ว่า.. มันคงจะไม่สนุก.. เลยยืดออกไปอีกหน่อย.. ^^ อ่านให้สนุกเน้อ แล้วอย่าเลียนแบบพฤติกรรมตัวละครล่ะ
มันไม่ดี อิอิ ><
..................................................................................................
รถคันหรู สีแดงสีดำ จอดเคียงข้างกัน ทาวน์โฮมขนาดกลางที่ได้มาจากน้ำพักน้ำแรงของฮีชอล บ้านที่มันดูใหญ่แสนใหญ่เมื่อไม่มีใคร ตอนนี้มันกลับดูอุ่นจนร้อนอย่างบอกไม่ถูก แค่ได้กลิ่นไอความร้อนแรงจากเมสเสนเจอร์รูปหล่อ ขอบอกว่าแอร์สิบหกองศาก็ดับความร้อนนี่ไม่อยู่
“แฮ่ก ๆ อ๊า “ เสียงหวานหวีดร้องดังลั่นอย่างสุขสม ไม่ทันได้อ้าปากหอบหายใจมากกว่านี้ ริมฝีปากได้รูปของแฟนน้องสาวก็ทาบทับเสียแล้ว เรียวลิ้นเกี่ยวพันจนไม่รู้ว่าของใครเป็นใคร มือหนาลูบไล้เนื้อนวลผ่านเนื้อผ้าอย่างเร่าร้อน มันเป็นสัญญาณบอกว่า เขาไม่มีกะใจจะอ้อยอิ่งอีกแล้ว
“แฮ่ก อ่ะ อย่าเพิ่งสิซีวอน” ฮีชอลแตะบ่าแกร่งเบาๆอย่างห้ามปราม เขาแทบไม่ได้หายใจเลยตั้งแต่ก้าวเข้ามาในบ้าน คนตัวสูงทั้งจูบ ทั้งดันเขาติดกำแพงบ้าง โต๊ะบ้าง จนข้าวของบางส่วนหล่นกระจัดกระจายที่พื้น
“หืม ม.. ทำไมละครับ” ถึงจะถามแบบนั้น แต่ลมหายใจร้อนๆกลับพร่างพรูใกล้กกหูขาวมากขึ้นเรื่อยๆ ลิ้นหนาเลียหยอกที่ใบหู ความเร่าร้อนที่ตัวฮีชอลเองปฏิเสธไม่ลง
“อืม .. บนห้องสิ.. ยังไม่เห็น ‘ของ’ เลยนะ” คอขาวเอียงองศาเล็กน้อย จมูกโด่งได้รูปจึงตามมาซุกไซ้ไม่เลิก มือหนาโอบสะโพกมนให้สูงขึ้น ขาเขียวทั้งสองกระโดดเกี่ยวเอวหนา บทรักแสนร้อนจึงเคลื่อนย้ายจากห้องรับแขกชั้นล่างสูงห้องนอนแสนส่วนตัวของฮีชอลแทน
ก่อนบทรักร้อนแรงจะเริ่ม ก่อน “ของ” จะส่งถึง ก่อนทุกอย่างจะดำเนิน..
“ซีวอน.. ช่วยอะไรฉันหน่อยสิ.....”
ใบหน้าหวานสวยที่เมื่อวานได้เห็น บัดนี้ดวงตาทั้งมองคล้ำ หยาดน้ำหยดเป็นสายแต่งแต้มโครงหน้าให้ดูเศร้ายิ่งกว่าครั้งไหน ที่คนเป็นน้องอย่าง อึนฮีเคยพบเจอ
“พี่ฮีชอล พี่เป็นอะไร ใจเย็นๆนะ” อึนฮีลนลานด้วยความตกใจ คนเข้มแข็งอย่างพี่ชายเขาไม่เคยแม้แต่จะบ่นให้เขาฟังสักครั้ง วันนี้กลับร้องไห้.. ร้องหนักมากเสียเดียว เธอเริ่มใจไม่ดีขึ้นทุกนาที ซีวอนเองก็หายไปเลยตั้งแต่วันเกิด หายไปไหนกันนะ ซีวอน.. เวลานี้ฉันอยากให้นายอยู่ข้างๆฉันจัง
“ฮึก ก.. ปะ เปล่า ฮึก ไม่ ไม่. เป็นไร พี่.. ฮื อออ กลับ ฮะ ..ก่อนนะ” คนพี่ปาดน้ำตาออกจากแก้ม ดวงตาคู่สวยตอนนี้แดงก่ำจากการร้องไห้อย่างหนัก อึนฮีคว้าตัวฮีชอลไว้ เธอกอดฮีชอลแน่น
“บอกฉันเถอะพี่.. ไม่ว่าใครที่มันทำพี่ ฉันจะไม่ปล่อยมันไว้แน่”
“ฮึก ก ฮือ ออออออ .. มัน.. ฮือ ออ มันทำร้ายพี่ ฮื อออ มันย่ำยีพี่.. ข่มขืน.. มันขืนใจ ฮื อออ กรี๊ดดดดดดดด”
คลุ้มคลั่ง ฟูมฟาย ไร้สติ.. ร้องไห้ราวกับน้ำตาจะเปลี่ยนเป็นสายเลือดอีกไม่นาน
มือบางโอบกอดคนพี่ให้แนบกับตัว.. เวลานี้พี่ชายของเธอช่างอ่อนแอเหลือเกิน เธอจะมาอ่อนแออีกคนไม่ได้ ครั้งนี้แหละเธอจะเป็นฝ่ายปกป้องฮีชอลบ้าง.. โดยที่ไม่รู้ตัวเลยไว้
ภายใต้หยดน้ำตาแสนเศร้าโศกนั่น.. ยิ้มร้ายกาจจะปรากฏบนริมฝีปาก
... สงสารฉันให้เยอะๆสิ อยากจะรู้นัก ว่าถ้าเธอเห็น “ของ” ที่ว่า.. แล้วเธอจะทำหน้ายังไง
ปลอบประโลมกันพักใหญ่กว่าพี่ชายที่เธอเคารพที่สุดจะสงบลง.. มือเรียวบีบผ้าชุบน้ำหมาดๆ ไล้แก้มนวลอีกทั้งดวงตาที่ปิดสนิท.. เพราะพี่สวย เพราะพี่เข้มแข็ง.. เพราะพี่มีทุกอย่างที่เธอไม่มี..
เธอถึงต้องทำแบบนี้
ยิ่งคิดยิ่งละอาย.. แย่งผู้ชายของพี่ และ สภาพของพี่ตอนนี้ มันยิ่งทำเธอเจ็บไปถึงขั้วหัวใจ ตราบาปที่เธอเป็นคนสร้าง เพราะน้ำมือเธอใช่มั้ย ถ้าเธอไม่เข้าไปแย่ง.. บางทีพี่อาจจะไม่ต้องมาเจอเรื่องเลวร้ายแบบนี้ ถ้าเมื่อวานเธอไม่รั้งตัวพี่เจย์ไว้.. พี่ฮีชอลก็คงไม่ต้องเจอเรื่องแบบนี้
แม้ฮีชอลจะหลับไปแล้ว แต่ซองใสๆบางอย่างยังคงกำแน่นอยู่ในมือ หญิงสาวมองด้วยความสนใจ เธอค่อยๆแกะมือฮีชอลออกอย่างระวัง ด้วยกลัวฮีชอลจะตื่นแล้วจะเพ้ออีก
แผ่นซีดีขนาดเล็ก ลักษณะเฉพาะอัดกับวิดีโอ เธอหยิบขึ้นมาด้วยความสนใจ
..หรือนี่จะเป็นแผ่นที่มันใช้แบล็คเมล์พี่ฮีชอล?...
ยิ่งคิดยิ่งตกใจ อึนฮีไม่รอช้า ใส่แผ่นซีดีที่ว่ากับเครื่องเล่นวีดีโอ
ราวกับโลกถล่ม แผ่นดินทลาย อากาศหายใจไม่มีอยู่บนแล้ว..
ผู้ชายคนนั้น คนที่มีผมสีดำขลับนั่น.. คนที่มีกล้ามเนื้ออันแข็งแรงนั่น
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ม่าย ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“ซีวอน นายทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด”
... เป็นยังไงล่ะ.. แฟนของเธอนั่นล่ะ ที่ข่มขืนฉัน .. ยัยน้องสารเลว!
.. รอตอนต่อไป ... >>
ความคิดเห็น