ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : {2} Snickers (100%)
{2}
แบฮยอน้อแผ่นหลัออีฝ่ายอย่าไม่วาาเพื่อไม่ให้เป้าหมายหลุไป แ่ถึยัั้นานยอล็ถือว่าเ่นในลุ่มนที่เินวัไว่ไปมาเพราะส่วสูเินมนุษย์มนาปิอเ้าัว นอาสัส่วนร่าายที่แ่าานทั่วไปแล้ว ารเินที่ไหลลมลืนไปับผู้นและวามั้ใทั้ยัูมุ่มั่นับารเินอนอี แ่านยอล็เป็นแบบนั้นอยู่ไ้ไม่นานเมื่อมีบาสิ่สะุาให้หยุูที่หน้าร้าน
เ้ายัษ์ัวสูหยุะัและเินลับมาที่หน้า่าโว์สิน้าอร้าน ริมฝีปาหยั่อยๆยับึ้นทีละน้อยนลายเป็นยิ้มยิฟันูพิลึอบล นที่เินสวนไปมา่าะัเมื่อเห็นร่ายัษ์ๆที่ยิ้มราวับว่าำลัลั่ไล้อะไรบาอย่าอยู่และพยายามเินเลี่ยๆให้ห่าาัวานยอลมาที่สุ
แบฮยอนแอบหัวเราะเบาๆพร้อมับ่อยๆเินไปที่านยอลาทา้านหลัึ่อนนี้มัวแ่มอเ้าหมาน้อยึ่อยู่ันเป็นอผ่านหน้า่าร้าน "โห มุ้มิ้ว่ะ!" แบฮยอนแอ๊บเสียพูออมาเบาๆ
แ่โไม่เ้า้านัวเล็เสียเท่าไร เพราะอนที่แบฮยอนแล้ไปะปบหลัานยอลอย่าแรทำให้ร่าสูที่วัอ่อนอยู่แล้วใระโนระแทเ้าับป้ายร้านสัว์เลี้ยที่อยู่้าหน้า ้วยวามที่ทรัวไม่ไ้านยอลึล้มทับป้ายร้านไปเสียแล้ว
แบฮยอนหน้าีราวับเห็นผีอนที่านยอลล้มลและไถลมาทาเา "เฮ้ย! ันอโทษ" เานั่ลับพื้นสำรวยัษ์ร่าให่รหน้าว่าไ้แผลรไหนบ้าหรือเปล่า "ันไม่ิว่านายะใไ้อลัารนานี้อ่ะ"
านยอลรา้วยน้ำเสียเ็บปวออมาเล็น้อยอนที่ไถลไปบนพื้นแล้วลุึ้นนั่ เบ้ปาออเพราะรู้สึเ็บและปวัวนิหน่อย วามรู้สึผิโถมเ้าหาแบฮยอนเ็มๆแ่ัวยัยืนแ็ทื่อทำอะไรไม่ถู สุท้ายสายาอานยอล็หันมามอทาแบฮยอนเสียทีึ่นั่นทำให้ายหนุ่มประหลาใไม่น้อยเมื่อเห็นนัวเล็
"เอ่อ...นั่นุ" านยอลพูิอ่าเมื่อเห็นแบฮยอนในุที่่าออไปาเิม "ะ-ุูเปลี่ยนไป" เาพึมพำเสียเบาราวับระิบแ่็ยัไม่รอพ้นาหูอแบฮยอน
แบฮยอนหัวเราะฝืๆลับไป "ริเหรอ อาะเพราะว่าันไม่ไ้ใส่ยูนิฟอร์มอร้านล่ะมั้" เายิ้มบาๆ "แ่พอเรื่ออัน่อนมั้ย นายโอเรึเปล่า เมื่อี้นายล้มหนิ"
"อ้อ ใ่ๆ ผมไม่เป็นไร ไม่้อห่วรับ" านยอลพูพลายมือโบปิเสธนพัลวันันไปหม แบฮยอนร้ออุทานอย่าไม่เห็น้วยอนที่เาสัเเห็นรอยถลอและเลือไหลบริเวฝ่ามือออีฝ่าย
"โห! ไหนเอามือมาูิ" แบฮยอนทำปายื่นใส่่อนะโน้มัวไป้าหน้าเพื่อที่ะึมืออานยอลมาู ึ่เ้าอัมือนลับทันทีทันใ
"ไม่! อย่านะ!" านยอลพูเสียแ็โยไม่ไ้ั้ใ่อนที่น้ำเสียะเริ่มอ่อนล "มือผลสปรอยู่ เี๋ยวุะเลอะ"
แบฮยอนเลิิ้ว "สปร? ันไม่ีเรียสหรอ ไหนอมือหน่อย" เาึ้นร่อมัานยอลหมายะึมือนัวสูมาให้ไ้ านยอล็หลบัวสุีวิเพื่อไม่ให้แบฮยอนไ้มือเาไป
เสียระิ่หน้าร้านเรียวามสนใาทัู้่ พนัานร้านสัว์เลี้ยนหนึ่มอมาาประูร้านและอ้าปาหวออนที่เห็นพวเาบนพื้น ทันในั้นเอที่แบฮยอนสำนึไ้ว่าท่าที่เป็นอยู่นี้มันล่อแหลมมาแ่ไหน แบฮยอนำลัร่อมัานยอลในะที่อีน็าเหลือิ้นไปมาเพื่อ่อนมืออนทั้ๆที่ยันั่ทับป้ายร้าน ็นั่นแหละรับท่านนัอ่าน...เหุาร์ที่เิึ้นมันอยู่บริเวทาเท้าสาธาระึ่นพลุพล่านไปหม
ทั้สอนรีบลุึ้นยืนเมื่อรู้ัว แบฮยอนหัวเราะแหะๆและพึมพำอโทษทาร้านึ่านยอล็ทำแบบเียวับเา แ่่าันที่านยอลทำให้หิสาวลัวเนื่อารอยยิ้มเบี้ยวๆแปลๆที่เห็นฟันรบทุี่ไหนะาโๆนั่นอี ูเหมือนเ้ายัษ์ะรู้ัวว่าทำให้พนัานลัวเาึเบี่ยวามสนใไปมอูรอบๆแทนึ่พบับป้ายร้านที่ยัล้มอยู่
"อ่า" านยอลหยิบมันึ้นมาและวาไว้เหมือนอย่าเิม "วาแบบนี้ใ่มั้ยรับ" เาถามสาวเ้า พนัานหิ่อยๆพยัหน้าหึหั่อนที่ะหันหลัและเินลับเ้าร้านอย่ารวเร็ว
านยอลถอหายใ เาท้ายทอย้วยสีหน้าผิหวัเฟลๆ นั่นทำให้แบฮยอนไ้โอาสว้า้อมืออีฝ่ายและลาให้เินามทาเท้า้วยัน
"เี๋ยว! เราะไปไหนัน" น้ำเสียบ่บอไ้ัว่าเ้าัวำลัสับสน แบฮยอนหันเสี้ยวหน้าอนลับมาพร้อมับส่ยิ้มไปให้านยอล
"็ะไปทำแผลันไ :) "
30%
านยอลัืนลอทานมาถึอพาร์ทเมนท์อแบฮยอน แ่เหมือนาร่อ้านอเาะไม่มีผลับวามื้อรั้นอแบฮยอนเลยสันิ
"ลับมาแล้ว้าบบบ" แบฮยอนพูออมาอย่ามีวามสุทันทีที่เาเปิประูเ้ามา เามัะทำแบบนี้เป็นประำแม้ะไม่มีใรอยู่ับเา็าม "มันไม่มีไรมาหรอ อ่า...แล้ว็โทษทีนะถ้ารไปนิ" ในที่สุแบฮยอน็ยอมปล่อย้อมืออานยอลเสียทีและถอรอเท้าบริเวใล้ๆประู ทั้2นเ้ามาในัวห้อ
แบฮยอนพาานยอลไปที่ห้อนั่เล่นและสั่ให้นั่รอนที่โฟา ่อนที่ะวิ่ไปหยิบล่อปมพยาบาล านยอลนั่ัวรเร็แ็ไปทั้ร่าเมื่อแบฮยอนลับมาแลัเินเ้ามาใล้เรื่อยๆ
นัวเล็ยิ้มลั้นเสียหัวเราะเพราะเห็นสีหน้าแหยๆอานยอลอนเาถือล่อปมพยาบาลเ้ามา แบฮยอนนั่ล้าๆานยอลและวาล่อปมพยาบาลไว้บนัแล้วเปิออ ุ่ม้อนสำลีลับยาทาแผลและป้ายเบาๆบนฝ่ามือออีฝ่าย
"เ็บนิหน่อยนะ" เาพูเือนานยอล่อนะลไปที่แผล
"ี๊..." านยอลร้อเสียสั่นพร้อมทั้ัมือหนีทันที
"ส่มือนายมาเี๋ยวนี้ อย่าทำเป็นเ็น่า" แบฮยอนระิบล้อเลียนานยอล
"แ่มันเ็บ..." านยอลพูเสียสั่นอีรั้ แบฮยอนส่ายหัวและส่ยิ้มให้ยัษ์ัวโ
"เี๋ยว็หาย ันสัา" แบฮยอนส่นิ้วโป้ไปนวลึบริเว้อมือออีฝ่าย "ถ้าันไม่ทำแบบนี้มือสวยๆอนาย็ะเป็นแผลเป็นไ้น่ะ"
"ไม่หรอ ุ่าหา..." านยอลพึมพำแ้มอเาแ้มไป้วยสีแระเรื่อ
"อะไร" แบฮยอนเอียำน้อยๆเพราะเาฟัานยอลไม่ถนั านยอลเยหน้ามามอแบฮยอนนั่นทำให้แ้มอนัวสูแเ้าไปอีน้อ้มหน้าหลบาเหมือนเิม
"ผมว่าุ่าหาที่...มือสวย" เสียอานยอลเบาลเรื่อยๆในทุำอเาแ่แบฮยอน็ยัั้ใฟัในทุำพู เาเลิิ้วึ้น่อนะมอลมาที่มือัวเอ
"ริเหรอ" เ้าัวพลิมือไปมามออย่าพิาราราวับะื่นมมืออน านยอลไหลมลไปับโฟาเรื่อยๆนแบฮยอนเห็นแ่หูแ
"ฮื่อ...บาทีันน่าะไปเป็นนายแบบมือนะ นายว่าไ" แบฮยอนโพส์ท่ามืออย่ารวเร้วพร้อมทั้ทำหน้าบิเบี้ยวไปมา านยอลเยหน้าึ้นมามอและพยายามลั้นหัวเราะสุฤทธิ์ "อะไร ไม่ีเหรอ แล้วแบบล่ะ" เาทำท่ารุ่นิ ไหนะหน้าทะเล้นๆนั้นอี นี่ือแบฮยอนะเอาฮาสินะ ในที่สุรอยยิ้ม็ปราึ้นบนใบหน้าอานยอล
แบฮยอนรู้สึเหมือนัวเอทำมิั่นสำเร็ยัไยัั้น "เอาล่ะๆ ไม่้อัวลนะ ันไม่ลาออาานเิมหรอ อนนี้มาทำแผล่อให้เสร็ีว่า" หลัาสิ้นประโยอแบฮยอน านยอล็ทำหน้าอทันทีแ่ยัไเา็ยัปล่อยให้นัวเล็ร่ายเวทมน์บนฝ่ามืออเา่อไป
"เสร็แล้ว" แบฮยอนว่าพร้อมับแปะพลาสเอร์ลบนมืออนรหน้า านยอลึมือลับมาพร้อมทั้สำรวผลานอแบฮยอน
"อบุ" เาพึมพำอย่าเินอาย
"ันยินี" แบฮยอนปิล่อปมพยาบาล่อนะยิ้มให้านยอล เาลุึ้นและเินไปยัห้อรัวที่อยู่ไม่ไลนั
"โอ้!ให้ายสิ นี่ันเป้นเ้าบ้านที่แย่มาเลย!" แบฮยอนพูเสียยมือึ้นราวับะทึ้หัวัวเอ "านยอล นายอยาินหรือื่มอะไรรึเปล่า"
"ไม่ีว่า อบุรับ" านยอลอบลับไปอย่าสุภาพ แบฮยอนมวิ้วเล็น้อยแ่็พยัหน้าอบ เาหยิบแ้วออาู้่อนะรินน้ำลไป เามอผ่านไหล่ไปยัานยอลที่ำลั่ออยู่ับอะไรบาอย่าึ่็ือวโหลใส่ลูอมอเาเอ แบฮยอนหัวเราะเล็น้อยับวามน่ารัอานยอล
"นายแะินไ้เลย" านยอลเยหน้าึ้นและมอมาที่แบฮยอน เาูอายๆ่อนะพุ่ไปหยิบวโหลที่เ็มไป้วยลูอม แบฮยอนยิ้มว้าึ้นับวามึนอเ็โ่านยอล เาัสินใรินน้ำอีแ้วให้านยอลแล้วเินไปยัโฟา
"อ่ะนี่...ันเอาน้ำมาให้ อหวานะทำให้นายหิวน้ำ" แบฮยอนวาแ้วน้ำลบนโ๊ะาแฟรหน้าานยอล นัวสูพูอบุและื่นน้ำทันที่อนะวาแ้วล "ใรันนะที่บอว่าไม่อยาไ้อะไรอนันถามอ่ะ ฮ่าๆ"
"เอ่อ...็อนนั้นผมประหม่าอ่ะ" านยอลพูพร้อมับหลบา
"ประหม่า? ทำไมล่ะ"
"เอ่อ..." านยอลัริมฝีปาล่า "ผมไม่่อยินับ...นี่ อ่ะ" านยอลพยายามพูถึเาทั้2น แบฮยอนเอียออีรั้เมื่อเาไม่สามารถเ้าถึสิ่ที่อีฝ่าย้อาระสื่อ
"นี่? นี่ ไหน?" แบฮยอนถาม่อนที่ะนั่ัวแ็ทื่อ "โอ้พระเ้า! ันพึ่นึไ้ว่าอยู่ๆัน็ลานายมาโยที่ไม่ไ้ถามอะไรเลย นี่ันทำให้นายไม่สบายใรึเปล่า ันแ่อยาะ...เฮ้อ ันมันโ่ริๆ ันอโท-" แบฮยอนปิปาแทบไม่ทันอนที่านยอลหัวเราะัึ้นมาะั้น "นายหัวเราะันเหรอ" แบฮยอนทำหน้าบึ้
"ฮ่าๆ ผมอโทษที่เสียมารยาทนะรับ ริๆแล้วผมไม่ไ้เป็นนแบบนี้นะ ฮ่าๆ" านยอลยัหัวเราะ่อไป ปาอเาเปิว้าและาที่หยีลอย่าน่ารั แบฮยอนมอไปยัานยอล้วยวามรู้สึแปลๆ เารู้สึอบรอยยิ้มอร่าสูอนนี้เหลือเิน
"ันีในะที่มันทำให้นายหัวเราะ แ่นายโอมั้ยที่ันลามาที่นี่อ่ะ ัน็แ่อยาะทำแผลให้ มันอาทำให้นายรำา"
"ไม่เลย ผมรู้สึอบุ้วย้ำ" วาอานยอลอ่อนโยนลอนที่ทั้สอสบาันและัน "อบุ...มาๆ ริๆรับ" แบฮยอนเบิาว้าึ้นอนที่เาเห็นน้ำาานยอลเริ่มไหลออมา
"โว้วๆ เี๋ยวนะ" แบฮยอนปัมือสะเปะสะปะไปหมเพื่อที่ะหยิบทิู่าบนโ๊ะาแฟ เาั้ใะเ็น้ำาให้านยอล แบฮยอนรู้สึเอ๋อแับภาพรหน้าไม่น้อย เ้ายัษ์ัวโที่อนนี้นั่มอน้ำา
"ุใีับผมมาเลย" เสียทุ้มนั้นมัน่าสั่นเหลือเิน "ผมแ่ไม่ินับารโนเอาใใส่นานี้" านยอลสูน้ำมูเสียัพยายามทำให้โพรมูโล่ "ุเป็นนีริๆ" หลัานั้นเา็พึมพำไม่เป็นประโยสลับับสะอื้นเป็นระยะ แบฮยอนไ้ยินแ่ำอบุและำื่นมว่าเาเป็นนีอย่าั้นอย่าี้ ถ้าเรียให้ถูืออนนี้เาำลัประหลาใเสียยิ่ว่าะปลื้มปริ่มอี
"โว้วๆ เี๋ยวนะ" แบฮยอนปัมือสะเปะสะปะไปหมเพื่อที่ะหยิบทิู่าบนโ๊ะาแฟ เาั้ใะเ็น้ำาให้านยอล แบฮยอนรู้สึเอ๋อแับภาพรหน้าไม่น้อย เ้ายัษ์ัวโที่อนนี้นั่มอน้ำา
"ุใีับผมมาเลย" เสียทุ้มนั้นมัน่าสั่นเหลือเิน "ผมแ่ไม่ินับารโนเอาใใส่นานี้" านยอลสูน้ำมูเสียัพยายามทำให้โพรมูโล่ "ุเป็นนีริๆ" หลัานั้นเา็พึมพำไม่เป็นประโยสลับับสะอื้นเป็นระยะ แบฮยอนไ้ยินแ่ำอบุและำื่นมว่าเาเป็นนีอย่าั้นอย่าี้ ถ้าเรียให้ถูืออนนี้เาำลัประหลาใเสียยิ่ว่าะปลื้มปริ่มอี
ุๆนี้บอเลยแบฮยอนทำไม่ถูริๆแ่สุท้ายเา็ัสินใโน้มัวไป้าหน้าและโอบแนสั้นๆอนรอบัวานยอล เาพยายามทำให้นัวสูสบล้วยำปลอบโยนและโยัวไปมา ทำไปทำมาเรื่อยๆแบฮยอนเริ่มรู้สึถึลมหายใร้อนๆอานยอลรลับอออเา เาึผละานยอลออแล้วเปลี่ยนมาเ็ราบน้ำาที่แ้มออีฝ่ายแทน่อนที่ะส่นิ้วโป้ไปลูบบริเววาบวมๆนั้น
"นายโอเแล้วยั" แบฮยอนระิบแผ่วเบา
"รับ...ผม-" านยอลสูมูอีรั้ "ผมไม่รู้ว่าทำไมัวเอถึเป็นแบบนี้" านยอลหลบหน้าแบฮยอนอย่าล้าๆลัวๆ แบฮยอนถอนหายใพร้อมทั้ยืนเ็มวามสู วาสายาไปรอบๆห้อและเินไปหยิบโหลใส่ลูอม
"อ่ะนี่" แบฮยอนเปิฝาออและหยิบลูอมให้านยอล "ลูอมะทำให้นายรู้สึีึ้น"
านยอลรับลูอมมาพร้อมับระุรอยยิ้มึ้นเล็น้อย ่อนะัารินมัน
"แล้ว..." แบฮยอนเป็นนถามออไปเพื่อทำลายวามเียบ "นายอบลูอม?" โ่เอ๊ย!เห็นๆันอยู่ว่าหมอนี่อบลูอมมาแ่ไหน แบฮยอนไ้แ่่าัวเอในใ
านยอลพยัหน้า้วยวามรวเร็ว "ผมรัพวมันเลยล่ะ" านยอลโพล่อบ "เอาริๆ ผมอบทุอย่าที่หวานนั่นแหละ"
"โอ้! ริิ แล้วแบบไหนที่นายอบที่สุอ่ะ Jelly Beans?" แบฮยอนอถามไม่ไ้เพราะเาเห็นานยอลที่โน Jelly Beans ในร้านบ่อยๆ
"ไม่...เอิ่ม ที่ริแล้วผม็พอะมีอันที่อบอยู่แหละแ่..."
"อะไรๆ"
"ผมอบลูอมยี่ห้อ Candy Hearts ที่สุรับ" านยอลหน้าึ้นสีในะที่แบฮยอนพยัหน้ารับ
"อื้ม อันนั้น็ีนี่ หวานี" แบฮยอนยิ้มบาๆให้ แ่านยอลลับส่ายหัว
"ผมไม่ไ้อบเพราะว่ามันหวานหรอ"
"อ้าว ั้นทำไมนายถึอบมันล่ะ"
"เอ่อ ร้อวามบนลูอม มันแบบ..." านยอลรีบปิปาัวเอทันที นั่นทำให้แบฮยอนถอศอใส่านยอลไปหนึ่ที
"มันแบบ..."
"มันแบบทำให้ผมรู้สึพิเศษ" านยอลระิบ พลา้มลมอแบฮยอนที่ยิ้มว้าส่มาให้ นี่เารอให้แบฮยอนพูอยู่นะ เร็วสิ นัวเล็ยื่นหน้าเ้ามาใล้นอนนี้ห่าันแ่นิ้วเียวแล้วพร้อมทั้บหลัผมเบาๆ
"มันเป็นเหุผลที่ี ้อวามพวนั้นะทำให้นายรู้สึีึ้นเวลาเศร้าใ่มั้ยล่ะ" แบฮยอนส่ยิ้มให้านยอลเป็นรอบที่ล้านอวันและราวนี้เาไ้รับรอยยิ้มลับมาเ่นัน
"ผมอบ Jelly Beans รอลมา ผมอบที่มันมีหลายรสาิ" านยอลยัพูเื้อยแ้ว่อไป ูเหมือนว่าวามมั่นใอเาะเริ่ม่อัวมาึ้นเรื่อยๆแล้ว "แล้วุอบนมอะไรมาที่สุ" เาถามแบฮยอน
"ันเหรอ ไม่มีอันที่อบที่สุหรอ เลือไม่ไ้ริๆอ่ะ เี๋ยวนี้บริษัท็ยันผลิรสใหม่มาลอ นั่นยิ่ทำให้ันเลือยาเ้าไปให่" แบฮยอนอบลับพร้อมทั้หัวเราะน้อยๆ
"นั่นสิ แล้วรสไหนทีุ่ินล่าสุล่ะรับ" รอบนี้ลับเป็นานยอลที่ยื่นหน้าเ้ามาใล้นห่า็แ่นิ้วเียว "ผมรู้สึลัวลอเลยเวลาะลอิมรสใหม่ๆ"
"ริิ นายไม่วรเป็นอย่านั้นนะ ยัะมัน็แ่ลูอม อย่ามาถ้านายไม่อบ็แ่ายมันออมา"
"แ่ถ้าเป็นแบบนั้น็เสียายอแย่เลย..." านยอลพึมพำ แบฮยอนหันลับมามอหน้าานยอลอนที่เาปิ๊ไอเียสุบรรเิไ้สๆร้อนๆ
"นี่!นายอยาะมา่วยันทำอะไรบาอย่าเปล่า" แบฮยอนเอ่ยถาม ในะที่านยอลเอียออย่าๆ
"่วยอะไรรับ"
"ือี้...ันะ้ออยแนะนำนมใหม่ๆทุสัปาห์แล้ว็้อเียนำนิยามสั้นๆในแ่ละรส ือันไม่่อยถนัเรื่อเียนน่ะหัวันทุที ะนั้นันเลยิว่านายเป็นนทีู่ระือรือร้นเรื่อลูอมีะ้วย นายน่าะ่วยันไ้นะเพื่อน" แบฮยอนปรบมือเปาะแปะราวับำลัื่นมวามิอนเอ
"อยาให้ผม่วยริๆเหรอรับ" านยอลถามอย่าไม่อยาเื่อหูัวเอ "แน่ในะรับ"
"แน่นอนนายอ่ะเหมาะสุแล้ว แ่ถ้านายไม่อยาทำ็ไม่เป็นไร ันเ้าใว่ามัน่อน้าน่าเบื่-"
"ผมะทำรับ" านยอลพูเสียัฟัั วาอเาเปิว้า้วยแววาแห่วามมุ่มั่น แบฮยอนะัเล็น้อย่อนะยิ้มออมา
"โอเ เยี่ยมไปเลย ั้นเราวระแลเบอร์ันนะเอาไว้ิ่อเวลาะให้นาย่วยเียน" แบฮยอนหยิบโทรศัพท์ออาระเป๋าาเ านยอลลัเลอยู่นิหน่อยแ่็ยอมึโทรศัพท์ออมา นัวเล็รีบเฟเบอร์ออีฝ่ายทันทีในะที่านยอลไ้แ่นั่แ็ทื่อเพราะวามเินอาย แ่สุท้าย็เยหน้าึ้นมาหาแบฮยอน
"ื่อแบฮยอนใ่มั้ย" เาถาม แบฮยอนระพริบาปริบๆ
"ใ่ อ๊าาาา ให้ายสิไม่อยาะเื่อว่ามานถึอนนี้พวเรายัไม่เยไ้แนะนำัวอย่าเป็นทาารสัรั้เลย" พูบแบฮยอน็้มหัวล "สวัสี ันื่อบยอน แบฮยอน ยินีที่ไ้รู้ั"
านยอล็้มหัวลเ่นันและส่ยิ้มให้นัวเล็ "สวัสีรับ ผมื่อปาร์ านยอล ยินีที่ไ้รู้ัรับ"
ChitChat Corner
แหม่านแบเ้าเพิ่ะทำวามรู้ันันนะ เอันั้หลายหนแล้ว ใ้ไ้ที่ไหน555555
รู้สึไหมว่าพี่แบแรุแรริๆ555555
โรเรียนเปิปุ๊บ ารบ้าน็มาหาทันที เปิมาแป๊บเียวไ้ Project ให่มาทำะแล้ว ่อวววว
เห็นอนexo luxionที่ฟุุโอะแล้ว็ไ้แ่อิยุ่นเ้านะะ วามพรีเมี่ยมนี่มาลอ ทำเอาเมียทาสอย่าเราๆาร้อนันเป็นแถว
ทัุ้ใหม่ ทั้เพลver.ี่ปุ่นบ้า แ่ยัไพี่าน็ยัหล่อเหมือนเิมริๆ555555
อันนี้เป็น้อวามบน candy hearts นะะ เผื่อใรอยาู
t
h
e
m
y
b
u
t
t
e
r
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น