นัก(หัด)สับนิยาย วิจารณ์แบบตัวผมเอง (เน้นแฟนตาซีเน้อ)

ลำดับตอนที่ #1 : เหยื่อรายแรก Salast ปราการปราสาทสีเลือด ของ Seiryo+.+::มัJกsสีIงิu 50%

เข้าอ่านได้ที่นี่
http://my.dek-d.com/sunnight/story/view.php?id=337347

เรื่อง  -  Salast ปราการปราสาทสีเลือด

แนว – แฟนตาซี (โรงเรียน)

จำนวนบทปัจจุบัน (นับตามที่ผมอ่าน)  - 6 บท

บทความนี้  ผมตั้งใจอยากเขียนบทวิจารณ์ให้เจ้าของเรื่องโดยเฉพาะ  เพราะเขาต้องการความคิดเห็นที่จะวิจารณ์ ผมเลยจัดให้  ปกติไม่ค่อยอ่านนิยายทางเนตซักเท่าไรจะอ่านหนังสือเอาซะมากกว่า  แต่อยากให้ขอทำความเข้าใจว่า  ความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผม  และผมเองก็ไม่ใช่นักวิจารณ์มืออาชีพ  เป็นเพียงนักอ่านทั่วไปเท่านั้น  แต่อยากจะแสดงความคิดเห็นสำหรับบทความที่ผู้เขียนของร้องมา  หากผมทำอะไรที่ล่วงเกินไปต้องขอโทษไว้ ณ โอกาสนี้ด้วย

โครงเรื่อง + การดำเนินเรื่อง (บทที่ 1-6)

                กระชับ!!  แต่มันกระชับเกินไปครับ  มันอ่านไม่ค่อยได้อารมณ์ซักเท่าไรอาจจะเพราะคำบรรยายที่น้อย  ทำให้โครงเรื่องดำเนินไปรวดเร็วเกินไปครับ  แต่โครงเรื่องก็น่าสนใจดีนะ  ยังไงก็หาฉากย่อยที่ยืดความยาวของเนื้อเรื่องมาใส่ในโครงหลักแต่ละตอนนะครับ  จะทำให้เรื่องน่าอ่านขึ้นเลยล่ะ

ตัวละคร (บทที่ 1-6)

                ตัวละครหลักสำหรับเนื้อเรื่องทั้งหมดดูเริ่มแรกจะเป็น สามพี่น้องนะครับ แต่เด่นๆ น่าจะเป็นตัวซีเรียสซะมากกว่า  แต่อ่านๆ ไปแล้วแต่ละตอนเหมือนๆ ซอร์ฟ จะหายๆไป หรืออาจจะยังไม่ถึงช่วงโชว์ออฟก็ได้มั้ง  ส่วน  ซารีส  ดูเหมือนๆ จะโดนกลืนหายไปเฉยเลย  หรือว่าเป็นตัวละครที่ไม่มีบทบาทมาก

                แต่บางทีผู้เขียนอาจจะจงใจให้ซีเรียส และ ซอร์ฟ เด่นซะมากกว่าก็ได้  ซึ่งหลังจากที่เข้า ร.ร.แล้วก็จะต้องมีตัวละครหลักอีกชุดก็คือเพื่อนๆ นั่นเอง ใช่ใหม่ครับ คุณ มังกรสีเงิน

ภาษา

ภาษาพูดนะครับไม่ค่อยจะมีปัญหาเท่าไรสำหรับการเขียน   แต่ส่วนที่ดูจะมีปัญหาอยู่ไม่น้อยคือ  คำบรรยายหลังคำพูดครับ  ซึ่งดูเหมือนจะมีบางช่วงที่ใช้คำว่า  “สิครับท่าน”  ซึ่งทำให้เหมือนเนื้อเรื่องมันแตกออกมาทำให้อ่านแล้วมันติดใจยังไงก็ไม่รู้  อ่านแล้วเหมือนโฆษกตามงานพูดให้ฟังเสียมากกว่า  

ตัวอย่าง (ในบทที่ 2 )

มังกรสีเงิน : “ที่ข้าจะออกไปไหนเนี่ยต้องบอกเจ้าด้วยรึไง...ฯ” เมื่อโดนเอ็ดรุนแรงแบบนี้ก็เงียบสิครับท่านใครจะเถียงให้ฟ้าผ่าลงกันล่ะ

                * ควรแก้เป็นอย่างนี้จะดีกว่าเยอะนะครับ

นัก(หัด)สับ : “ที่ข้าจะออก...ฯ”  เมื่อโดนเอ็ดรุนแรงทำเอาคนบ่นอุบอิบเงียบลงทันที   เพราะเธอเองก็ไม่อยากเถียงให้ฟ้าผ่าลงกลางบ้านเป็นแน่  ก็ประมาณนี้นะครับ  ผมว่าจะดูได้ลื่นไหลกว่า

                แล้วมีบางช่วงที่จู่ๆ ก็กระโดดไปฉากอื่นเฉยๆ เลยงงนิดๆ น่าจะเว้นบรรทัด  ซักหน่อย อย่างในบทที่ 2 อีกนะครับ

            “เปล่าเลย...ข้าไม่ได้คิดเช่นนั้นข้าว่าพวกเจ้าน่าจะเปลี่ยนชื่อให้สมกับตัวซะหน่อย”  

                “ท่านจะบอกให้ข้าชื่อ นาเลีย งั้นรึ?”   เสียงห้าวของซาร์ฟตอกกลับอย่างกรุ่นโกรธ นี่ถ้าเธอไม่อ่านใจตาลุงคนนี้นะ...เขาจะรู้รึเปล่าเนี่ยว่าคิดอะไรแผลงเหมือนพ่ออยู่

นักอ่านหลายคนคงจะงง(รวมผมด้วย)  ผมว่าน่าจะเติมคำให้รู้ว่าซาร์ฟเนี่ยอ่านใจแล้วพูดขึ้นทั้งๆที่ แฮกซ์ ยังไม่ได้บอก  แล้วก็ควรจะเว้นบรรทัดระหว่างคำบรรยาย  กับความคิดนะครับ

แก้

“เปล่าเลย...ข้าไม่ได้คิดเช่นนั้นข้าว่าพวกเจ้าน่าจะเปลี่ยนชื่อให้สมกับตัวซะหน่อย”  

                “ท่านจะบอกให้ข้าชื่อ นาเลีย งั้นรึ?”   เสียงห้าวของซาร์ฟตอกกลับอย่างกรุ่นโกรธเมื่อเขาอ่านใจคนตรงหน้า

นี่ถ้าเธอไม่อ่านใจตาลุงคนนี้นะ...เขาจะรู้รึเปล่าเนี่ยว่าคิดอะไรแผลงเหมือนพ่ออยู่

คนถูกอ่านใจยิ้มน้อยๆกับความสามารถของซาร์ฟที่อ่านใจเขาได้ทั้งๆที่ยังไม่ได้พูด

ประมาณนี้ครับ  อีกจุดหนึ่งที่ผมว่าสำคัญไม่แพ้กันคือ

นี่ถ้าเธอไม่อ่านใจตาลุงคนนี้นะ...เขาจะรู้รึเปล่าเนี่ยว่าคิดอะไรแผลงเหมือนพ่ออยู่

ตรงที่ขีดเส้นใต้เนี่ยไม่รู้ว่าเป็นเพราะคนเขียนสับสนเอง หรือว่าพิมพ์ผิดกันแน่   เพราะในความคิดนี่เป็นความคิดของซาร์ฟ  ผมก็ไม่แน่ใจว่าผู้เขียนจะให้เป็นความคิดซาร์ฟในโหมดแมน  หรือว่าโหมดสาวเซ็กซี่กันแน่  อันนี้ต้องอยู่ที่คนเขียนแล้วล่ะครับ  เพราะถ้าใช้สรรพนามผิดที่ คนอ่านได้งงจนหัวแตกเลยล่ะ

แก้ๆๆ หน่อยนะ

ซึ่งตั้งด้วยท่านโอซิส – ซึ่งตั้งด้วย

ทิส – ทิศ (หรือว่าเป็นศัพท์ใหม่ที่บัญญัติเองรึ แต่มันดูแปล่งๆ ยังไงไม่รู้)

สรุป ตอน 2 แก้ไขหลายที่เลยล่ะ  ทวนดูดีๆนะครับ คำผิดน่ะ มีหลายจุด   เขียนผิดก็มีกันเกือบทุกคนนะแหละ  ผมก็มีผิดเหมือนกัน  เรื่องที่ต้องเว้นบรรทัดเว้นให้หน่อยก็ดีนะหรือว่าจะขีดเป็นเส้น หรือจุดขั้นอ่ะ  สงสารคนดูที่อ่านโดยไม่มีช่วงให้พัก  แล้วก็ ถ้าติดกันอ่านไปจะกลายเป็นนิยายแนวสืบสวนที่ต้องวิเคราะห์เอานะครับ  แล้วก็ความคิดของตัวละครควรเว้นบรรทัดแยกครับ

สรุปบทที่ 3 ขนาดเขียนคุยกับนักอ่านยังผิดเลยคร้าบ  อย่ารีบมากตรวจๆดูหน่อยแล้วกัน  ไอ้คำพูด “...” มันไม่ใช่จื๊จ๊ะ นะครับ มันหมายถึงเงียบ ถ้าจะบ่งบอกอาการไม่พอใจของตัวละครก็บอกไปเลยครับ ไม่ต้องมีคำพูดก็ได้  คำอธิบายน่าจะขัดเกลากว่านี้ซักหน่อย เพื่อจะได้อ่านได้อารมณ์มากกว่านี้  พยายามอย่าใช้คำซ้ำกันหรือมีความหมายคล้ายๆกัน  หาคำเชื่อมที่ทำให้ประโยคดูลื่นไหล   หากจะกล่าถึงห้องเรียนก็น่าจะเกริ่นนำ ว่าเป็นวันเปิดเรียนใหม่  หรือว่าในห้องเรียน...สภาพห้องเป็นอย่างไร  บรรยาการการสอนเป็นอย่างไร  เพื่อคนรอบข้างเป็นยังไง

 สรุปบทที่ 4 ภาษาดีขึ้นกว่าบทที่แล้ว  แต่การบรรยายยังถือว่าน้อยเกินไป  ส่วนหนึ่งที่มันขัดคือที่เขียนว่า...พี่สาว  เอ๊ย พี่ชาย...น่าจะบรรยายเป็นว่าพี่สาวในคราบชายหนุ่ม  หรือว่า หญิงสาวในคราบพี่ชาย จะดูดีกว่า  แล้วอีกอย่างนะผมไม่ทราบว่าผู้เขียนอยากจะใช้สรรพนามให้ตรงกับร่างปัจจุบัน(ร่างแปลงคนละเพศกับตัวจริง)ของตัวละคร  หรือว่าจะใช้ให้ตรงกับร่างจริงของตัวละครกันแน่ ผมชักงง

สรุปบทที่ 5  เริ่มต้นก็คำซ้ำเยอะแล้วครับ  เว้นบรรทัดด้วยครับเวลาเปลี่ยนฉาก  อ่านไปบางช่วงการบรรยายเริ่มจะดูเหมือนนิยายรักหวานแหวนที่เป็นการอธิบายด้วยความคิดของตัวละควรนะ    ภาษาก็ดีขึ้นตามลำดับ  แต่ก็ยังต้องเกลาอีกพอสมควรเลยล่ะ  บรรยายก็ยังน้อยเช่นเดิมครับ

สรุปบทที่ 6  ไอ้กองหวัดนี่มันเป็นไงหว่า  ภาษาก็ดีขึ้นนิดหน่อยนะ  บรรยายก็น้อยเช่นเดิม(อีกแล้ว)อาจจะน้อยกว่าตอนที่แล้วด้วยล่ะมั้ง   แต่ดูเหมือนว่าคำด่าจะรุนแรงไปมั้งสำหรับการทะเลาะกันแบบเพื่อนๆ น่ะ   ยังไงก็สู้ๆละกัน  เว้นบรรทัดด้วยน้า

สรุปบทที่ 7  บทต่อๆ ไปเอาไว้วันหลังแล้วกันครับ  ผมจะมาวิจารณ์ให้อีกครับ  สงสัยอะไรเพิ่มเติมที่อีเมล์นี้ครับ

E-mail >>> dn-angle@hotmail.com  แต่ถ้าจะดีก็โทรมาถามเลยก็ได้ครับ ที่เบอร์  089-xxxxxxx

ถ้าอยากจะได้เบอร์ ก็ แอดมาคุยแล้วเอาเบอร์ไว้คุยกันนะครับ

***  สำหรับใครที่อยากให้ นัก(หัด)สับ นิยาย อย่างผม  ก็บอกความประสงค์มาได้นะครับ  ขอเน้นเป็นแนวแฟนตาซีนะครับ  เพราะแนวอื่นเกรงว่าจะสับไม่เป็น (ขนาดแนวนี้ยังสับมั่วๆเลย หุหุ)  ร้องไหนต้องตาต้องใจผม  รับไปเลย  บทวิจารณ์นิยาย (ยังกะจะแจกของแถมเลย เหอๆๆ) ***