[SF-EXO] ✚ :: THE TWINS :: ✚ [ D.O. x KYUNGS00 ]*

ลำดับตอนที่ #2 : ✚ SH0T 2 :: DESTINY...

Author : MR.SNOWMAN
Pairing : D.O. x Kyungsoo
Rate : NC - 17






THE TWINS*






--------------------------------------------


 

เราเป็นฝาแฝดกัน...
แต่เราไม่มีอะไรเหมือนกันเลยซักอย่าง








ผมเพิ่งตระหนักถึงความจริงข้อนี้ได้ก็ตอนที่ดีโอย่างเท้าเข้าไปในห้องพักราคาถูก
ที่ผมเพิ่งย้ายมาอยู่หลังจากที่ตบแต่งงานศพแม่...
บ้านเราถูกขายทอดตลาดเพื่อเอาไปใช้หนี้ที่แม่ไปกู้ไว้เพื่อให้ผมได้เรียนต่อ
ทุกอย่างที่เราเคยมีถูกช่วงชิงและหายไปหมดในเพียงชั่วข้ามคืนเท่านั้น




แม่ตายเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา...นั่นถือว่าเป็นเรื่องน่าตกใจก็จริง
แต่ผมก็ยังตกใจไม่เท่ากับการที่จู่ๆก็ได้รับรู้ว่าตัวเองมีฝาแฝด
ที่หน้าตาเหมือนกันอย่างกับแกะมีตัวตนขึ้นมาอย่างกับเรื่องในนิยาย




ดีโอดูจะหัวเสียที่ทุกอย่างไม่เป็นไปตามที่เขาคิดไว้ 
เขาโวยวายเสียยกใหญ่ว่าห้องนี้มันเล็กและคับแคบเกินไป 
และยืนกรานว่าวันนี้จะออกไปหาห้องพักแห่งใหม่ที่เหมาะสมกับเราสองคนให้ได้
และเขายังคงยืนยันที่จะบ่นทุกอย่างที่เขาคิดว่ามันไม่เข้าท่า จนคยองซูรู้สึกรำคาญอยู่เป็นบางครั้ง




คยองซูไม่อาจจะโต้เถียงอะไรดีโอได้เลยซักนิดทั้งๆที่คนตรงหน้าเป็นน้องแท้ๆ(เฮ้! เขาอายุน้อยกว่าผมตั้งหนึ่งนาทีนะ!)
ในตอนนี้คยองซูกำลังตั้งหน้าตั้งตาทำอาหารเช้าให้ดีโอ ในขณะที่ดีโอก็กำลังอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำโกโรโกโสของเขา
น่าแปลกใจเหมือนกัน...ไม่รู้ว่าทำไมคยองซูถึงได้ตั้งใจทำอาหารมื้อนี้เป็นพิเศษ
อาจจะเป็นเพราะว่ามันเป็นข้าวมื้อแรกที่เราจะได้ทานด้วยกัน...ในฐานะพี่น้องจริงๆซักที





พอคยองซูได้คิดถึงคำว่าพี่น้อง..จู่ๆหน้าของคยองซูก็ขึ้นสี
รู้สึกเขินอายขึ้นมาเมื่อจู่ๆก็คิดถึงการกระทำของแฝดน้องเมื่อคืนแล้วใบหน้าก็เห่อร้อนขึ้นมาอย่างช่วยไม่
ได้
อ่า...เขาคงจะบ้าไปแล้วที่เผลอใจเต้นตึกตักกับอ้อมกอดของแฝดน้องที่กอดเขาเอาไว้ทั้งคืน...
คยองซูแทบจะไม่กล้าขยับตัวเลย เพราะว่ากลัวจะทำให้น้องเขาตื่น
รู้สึกประหลาดดีที่ได้รู้สึกเหมือนกับมองหน้าตัวเองใกล้ๆ
คยองซูอดประหลาดใจไม่ได้เมื่อได้เห็นว่าตัวเขาเองในสายตาคนอื่นเป็นแบบไหน





อดเกิดคำถามขึ้นมาไม่ได้ว่าถ้าหากเป็นแม่ แม่จะแยกเราสองคนออกไหมนะ?
แม่ที่ให้กำเนิดเราทั้งสองคนออกมาจะแยกออกไหมว่าคนไหนคือคยองซูคนไหนคือดีโอ?
แม่จะทำหน้ายังไงนะถ้าหากรู้ว่าตอนนี้เราทั้งสองคนได้เจอหน้ากันและกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้งแล้ว
แม่จะว่ายังไงนะ ถ้าเกิดได้เห็นว่าดีโอร้ายขนาดไหนระหว่างที่เขาห่างเหินไปจากเรา
แม่คงจะดุเขาที่เขาทั้งสูบบุหรี่ กินเหล้า...แถมยังมีนิสัยเย็นชาซะจนผิดมนุษย์มนาแบบนั้นอีก
แถมยังใบหน้ากวนประสาทพวกนั้นที่เขาชอบทำอีกล่ะ...
แม่จะว่ายังไงนะ...ถ้าเกิดแม่ได้รู้....





คยองซูเงียบไปในอึดใจเมื่อได้คิดถึงแม่...
ถอนหายใจออกมาเงียบๆเพราะรู้สึกว่าในหัวใจเจ็บปวดอย่างน่าประหลาด
แม่จากเขาไปเร็วเกินไป พร้อมกับทิ้งเขาไว้กับคำถามมากมายที่เขาไม่เคยมีโอกาสได้ถาม
คยองซูร้องไห้ครั้งเดียวเท่านั้นตั้งแต่ตอนที่รู้ว่าแม่ตาย 
แต่หลังจากนั้นเขาไม่ได้ร้องไห้ออกมาอีก เพราะไม่อยากให้คนอื่นเวทนาหรือสงสาร


คยองซูถอนหายใจออกมาอีกครั้ง ภายในใจรู้สึกเศร้าและเจ็บปวด
เขายังคงคิดถึงแม่ที่เพิ่งจากไป...แต่ไม่หรอก เขาจะไม่ร้องไห้
เขาจะไม่อ่อนแอและร้องไห้ให้ใครเห็นเด็ดขาด...





วืด...





แรงกอดที่มาจากทางด้านหลังทำให้คยองซูสะดุ้ง...
เกือบจะร้องออกมาแต่เมื่อได้รู้ว่าเป็นดีโอเองที่เข้ามากอดเขาเลยพลั้งปากเอาไว้ได้
รู้สึกว่าหัวใจเต้นตึกตักเมื่อดีโอกดริมฝีปากอิ่มพรมลงมาที่ซอกคอของเขา
ขนลุกทุกครั้งที่ลมหายใจของดีโอพ่นรดที่ซอกคอ...และมันทำให้เขาแทบจะบ้าตายให้ได้




“อ...อะไรของนาย? มากอดฉันทำไม?” 




“เลิกเศร้าซักทีคยองซู...
นายกำลังทำให้ฉันรู้สึกเศร้าไปด้วยรู้บ้างไหม? ”





ดีโอตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงแหบปร่า ก่อนจะกระชับอ้อมแขนที่โอบรอบคยองซูให้แน่นขึ้นไปอีก
คยองซูรู้สึกงุนงงและไม่เข้าใจ ดีโอจะเศร้าเสียใจเพื่อเขาไปทำไมนะ...
และที่สำคัญก็คือ...เขารู้ได้ยังไง?




“ไม่เป็นไรนะคยองซู...ถ้าอยากร้องก็ร้องออกมาสิ
ที่นี่ไม่มีใครนอกจากเรา นายไม่จำเป็นต้องเข้มแข็ง” 




ดีโอกระซิบที่ข้างหูของคยองซูก่อนจะหันคยองซูให้กลับไปประจันหน้ากับเขา
ดีโอเชยคางของคยองซูขึ้นมาก่อนจะจ้องเข้าไปในดวงตากลมมนของคยองซูคู่นั้น
ยกยิ้มออกมาบางๆหมายจะทำให้คยองซูได้ผ่อนคลาย...




คยองซูรู้สึกว่าไม่เข้าท่าเอาซะเลยที่ดีโอมาสั่งให้เขาร้องไห้แบบนี้
รู้สึกต่อต้านในหัวใจว่าเขาไม่ร้องไห้หรอก...ไม่จำเป็นต้องร้องไห้เลยนี่นา...
แต่น่าแปลกเหลือเกิน...เพราะแค่เพียงเขาอยู่ในอ้อมกอดอบอุ่นของดีโอน้ำตาของเขาก็พาลจะไหลลงมาเสียดื้อๆ
ความเข้มแข็งและเย็นชาในหัวใจที่เขาเคยมี ถูกผู้ชายตรงหน้าหลอมละลายมันด้วยอ้อมกอดอุ่นและรอยยิ้ม...
สุดท้ายแล้วคยองซูก็ต้องยกแขนกลับไปกอดตอบน้องเขา แล้วซบหน้าลงกับบ่าแล้วเริ่มร้องไห้...




เขาไม่อาจจะรู้ได้ว่าดีโอรู้ได้ยังไงว่าเขากำลังเศร้าใจอยู่...
คยองซูได้แต่เก็บงำคำถามนี้เอาไว้ในใจ แม้ว่าเขาจะรู้สึกงุนงงและไม่เข้าใจอย่างมาก




เขาเลือกที่จะปล่อยผ่านในขณะที่ปล่อยให้น้ำตารินไหล...
รับรู้ถึงสัมผัสจากมืออันอบอุ่นที่ดีโอลูบที่ศีรษะของเขาเบาๆเพื่อปลอบใจ
และคยองซูก็แปลกใจที่ได้รับรู้ว่าดีโอก็ร้องไห้ออกมาพร้อมกันกับเขา...




มันอาจจะดูน่าตลกเหลือเกินที่เราสองคนมายืนกอดกันร้องไห้โฮๆราวกับเด็กแบบนี้
แต่คุณรู้ไหมครับ...เพราะถึงแม้ว่าตอนนี้ผมกำลังร้องไห้อยู่





แต่หัวใจของผมร่ำร้องตะโกนอย่างมีความสุขเหลือเกินที่ได้อ้อมกอดนี้ช่วยปลอบใจ...





.

.

.

.


















“นี่...ทำไมนายถึงรู้ล่ะดีโอ?” 




คยองซูถามขึ้นมาในขณะที่เราสองคนนอนแผ่หลาอยู่บนฟูกนอนที่ดีโอเพิ่งซื้อมาใหม่
เราสองคนออกไปหาห้องพักกันมาทั้งวัน และสุดท้ายดีโอก็ได้ห้องที่เขาถูกใจในที่สุด
(ราคาของมันมากกว่าบ้านหลังเก่าของผมที่ถูกขายทอดตลาดออกไปเสียอีกแหน่ะ)
แต่ถึงแม้ว่าราคามันจะแสนแพงแถมยังสะดวกสบายครบครัน 
แต่ดีโอก็ยังจัดการเรียกคนเข้าไปตกแต่งภายในอะไรให้เสร็จสรรพและจะพร้อมเข้าอยู่ในอาทิตย์หน้า




“รู้อะไร?” 




ดีโอถามขึ้นในขณะที่สายตายังไม่ละจากไอแพด 
เขากำลังเล่นเกมส์อะไรซักอย่างในไอแพดอย่างตั้งอกตั้งใจ 
ในขณะที่ผมนอนอ่านหนังสือเอนหลังอยู่บนฟูกใหม่ของเรา...
อ่า...ของแพงมันดีอย่างนี้สินะ




“เรื่องเมื่อเช้า...เรื่องที่นายรู้ว่าฉันกำลังคิดถึงแม่”




ดีโอละสายตาออกมาจากหน้าจอไอแพดที่เขาถืออยู่และหันกลับมามองหน้าคยองซูแล้วยกยิ้ม
วางไอแพดลงที่ข้างตัวก่อนจะดึงคนเป็นพี่เข้ามากอด




“สนใจด้วยเหรอ? นึกว่านายไม่สนใจมันเลยซะอีก” 




ดีโอถามขึ้นในขณะที่เลื่อนตัวเข้ามาใกล้ดีโอ
มือไม้อยู่ไม่สุขเริ่มปัดป่ายสะเปะสะปะไปทั่วตัวของเขาราวกับจะหาตำแหน่งวางมือที่เหมาะสม




“ป...ปล่อยเลยนะ! ฉันก็แค่อยากรู้ว่านายทำมันได้ยังไง?
นายมีพลังจิตหรือไงถึงได้อ่านใจคนออก?
แล้วฉันล่ะ? ฉันมีมันบ้างมั้ยพลังจิตที่นายมีน่ะ”




คยองซูถามในขณะที่ผลักหน้าตากวนประสาทของดีโอให้ออกห่าง
แต่มันไม่ได้ผล...ยิ่งผลักออกไปเท่าไหร่ดีโอก็ยิ่งเข้ามาใกล้มากขึ้นเท่านั้น




“ฉันไม่ได้มีพลังจิตซักหน่อย...
ฉันเคยบอกแล้วไงว่าฉันมีพลังพิเศษที่เชื่อมกับนายแค่เพียงคนเดียวเท่านั้น
เพราะเราเป็นแฝดกัน เพราะงั้นฉันถึงได้รับรู้ว่านายคิดอะไรอยู่ กำลังรู้สึกอะไรอยู่ไงล่ะ”




ดีโอค่อยๆอธิบายในขณะที่มือก็มาหยุดหมุนวนอยู่ที่หน้าท้องและสะดือของคยองซู
คยองซูรู้สึกว่าหายใจไม่ค่อยทั่วท้องนัก...และหัวใจกำลังสั่นระรัวเพราะว่าคนเป็นน้องทำอย่างนี้อีกแล้ว
อยากจะปัดมือนั้นออกไปแต่ก็ไม่กล้า กลัวว่าน้องเขาจะโกรธเอาที่ปฏิเสธ
คยองซูไม่เคยมีพี่น้องมาก่อนและไม่แน่ใจนักว่าพี่น้องทั่วไปเขาทำอย่างนี้ต่อกันไหม?
และฝาแฝดทั่วไปเขาจะหัวใจเต้นแรงเพราะแค่สัมผัสกันและกันอย่างนี้ไหมนะ
ผมไม่เข้าใจมันเลย...




“ล...แล้วทำไมฉันถึงไม่เคยรู้สึกถึงมันเลยล่ะ?
ถ้ามันเป็นพลังพิเศษของฝาแฝดจริงๆ ทำไมฉันถึงไม่เคยเป็นแบบนายมาก่อนเลย”




คยองซูถามออกมาในขณะที่ตวัดสายตาขึ้นไปมองหน้าของดีโออย่างใกล้ชิด
อ่า...รู้สึกว่าหัวใจเต้นรัวเร็วเพราะว่าดวงตาคู่โตนั้นกำลังมองตรงมาทางเขา
ดีโอยกยิ้มที่มุมปากนิดๆก่อนจะเลื่อนมือขึ้นมาเคลียแก้มใสของคยองซูไปมาอย่างอารมณ์ดี




“อืม...ใครบอกว่านายไม่เคยเป็นล่ะ
ฉันว่าหมาของเราที่เพิ่งตายไปชื่อโพโรโระเหมือนกันใช่ไหม?” 




“ใช่! น...นายรู้ได้ยังไง?” 




“อ่า...แล้วนายก็ชอบดื่มน้ำมะนาวปั่น ไม่ชอบกีฬาเท่าไหร่นัก ชอบกัดเล็บเวลาเครียด 
และถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนอายุ 18 นายเคยเป็นไข้นอนซมอยู่เป็นอาทิตย์โดยไม่ทราบสาเหตุ 
นายเป็นอย่างนี้ใช่ไหม?”






ดีโอไม่ได้ตอบคำถามหากแต่ถามกลับ...
ซึ่งแต่ละคำถามที่ออกมาจากปากของดีโอนั้นก็ทำให้คยองซูต้องเบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อหู 
มันเป็นจริงทุกอย่าง...ทั้งเรื่องเครื่องดื่ม เรื่องอุปนิสัยของเขา
และอาการป่วยโดยไม่ทราบสาเหตุที่มักจะเกิดขึ้นกับเขาบ่อยครั้ง
โดยที่เขาเองก็อธิบายไม่ได้ว่ามันเกิดขึ้นเพราะอะไร...





“ช...ใช่! มันหมายความว่าไง นายรู้ทั้งหมดนี่ได้ยังไงกันดีโอ?!”




คยองซูถามพลางกระเด้งตัวลุกขึ้นนั่งก่อนจะมองไปที่ดีโออย่างประหลาดใจ
น่ากลัว...เขาชักจะรู้สึกว่าคนข้างๆนี้น่ากลัวขึ้นมายังไงบอกไม่ถูก...




“เฮ้...ไม่ต้องกลัวฉันหรอกน่าคยองซู
ฉันจะอธิบายให้ฟังง่ายๆนะ...ที่ฉันรู้เพราะว่าฉันก็ชอบน้ำมะนาวปั่นเหมือนกัน หมาที่ฉันเลี้ยงก็ชื่อโพโรโระ
ฉันชอบกัดเล็บเวลาเครียด แถมยังไม่ชอบกีฬาแบบสุดๆเหมือนกันอีก
แล้วตอนอายุ 18 ฉันไปเข้าค่ายที่ซีแอตเทิลแล้วเป็นไข้ป่ากลับมานอนซมเป็นอาทิตย์
และฉันก็รู้ด้วยว่านายมักจะปวดท้องเพราะเครียดบ่อยๆ...

เฮ้! ต่อจากนี้ต้องเลิกนะ 
ฉันไม่ชอบเลยเวลานายป่วย มันทำให้ฉันรู้สึกว่าป่วยไปด้วย”





ดีโอผุดลุกขึ้นนั่งประจันหน้าคยองซูก่อนจะยกหมัดขึ้นชกที่บ่าของคยองซูเบาๆ
คยองซูอ้าปากค้างเพราะทุกอย่างที่ดีโอพูดมามันเป็นเรื่องจริงทั้งหมด...
ดีโอยกยิ้มที่มุมปากอีกแล้ว...คยองซูไม่แน่ใจนักว่าตัวเองยิ้มอย่างนี้บ่อยเหมือนดีโอหรือเปล่า
แต่เขารู้สึกหมั่นไส้มันจังเวลาที่ได้เห็นรอยยิ้มแบบนั้นพรายออกมาบนหน้าของดีโอ





“น่ากลัวจัง...นี่นายชอบเหมือนฉันหมดทุกอย่างเลยเหรอ????
แล้ว...แล้ว...ทำไมฉันถึงไม่รู้สึกเลยล่ะเวลาที่ฉันเป็นอะไรพวกนี้น่ะ!”





“ก็นายมันซื่อบื้อไงคยองซูอ่า...ไม่เคยจะสงสัยไม่เคยจะสังเกตุเลย
ฉันว่าถ้าจะมีเรื่องอะไรที่เราไม่เหมือนกันก็คือนายโง่นี่แหละ...”





“อะไรกัน! นายหาว่าฉันโง่เหรอ?!!” 




คยองซูขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจที่ได้ฟังดีโอพูดจบ
เขากำลังจะผุดลุกขึ้นเดินหนีหากแต่ดีโอกลับรั้งเอาไว้
คยองซูถูกดึงให้ลงมานอนราบอยู่บนฟูกนุ่ม...โดยที่มีดีโอพลิกตัวตวัดขึ้นมาทามทับเขาไว้





“อ๊ะ! นายทำบ้าอะไรของนายเนี่ย!!”





“โกรธหรือไงเด็กโง่?”




“โกรธอะไร? ฉันเปล่า”




“แต่หน้านายมันฟ้องว่านายโกรธ...
เฮ้ ถึงนายโง่แต่ฉันก็รักหรอกน่า รักนะเด็กโง่...” 




“อ...อะไรนะ!!” 



คยองซูเบิกตากว้างอย่างตกอกตกใจ
เมื่อได้ยินคำที่ดีโอพูดออกมาแล้วเขาก็หน้าขึ้นสี!
มันหมายความว่ายังไงกัน! ดีโอล้อเขาเล่นใช่ไหม???




“ฉันบอกว่าฉันรักนายไงคนโง่...
นายเป็นพี่ฉันจริงเหรอ? ทำไมเข้าใจอะไรยากจังเลย”





ดีโอพูดพลางหรี่ตาลง...
มือของเขาสาละวนเล่นอยู่กับคอเสื้อของคยองซูไปมาอย่างเจ้าเล่ห์




“น...นายจะบ้าเหรอ! เราเป็นพี่น้องกันนะดีโอ!! 
นายรักฉันไม่ได้ เรารักกันไม่ได้! ปล่อย!! ปล่อยฉันสิ!!”




คยองซูดีดดิ้นหมายจะออกไปจากใต้ร่างของแฝดน้อง...
หัวใจของเขาเต้นตึกตักไปหมด แต่เขาไม่แน่ใจนักว่าเพราะอะไร
เพราะเขากลัว...เพราะเขาตื่นเต้น...หรือเพราะเขาเขินอายกันแน่
บางทีมันอาจจะเป็นเพราะทั้งสามอย่างก็ได้
แต่เหตุผลอย่างที่สามน่ะมากกว่าใครเพื่อนเลยจริงๆ...





“ฉันบอกแล้วว่าเราไม่ใช่พี่น้องกัน...เราเกิดมาเพื่อคู่กันนะคยองซู
ถึงนายจะหลอกตัวเองยังไงเราก็ยังเป็นของกันและกันอยู่ดี
แฝดคู่อื่นเขาอยู่ด้วยกันตลอด...แต่เราโดนพลัดพรากกันมาตลอด
มันไม่ผิดนี่ที่ฉันจะกลับมาทวงสัญญาที่พระเจ้าประทานมาให้เรา
และฉันต้องการมากกว่านั้น....”




ดีโอยกยิ้มที่มุมปากอีกแล้ว ในขณะที่มือไม้ของเขาก็เริ่มวนเวียนลูบไล้ไปทั่วของผมไปหมด
ผมรู้สึกเขินอายจริงๆที่เขาทำอย่างนี้...เพราะทุกครั้งที่มือของเขาลากผ่านผิวหนังของผม
ผมก็รู้สึกขนลุกไปด้วยความต้องการอันแปลกประหลาดที่พุ่งขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้
ใช่...ผมต้องการเขา...



“ต...แต่มันไม่ถูก! นายจะทำอย่างนี้ไม่ได้นะ...
ล...แล้วฉันก็ไม่ชอบด้วย!”



ผมละล่ำละลักบอกเขาไป พยายามจะร้องห้ามเพื่อเตือนสติดีโอไม่ให้เขาทำเรื่องผิดศีลธรรมกับผมในเวลานี้
หากแต่ดีโอไม่ฟังเลย...เขายังคงหัวเราะในลำคออย่างกับเห็นว่าคำพูดของผมเป็นเรื่องตลก
ก่อนที่เขาจะยื่นหน้าเข้ามาใกล้...ลมหายใจรวยรินของเราสองคนรดกันจนน่ากลัวว่าหัวใจผมจะหยุดเต้น




“ฉันบอกแล้วใช่ไหมคยองซู...
ไม่ว่านายจะคิดอะไรหรือรู้สึกอะไร ฉันก็รับรู้มันทั้งหมดนั่นแหละ
เพราะอย่างนั้นนายก็อย่าปฏิเสธมันไปหน่อยเลย...

.

.

.

.

.

.

.

ฉันรู้ว่านายต้องการฉัน”

CLICK FOR DOWNLOAD
SPECIAL NC D.O. x KYUNGSOO CHAPTER I

มาอัพแล้วค่ะ...ชอบไม่ชอบเม้นท์บอกกันด้วยนะคะ
รักรีดเดอร์ทุกคนค่ะ ชู๊บบบบบบบบบบบ <3

ป.ล. รักอซด และ สตบดมากค่ะ 
ขอบคุณที่ช่วยกันกดดันให้แชปนี้ออกมาซักที 5555555555555555

© Tenpoints !