นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
[Fic SJ]::May be you:: |KyuMin|
โจคยูฮยอนผู้ชายโลกกว้างที่อยู่ๆก็เกิดอยากทำสัมปทานพื้นที่ในโลกแคบๆของรุ่นพี่ซองมินให้เป็นของตัวเองทั้งหมด.. โลกของพี่ มีผมอยู่ได้คนเดียว!
ผู้เข้าชมรวม
10,750
ผู้เข้าชมเดือนนี้
28
ผู้เข้าชมรวม
10.75K
หมวด : แฟนฟิคเกาหลี
อัปเดตล่าสุด : 30 ธ.ค. 59 / 12:43 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
KYUMIN FICTION
By sunnstory
| MAY BE YOU |
Cho Kyuhyun x Lee Sungmin
ร่วมด้วยชาวชมรมดนตรีมหาภัยและแขกรับเชิญร่วมคณะอีกหลายชีวิต
ที่จะมาสร้างความสนุกและเสียงหัวเราะให้กับคุณ
เชิญสำราญไปกับวงดนตรีที่เต็มไปด้วยการแก่งแย่งชิงดีและชิงเด่น(???)
คำแนะนำสำหรับผู้ที่เพิ่งเข้ามาอ่านฟิกเรื่องนี้เป็นครั้งแรก
เนื่องจากฟิกเรื่องนี้จบนานแล้ว เพราะงั้นถ้าเข้ามาอ่านแล้วถูกใจ อยากทิ้งคอมเม้นท์ไว้
เค้าแนะนำว่า อ่านให้จบทุกตอนก่อน แล้วค่อยคอมเม้นท์ทีเดียวในตอนสุดท้ายก็ได้ค่ะ
เค้าไม่ค่อยมีปัญหากับจำนวนคอมเม้นท์เท่าไหร่ ที่สนใจคือเนื้อหาในคอมเม้นท์ของแต่ละคนมากกว่า
ขอบคุณค่ะ
^_____________^
'sunnstory'
contact me : twitter @sunnstory
Blog : sunnstory-luckyseven.exteen.com
ผลงานอื่นๆ ของ sunnstory ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ sunnstory
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"ปริ่มมาก T^T"
(แจ้งลบ)อ่านจบแล้วต้องมาคอมเมนท์ให้จริงๆ T__T ไม่ได้อ่านฟิคเรื่องนี้ในหน้าจอคอม แต่อ่านในหนังสือ(ที่พี่รวมเล่ม) ความฟินจึงล้นปริ่มมาก 5555 จริงๆพี่ก.ต.ก็เขียนฟิคเรื่องนี้จบมาตั้งแต่ปีที่แล้ว (2011) แต่หนูก็เพิ่งได้มาอ่านปีนี้ ค่อนข้างจะดีเลย์ไปมากอยู่ -_- ฟิคเรื่องนี้เป็นฟิคเด็ก “มหาลัยฯ” ที่ไม่เหมือนฟิคเรื่องอื่นจริงๆ ตอนแรกมาแบบเรียบๆ ดูไม ... อ่านเพิ่มเติม
อ่านจบแล้วต้องมาคอมเมนท์ให้จริงๆ T__T ไม่ได้อ่านฟิคเรื่องนี้ในหน้าจอคอม แต่อ่านในหนังสือ(ที่พี่รวมเล่ม) ความฟินจึงล้นปริ่มมาก 5555 จริงๆพี่ก.ต.ก็เขียนฟิคเรื่องนี้จบมาตั้งแต่ปีที่แล้ว (2011) แต่หนูก็เพิ่งได้มาอ่านปีนี้ ค่อนข้างจะดีเลย์ไปมากอยู่ -_- ฟิคเรื่องนี้เป็นฟิคเด็ก “มหาลัยฯ” ที่ไม่เหมือนฟิคเรื่องอื่นจริงๆ ตอนแรกมาแบบเรียบๆ ดูไม่ออกเลยว่าความสัมพันธ์ของคยูมินจะพัฒนาไปในทางไหน ทั้งสองคนไม่ได้เป็นคู่กัดกันแบบที่ต้องทะเลาะกันตลอดเวลา แต่ก็ไม่ได้เป็นเพื่อนสนิทที่ยอมกันไปหมดทุกอย่าง อีซองมินในเรื่องนี้ไม่ใช่คนที่จะมานั่งโอดครวญว่าตัวเองยอมทำทุกอย่างให้คยูฮยอน แต่ซองมินเป็นซองมิน เป็นอีซองมินที่แมนมากๆ และแสดงออกซึ่งความห่วงใยในแบบของอีซองมิน เสมอต้นเสมอปลาย ไม่มากไปไม่น้อยไป นี่คือสิ่งที่ทำให้มันฟินมาก อ่านแล้วก็หวนนึกไปถึงตัวจริงของทั้งคู่ T^T ตัวจริงคงเป็นอย่างนี้ล่ะนะ (ณ จุดๆนี้ขอมโนไว้ก่อน 5555) ส่วนโจคยูฮยอนก็ไม่ใช่ผู้ชายแมนจัดมาจากไหน 555 เป็นเด็กที่ทั้งเกรียนและเสี่ยว แต่ด้วยความที่ทั้งเกรียนและเสี่ยวนี่แหล่ะ มันทำให้โจคยูฮยอนดูแมนมากๆเวลาเจ้าตัวปั้นหน้าจริงจัง เอาซะแบบ...คนอ่านตายไปเลย -///- โดยเฉพาะฉากร้องเพลงให้พี่ซองมินฟังริมทะเลนี่แบบ... มันไม่เลี่ยนเลยค่ะ แต่มันฟินแบบเนียนๆ คืออ่านตอนแรกไม่คิดว่าฉากนั้นจะอะไรมากมาย แต่ความฟินมันซุ่มอยู่ พอได้อ่านเนื้อเพลง “ใส่ใจ” เท่านั้นแหล่ะ (ไม่แน่ใจว่าของใคร แต่เคยฟังตอนเด็กๆ) เนื้อเพลงมัน “ตอบโจทย์” ทุกอย่างจริงๆ เลือกเพลงเหมาะมาก อ่านแล้วถึงขั้นน้ำตาซึม T^T (โดยส่วนตัวเวลาอ่านฟิคดราม่าตัวละครตายจะไม่ร้องไห้ แต่ถ้าเจอแบบนี้เมื่อไหร่จะปริ่มและหนึบ(?)จนไปต่อไม่ถูก) สิ่งที่ประทับใจมากกกกกที่สุดคือ ฉากที่คยูฮยอนถามซองมินว่า “พี่ซองมิน พี่ผ่านเรื่องพวกนั้นมาได้ยังไง” (ตอนท้ายๆ) ปรางเชื่อว่าอีซองมินเป็นเหมือน “ภาพแทน” ของคนอ่านหลายๆคน คนที่เคยชอบใครนานๆและยังอดทนต่อไปเรื่อยๆคงจะชอบบทบาทของอีซองมินในเรื่องนี้มากๆ ซองมินเหมือนเป็นตัวแทนของคนแอบรักทั่วราชอาณาจักร 5555 รักไปจนถึงจุดๆหนึ่งจะเริ่มถามตัวเองว่าเราทนได้ไง ซองมินในเรื่องนี้ก็ถามเหมือนกัน แต่ซองมินก็ไม่โอดครวญ แค่ทำทุกอย่างอย่างเสมอต้นเสมอปลาย เป็นอะไรที่น่านับถือมาก ที่มีความอดทนมากมายขนาดนี้ เขื่อนน้ำตามาแตกเอาตอนฉากริมสระเนี่ยแหล่ะ T____T อีซองมินที่ไม่ร้องไห้มาตลอดทั้งเรื่องจู่ๆก็มานั่งน้ำตาคลอต่อหน้าโจคยูฮยอน อ่านไปก็อยากจะพุ่งหลาวลงสระว่ายน้ำด้วยความฟินผสมกับความหนึบๆ(?)แปลกๆ “พี่อยากร้องไห้หรือเปล่า” คำถามของคิยู(น่าจะ)ทำให้คนอ่านหลายคนแอบอิจฉาอีซองมินอยู่ลึกๆ ที่ในที่สุด คนที่ตัวเองแอบชอบมาตลอดก็เห็นคุณค่าของเรา ซาบซึ้งในน้ำใจ ในทุกๆอย่างที่เรามอบให้เขามาตลอด ...คือหนูไม่รู้จะอธิบายยังไงแล้ว เอาเป็นว่าชอบมากค่ะ T___T อีซองมินคือคนที่มีหัวใจเข้มแข็งจริงๆ เข้าข่าย Strong Heart มากๆ (ไม่เกี่ยวละ -*-) ขอบคุณพี่ก.ต.ที่เขียนฟิคเรื่องนี้ขึ้นมานะคะ ปรางชอบมากจริงๆ คิดไม่ผิดที่สั่งซื้อฟิคเล่มนี้ ได้อ่านครั้งแรกก็อ่านในแบบรูปเล่มเลย :) ถ้าวันนั้นพี่ก.ต.ไม่ทวิตว่ามี Maybe You เหลืออยู่ 5 เล่ม ปรางอาจจะไม่มีโอกาสได้อ่านฟิคเรื่องนี้อย่างจริงจังก็ได้ (การอ่านเป็นเล่มมันฟินกว่าการอ่านในหน้าจอจริงๆนะ TvT) ขอบคุณค่ะ :) (หนังสือเล่มนี้ ปรางพกติดตัวไปนั่งอ่านในร้านกาแฟหน้าที่ทำงาน เป็นกำลังใจตอนเช้าที่ดีมากๆ :D) อ่านน้อยลง
-Palmira- | 26 ก.ย. 55
-
5
-
0
คำนิยมล่าสุด
"ปริ่มมาก T^T"
(แจ้งลบ)อ่านจบแล้วต้องมาคอมเมนท์ให้จริงๆ T__T ไม่ได้อ่านฟิคเรื่องนี้ในหน้าจอคอม แต่อ่านในหนังสือ(ที่พี่รวมเล่ม) ความฟินจึงล้นปริ่มมาก 5555 จริงๆพี่ก.ต.ก็เขียนฟิคเรื่องนี้จบมาตั้งแต่ปีที่แล้ว (2011) แต่หนูก็เพิ่งได้มาอ่านปีนี้ ค่อนข้างจะดีเลย์ไปมากอยู่ -_- ฟิคเรื่องนี้เป็นฟิคเด็ก “มหาลัยฯ” ที่ไม่เหมือนฟิคเรื่องอื่นจริงๆ ตอนแรกมาแบบเรียบๆ ดูไม ... อ่านเพิ่มเติม
อ่านจบแล้วต้องมาคอมเมนท์ให้จริงๆ T__T ไม่ได้อ่านฟิคเรื่องนี้ในหน้าจอคอม แต่อ่านในหนังสือ(ที่พี่รวมเล่ม) ความฟินจึงล้นปริ่มมาก 5555 จริงๆพี่ก.ต.ก็เขียนฟิคเรื่องนี้จบมาตั้งแต่ปีที่แล้ว (2011) แต่หนูก็เพิ่งได้มาอ่านปีนี้ ค่อนข้างจะดีเลย์ไปมากอยู่ -_- ฟิคเรื่องนี้เป็นฟิคเด็ก “มหาลัยฯ” ที่ไม่เหมือนฟิคเรื่องอื่นจริงๆ ตอนแรกมาแบบเรียบๆ ดูไม่ออกเลยว่าความสัมพันธ์ของคยูมินจะพัฒนาไปในทางไหน ทั้งสองคนไม่ได้เป็นคู่กัดกันแบบที่ต้องทะเลาะกันตลอดเวลา แต่ก็ไม่ได้เป็นเพื่อนสนิทที่ยอมกันไปหมดทุกอย่าง อีซองมินในเรื่องนี้ไม่ใช่คนที่จะมานั่งโอดครวญว่าตัวเองยอมทำทุกอย่างให้คยูฮยอน แต่ซองมินเป็นซองมิน เป็นอีซองมินที่แมนมากๆ และแสดงออกซึ่งความห่วงใยในแบบของอีซองมิน เสมอต้นเสมอปลาย ไม่มากไปไม่น้อยไป นี่คือสิ่งที่ทำให้มันฟินมาก อ่านแล้วก็หวนนึกไปถึงตัวจริงของทั้งคู่ T^T ตัวจริงคงเป็นอย่างนี้ล่ะนะ (ณ จุดๆนี้ขอมโนไว้ก่อน 5555) ส่วนโจคยูฮยอนก็ไม่ใช่ผู้ชายแมนจัดมาจากไหน 555 เป็นเด็กที่ทั้งเกรียนและเสี่ยว แต่ด้วยความที่ทั้งเกรียนและเสี่ยวนี่แหล่ะ มันทำให้โจคยูฮยอนดูแมนมากๆเวลาเจ้าตัวปั้นหน้าจริงจัง เอาซะแบบ...คนอ่านตายไปเลย -///- โดยเฉพาะฉากร้องเพลงให้พี่ซองมินฟังริมทะเลนี่แบบ... มันไม่เลี่ยนเลยค่ะ แต่มันฟินแบบเนียนๆ คืออ่านตอนแรกไม่คิดว่าฉากนั้นจะอะไรมากมาย แต่ความฟินมันซุ่มอยู่ พอได้อ่านเนื้อเพลง “ใส่ใจ” เท่านั้นแหล่ะ (ไม่แน่ใจว่าของใคร แต่เคยฟังตอนเด็กๆ) เนื้อเพลงมัน “ตอบโจทย์” ทุกอย่างจริงๆ เลือกเพลงเหมาะมาก อ่านแล้วถึงขั้นน้ำตาซึม T^T (โดยส่วนตัวเวลาอ่านฟิคดราม่าตัวละครตายจะไม่ร้องไห้ แต่ถ้าเจอแบบนี้เมื่อไหร่จะปริ่มและหนึบ(?)จนไปต่อไม่ถูก) สิ่งที่ประทับใจมากกกกกที่สุดคือ ฉากที่คยูฮยอนถามซองมินว่า “พี่ซองมิน พี่ผ่านเรื่องพวกนั้นมาได้ยังไง” (ตอนท้ายๆ) ปรางเชื่อว่าอีซองมินเป็นเหมือน “ภาพแทน” ของคนอ่านหลายๆคน คนที่เคยชอบใครนานๆและยังอดทนต่อไปเรื่อยๆคงจะชอบบทบาทของอีซองมินในเรื่องนี้มากๆ ซองมินเหมือนเป็นตัวแทนของคนแอบรักทั่วราชอาณาจักร 5555 รักไปจนถึงจุดๆหนึ่งจะเริ่มถามตัวเองว่าเราทนได้ไง ซองมินในเรื่องนี้ก็ถามเหมือนกัน แต่ซองมินก็ไม่โอดครวญ แค่ทำทุกอย่างอย่างเสมอต้นเสมอปลาย เป็นอะไรที่น่านับถือมาก ที่มีความอดทนมากมายขนาดนี้ เขื่อนน้ำตามาแตกเอาตอนฉากริมสระเนี่ยแหล่ะ T____T อีซองมินที่ไม่ร้องไห้มาตลอดทั้งเรื่องจู่ๆก็มานั่งน้ำตาคลอต่อหน้าโจคยูฮยอน อ่านไปก็อยากจะพุ่งหลาวลงสระว่ายน้ำด้วยความฟินผสมกับความหนึบๆ(?)แปลกๆ “พี่อยากร้องไห้หรือเปล่า” คำถามของคิยู(น่าจะ)ทำให้คนอ่านหลายคนแอบอิจฉาอีซองมินอยู่ลึกๆ ที่ในที่สุด คนที่ตัวเองแอบชอบมาตลอดก็เห็นคุณค่าของเรา ซาบซึ้งในน้ำใจ ในทุกๆอย่างที่เรามอบให้เขามาตลอด ...คือหนูไม่รู้จะอธิบายยังไงแล้ว เอาเป็นว่าชอบมากค่ะ T___T อีซองมินคือคนที่มีหัวใจเข้มแข็งจริงๆ เข้าข่าย Strong Heart มากๆ (ไม่เกี่ยวละ -*-) ขอบคุณพี่ก.ต.ที่เขียนฟิคเรื่องนี้ขึ้นมานะคะ ปรางชอบมากจริงๆ คิดไม่ผิดที่สั่งซื้อฟิคเล่มนี้ ได้อ่านครั้งแรกก็อ่านในแบบรูปเล่มเลย :) ถ้าวันนั้นพี่ก.ต.ไม่ทวิตว่ามี Maybe You เหลืออยู่ 5 เล่ม ปรางอาจจะไม่มีโอกาสได้อ่านฟิคเรื่องนี้อย่างจริงจังก็ได้ (การอ่านเป็นเล่มมันฟินกว่าการอ่านในหน้าจอจริงๆนะ TvT) ขอบคุณค่ะ :) (หนังสือเล่มนี้ ปรางพกติดตัวไปนั่งอ่านในร้านกาแฟหน้าที่ทำงาน เป็นกำลังใจตอนเช้าที่ดีมากๆ :D) อ่านน้อยลง
-Palmira- | 26 ก.ย. 55
-
5
-
0
ความคิดเห็น