NO HURRY NO WORRY (BN)

 “เรา ขอโทษนะ...... เราเลิกกันเถอะมาร์ค”

“ทำไมละจีนทำ...” ตู๊ดๆๆๆๆ

            ผมตัดสินใจวางสายมาร์คไป และปิดการแจ้งเตือนทุกอย่าง ปิดเครื่องโทรศัพท์ ผมรู้ดีว่าการกระทำเช่นนี้มันเห็นแก่ตัวมากเพียงใด......

 .                                          

.

.

.                                  

            มันดูบ้ามากเลยใช่มั้ยล่ะครับทุกคนที่ผมบอกเลิกคนๆนึงไป คนๆนึงที่แสนดีขนาดนั้น คนๆนึงที่ไม่เคยจะทำให้ผมเสียใจเลย..... เหตุผลน่ะหรอแม่งโครตจะงี่เง่าเลยด้วยซ้ำ.....

.

.

.

.

.

ย้อนกลับไป 1 เดือนก่อน

.

.

.

.

.

“จีนกูเบื่อคู่พวกมึงมากเลยว่ะ”

“เออใช่แบบ แจนะโคตรเบื่ออะ”

“แบบเออจะหวานไรนักหนาอะ ไม่ต้องมีพวกกูเลยมั้ย”

“นั่นดิแบม เนี่ยงานคู่ ที่เค้าให้คู่กับคนนอกห้องได้อะ กูคู่กับแบมนะ จีนมึงไปคู่กับมาร์คเลยนะ”

“เอาดิ แจ กูเบื่อคนมีแฟนมากๆ”

“เอ้า นี่พวกมึงจะทิ้งกูงี้เลยหรอวะ”

“ทิ้งอะไร มึงก็คู่กับแฟนมึงไปดิ” แบมตอบ

“ไม่เอาไอสั__”

“เอางี้แหละ” นั่นแหละครับผมยังไม่ทันตอบโต้อะไรมันส่งรายชื่อคู่พวกมันไปแล้ว.......

            จริงๆทุกคนอาจจะรู้สึกว่ามันดูเป็นเรื่องเล็กๆมากเลยนะครับที่กับเพื่อนและแฟนเราต้องเลือกใคร บางคนคงตอบแฟน บางคนคงตอบเพื่อน แต่สำหรับผมน่ะขอไม่ตอบครับ เพราะว่ามันไม่เหมือนกันไม่ใช่หรอครับ เพื่อนก็คือเพื่อนสิ แฟนก็คือแฟน ผมน่ะมีปัญหาเรื่องนี้อยู่บ่อยครั้ง ที่ต้องเลือก สุดท้ายผมก็ต้องเลือกแฟนครับ ใช่ ผมเลือกมาร์คมันอาจดูบ้าไปหน่อยที่เด็ก มอสี่ อย่างผมจะเลือกแฟนมากกว่าเพื่อน จริงๆที่เลือกมาร์คอาจจะไม่มีเหตุผลมากมายหรอกครับ มาร์คน่ะขี้งอนจะตายไป

            ทุกคนคงมีเพื่อนไม่เหมือนกันหรอกครับผมเข้าใจ เพื่อนใครที่เข้าใจเราเวลามีแฟนนี่ดีมากๆเลยนะครับ

            แต่ความอัดอั้นใจแบบนี้มันไม่ได้มีครั้งเดียวน่ะสิครับ ที่ผมต้องเลือก หรือต้องคอยรับฟังคำพูดที่แหย่เรื่องแกล้งผม แต่ผมดันเก็บมาคิดจริงๆ

.
.
.
.
.
            นั่นแหละครับเป็นเหตุผลที่ทำให้ผมบอกเลิกมาร์คไปเพราะ สุดท้ายผมเลือกที่จะรักษาเพื่อนไว้ดีกว่า

ผมยึดมั่นกับคำว่าถ้าเค้าใช่คู่ของเราจริงๆยังไงต้องกลับมาพบกันอยู่แล้ว ถ้าผมกับมาร์คเราเป็นคู่กันจริงๆต่อให้มาร์คไปอยู่อีกซีกโลกหนึ่งผมคิดว่ายังไงเราสองคนก็ต้องได้พบกันครับผมยังรักเค้าอยู่นะครับ เพียงแต่ว่า ผมรู้สึกว่าตอนนี้มันเหมือนทุกๆอย่างมันค่อนข้างที่จะล้นไปหมด ก่อนที่ผมจะบอกเลิกเค้าน่ะ ผมขออยู่กับตัวเองซักพักมาก่อนแล้ว 3 วัน พอพ้น 3 วันไป ผมก็ขอเลิกเค้าอย่างที่เห็นแหละครับ

            ถึงผมรู้ว่าเราเลิกกันตอนนี้เรายังคงได้เจอกันอีกแน่นอนครับ เพราะว่า เราอยู่โรงเรียนเดียวกันครับเพียงแต่ว่าคนละห้องกันก็เท่านั้นเอง แต่ก็คงน้อยมากที่จะได้เจอกัน เพราะเค้าน่ะ เรียนวิทย์-คณิต ผมเรียนศิลป์-ภาษา แน่นอนอยู่แล้วว่าเลิกก็ไม่พร้อมกันแล้ว ตอนนี้ผมคงมีเวลาอีกประมาณ อาทิตย์กว่าๆ ก่อนจะเปิดเทอมใหม่ ปีนี้ผมขึ้น มอห้าแล้วล่ะครับ 1 ปีมันเร็วมากจริงๆนะครับ  “1 ที่ผมคบกับมาร์คมันเร็วมากจริงๆ”

.
.
.
.
.

-ไลน์- (หวังแจ็ค)

“ไอจีนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน”

“มึงมีตารางสอนปะ”

“ทำไมมึงจะจัดหนังสือไปเลยหรอ มีหนังสือแล้ว?”

“ก็แย่แล้วมั้ยมึง คนอย่างกูเนี่ยนะ”

“กูแค่จะมาดูเฉยๆว่าใครเป็นที่ปรึกษาเรา จะโหดปะวะ”

“ไม่รู้เหมือนกันว่ะแจ็คยังไม่มีตารางเลย”

“เออๆไม่เป็นไรเว้ย เจอกันที่ห้อง พรุ่งนี้นะมึง”

“เคๆ”

            แจ็คสันเพื่อนร่วมห้องของผมคนนึงไม่ได้สนิทเท่ากับแบมและแจ แต่ก้เคยถามงานถามการบ้านกันอยู่บ่อยๆ จริงๆแล้วผมน่ะเคยแอบชอบมันด้วยซ้ำแบบว่า มันน่ารักดีอ่ะครับ55555 แต่พอคบกับมาร์ค ผมก้ไม่ได้คิดอะไรต่อแล้วล่ะครับ

            ตอนนี้ก็เป็นแค่เพื่อนกันแหละมั้งครับผมกับมันเคยโดนจับจิ้นกันด้วยซ้ำ แต่ก้นั่นแหละครับความสัมพันธ์ของพวกเรา ไม่ได้พัฒนาอะไรมากมาย แค่อยู่ร่วมห้องกันเฉยๆ

            หลังจากคุยกับแจ็คสันเพื่อนร่วมห้องของผมเสร็จ ผมก็เช็คโทรศัพท์ไปเพลินๆ เลื่อนผ่านเห็นแชทคนๆนึงที่เราคุยกันจนเคลียร์ เรียบร้อยแล้ว มาร์คเค้าก็ยังเป็นคนดีคนเดิมครับ คอยทักถามความเป็นอยู่ผมอยู่เรื่อยไป เห็นมั้ยครับว่าเค้าน่ะดีขนาดไหน

            ส่วนเพื่อนทั้งสองของผมน่ะหรอคับ พวกผมแทบจะไม่ค่อยได้คุยกันเลย เป็นเรื่องปกติของกลุ่มเราแหละครับ ไม่ค่อยคุยแชทกันเท่าไหร่ บางครั้งผมมีเรื่องอะไรผมต้องทักแชทแยกทั้งแบมและแจไปด้วยซ้ำ ไม่รู้มีไลน์กลุ่มไว้ทำไมครับ5555555

            ส่วนเรื่องที่เลิกกับมาร์คแล้วก็ยังไม่มีใครรุ้หรอกครบ เดี๋ยวผมค่อยบอกพวกมันทีเดียวพรุ่งนี้ละกันครับ เพราะพรุ่งนี้ก็เปิดเทอมแล้ว ผ่านไปไวมากๆเลยแหละ