ร้อยรักถักทอใจ

 

    

“อย่าเรื่องมากได้ไหม หรือว่ามันไม่พอ ตอนนี้ผมมีเงินสดติดตัวอยู่แค่นี้ นี่นามบัตรผม ถ้าคุณอยากได้อีกไปขอเพิ่มตามที่อยู่ในนามบัตรก็แล้วกัน ” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นพร้อมยื่นนามบัตรให้หญิงสาวอย่างคนที่เคยแต่ออกคำสั่ง และไม่มีใครกล้าขัดใจ

“ขอโทษนะคะ ฉันอยากจะบอกว่าฉันไม่ได้ต้องการเงินของคุณแม้แต่นิดเดียว และคุณขับรถภาษาอะไรไม่เห็นหรือไงว่ามีคนกำลังเดินอยู่ หรือคิดว่าตัวเองมีรถ เลยไม่เห็นหัวคนที่เดินถนน” ด้วยความโมโหที่ชายหนุ่มไม่คิดจะขอโทษ ทำให้หญิงสาวกล้าที่จะกล่าวตำหนิชายหนุ่มทันที ทั้งที่ปกติก็คิดว่าตัวเองเป็นคนใจเย็นพอสมควร แต่สำหรับเรื่องนี้หล่อนว่ามันเกินไปจริงๆสำหรับผู้ชายคนนี้ ทำให้ต้องระเบิดอารมณ์ย่างนั้นออกไป

“คุณก็รู้อยู่แล้วว่าตรงนั้นมันมีน้ำ แล้วคุณไปเดินอยู่ตรงนั้นทำไมล่ะ” ชายหนุ่มตอบกลับทันทีเช่นกัน

เพราะในชีวิตของเขาตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีใครกล้าว่าเขาเหมือนผู้หญิงตัวเล็กๆคนนี้เลย มันจะอะไรกันนักกันหนากับเรื่องเล็กๆแค่นี้ อีกอย่างเขาก็ให้เงินไปแล้ว หรือถ้าเจ้าหล่อนคิดว่ามันน้อยไปเขาก็บอกไปแล้วว่าให้ไปขอเพิ่มได้ตามที่อยู่ในนามบัตร นี่หล่อนยังจะต้องการอะไรกับเขาอีกนิ วันนี้เขายิ่งรีบๆอยู่ด้วย ให้มันได้อย่างนี้ซิ

“นี่คุณพูดอย่างนี้ได้ยังไง ฉันเป็นฝ่ายเสียหายนะ คนอะไรแต่งตัวก็ดี ไม่น่าจะเป็นคนอย่างนี้ไปได้เลย ” หญิงสาวบอกชายหนุ่มแทบจะตะโกนออกมาอย่างโกรธจัด