ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สาวสวยสุดซ่า ปะทะ หนุ่หล่อสุดแสบ(sj+wg)

    ลำดับตอนที่ #6 : 3

    • อัปเดตล่าสุด 15 พ.ค. 52


    ย้อนไปตอนที่ไฟดับ

    YE EUN   TALK

    อ๊ายยยยยย!!! ไฟดับ

    ฉันมีความรู้สึกตัวลอยๆ เหมือนมีใครอุ้มฉันอยู่ก็ไม่รู้ ฉันเห็นเงารางๆมีความรู้สึกว่าเหมือนจะเป็นผู้ชาย แล้วไฟจากแสงจันทร์ก็ส่องสว่างเข้ามาที่หน้าของผู้ชายคนนั้น นั้นไงฉันเห็นเขาแล้ว นายคังอินนั้นเอง

    ว้ายยยยย...ปล่อยฉันลงนะ นี่นายมาอุ้มฉันทำไมเนี่ย

    นี่เธอจะบ้าเหรอ ดูให้ดีซะก่อน เธอต่างหากที่เกาะฉันอยู่ หน้าแตกเลยเรา

    งั้นก็ปล่อยฉันลงสิ ฉันทำทีท่าเขินอายนิดหน่อย ก็มันอายนี่หว่าหน้าแตกเนี่ย

    ก็ไม่ได้อยากจะอุ้มนักหรอกนะตัวเธอน่ะ หนักจะตาย

    หนอย...ตาบ้า ขี้เก๊ก หน้าตาก็ดี แต่ปากเนี่ย สุนัข ชิพ

    อะไรกัน ฉันหนักไม่กี่กิโลเองนะ

    เนี่ยนะไม่กี่กิโลเมื่อตะกี้ฉันนึกว่าฉันกำลังอุ้มช้างอยู่ซะอีก

    ตุ๊บ!

    เสียงฉันชกเขาแหละ 555+ สะใจชะมัด

    โอ้ยยยย นี่เธอ เธอมาชกฉันทำไม

    ก็ช่วยไม่ได้นายอยากปากไม่ดีเอง...ว่าแต่ตอนนี้เราอยู่ที่ไหนกันล่ะเนี่ย

    เออ...นั้นนะสิ นี่มันคือส่วนไหนของโรงละคร

    ฟิ้ววววว ~~~~~~~~    ลมพัดผ่านประตูเข้ามา

    วังเวงชะมัดเลย แถมลมก็เย็นด้วย ฉันขนลุกซู่

    ปัง!!

    ว้ายยยยย ผี  ผี ผีหลอก!! ” อุ้ย ฉัยเผลอกระโดดเกาะนายคังอินอีกแล้ว แต่คราวนี้พอฉันดิ้นหลุดออกจากอ้อมกอดของนายนั่น นายนั่นก็ไม่ยอมปล่อยฉัน แถมยังกอดแน่นอีกด้วย

    มันก็อุ่นดีอะนะ  อุ้ย!  ลืมตัว

    นี่นายปล่อยฉันนะ มากอดฉันทำไมเนี่ย

    ฉันรู้ว่าเธอหนาว อยู่อย่างเนี่ยแหละอบอุ่นดี

    สายตาที่เขามอง และคำพูดที่เขาพูดกับฉันมันทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นเหลือเกิน ในขณะที่ฉันกำลังเคลิ้มๆ

    ปัง!!  ปัง!!  ปัง!!

    กรี๊ด // ฉันกอดนายคังอินไว้แน่น

    เนี่ยนะที่บอกว่าไม่กลัว 555+

    หัวเราะอะไรไม่ทราบยะ

    ตึก......ตึก......ตึก…….

    อ๊ายยยยยย ผี ผี ผีมาแล้ว 

    วิ่ง  วิ่ง  วิ่ง....

    SOHEE  TALK

    อ๊ายยยยย!!   ไฟดับ

    เยอึน เยอึน แกอยู่ไหน ฉันเอามือควานหาเยอึนในอากาศ

    อะ เจอแล้ว วิ่งเร็ว พอฉันจับมือเยอึนได้ฉันก็พามันวิ่ง แต่เอ๊ะ ทำไมมือมันเปลี่ยนไปนะทำไมมือมันใหญ่อย่างนี้อะ ฉันจึงหยุดวิ่งและหันกลับไปดู

    อ๊ายยยยย!! เยอึนเปลี่ยนไป แล้วแกเป็นใคร ผี  ผี  ผีแน่เลย ฉันพูดพร้อมกับกระหน่ำทุบไอผีตนนั้นอย่างไม่ยั้งมือ

    โอ๊ย โอ๊ย นี่เธอ นี่ชั้นเอง ผีที่ไหนกันเล่าฉันหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียง

     นายฮีชอล นายเองเหรอ ไม่ใช่ผีปลอมตัวมาแน่นะ ฉันถามเพื่อความแน่ใจ

    ก็ใช่นะสิ  ฮีชอลสุดหล่อ ตัวจริง 100 %

    แล้วนายมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไงเนี่ย

    ก็เธอนั้นแหละลากฉันมา จำไม่ได้หรอ แหมๆๆชอบฉันก็ไม่บอก

    แหวะ หลงตัวเอง อย่างนายน่ะไม่ใช่สเปคฉันหรอก

    เอาเถอะ  ว่าแต่รู้ไหมว่าตอนนี้เราอยู่ที่ไหนกัน

    ไม่รู้เหมือนกัน   บรือ~~~  รู้แต่ว่าทำไมที่นี้หนาวจัง

    ไม่ต้องกลัวนะ ฉันอยู่ตรงนี้ทั้งคน เอาอีกแล้วอีตานี่เต๊ะอั๋งฉันอีกแล้ว

    ผลัก!! ชั้นดันนายนั่นให้ห่างตัวต็มที่

    ฉันว่าที่น่ากลัวน่ะ นายมากกว่านะ ฉันพูดไปปากก็สั่นไป

    ฮู้ววว หนาวชะมัดเลย

     อะนี่ ห่มซะ นายอีชอลยื่นสูตรมาให้ฉัน

    อี้....ไม่เอาหรอก เหม็นก็เหม็นซักบ้างเปล่าเนี่ย

    นี่ อย่าเรื่องมากนักเลยน่ะ ถ้าไม่คลุมเอาไว้ ฉันจะกอดเธอเอง นายนั่นไม่พูดเปล่าทำท่าจะเข้ามากอดฉันด้วย ฉันเลยรีบดึงสูตรจากมือเขามาคลุมตัวไว้

    ก็แค่เนี่ยแหละ ฉันมองหน้าเขาที่มีแสงจางๆส่องลงใบหน้าของเขา เขาก็ดูเท่ดีเหมือนกันนะ

    บรือออ~~~~ ไม่นะ อีตานี่ไม่ใช่สเปคเรา

    เห้อออ ทำไมฉันถึงรู้สึกเพลียและเหมือนจะหลับยังไงไม่รู้

    Z…..Z…..

    อ้าว ยัยนี่หลับซะล่ะ สถานการแบบนี้ยังหลับได้อีก สงสัยจะเหนื่อย ทำเป็นเก่งนักนะ แต่เวลาหลับนี้ก็น่ารักดีนะเนี่ย A_A

    เอี๊ยดดดดดด ~~~~

    อ๊าย!! เสียงอะไรน่ะ ฉันตื่นขึ้นเพราะตกใจเสียงประตู แต่ต้องตกใจมากขึ้น มากขึ้น มากขึ้น ก็เพราะว่าฉันกำลังอยู่ในอ้อมกอดของนายฮีชอลนะสิ

     เมื่อรู้สึกตัวฉันก็รีบผละออกตากตัวเขาทันที

    นี่เธอ ร้องโวยวายซะแสบแก้วหูไปหมดแล้ว อีตานั่นว่าฉัน

    แล้วตอนแรกก็พูดนักพูดหนาว่าไม่กลัว ทำปากเก่ง

    ก็ไม่ได้กลัวซักหน่อยหนิ

    เอี๊ยดดดดดดด ~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ปัง!! ปัง!!

    แย่แล้ว ฉันร้องไม่ออก ก้าวขาก็ไม่ออกด้วย

    เอ๊ะ นั้นเงาอะไรตะคุ่มๆ อีตาบ้าจะพูดขึ้นมาทำไมเนี่ย

    ฮือ....ฮือ....T^T

    ตอนนี้ฉันก้าวขาไม่ออกแล้ว แล้วเงานั้นมันก็เริ่มใกล้เข้ามาทุกทีๆๆๆ

    นี่ เธอวิ่งเร็ว วิ่ง

    อีตาบ้า ฉันก้าวขาไม่ออกแล้ว   ว๊ายยยย!!!!”  พอฉันพูดจบนายฮีชอลก็เข้ามาอุ้มฉันวิ่งไปเลย

    นี่ ปล่อยนะ ปล่อยฉันลงนะ ฉันพยายามดิ้นสุดชีวิต

    นี่เธอ เงียบนะ ถ้าเธอไม่เงียบฉันจะทิ้งเธอจริงๆด้วย และฉันก็ไม่รู้หรอกนะว่าเงานั้นคืออะไร แล้วมันกำลังตามเธออยู่หรือเปล่า

    ฮือๆ ฉันเหมือนคนหมดทางสู้เลย เพราะไอ้เงาบ้านั้นแท้ๆ  เอะ ฉันเห็นเงานั่น มันตามฉันมา

    อ๊ายยยยย เงานั่น เงานั่น ฉันหลับตาปี๋ลงบนอกของเขา

    นี่นาย วิ่งให้มันเร็วๆหน่อยได้ไหม วิ่งซิวิ่ง เร็วๆ

    คร๊าบบบ คุณผู้หญิง

    อ๊ายยยย มันมาแล้ว วิ่ง วิ่ง วิ่ง เร็วววววว

    .......................................................

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×