คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ไร้รัก เมื่อเค้าจากไป [sj+snsd ทึกซัน]
เม้นก่อนอ่านนะ(ล้อเล่นอ่านไปเถอะค่ะ)
ตัวละครหลัก
..............................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
ฉันคนนี้ อาจจะเป็นเหมือนแค่ลม
ที่พัดมาไม่นานสลายไป
มองไม่เห็น ไม่มีทางจะเข้าใจ
ไม่มีวัน จะพบเจอไม่มี
ฉันพยายามจะลืมเธอแล้วนะแต่มันทำไม่ได้จริงๆลืมเธอไม่ได้จริงๆเธฮยังคงติดอยู่ในใจและจะอยู่
ตลอดไป ได้โปรดกลับมา ฉันรอเธออยู่นะ ลีซุนกยู ได้โปรดกลับมาฉันขอโทษ
"พี่ค่ะวันนี้พี่จะออกไปไหรอีกค่ะ"ร่างบ่างเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นคนรักของตัวเองกำลังจะออกไปข้างนอก
"ไป.....เอ่อ......ไป......ไปหาคังอินน่ะ"ชายหนุ่มตอบตะกุกตะกักนี่เค้ากำลังโกหกเธอหรือป่าวทำไม
เธอรู้สึกไม่ดีเลย
"หรอค่ะ.......พี่แน่ใจนะ"หญิงสาวย้ำอีกทีเค้าคนนี้คนรักของเธอเคยสัญญากับเธอว่าจะไม่โกหกเธอ
เธอเลยเชื่อใจเค้า ในทุกๆเรื่อง
"อือพี่ไม่โกหกหรอกน่า"ชายหนุ่มตอบก่อนเดินมากอดหญิงสาวและเดินออกไป
เพราะรักเธอจึงเชื่อ
เพราะแคร์เธอจึงยอม
เพราะเชื่อใจเธอจึงไม่ระแวง
ปรายมีดที่กำลังหันมาทางเธอโดยไม่รู้ตัว
หญิงสาวไม่รู้จะทำอะไรเลยโทรไปหาเพื่อนของเธอ
"ฮัลโหลแทนี่ฉันเองนะเธอว่างมั้ย"
"หรอ"
"อืมไม่เป็นไรแค่นี้นะบาย"
เพียงเวลาแค่แปปเดียวหญิงสาวก็วางสายไปเพื่อนของเธอไม่ว่างในวันนี้ทำไมเธอรู้สึกเหงาแบบนี้
เพราะไม่มีคนสนใจหรอ หรือเพราะเธอกังวลเรื่องของเค้า คนรักของเธอ
ตลอดเวลาที่อยู่ในบ้านเธอพยายามจะหาอะไรทำเพื่อคลายความเหงาแต่นี้มันก็นานแล้วนะเค้ายังไม่
กลับมาเลยเธอเริ่มอยู่ไม่สุขแล้วนะเนี่ย
อาจจะดูเหมือน ไม่ใส่ใจเธอ
แต่รู้ไว้เสมอ ว่ามันไม่ใช่เลย
นี่ก็ปาเข้าไปตี3แล้วคนนรักของเธอยังไม่กลับมาเลยนี่เค้าหายไปไหนนะนานเกินไปแล้วนะเนี่ยเมื่อ
เธอรอนานไปเธอจึงตัดสินใจโทรไปหาคังอินเพื่อนของคนรักธอ
"ฮัลโหลพี่คังอินค่ะนี่ซันนี่นะค่ะ"หญิงสาวพูโสยงเบาออกไปเพราะเกรงใจปลายสายอยู่เหมือนกันที่
โทรมารบกวนตอนนี้
"มีไรว่ามาซันนี่"ปลาสายตอบกลับมานี่เค้าเพิ่งตื่นนอนนี่นาแล้วคนรักเธอหล่ะ
"คือพี่ทึกได้ไปหามั้ยค่ะ"หญิงสาวตัดสินใจถามออกไป
เธอคิดในใจภวนาให้คนรัดของเธออยู่ที่นั่นเพราะเธอกลัวเค้านอกใจเธอ
"อ๋อมา........แต่กลับไปนานแล้วนะประมาณ5ชั่วโมงได้แล้ว"คำตอบของชายหนุ่มทำเธฮน้ำตาแทบ
ร่วงเค้าแยกจากเพื่อนมา5ชั่วโมงแล้ว แล้วตอนนี้เค้าอยู่ไหน อยู่กับใคร ทำไมเค้าโกหกเธอล่ะ
เพราะเมื่อลมพัด โปรดจงรู้เถิด
เสมือนฉันบอกเธอว่ารัก
อาจจะไม่เห็นฉัน แต่อยากให้รู้ไว้นะเธอ
ว่าฉันยังอยู่เสมอ ไม่ห่างไกลจากเธอ
หญิงสาวไม่รอช้าหลังจากวางสายเธฮพยายามโทรหาเค้าเธอโทรหาทุกคนที่รู้จักเค้าเบอร์เค้าโทรไป
ก็ไม่รับถามใครก็ไม่เห็นเค้าหายไปไหน นี่เธอจะขาดใจแล้วนะเค้าทำแบบนี้ได้ไงกันเธออุส่าห์ไว้ใจ
เค้าแต่เคาโกหกเธอ เค้าทำร้ายเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเธอเจ็บปวดระบบใจไปหมดแล้ว
"ถ้าพี่ได้ยินข้อความนี้....ฮึก........ฉันรอ......ฮึก......พี่อยู่นะค่ะ.....ฮื่อๆๆ"หญิงสาวฝากข้อความไว้และ
ปล่อยโฮออกมาด้วยเค้าทำร้ายเธอทั้งที่เธอไว้ใจเค้าใจร้ายมากๆ
หญิงสาวรอชายหนุ่มมา1วันแล้วเมื่อวานเค้าไม่กลับบ้านวันนี้ก็ยังไม่กลับเค้าสัญญากลับเธอว่าวัน
เกิดเธอปีนี้เค้าจะขอเธอหมั้นก่อนและเธอก็ตกลงอีกแค่ 7 วัน 7 วันที่เธอจะรอเค้ากลับมาถ้าเค้าไม่
มานั่นคือเธอโดนเค้าทิ้ง และถ้าจริง เธอคงเจ็บปวดไม่น้อยจริงๆ
เวลาผ่านมา 2 วัน อีก5วันก็จะถึงวันเกิดเธอวันที่เธอจะหมั้นกลับเค้าเธอต้องไปเตรียมตัวเธอเลยไปดูชุดสวยๆ
ที่ห้างกับเพื่อน
"ซันนี่เธอจะใส่ชุดเดรตหรือใส่ชุกฮันบก"เพื่อนของหญิงสาวเอ่ยขึ้น
"เดรต..........ฉันจะใส่เดรตสีส้ม"หญิงสาวตอบพร้อมกับเหม่ออไป
"งั้นก็ไปดูกัน"เพื่อนของหญิงสาวพูโข้นพร้อมกับพาเดินไปหาร้านเสื่อนแต่ระหว่างทางเธอก็เจอกับ
ภาพที่ไม่น่าเจอและภาพที่ทำร้ายเธอที่สุด เค้าคนนั้นและเธอคนนี้
"พี่ทึก......แท"คำพูดเบาๆรอนออกมาจากปากขอหญิงสาว
เจอแล้วคนรักของเธฮเธอเจอเค้าแล้วแต่เธอเจอเค้ากับเธอคนนี้คนที่ชื่อแทยอนเพื่อนของเธอเอง
เค้ากำลังเดินดูชุดอยู่ด้วยกันและชุดที่เค้าหยิบอยู่มันคือ...เดรต..........เดรตสีส้ม
ภาพข้างหน้านี้มันร้ายแรงเกินไปหญิงสาวเมื่อทนดูไม่ได้เธอตัดสินใจวิ่งออกไปเธฮอยากจะหนีความ
จริงเธอไม่อยากรับรู้ว่าเ ค้าและเธอ จะทำร้ายเธอได้มีดปลายแหลมที่เธอเคยฝากพวกเค้าถือบัดนี้เ
เค้าทั้งสองได้หันปลายมีดมาแทงข้างหลังเธอแล้วมันเจ็บยิ่งกว่าโดนเข็มพันเล่มแทงหัวใจซะอีก
น้ำตาเธอไหลพรั่งพรู
รักมากเจ็บมาก
เสียใจมากร้องไห้มาก
ร้องไห้มากก็ยิ่งเจ็บ
เธอวิ่งไปเรื่อยๆจนร่างกายไม่รับรู้แล้วว่านี่ที่ไหนเธอเห็นเพียงแสงไฟสีขาวที่ผ่านม่านน้ำตาเธอเข้า
มาเป็นแสงสุดท้าย
เอี๊ยดดดด!!!!!!!!!!!!!!
เสียงสุดท้ายที่หญิงสาวได้ยินก่อนที่ร่ายกายเธอจะวูบดับไป
[แทยอน]
ยัยซันมาเจอฉันกับพี่ทึกที่นี่ได้ไงทำไมกันหล่ะนี่ฉันอุส่าห์ปิกเป็นความลับแล้วนะทำมัยยัยเจสถึงพาซันมาที่นี่
"เธอทำอะไรลงไปฮะ คิม แทยอน!! "ยัยเจสตะคอกฉันเสียงดังลั่ลห้างเพราะพี่ทึกวิ่งตามยัยซันไป
แล้วที่จริงฉันก็จะตามไปแต่ยัยเจสห้ามไว้ก่อน
"ฉันป่าวนะเจสฉันแค่.............."
"เพี้ย!!!"เสียงฉันขาดทันทีที่ฝ่าามือบางของยัยนั่นฟาดลมาที่แก้มซีกซ้ายของฉัน
"เจ็บมั้ย"ยัยเจสถามเสียงเย็นชา
"เจ็บ"ฉันตอบออกไปพร้อมก้มหน้าลงพื้นทำไมมันเจ็บแบบนี้นะ
"ดี"ยัยนั่นพูดจบก็เดินออกไปเลย
"เจ็บสิ......ฮึก......เจ็บที่ไม่มีใครเข้าใจฉันไง"แทยอนปล่อยโฮทันทีเธฮไม่ได้เป็นแบบนั้นแต่ไม่มีใคร
ฟังเธอเลยไม่มีเลยแม้แต่เพื่อน
ซันนี่ถูกนำตัวส่งโรงพยบาลรถที่ชนเธฮพาเธอมาส่งที่โรงพยาบาลเค้าโทรไปบอกลีทึกคนรักของเธอ
ที่ทำร้ายเธอในตอนนี้
"หมอค่ะเพื่อนฉันเป็นไงบ้างค่ะ"ทิฟฟานี่เพื่อนของซันนี่เอ่ยถามหมอทันทีที่หมอเดินออกมา
"ทำใจนะครับ คนไข้ไม่รู้สึกตัวเลยไม่แน่ว่าจะรอดหรือป่าวถ้าพ้นคืนนี้ก็ไม่ค่อยหน้าห่วงครับ"
สิ้นเสียงของหมอทิฟฟานี่ก็ลงไปกองกับพื้นทันทีเธอเจ็บมากที่เพื่อนของเธอทำร้ายกันเองและเจ็บที่
สุดถ้าเธอเสียงเพื่อนคนนี้ไป คนที่ชื่อ ซุนกยู หรือซันนี่
"เธอสะใจหรือยังฮะ"ทิฟฟานี่ตะคอกหญิงสาวที่นั่งซึมอยู่ที่เก้าอี้หน้าห้อง ICU
"ฉันไม่รูจะพูดยังไง......ฉัน......ฉันขอโทษ"หญิงสาวเอ่ยเสียงเรียบเธอพยายามจะกลั้นน้ำตาเอาไว้
เธอก็เสียใจที่ซันนี่เป็นแบบนี้ แต่ไม่มีใครเข้าใจเธอเลยว่าเธอไม่ได้ตั้งใจ
"เอากองไว้ตรงนั้น"คำพูดของทิฟฟานี่ทิ่มแทงใจหญิงสาวมากๆ
"ทิฟแรงไปแล้วนะพอเถอะแทอาจจะมีเหตุผลก็ได้ฟังก่อนสิ"ยูริเพื่อนของหญิงสาวทั้งสองเอ่ยขึ้น
"อธิบายมาฉันจะฟัง"ทิฟฟานี่พูดเสียงเรียบออกมา
"เออคือ.................."หญิงสาวพยายามจะอธิบายแต่ก็มีคนมาขัดเธอ
"ซันนี่อยู่ไหนพี่อยากเจ้อเค้า"คนรักของซันนี่นี่เองที่เป็นคนขัดคำสรภาพของหญิงสาว
"ในห้องถ้าพี่กล้าเข้า"ทิฟฟานี่พูดออกไปแต่ลีทึกไม่สนใจเค้าเดินเข้าไปเลย
[ลีทึก]
ผมผิดหรือป่าวที่ทำแบบนี้นะผมกับแทยอนไม่มีอะไรกันเลยที่ผมหายไปเพราะมัวไปจัดงานวันเกิด
และงานหมั้นให่เธอแต่เธอดันไปเจอผมกับแทยอนตอนที่เลือกชุดอยู่ด้วยกันที่ผมพาแทยอนไป
เพราะเธอตัวเท่าซันนี่ทำให้ผมเลือกง่ายขึ้นแต่เพื่อนๆของเธฮไม่มีใครฟังเพลงแถมแทยอนยังเดือด
ร้อนอีกผมนี่แย่จริงๆเลยเธอวิ่งหนีผมออกมาพอผมตามออกมาก็ไม่เจอเธอและคืนนี้ผมก็ได้รับโทร
ศัพท์จากแทยอนว่าซันนี่ถูกรถชนอยู่ห้อง ICU ผมบอกตรงๆผมกลัวมากทันทีที่รู้ข่าวผมเลยรีบมาแต่
ก็เจอเพื่อนของเธอที่ชื่อทิฟเหน็บเข้าให้คำพูดของเธอเจ็บจริงๆ
ผมเดินเข้ามาในห้องที่ซันนี่นอนอยู่ ICU นั่นแหละเธอต้องใช้เครื่องช่วยหายใจแถมรอบตัวเธฮยังมี
เครื่องมือแพทเต็บไปหมดเลยที่เธอเป็นหนักขนาดนี้เลยหรอผมเดินเข้าไปไกล้ๆเธอมีเคลื่องอะไรก็
ไม่รู้ส่งเสียงดังเหมือนจังหวะการเต้นของหัวใจเธอหมอบอกว่าถ้าวันนี้เธอผ่านไปได้เธอจะมีโอกาส
ฟื้นและผมจะรอเธอฟื้น
ขอได้ไหม แค่ได้ทำเพื่อเธอ
ได้รักเธอ ไม่หวังไปกว่านี้
แม้พรุ่งนี้ จะต้องเป็นเช่นไร
ให้รู้ไว้ ว่ามีคนๆ นี้
อาจจะดูเหมือน ไม่ใส่ใจเธอ
แต่รู้ไว้เสมอ ว่ามันไม่ใช่เลย
นานมากแล้วนะหญิงสาวยังหลับไหลไม่ยอมตื่นนี่เธฮนอนนานไปหรือป่าวร่างสูงยังคงนั่งเฝ้าเธอเค้า
ดูแลเธอแทบทุกอย่างทั้งเช็ดตัวและดูแลเธฮอย่างดีแทบทุกอย่างนี่ผ่านมา 5วัน แล้วและวันนี้วันเกิด
เธอและวันที่เค้าจะขอเธอหมันด้วย
"ตี้ดดดดดดดดดดดดดดดด"
เสียงที่ดังยาวและแหลมนี้ทำหัวใจของหลายคนหล่นวูบหมอและพยาบาลต่างวิ่งมาดูร่างบางที่นอน
บนเตียงกันให้วุ่นน้ำตาของเพื่อนๆร่างบางบนเตียงพรั่งพรูออกมากันท่วนหน้าร่วมทั้งเค้าลูกผู้ชายที่
เสียน้ำตาให้เธอคนที่เค้ารักดุจดวงใจ
"คิท แทยอน!!!!!"เสียงของใครบางคนดังขึ้นและตามด้วยเสียงที่ทำให้หลายคนช๊อค
"เพี้ย!!"แรงมากๆฝ่มือของใครบางคนฟาดลงที่แก้มด้านซ้ายของหญิงสาวที่ชื่อแทยอน
"ทิฟใจเย็นๆ"เพื่อนๆคนอืนๆต่างเข้ามาห้ามเธอหญิงสาวที่คลังกลับการจากไปของเพื่อนที่เธอรัก
"เจ็บมั้ยฮะ..........ที่ฉันตบไปเธฮเจ็บมั้ย"ทิฟฟานี่อละวาดเสียงดังลั่นเธอง้างมือขึ้นและฟาดลงไปสุด
แรงซ้ำที่เดิมที่แก้มข้างเดิมของคนเดิมคนที่ทุกคนไม่เข้าใจเธอ
"เพี้ย!!!!"
"เจ็บสิ"หญิงสาวที่โดนตบเอ่ยออกมา
"แล้วใครเจ็บกว่าเธอรู้มั้ย"ดูเหมือนทิฟฟานี่จะทำใจไม่ได้กับการจากไปของเพื่อนเธอเลยลงที่เธอคน
นี้คนที่ใครๆก็ไม่เข้าใจ
"................"แทยอนไม่ได้ตอบเพราะถ้าเธอพูดน้ำตาเธออาจจะไหลได้
"รู้ใช่มั้ย"ทิฟฟานี่ถามพร้อมกระชากตัวแทยอนมาเขย่าไปมาแทยอนไม่ตอบเธฮเพีงแค่พยักหน้า
"แล้ว...ฮึก........เธอ.....ฮึก.......ทำทำไม"ทิฟฟานี่ปล่อยโฮทันทีเธอเสียใจมากเพราะเธฮรักทั้งสองคน
สองคนนี้คือเพื่อนที่เธอรักที่สุด
"ขอโทษ....ฮือ"แทยอนเองก็ปล่อยโฮ
"เดี๋ยวพี่จะอธิบายเองนะ"ชายหนุ่มเพียงคนเดียวเอ่ยขึ้นเค้าเองก็เจ็บเพราะคนรักของเค้าจากไปแล้ว
เพราะเมื่อลมพัด โปรดจงรู้เถิด
เสมือนฉันบอกเธอว่ารัก
อาจจะไม่เห็นฉัน แต่อยากให้รู้ไว้นะเธอ
ว่าฉันยังอยู่เสมอ ไม่ห่างไกลจากเธอ
ทุกอย่างลงตัวแล้วเพื่อนรักเข้าใจกันดีแต่ยังคงมีอีกเรื่องที่ทำให้ทุกอย่างไม่หมือนเดิมคือการจากไป
ของพระอาทิตย์ดวงน้อย ซันนี่ หรือ ลีซันกยู ที่หน้าหลุมฝังศพเธฮทุกเสียงต่างล่ำให้เพราะเธอจาก
ไปโดยไม่ร่ำลาใครเลย
"ซันนี่เธอใจร้ายมากที่ทำแบบนี้"หญิงสาวที่ชื่อซูยองเอ่ยขึ้นนันตาเธอมีน้ำตาคลอ
"พี่ค่ะฉันจะรอพี่กลับมานะค่ะ"ซอฮยอนน้องเล็กของกลุ่มเอ่ยพร้อมปล่อยโฮ
"ถ้าเธอได้ยินฉันอยากบอกว่า....ซุนกยู...ฮึก....ฉันรักเธอ"ฮโยฮยอนเอ่ยพร้อมปล่อยโฮไม่ต่างจากคนอื่น
"รอเธอเสมอนะยัยกระรอกน้อย"ยูริพูดและยิ้มทั้งน้ำตา
"พี่ค่ะฉันขอโทษที่เคยทำร้ายพี่ไป....ฮึก.....ให้อภัยฉันได้มั้ยค่ะ"ยุนอาเอ่ยเธอชอบทะเลาะกับซันนี่
เพราะเห็นว่าเธอน่ารักดี
"........................."เจสสิก้าไม่ได้พูดอะไรเธอทำได้แค่ปล่อยโฮออกมาจนคนอืนๆต้องเข้ามาปลอบ
"........................รักเธอนะยัยพระอาทิตย์ดวงน้อย"ทิฟฟานี่พูดพร้อมกัยปาดน้ำตาเธอร้องไห้มามาก
พอแล้ว
".............ขอโทษ"แทยอนพูดแค่นี้และเดินไปหาเพื่อนๆคงเหลือแต่เค้า ที่รัก ของเธอ
"ซุนกยู ทำไมไม่ลาพี่ก่อนจะรีบไปทำไม......ฮึก.........เธอใจร้ายมากเลยนะ......ฮึก...ฉันไม่ได้"
"หมั้นกับเธอเลย................ฮึก.......ถ้าชาติหน้ามีจริงฉันจะขอรักเธออีกนะ.ฮือๆๆ"ชายหนุ่มปล่อยโฮ
ให้กลับคนรักคนที่เค้ารักดุจดวงใจแต่เธอได้จากเค้าไปแล้ว
เพราะเมื่อลมพัด โปรดจงรู้เถิด
เสมือนฉันบอกเธอว่ารัก
อาจจะไม่เห็นฉัน แต่อยากให้รู้ไว้นะเธอ
ว่าฉันยังอยู่เสมอ ไม่ห่างไกลจากเธอ
ระหว่างทางที่พวกเค้าเดินไปลมมันช่างแรงเหลือเกินแต่ทุกคนก็รู้สึกอุ่นใจเพราะอะไรกันนะหรือ
เพราะเธอกัน ซุนกยู ที่พัดลมนี้มาแบบนี้และคอยให้แสดงสว่างฉันจากดวงอาทิตย์ใช่เธอมั้ยนะซุนกยู
ที่ทำให้ฉันอบอุ้นแม้นเธอจะไม่อยู่แต่เธฮจะอยู่ในใจพวกฉันเสมอโดยเฉพาะเค้า นาย ลีทึก
"ถ้าลมพัดฉันจะบอกพวกเธอว่ารัก"
"พี่ค่ะฉันขอโทษฉันรักพี่"
เม้นติชมด่วนค่าเดี๋ยวลงต่อของฟานี่ค่า
ความคิดเห็น