ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เสื่อม(โคตร) [Yaoi]

    ลำดับตอนที่ #6 : วอนซิน... ((ชู้ กู เขา เรา มึง)) $2

    • อัปเดตล่าสุด 25 ธ.ค. 54


    Title:: (( ชู้ กู เขา เรา มึง)) $2

    Couple:: วอนซิน

    RATE:: PG-14

    TALK::  ^^ ยังคงอยากจะบอกว่า คนดีได้โปรดอย่าอ่านเลยเต๊อะ ไรเตอร์กลัวโดนด่าข้อหาพรากเบบี้เสื่อมเสีย วะฮะฮ่า แต่คนที่ชอบ..คงรู้นะ อิอิ และ..อยากบอกว่าขอบคุณที่แอดแฟนกัน และเม้นกัน ^^ ชอบใช่มั้ยล่ะเสื่อมๆแบบนี้น่ะ คึคึ.. ช่วงนี้ไม่ค่อยได้มาอัพ เรียนหนักและไม่ค่อยสบาย ถึงยังไง ก็ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆ สำหรับคริสมาสต์และปีใหม่ “คัมซานีดา;)

    ...........................................................................................................................................

     




                ร่างเพรียวบางแสนเซ็กซี่ ผิวขาวๆยั่วใจล่อตาให้มือหนาเอื้อมไปสัมผัสอย่างลืมตัว ซีวอนไม่ได้สนใจสักเท่าไหร่ว่าพี่ชายของแฟนมีเจตนาคิดจะทำอะไรกันแน่ แต่เนื้อมาวางไว้ตรงหน้า ราชสีห์ไม่ตะครุบก็เสียเชิงเปล่าๆ


    มือหนาไล้เอวบางไปมา ดวงตาปรือฉ่ำหวานที่ทอดมองมาทำให้ความลังเลของซีวอนหายไปจากหัวสมอง ปากหนาประทับซอกคอขาวบางเบาจนเกิดรอย มือหนาเกลี่ยผิวนุ่มไปมาสัมผัสแผ่นหลังบาง ฮีชอลเอี้ยวตัวเล็กน้อย สะบัดกลุ่มผมนุ่มนิดหน่อย และบิดกายเล็กๆ 


    แค่นี้น่ะ..เซ็กซี่ สุดๆ ไปเลย


    แน่นอนว่าความคิดของซีวอนก็คงไม่ต่าง.. เขาอุ้มคนตัวเล็กกว่าเดินไปห้องน้ำในห้องนอนแฟนสาว ฮีชอลลอบยิ้มเล็กน้อย กล้ามเนื้อหน้าอก ไล่ บ่า หน้าท้อง รวมถึงส่วนนั้นที่มันดุนดันประท้วงบอกขนาดไม่ให้น้อยหน้ามัดกล้ามทั้งหลาย ช่างเป็นตัวเลือกที่น่าสนใจและน่า “แย่ง” เสียจริงๆ..


    ซ่า ๆ ๆ..


    สายน้ำจากฝักบัวไหลกระทบพื้นปูนเย็นเฉียบไม่หยุดหย่อน คนตัวโตปลดกระดุมแขนเสื้อเชิ้ตออกทีละข้าง และพับปลายแขนจนมากองอยู่ที่ข้อศอก ในขณะที่คนรอ.. อุณหภูมิในกายกลับร้อนกว่าเก่า


    ฮีชอลลุกขึ้นจากเก้าอี้ตัวเล็กที่ตั้งในห้องน้ำ เยื้องย่างมายังชายหนุ่มที่ยืนรออยู่ ซีวอนยิ้มเล็กน้อยที่มุมปาก แขนแกร่งอ้าออกเชิญชวนผิวนุ่มนิ่มโถมใส่


    ขาเรียวก้าวเข้ามาประชิดกางเกงยีนส์สีซีดของซีวอนช้าๆ ปลายเท้าเล็กเหยียบลงบนเท้าใหญ่กว่า แล้วเขย่งตัวขึ้นจูบที่ริมหู


    “หื้ม .. ร้อนจริงๆนะ วันนี้” มืออีกข้างกระตุกคอเสื้อระบายอากาศ ท่าทางร้อนระอุดังเปลวเพลิงอันลุกโชน ไม่บอกก็รู้ว่าใจคนมองน่ะถูกแผดเผาไปมากแค่ไหน ซีวอนจับข้อมือบางเบาไว้


    “กระตุกคอเสื้อแบบนี้..ถอด..ดีกว่ามั้ยครับ”


    “อย่างงั้นหรอ..นายว่าอย่างนั้นหรอ ฮึ!


    ฮีชอลพ่นลมผ่านจมูกเสียงดังเล็กน้อย เขาฉีกยิ้มหวานอย่างพออกพอใจ แล้วแนบกายให้ชิดทุกส่วนกับคนยืนนิ่ง


    “ฉัน..ชอบแบบไม่ถอดมากกว่า..นะ”


    ปึ๊ด.ด

    กระดุมเสื้อเชิ้ตสีเข้มหลุดออกช้าๆทีละเม็ด ทีละเม็ดจากริมฝีปากอิ่มสวยยั่วยวน คนไม่ชอบถอดยังคงแกะ และปลดอาภรณ์ของคนมีน้ำใจไปเรื่อยๆ


    “เอาเปรียบจังนะครับ”


    เสียงทุ้มประชดเล็กน้อย เพราะตัวเขานั้นแทบจะไร้บทบาท ได้แต่ยืนเฉยให้คนร้อนทำนู่นนี่ตามใจชอบ


    “เปล่านะ..เขาเรียกว่า ...”


    “”* 향수뿌리지마 이러다 여친한테 들킨단 말야
    ฮยังซูปูรีจีมา อีรอดา ยอจีนันเท ทึลคินดัน มารยา “”

    ((อย่าฉีดน้ำหอมนะ, ไม่งั้นแฟนผมจะรู้เอา)


    “อ่า..หายร้อน พอดีเลย”


    เสียงหวานเอ่ยเบาๆอย่างยั่วเย้า ก่อนจะผละออกไปข้างนอก สองนิ้วแตะริมฝีปากแล้วโบกให้ซีวอนช้าๆ ราวกับต้องการจะบอกว่า ไว้คราวหน้านะ..สุดหล่อ 


    เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอย่างถูกจังหวะ..ช่างเป็นอะไรที่ น่าหงุดหงิดซะเหลือเกิน


    “ฮัลโหล..ว่าไง” คนรับกระแทกเสียงเล็กน้อย จนปลายสายแปลกใจนิดหน่อย ..


    “แค่จะโทรถามว่าจะเอาอะไรมั้ยเฉยๆน่ะ”


    “ไม่..ไม่เอา”


    “อ่อ..งั้นแค่นี้แหละ อีกเดี๋ยวจะรีบกลับนะ”


    “อืม”

     



    ซีวอนส่ายหัวหน่ายๆ..เขาไม่พูดอะไร แต่ท่าทางนั่น.. คงหงุดหงิดน่าดู


    ปึก.. “เซ็งโว้ย” และทุกอย่างก็อยู่ในสายตา

     

    ของ คิม ฮี ชอล


    มันช่างน่าสนุกขึ้นทุกทีๆแล้วสินะ ฮึฮึ





    . ...................

    to be continue

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×