คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : [Sf ]because of love (ด๊องเย) Part 1
ฟิคเรื่องนี้เป็นเรื่องราวที่เกิดจากจินตนาการ ไม่ใช่เรื่องจริงแต่อย่างใด
*ตัวสีแดงคือเรื่องราวในอดีตนะ*
‘มิน ซอนเย – ปาร์ค แทวัน เป็นมากกว่าเพื่อนกัน’
“ ผู้หญิงหลายใจ” ทงเฮขยำหนังสือพิมพ์ และ เขวี้ยงออกไปอย่างแรงจนไปโดน ฮยอกแจที่เพิ่งเดินออกมาจากห้อง
“เฮ้ย!! เป็นบ้าอะไรของแกวะไอทงเฮ หนังสือพิมพเนี่ยฉันยังไม่ได้อ่านเลยนะเว้ย”
“โธ่เว้ย” ทงเฮสบถออกมา และเดินเข้าไปในห้องของตนทันที ปล่อยให้ฮยอกแจยืนงงอยู่ผู้เดียว
“เป็นบ้าอะไรของมันวะ”
ปัง!! ทงเฮปิดประตูห้องอย่างแรง โดยลืมไปว่ายังมีพี่ชายสุดหล่อนั่งอยู่ในห้อง
“เฮ้ย !! ตกใจหมดเลยไอทงเฮ เบาๆหน่อยสิวะเดี๋ยวประตูก็พังหรอก”
ทึกกี้เอ่ยขึ้น แต่ทงเฮก็ไม่สนใจ เค้าล้มตัวลงนอนบนเตียงทันที
“เป็นอะไรของแกวะทงเฮ แล้ววันนี้ไม่ไปเดทกับซอนเยหรือไง”
“อย่าเอ่ยชื่อผู้หญิงคนนี้ให้ผมได้ยินอีก” ไม่อยากได้ยิน ไม่ได้อยากได้ยินชื่อผู้หญิงคนนี้ ผู้หญิงหลายใจ ผู้หญิงที่ทำให้เค้าต้องเจ็บ
“อะไรกันทงเฮ ซอนเยเป็นแฟนแกนะเว้ย”
“เราเลิกกันแล้ว ได้ยินไหมพี่ว่าเราเลิกกันแล้ว”
“เลิก!!แกกับซอนเยเนี่ยนะเลิกกัน” ทงเฮกับซอนเยที่รักกันหวานอยู่ทุกวัน แต่วันนี้ทงเฮกับมาบอกว่าเลิกกันแล้วงั้นเหรอ ไม่จริงมั้ง
“เลิกพูดถึงผู้หญิงคนนี้สักทีได้ไหมพี่ ผมเกลียดผู้หญิงคนนี้ เกลียด เกลียด เกลียด
เกลียดผู้หญิงหลายใจ”
“ว่าไงซอนเย วันนี้เล่นไลฟ์มา เหนื่อยไหม คิดถึงพี่มากเหรอ ถึงเรียกพี่ออกมานะ^^”
“พี่ทงเฮ”
“เธอหิวหรือยัง ซอนเย เราไปกินข้าวกันเถอะ เธอนะผอมไปแล้วนะ”
“เอ่อ...พี่ทงเฮ”
“พี่มีร้านนึงแนะนำ ร้านนี้อาหารอร่อยมากเลยนะ รับรองว่าเธอต้องชอบแน่เลย” พูดจบทงเฮก็เดินมาคว้ามือซอนเยไปด้วยกันทันที แต่ทุกอย่างต้องหยุดชะงักเมื่อซอนเยพูดออกมาว่า
“เราจบกันแค่นี้ดีกว่าค่ะ พี่ทงเฮ”
“เธอพูดอะไรนะซอนเย เธอหมายความว่า....” ทงเฮตกใจไม่น้อย สิ่งที่ซอนเยพูดหมายความว่ายังไงมันเกิดอะไรขึ้น ซอนเยหมายความว่ายังไงกันแน่
“หมายความว่า เราเลิกกันเถอะค่ะ”
“เธอ.... พูดอะไรออกมานะ เธอพูดเล่นใช่ไหมซอนเย เธอโกรธอะไรพี่รึป่าว ถ้าอย่างนั้นพี่ขอโทษนะซอนเย เธออย่าล้อพี่เล่นอย่างนี้สิ”
“ฉันไม่ได้ล้อเล่น ฉันเบื่อ ฉันรำคาญ ฉันไม่อยากคบกับพี่อีกแล้ว ฉันขอตัวนะค่ะ”
พูดจบ ซอนเยก็เดินหนีไปทันที
“อย่าเดินหนีฉันนะ มิน ซอนเย”
ซอนเยไม่สนใจ แต่กลับเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น
“ฉันทำอะไรผิด บอกมาสิว่าฉันทำอะไรผิด มิน ซอนเย” ทงเฮตะโกนออกไปด้วยเสียงสั่นๆ
ซอนเยหยุดชะงัก และพูดขึ้นมาว่า
“พี่ไม่ได้ทำอะไรผิดหรอก ฉันต่างหากที่ผิด ชั้นขอโทษ แต่เราคงกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว ขอโทษนะค่ะ”
พูดจบซอนเยก็รีบเดินออกมาทันที ทิ้งให้ทงเฮยืนสะอื้นอยู่คนเดียว
พูดออกไปแล้ว ในที่สุดก็พูดออกไปแล้ว เธอรู้ว่าทงเฮต้องเสียใจ แต่เธอก็เสียใจไม่แพ้กัน
ต่อไปนี้พี่ทงเฮจะต้องมีความสุข เธอจะไม่เป็นตัวถ่วงของพี่ทงเฮอีกแล้ว
‘ขอโทษนะค่ะ พี่ทงเฮ’
หลังจากขึ้นไลฟ์
“มิน ซอนเย”
“ค่ะ”
“ท่านประธานลีขอพบเธอหน่อย”
“เอ๊ะ!!ฉันเหรอค่ะ”
“ใช่ ท่านรออยู่ที่รถ ตามชั้นมา”
ซอนเยเดินตามชายร่างสูงคนหนึ่งมาที่รถ ที่ชายผู้นั้นบอกว่าท่านประธานลีรอพบเธออยู่
มีเรื่องอะไรกันนะ เมื่อมาถึงรถ ชายผู้นั้นก็เปิดประตูรถให้เธอเข้าไปนั่ง และเธอก็ได้พบกับประธานลีจริงๆ
“สวัสดี มิน ซอนเย”
“สวัสดีค่ะท่าน ท่านมีธุระอะไรกับดิฉันเหรอค่ะ”
“ฉันไม่อยากอ้อมค้อมหรอกนะ เธอคบกับทงเฮอยู่เหรอ”
“เอ๊ะ...ท่านรู้”
“เด็กของฉัน ไม่ว่าพวกมันจะทำอะไร หรือจะคบกับใคร ชั้นรู้หมดและ”
“ค่ะ ชั้นกำลังคบกับพี่ทงเฮอยู่”
“เป็นเรื่องจริงสินะ”
“ค่ะ ท่านมีอะไรหรือป่าวค่ะ”
“ฉันจะพูดตรงๆนะซอนเย ตอนนี้ทงเฮกำลังรุ่ง การงานของเค้านะกำลังไปได้สวย ถ้าหากว่าข่าวที่เธอกับทงเฮคบกันหลุดออกไป มันคงจะไม่ใช่เรื่องดีหนักหรอก"
“ท่านหมายความว่าไงค่ะ”
“คิดให้ดีนะซอนเย เธอคงไม่อยากเป็นตัวถ่วงของทงเฮหรอกนะ เพราะถ้าข่าวมันหลุดออกไปไม่ใช่แค่เธอที่จะแย่ แต่ทงเฮเองก็คงจะโดนโจมตีอย่างหนักเหมือนกัน”
หอพัก wonder girls
เยอึนเดินมาเปิดประตู เมื่อมีคนมากดออด
“อะ!!” เมื่อเยอึนเปิดประตูออกไป ซอนเยก็รีบโผล่เข้ากอดเยอึนทั้งน้ำตา
“เกิดอะไรขึ้นนะซอนเย”เยอึนถามซอนเยด้วยความเป็นห่วง
“พูดไปแล้ว พูดออกไปแล้ว บอกเลิกพี่ทงเฮไปแล้ว” ซอนเยพูดทั้งน้ำตา
สิ่งที่ซอนเยพูดหมายความว่ายังไง บอกเลิกทงเฮงั้นเหรอ ผู้ชายคนเดียวที่ซอนเยรักที่สุด แต่ซอนเยกลับบอกเลิกงั้นเหรอ มันต้องมีอะไรแน่ๆ เยอึนคิด
“ ไม่เป็นไรนะซอนเย พวกเราจะอยู่ข้างเธอเอง” พูดจบ เยอึนก็พาซอนเยเข้าไปพักผ่อนที่ห้อง
เช้าวันรุ่งขึ้น
Wonder girls ทุกคนเตรียมตัวออกไปทำงานกัน ซอนเยเดินออกมาจากห้องด้วยดวงตาที่บวมเปล่ง
‘ร้องไห้ทั้งคืนสินะ’เยอึนคิด
“ซอนเย เธอไหวแน่นะ ถ้าไม่ไหวก็พักผ่อนอยู่ที่บ้านเถอะ” เยอึนบอกเพื่อนด้วยความเป็นห่วง
“ฉันไหว ไม่ต้องห่วงนะเยอึน”
“วันนี้เราต้องเจอ ซุปเปอร์จูเนียร์ เธอไหวแน่นะ”
“ไหวสิ งานกับเรื่องส่วนตัวฉันไม่เอามาปนกันหรอก”
วันนี้ต้องขึ้นเวทีเดียวกับซุปเปอร์จูเนียร์ ก็ต้องเจอพี่ทงเฮนะสิ ไม่อยากเจอเลย ไม่อยากเจอเลยจริงๆ
.....................................................
ความคิดเห็น