[SF-EXO] ✚ :: THE TWINS :: ✚ [ D.O. x KYUNGS00 ]*

ลำดับตอนที่ #1 : ✚ SH0T 1 :: BE MINE...

Author : MR.SN0WMAN
Pairing : D.O. x KYUNGSOO
Rate : PG-13


THE TWINS*





---------------------------

 

 

 

 

 

' SH0T  I  ::  BE MINE ' 

 

 

 

 

 

 

เราถูกฟ้ากำหนดให้เชื่อมโยงกัน...ให้คู่กัน
ดังนั้นไม่ว่านายจะอยู่ที่ไหนหรือทำอะไรบนโลกใบนี้
ฉันก็จะอยู่ที่นั่นเสมอ...

คยองซูหัวใจเต้นระรัวถี่เร็วจนไม่อาจจะทราบได้ว่าความรู้สึกที่แท้จริงนั้นคืออะไร
เขายังจำได้ถึงครั้งแรกซึ่งนั่นก็คือเมื่ออาทิตย์ก่อนหน้านี้ 
ที่ได้รู้ว่าตัวเองมี...ฝาแฝด อีกคนอยู่บนโลกนี้..



แม้ว่ามันจะรวดเร็วและชวนให้ตกใจ หลังจากที่แม่ปิดบังคยองซูมาตลอดเรื่องแฝดน้องของเขา
คยองซูไม่รู้อะไรเลย...รู้เพียงแต่ว่าพวกเขาเกิดห่างกันเพียงแค่หนึ่งนาทีเท่านั้น
และเขามีศักดิ์เป็นพี่ชายโดยที่ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเขาสมควรจะเรียกอย่างนั้นได้ไหม?




แรกเริ่มแล้วคยองซูรู้สึกโกรธ โกรธที่แม่โกหกเขาสารพัดสารพันตลอดเวลาที่ผ่านมาหลายปี
โกหกว่าพ่อของเขาตายแล้ว...โกหกว่าเราไม่มีใครนอกจากสองคนแม่ลูก
แต่แล้วความลับที่แม่ตั้งใจจะปกปิดไว้ก็เปิดเผย...มันถูกเปิดเผยขึ้นมาในวันที่แม่สิ้นลมหายใจลงไปแล้ว
และถึงแม้ว่าเขาจะโกรธหากแต่เขาก็ยังคงเศร้าใจ
ถ้าให้เทียบกับการต้องเสียแม่ เขาเลือกที่จะไม่รู้อะไรเลยก็คงจะดีกว่า...




คยองซูถอนหายใจออกมาในระหว่างที่นั่งกอดอกและสั่นขาอย่างเป็นกังวล
เขาเฝ้ารอใครซักคนให้เดินออกมาจากประตูฝั่งขาเข้าภายในประเทศอย่างใจจดใจจ่อ
และรู้สึกราวกับว่าหนึ่งนาทีนั้นช่างยาวนานราวกับหนึ่งปี...เขาควรทำอย่างไรดี?
รู้สึกกดดันและตึงเครียดเพราะเขาไม่รู้เลยว่าน้องชายฝาแฝดของเขาเป็นคนอย่างไร
ได้ข่าวมาจากคุณป้าจีวอนเพื่อนสนิทของแม่ว่าพ่อพาเขาไปอยู่อเมริกาตั้งแต่เราทั้งสองคนยังจำความไม่ได้
ถูกจับแยกออกจากกันเพราะเหตุผลบางอย่างที่แม่ไม่เคยจะปริปากบอกใครว่าเพราะอะไร...



ประตูฝั่งขาเข้าเปิดออกแล้ว...คยองซูเห็นผู้คนหลายคนที่กำลังนั่งรออยู่ข้างเขา
ต่างก็ลุกขึ้นรอรับคนที่กำลังเดินออกมาจากประตูบานเลื่อนนั้น
หากแต่สำหรับคยองซูแล้วมันไม่จำเป็นเลย...
เขาไม่จำเป็นต้องสอดส่ายสายตามองหาคนที่กำลังเดินออกมาเลยด้วยซ้ำ


เพราะมันออกจะมองเห็นง่ายดายราวกับว่าเขากำลังส่องกระจกมองตัวเองอยู่อย่างไรก็อย่างนั้น
เมื่อเขาได้เห็นชายหนุ่มผิวขาวผ่องราวกับหิมะคนหนึ่ง
ที่มีหน้าตาเหมือนกับเขาทุกกระเบียดนิ้วราวกับโขกออกมาจากพิมพ์เดียวกันเดินออกมาจากประตูนั้น
เขาก็รับรู้ได้ทันทีว่านั่นคือฝาแฝดคนน้องที่เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีชีวิตอยู่
จนกระทั่งวันนี้...วันที่เราเจอกันครั้งแรก...

ต่างกันแค่เพียงด้วยสไตล์การแต่งตัวแบบคนรวยของคนที่เดินออกมานั้นทำให้คยองซูรับรู้ได้ว่าพ่อเลี้ยงเขามา
แบบไหน 
และชื่อของเขาคือ ดีโอ...



คยองซูไม่ได้ลุกขึ้นต้อนรับเขา เพราะเมื่อชายหนุ่มคนนั้นแค่ปรายตามามอง เขาก็ยกยิ้มที่มุมปาก
แล้วลากเอากระเป๋าเดินทางใบใหญ่สีน้ำตาลแดงพุ่งตรงมาทางเขา
แล้วหย่อนตัวนั่งลงที่เก้าอี้ตัวข้างๆทันที...



คยองซูและดีโอต่างก็นิ่งเงียบเพราะไม่รู้จะพูดอะไรต่อกันดี...
ในความเงียบนั้นปนความอึดอัดระคนแปลกใจ จนคยองซูคิดว่าเขาอาจจะกลายเป็นใบ้ไปเสียแล้ว
จนสุดท้ายก็เป็นดีโอเองที่ทนไม่ไหว เขาทำลายความเงียบนั้นด้วยการหยิบบุหรี่มวนเล็กขึ้นมาจุดสูบ




“ฉันสูบมันได้ใช่ไหม?” ดีโอกระซิบถาม...ในขณะที่เสตามองใบหน้าขาวนาลของคยองซูอย่างช้าๆ



“อืม..เอาสิ ตามสบาย” คยองซูตอบ



“เอ่อ...เราควรทักทายกันว่าอะไรดีล่ะ? 
สวัสดีครับพี่...หรือ...สวัสดีคยองซู”




ชายหนุ่มที่ใบหน้าเหมือนกับเขายกยิ้มที่มุมปากราวกับว่ามันเท่ห์เสียเต็มประดา
ในขณะเดียวกันกับที่เขาถอดแว่นกันแดดสีชาออกมาถือเอาไว้

คยองซูจ้องมองเข้าไปในสายตาของแฝดน้อง
จนทำให้เขารู้ว่าดวงตาของเขาที่เคยได้ยินว่ามันกลมโตแท้จริงแล้วนั้นมันโตมากแค่ไหน...
เราเหมือนกันมากจนน่าแปลกใจ เพราะแม้แต่ตำแหน่งของไฝที่อยู่ตรงคอ
ก็อยู่ตรงตำแหน่งเดียวกันไม่ได้ผิดเพี้ยนไปเลยซักนิด 



หากแต่ในความรู้สึกของคยองซูแล้วมันมีอะไรบางอย่าง...อะไรบางอย่างที่เราไม่เหมือนกัน
แต่คยองซูไม่อาจรู้ได้แน่ชัดว่ามันคืออะไรกันแน่...





“นายอยากจะเรียกว่ายังไงล่ะ...ฉันแล้วแต่นายก็แล้วกัน”





“ดูเหมือนนายจะไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ที่ได้เห็นฉันนะคยองซู
ทั้งๆที่ฉันคิดอยากจะเจอนายมาตลอดเลยแท้ๆ...”




“นายรู้ได้ยังไงว่านายมีฉันอยู่ที่นี่...
ฉันได้ข่าวว่านายเองก็โดนพ่อปิดบังเรื่องของฉันเหมือนกันไม่ใช่เหรอดีโอ?” 




“ไม่รู้สินะ ฉันไม่รู้ว่านายเชื่อรึเปล่า...
มันอาจจะฟังดูน่าตลกนะ แต่ฉันรู้มาตลอดว่านายอยู่ที่นี่”




“ฉันไม่เข้าใจ...”




คยองซูยกหัวคิ้วอย่างแปลกใจในคำตอบที่แสนจะกำกวมของคนเป็นน้อง
เฝ้ามองดีโอที่กำลังหรี่ตาดูดบุหรี่มวนเล็กเข้าไปในปอด...
คยองซูเฝ้ามองกลุ่มควันสีขาวที่ถูกพ่นออกมาจากปากของดีโออย่างช้าๆ
กลิ่นบุหรี่อันแสนคุ้นเคยลอยมาเข้าจมูกทั้งๆที่ตัวเขาเองก็ไม่เคยสูบบุหรี่เลยซักครั้ง
น่าแปลกใจเหมือนกันที่คยองซูกลับรู้สึกคุ้นเคยกับกลิ่นนั้นอย่างประหลาด...




“เขาว่ากันว่าฝาแฝดมีสัญญาณพิเศษที่เชื่อมถึงกัน
ฉันรู้ว่านายอยู่ที่นี่...เพราะฉันมักจะฝันถึงนายเสมอ – คยองซู
ฝันถึงเหตุการณ์ที่ฉันไม่เคยเจอ...ฝันถึงสถานที่ๆฉันไม่เคยไป
จิตเราเชื่อมต่อกัน และฉันเรียนรู้ที่จะใช้มันเพื่อตรวจสอบดูให้แน่ใจว่านายมีตัวตนจริงๆ...”




ดีโอยกยิ้มก่อนจะหันมาสบตากับคยองซูเต็มตา
ยกมือคว้าคอปกเสื้อเชิ้ตสีอ่อนของคยองซูทั้งสองข้างเอาไว้ แล้วดึงคยองซูเข้ามาใกล้โดยไม่ทันตั้งตัว


คยองซูเบิกตากว้างเมื่อได้เห็นดวงตากลมโตคู่สวยนั้นอยู่ห่างกันเพียงไม่กี่นิ้ว 
หัวใจของเขาเต้นถี่เร็วเมื่อได้มองลึกซึ้งเข้าไปในดวงตาสีนิลของดีโอคู่นั้น 
โดยที่คยองซูก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร...เขารู้สึกเหมือนโดนมนต์สะกดจากสายตาสีนิลคู่นั้น

ดีโอค่อยๆหรี่ตา เคลื่อนจากดวงตาคู่สวยของคยองซูลงไปจนถึงที่ริมฝีปาก
ก่อนจะเอ่ยคำกระซิบที่ทำให้คยองซูต้องกลั้นหายใจ...





“ฉันรอวันนี้มาเกือบยี่สิบปีแล้วคยองซู...
และมันถึงเวลาแล้วที่ต่อจากนี้ไปเราจะได้ใช้เวลาร่วมกันสักที
เวลาที่เราเคยเสียไป...ต่อจากนี้ฉันจะตักตวงมันคืนมาให้หมด”




ดีโอประทับริมฝีปากลงมาทามทับกับริมฝีปากของคยองซูอย่างช้าๆ 
หัวใจของคยองซูเต้นแรงราวกับจะระเบิดเสียให้ได้!!

คยองซูเบิกตากว้างอย่างตกใจเมื่อรู้สึกว่าลิ้นร้อนของดีโอกำลังลามเลียอยู่ตรงริมฝีปากของเขา
เขาผลักอกดีโอให้ห่างออกพร้อมทั้งลุกพรวด! 
ยกมือขึ้นเช็ดที่ริมฝีปากนั้นอย่างตกใจ ก่อนจะตะโกนออกไปเสียงดังลั่น





“น...นายทำอะไรของนายน่ะดีโอ! เราเป็นพี่น้องกันนะ!!!” 





คยองซูตะโกนก้อง...พลางมองหน้าแฝดน้องอย่างไม่เชื่อสายตา 
ในหัวใจยังคงเต้นตึกตักเสียงดังจนราวกับมีวงดุริยางค์วงใหญ่หลบซ่อนอยู่ภายในนั้น

ดีโอหัวเราะออกมาร่าเริงราวกับว่าที่คยองซูพูดออกมามันช่างตลกเสียเต็มประดา
คยองซูส่ายหน้าอย่างไม่เข้าใจ...
รู้สึกโมโหเพราะเห็นดีโอยกบุหรี่ขึ้นมาสูบอย่างสบายใจอีกครั้งและทำราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น...


ดีโอพ่นควันสีขาวออกมาเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะลุกยืนขึ้น...
เขาทิ้งก้นบุหรี่ลงกับพื้นสนามบินแล้วใช้เท้าขยี้มันลงไปกับพื้น
ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองคยองซูที่กำลังเบิกตากว้างและทำหน้างงเป็นไก่ตาแตก





“ไม่ใช่หรอกคยองซู...เราไม่ใช่พี่น้องกัน” ดีโอพูดพร้อมทั้งยกยิ้ม






“นายหมายความว่าไง...ฉันไม่เข้าใจ!” 





“ฉันกับนายไม่ใช่พี่น้องกันหรอกคยองซู...
ฟ้ากำหนดไว้แล้วให้ฉันและนายเกิดมาคู่กัน 
ฉันกับนาย นายกับฉัน...เราทั้งสองคน




.


.


.


.


.




เราเป็นคนๆเดียวกัน”






 

 

 

+TALK

คู่แปลกอีกแล้วใช่ไหมคะ? แต่ดูน่าสนุกดีนะว่าไหม ^^
อย่าถามไรเตอร์นะคะว่าเรื่องเก่าจบรึยัง...เพราะไรเตอร์จะทำหูทวนลม 
555555555555555555555555555555

พอดีเพิ่งคิดพล๊อตออก และลองเขียนๆฆ่าเวลาดูแล้วปรากฏว่ามัน(ดูเหมือนจะ)สนุก
ก็เลยรีบเอามาลงเลยค่ะ เขียนไปด้วยออนแอร์ไปด้วยเหมือนเดิม
ถนัดนักล่ะชอบหาเหาใส่หัว หาเรื่องใส่ตัวให้ตัวเอง T T

ไม่ดองเรื่องเก่านะคะ และเรื่องนี้ก็จะไม่ทิ้งแน่นอน
แต่อาจจะช้ากว่าทุกเรื่องที่เขียนอยู่ตอนนี้ เพราะว่าเรื่องนี้ออกแนวเขียนสนองนี๊ดตัวเองเท่านั้น
ดูเรตติ้งก่อนค่ะ...ถ้ามีคนอ่านเป็นเพื่อนก็จะมาต่อ 
แต่ถ้าไม่มีคนรอก็จะแต่งเอาไว้เป็นของไว้แถมรวมเล่มช็อตฟิคไรงี้แล้วกันเนอะ 55555555

เอาเป็นว่าถ้าใครสนใจก็เม้นท์นะคะ
แล้วหวังว่าจะได้เจอกันแชปหนึ่งนะ ^^
บะบายค่ะ <3
 

© Tenpoints !