ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เสื่อม(โคตร) [Yaoi]

    ลำดับตอนที่ #5 : วอนซิน... ((ชู้ กู เขา เรา มึง)) $1

    • อัปเดตล่าสุด 5 ธ.ค. 54


    Title:: (( ชู้ กู เขา เรา มึง)) $1

    Couple:: วอนซิน

    RATE:: PG-15

    TALK:: เรื่องใหม่มาแล้วนะคะ เป็นวอนซินค่ะ ฝากติดตามกันด้วย ถ้าใครรับไม่ได้เพราะกลัวแรงเกินไปก็ข้ามไปหรือไม่ก็รอเรื่องหน้านะคะ ไม่สนับสนุนให้คนมีศีลธรรมมาอ่านจริงๆ ;) คำพูดหรือการกระทำไม่เหมาะสมกับเยาวชนมีอยู่เยอะ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านและคิด..ด้วยมันสมองส่วนที่ดีด้วยนะคะ ^^

    >> มีสาระไปแล้ว ใครชอบเสียวๆ แรงๆ ร้ายๆ วู้ว ว มาอ่านกันเลยง้า บ กิกิ ปล.เอาอินโทรมาฝากก่อนเรียกน้ำย่อย..

    ..................................................................................................................................

     

     

     

    ((....ชู้....))

     

     

     “เห้ย ฮีชอล ไอ้เจย์ไปไหนละ”

    “ไม่รู้ดิ ก็ไม่โทรมาสองสามวันแล้วอ่ะ”

    “มันมีชู้หรือเปล่าแก”

    “จะบ้าหรอ!

    “ไม่แน่หรอก.. ผู้ชายก็ไม่ต่างอะไรกับแมงดา ชอบเกาะตัวเมียเปลี่ยนไปเรื่อย วางไข่ได้ทุกวัน”

    “มึงก็พูดไป.”

    “เหอะ มึงก็ระวังแล้วกัน สักวันจะโดนมันสวมเขาไม่รู้ตัว”

     

    ก็ได้แต่หวังว่า..เจย์คิมจะไม่ใช่ผู้ชายประเภท “แมงดา” ...

     

    ตืด ตืด ดดดด~

    เสียงโทรศัพท์เครื่องหรูดังขัดบรรยากาศยามเช้าแสนสงบ เจ้าของผมสีน้ำตาลส่ายกลุ่มผมนุ่มไปมาพลางใช้มือเรียวปิดหูตัวเองให้พ้นจากเสียงบ้าๆที่รบกวนเขาไม่หยุดหย่อน แต่ในที่สุดความอดทนของเขาก็สู้ปลายสายไม่ได้อยู่ดี

    “ยอ..บอเซ ฮ๊าว ว..โย”

    “พี่ซินนนน ตื่นเลยนะ ตื่นๆๆๆๆ”

    นิ้วเรียวแทบอุดหูไม่ทัน เสียงหวานๆกังวานได้ยินทีไรก็สะท้านหูเนี่ย ของใครไม่ได้เลยจริงๆถ้าไม่ใช่ อึนฮี น้องสาวตัวดีของเขาเอง

    “ตื่นแล้วๆ โอ๊ย เสียงเธอนี่มันหนวกหูจริงๆเลยนะ”

    “โถ่ พี่ก็! นี่ๆ วันนี้พี่สัญญาไว้แล้วนะว่าจะมาคอนโดฉันน่ะ ลืมแล้วใช่มั้ย?”

    ฮีชอลสะบัดหัวไปมาไล่ความง่วงออกไป พลางหยิบปฏิทินข้างหัวเตียงขึ้นมาดู

     

    20 April :: วันเกิดอึนฮี @condo 8.00AM

    เออแหะ เขาลืมไปซะสนิทเลย

     

    “พี่เพิ่งตื่นใช่มั้ยละ รีบๆมาคอนโดฉันเลยนะ นี่มัน เก้าโมงแล้วววววววววว!!!

    อึนฮีสั่งๆนู่นนี่นั่นอีกสองสามอย่างแล้ววางสายไป ฮีชอลกระพริบตาน้อยๆเพราะยังมึนอยู่นิดหน่อย สรุปที่โทรมานี่มันน้องหรือแม่กันแน่นะ เห้อ อ...

     


    ราวๆสิบโมงเศษได้ๆ เขาลากสังขารตัวเองมาถึงคอนโดของน้องสุดรักสักที ถึงแม้จะลืมวันไปหน่อยแต่พี่อย่างเขาก็ไม่เคยลืมซื้อของขวัญให้น้องสาวคนเดียวที่มีอย่างแน่นอน


    ออดๆ ๆ

    “สวัสดี เข้ามาก่อนสิ”

    ชายหนุ่มรูปร่างสูง ใบหน้าหล่อเหลา ท่าทางดูแล้วไม่บอกก็รู้ว่าคุณชายขนานแท้ ถึงแม้เสื้อผ้าจะไม่แบรนด์เนมหัวจรดเท้า แต่ความไฮโซมันซึมลึกเข้าผิวหนังไปเรียบร้อยแล้ว

    “ขอบคุณ”

    สองเท้าเดินเข้าไปในห้องด้วยความงุนงง ฮีชอลขบคิดแล้วคำนวณออกมาได้ว่า คนที่มาเปิดประตูห้องให้เขา คงเป็นแฟนหรือไม่ก็ว่าที่แฟนของอึนฮีนั่นล่ะ

    “พี่ฮีชอลลลลลล คิดถึงจังเลย” อึนฮีตัวน้อยของผม วันนี้เธอสวมเดรสสีชมพูขาวมีระบายที่ชายกระโปรง เธอน่ารักและเติบโตเป็นดอกไม้งามได้ดังที่คุณแม่ของเราฟูมฟักจริงๆ ผมหอมแก้มเธอเบาๆด้วยความคิดถึง

    บริเวณห้องนั่งเล่นที่เดินไปอีกหน่อยก็เป็นครัวอย่างง่าย ประดับตกแต่งด้วยดอกไม้สีสันสดใส ขนมนมเนยอีกทั้งเครื่องดื่มก็มีพร้อมอีกต่างหาก มองไปมองมา มันดูหวานแหววแล้วก็เต็มไปด้วยความโรแมนติกมากกว่างานเลี้ยงกับเพื่อนฝูงนะ

    “พี่ฮีๆ เค้าเกือบลืมแนะนำเลยอ่ะ นี่ แฟนเค้าเอง” อึนฮีคล้องแขนคนตัวโตมาให้พี่ชายดู

    “สวัสดีครับ ผม ชเวซีวอน ฝากตัวด้วยนะครับ” แฟนน้องสาวคนนี้นอกจากจะดูฉลาดแล้ว ยังพกลักยิ้มกระชากใจมาด้วย ฮีชอลพยักหน้ายิ้มให้นิดหน่อย แล้วปลีกตัวไปโทรศัพท์หาคนรู้ใจเขาบ้าง



    ตื้ดๆๆๆ

    หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ค่ะ กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้ง!

     

    ไม่ว่าจะโทรไปอีกกี่ครั้ง ผญ.คนนี้ก็จะพูดคำนี้ให้เขาฟังเหมือนเดิม

    .. นายอยู่ไหนนะ เจย์...

     


    “พี่ฮีๆ เดี๋ยวอยู่กับซีวอนไปก่อนนะ เค้าไปหาเพื่อนแปปนึง”

    อึนฮีพูดด้วยความเร็วแสงแล้วคว้ากระเป๋ากลับกุญแจห้องไปทันที ฮีชอลมองหน้าซีวอนเล็กน้อยเป็นเชิงสงสัย ชายหนุ่มไม่พูดอะไรนอกจากหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเล่นฆ่าเวลา

     

    ปิ๊บๆ

    กูเห็นผัวมึงกับชู้มัน หน้าตาคุ้นๆนะ เอารูปไปดู

     

    ฮีชอลรีบเปิดข้อความด้วยความร้อนใจ เขาไม่อยากเชื่อ และจะไม่เชื่อเด็ดขาด

    .. รูปภาพขนาดใหญ่ชัดพอสมควรค่อยๆปรากฏผ่านม่านตาโต รถยนต์คันนั้นที่เขาเคยนั่งข้างๆบัดนี้กลายเป็นที่นั่งของผู้หญิงคนอื่นไปซะแล้ว.. ผู้หญิงที่เพื่อนเขาบอกว่าคุ้นตา. ไม่ใช่หรอก ไม่คุ้นเลยสักนิด..เพราะคนนี้น่ะ

    .... น้องสาวของเขาเอง....

     

    ตึกตึกตึก..

                “เป็นอะไรของเค้าวะ” ซีวอนเลิกคิ้วเล็กน้อยก่อนจะเล่นเกมส์ในโทรศัพท์ต่อ..

    มือเรียวสวยทุบขอบอ่างล่างน้ำซ้ำไปซ้ำมาจนเริ่มช้ำ ความแค้นที่ถูกน้องหักหลังมันยิ่งกว่าคำว่าโกรธเสียอีก คนนอกมาลักกินขโมยกินจะไม่ว่า..แต่นี้น้องในไส้แท้ๆยังทำกันได้ลง.. คอยดูเถอะ คิดว่าคนอย่างฉันจะยอมโง่อยู่คนเดียวรึไง ไม่มีทาง!!

               

     

                “นาย..!

                “ค ครับ..”

    ร่างบางเปลือยเปล่ามีเพียงเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวเก่งที่ปกคลุมขาอ่อนได้เพียงแค่คืบ ผมกระเซิงลู่หน้าเปียกหยดเป็นสาย สภาพลูกแมวตกน้ำสะกดสายตาซีวอนได้ไม่ยาก ดวงตากลมโตที่กรีดอายไลเนอร์นิดหน่อยดูเฉี่ยวคมบาดจิตบาดใจคนมอง ขาเรียวยาวก้าวเท้าเข้ามาใกล้ซีวอนพลาง ก่อนจะขึ้นนั่งคร่อมที่ตักแกร่งแล้วกระซิบเบาๆ

                “อือ..ช ช่วยหน่อยสิ ฉัน ร้อน..”






    - -------------------- 100% เต็มง้าบบบบบ- -------------

    ถามๆกันหน่อยจิ ;D ชอบมั้ยอ่ะแบบนี้? แต่ไรท์ชอบนะ (ถามเพื่อ?) ฮ๋าๆ แน่นอน ว่าวอนซินจะมีหลายตอนนะคะ อิอิ สำหรับคำถามที่ถามว่า "แต่ละคู่จะมีSF กี่เรื่อง?" ขอตอบว่า หลายเรื่องค่า "NC มีทุกเรื่องรึเปล่า" อื้อหือ..คำถามบ่งบอกความต้องการมากเลยอ่ะ ฮ่าๆ ตามคอนเซปก็ทุกเรื่องมั้ง(?)นะคะ แล้วแต่พลอตจ้า ^^ ส่วนใหญ่ก็มีอ่ะนะ ก็เรื่องเรามันชื่อ ...เสื่อม(โคตร)นี่น่ะ จะมาใสๆเบเบี้คงไม่ได้ ฮ่าๆ "คังทึกไว้หลังสุดใช่มั้ย?" อืม ขอบคุณสำหรับแม่ยกคังทึกที่ติดตามคู่นี้ทวงกันทุกตอน 55 คู่นี้ไรเตอร์รักมากเลยจ้า แต่ก็นะ ติดตามกันไปเน้อ..มิบอกหรอก จิบิ 



    ใกล้เปิดเทอมแล้ว... หลังจากนี้ไรเตอร์คงไม่ค่อยว่าง ซึ่งปกติก็ไม่ค่อยจะว่างอยู่แระ = = หนักหนากันทีเดียว กว่าจะมาอัพคงนานๆที ฝากติดตามกันด้วยนะคะ ^^ ใครอยากคุยกับไรเตอร์ จะมาทวงฟิค หรือจะมาเมาธ์ใส่ ก็นี่เลยค่ะ @YOKBELLL ทวิตไรเตอร์เอง ^^


    รักเสื่อมวันละนิด แต่รักนานๆนะจ้า ;D

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×