ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : จุดเริ่มต้น
" ว่ายังไงนะคะคุณพ่อ คุณลุงอยากให้ไหมไปทำงานที่บริษัทพี่นนท์เหรอคะ" ไหมแพรตกใจหลังจาก พิภพพูดกับเธอวันหนึ่งหลังจากเสร็จจากงานเผาศพของเหมือนพิมพ์แล้วว่า นทีบิดาของนนท์อยากให้ไหมแพรไปร่วมงานด้วย
"ใช่ลูก ตอนนี้ฝ่ายการตลาดของบริษัทนายนนท์กำลังขาดคนอยู่ คุณลุงเห็นว่าหนูจบมาด้านนี้พอดี ก็เลยลองมาถามพ่อ ว่าหนูสมัครงานที่อื่นไปแล้วหรือยัง"
"แล้วคุณพ่อตอบคุณลุงไปว่ายังไงคะ"
"พ่อก็บอกว่าจะมาถามหนูก่อน แต่พ่อว่าก็น่าสนใจนะ บริษัทของคุณลุงก็ถือว่าเป็นบริษัทที่มีชื่อเสียงทีเดียว ถ้าหนูตัดสินใจทำงานที่นี่ ก็น่าจะได้ประสบการณ์ในการทำงานที่ดีเยอะทีเดียว"
"แต่..ไหมไม่อยากเป็นเด็กเส้นนี่คะพ่อ"
"เด็กเส้นอะไรกันยายไหม� ประธานบริษัทมาทาบทามด้วยตัวเองเลยนะ" โอยย...อย่างนี้เรียกว่าเส้นใหญ่เลยล่ะค่ะ แพรไปนึกในใจ
"อีกอย่างนายนนท์ก็เป็นผู้จัดการฝ่ายการตลาดอยู่ด้วย ถ้ามีปัญหาในการทำงานอะไร หนูก็จะได้คุยกับพี่เค้าได้โดยตรง" การทำงานใกล้ชิดกับนนท์อย่างนั้นหรือ...นั่นล่ะคือปัญหาสำหรับเธอเลยล่ะ� ปัญหาสำคัญสำหรับหัวใจเธอซะด้วย ไหมแพรยังมีสีหน้าวิตกกังวลอยู่
ถ้าไม่เกิดเรื่องเหมือนพิมพ์ขึ้นมาก่อน เธอก็คิดว่าเธอจะทำงานที่อเมริกาต่อ เพราะบริษัทที่เธอไปฝึกงานสมัยเรียน ก็ติดต่อให้เธอกลับไปทำงานที่นั่นตั้งแต่ก่อนเธอเรียนจบ แต่ในเมื่อเรื่องเป็นแบบนี้แล้ว คนที่เธอห่วงที่สุดก็คงไม่พ้นคุณลดา คงถึงเวลาที่เธอต้องกลับมาดูแลคุณพ่อและคุณแม่ซักที
"แม่ก็อยากให้ไหมทำงานที่นี่นะลูก บริษัทพี่นนท์ก็ไม่ไกลจากบ้านเรา แม่เป็นห่วงไม่อยากให้ไหมไปตระเวณสมัครงานที่ไหนไกลๆ อีกอย่างคุณลุงก็มาชักชวนด้วยตัวเองด้วย" คุณลดาเอ่ยขึ้นหลังจากนั่งฟังเงียบๆมานาน
"ถ้าอย่างนั้น ไหมขอยื่นใบสมัครงานและสอบสัมภาษณ์เหมือนคนอื่นๆ แล้วกันนะคะ ไม่อยากให้ใครนินทาได้ว่าได้งานเพราะรู้จักกับเจ้าของบริษัท" แม้จะตอบตกลงและตัดสินใจไปแล้ว แต่ไหมแพรก็ยังกังวลอยู่ เธอไม่ห่วงเรื่องการสมัครและสัมภาษณ์งานเลย เพราะเธอมั่นใจว่าความรู้ความสามารถของเธอคงจะทำให้บริษัทหลายๆที่รวมถึงบริษัทของนนท์รับเธอเข้าทำงานได้ไม่ยาก แต่เรื่องการทำงานใกล้ชิดกับนนท์คือปัญหาสำคัญที่เธอกังวล แต่การปฏิเสธผู้ใหญ่ที่เธอเคารพอย่างนทีก็คงไม่ใช่เรื่องดี...งานบริษัทคงมีหลายโปรเจค หวังเธออาจจะไม่ต้องทำงานใกล้ชิดกับนนท์มากก็ได้...
"นายนนท์ พ่อหาคนมาทำงานโปรเจคใหม่ได้แล้วนะ" นทีพูดขณะอ่านหนังสือพิมพ์ในเวลาอาหารเช้านโดยไม่ได้มองหน้าบุตรชาย
"ใครครับพ่อ" นนท์วางช้อนและมองหน้าบิดา สนใจเป็นอย่างมากเพราะว่าคนที่จะมาทำงานใหม่ต้องทำงานร่วมกับเค้าโดยตรง โดยที่โปรเจคนี้เดิมทีจะเริ่มอีก 6 เดือนหน้าจึงยังไม่ได้รับสมัครพนักงานที่จะมาทำงานในตำแหน่งนี้ แต่มีการปรันแผนให้โปรเจคเริ่มเร็วขึ้นในเดือนหน้า ตอนนี้พนักงานคนอื่นๆในแผนกก็งานล้นมือ เค้าจึงต้องลงมาดูแลงานด้วยตัวเอง พร้อมกับเร่งงานพนักงานใหม่มาเพิ่ม
"หนูไหม" คุณนทียังคงอ่านหนังสือพิมพ์ต่อไปเช่นเดิม
"น้องไหมหรือครับ" ใบหน้าของหญิงสาวที่เขาเจอที่งานศพไหมแพรปรากฏในความคิด
"อืม เมื่อวันก่อนพ่อคุยกับคุณพิภพ เห็นว่าน้องเรียนจบด้านการตลาดกลับมา มหาลัยเดียวกับแกแหละนนท์"�คุณพิภพกว่าถึงมหาวิทยาลัย�N ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง ซึ่งเขาก็จบมาจากที่นี่..ว่าไปเขาก็เกือบลืมไปเหมือนกันว่าไหมแพรเป็นรุ่นน้องของเขา
"เห็นว่าน้องฝึกงานที่ PG ด้วยนะ แล้วถ้าไม่เกิดเรื่องหนูพิมพ์ขึ้นมาก่อน ก็คงทำงานที่ PG เลย ยังไม่กลับมาเมืองไทย แต่ในเมื่อเป็นอย่างนี้ ทั้งคุณพิภพและคุณลดาเค้าก็อยากให้ไหมกลับมาอยู่บ้านมากกว่า พ่อก็เลยชวนน้องเค้ามาทำงานกับเรา" นทีเก็บหนังสือพิมพ์แล้วมองหน้าลูกชาย ยังมีความเศร้าในแววตาของนนท์
"แล้วน้องไหมเค้าว่ายังไงครับ"
"ก็เห็นว่าจะส่งในสมัครตามระเบียบของบริษัทเหมือนพนักงานคนอื่นๆ พ่อก็เลยว่าจะให้นนท์เป็นคนสัมภาษณ์น้อง อาทิตย์หน้าโอเคไหม ส่วนจะรับหรือไม่รับก็แล้วแต่นนท์ละกัน ยังไงโปรเจคนี้ก็ทำงานกับนนท์โดยตรง"
"ตกลงครับพ่อ"
"ใช่ลูก ตอนนี้ฝ่ายการตลาดของบริษัทนายนนท์กำลังขาดคนอยู่ คุณลุงเห็นว่าหนูจบมาด้านนี้พอดี ก็เลยลองมาถามพ่อ ว่าหนูสมัครงานที่อื่นไปแล้วหรือยัง"
"แล้วคุณพ่อตอบคุณลุงไปว่ายังไงคะ"
"พ่อก็บอกว่าจะมาถามหนูก่อน แต่พ่อว่าก็น่าสนใจนะ บริษัทของคุณลุงก็ถือว่าเป็นบริษัทที่มีชื่อเสียงทีเดียว ถ้าหนูตัดสินใจทำงานที่นี่ ก็น่าจะได้ประสบการณ์ในการทำงานที่ดีเยอะทีเดียว"
"แต่..ไหมไม่อยากเป็นเด็กเส้นนี่คะพ่อ"
"เด็กเส้นอะไรกันยายไหม� ประธานบริษัทมาทาบทามด้วยตัวเองเลยนะ" โอยย...อย่างนี้เรียกว่าเส้นใหญ่เลยล่ะค่ะ แพรไปนึกในใจ
"อีกอย่างนายนนท์ก็เป็นผู้จัดการฝ่ายการตลาดอยู่ด้วย ถ้ามีปัญหาในการทำงานอะไร หนูก็จะได้คุยกับพี่เค้าได้โดยตรง" การทำงานใกล้ชิดกับนนท์อย่างนั้นหรือ...นั่นล่ะคือปัญหาสำหรับเธอเลยล่ะ� ปัญหาสำคัญสำหรับหัวใจเธอซะด้วย ไหมแพรยังมีสีหน้าวิตกกังวลอยู่
ถ้าไม่เกิดเรื่องเหมือนพิมพ์ขึ้นมาก่อน เธอก็คิดว่าเธอจะทำงานที่อเมริกาต่อ เพราะบริษัทที่เธอไปฝึกงานสมัยเรียน ก็ติดต่อให้เธอกลับไปทำงานที่นั่นตั้งแต่ก่อนเธอเรียนจบ แต่ในเมื่อเรื่องเป็นแบบนี้แล้ว คนที่เธอห่วงที่สุดก็คงไม่พ้นคุณลดา คงถึงเวลาที่เธอต้องกลับมาดูแลคุณพ่อและคุณแม่ซักที
"แม่ก็อยากให้ไหมทำงานที่นี่นะลูก บริษัทพี่นนท์ก็ไม่ไกลจากบ้านเรา แม่เป็นห่วงไม่อยากให้ไหมไปตระเวณสมัครงานที่ไหนไกลๆ อีกอย่างคุณลุงก็มาชักชวนด้วยตัวเองด้วย" คุณลดาเอ่ยขึ้นหลังจากนั่งฟังเงียบๆมานาน
"ถ้าอย่างนั้น ไหมขอยื่นใบสมัครงานและสอบสัมภาษณ์เหมือนคนอื่นๆ แล้วกันนะคะ ไม่อยากให้ใครนินทาได้ว่าได้งานเพราะรู้จักกับเจ้าของบริษัท" แม้จะตอบตกลงและตัดสินใจไปแล้ว แต่ไหมแพรก็ยังกังวลอยู่ เธอไม่ห่วงเรื่องการสมัครและสัมภาษณ์งานเลย เพราะเธอมั่นใจว่าความรู้ความสามารถของเธอคงจะทำให้บริษัทหลายๆที่รวมถึงบริษัทของนนท์รับเธอเข้าทำงานได้ไม่ยาก แต่เรื่องการทำงานใกล้ชิดกับนนท์คือปัญหาสำคัญที่เธอกังวล แต่การปฏิเสธผู้ใหญ่ที่เธอเคารพอย่างนทีก็คงไม่ใช่เรื่องดี...งานบริษัทคงมีหลายโปรเจค หวังเธออาจจะไม่ต้องทำงานใกล้ชิดกับนนท์มากก็ได้...
"นายนนท์ พ่อหาคนมาทำงานโปรเจคใหม่ได้แล้วนะ" นทีพูดขณะอ่านหนังสือพิมพ์ในเวลาอาหารเช้านโดยไม่ได้มองหน้าบุตรชาย
"ใครครับพ่อ" นนท์วางช้อนและมองหน้าบิดา สนใจเป็นอย่างมากเพราะว่าคนที่จะมาทำงานใหม่ต้องทำงานร่วมกับเค้าโดยตรง โดยที่โปรเจคนี้เดิมทีจะเริ่มอีก 6 เดือนหน้าจึงยังไม่ได้รับสมัครพนักงานที่จะมาทำงานในตำแหน่งนี้ แต่มีการปรันแผนให้โปรเจคเริ่มเร็วขึ้นในเดือนหน้า ตอนนี้พนักงานคนอื่นๆในแผนกก็งานล้นมือ เค้าจึงต้องลงมาดูแลงานด้วยตัวเอง พร้อมกับเร่งงานพนักงานใหม่มาเพิ่ม
"หนูไหม" คุณนทียังคงอ่านหนังสือพิมพ์ต่อไปเช่นเดิม
"น้องไหมหรือครับ" ใบหน้าของหญิงสาวที่เขาเจอที่งานศพไหมแพรปรากฏในความคิด
"อืม เมื่อวันก่อนพ่อคุยกับคุณพิภพ เห็นว่าน้องเรียนจบด้านการตลาดกลับมา มหาลัยเดียวกับแกแหละนนท์"�คุณพิภพกว่าถึงมหาวิทยาลัย�N ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง ซึ่งเขาก็จบมาจากที่นี่..ว่าไปเขาก็เกือบลืมไปเหมือนกันว่าไหมแพรเป็นรุ่นน้องของเขา
"เห็นว่าน้องฝึกงานที่ PG ด้วยนะ แล้วถ้าไม่เกิดเรื่องหนูพิมพ์ขึ้นมาก่อน ก็คงทำงานที่ PG เลย ยังไม่กลับมาเมืองไทย แต่ในเมื่อเป็นอย่างนี้ ทั้งคุณพิภพและคุณลดาเค้าก็อยากให้ไหมกลับมาอยู่บ้านมากกว่า พ่อก็เลยชวนน้องเค้ามาทำงานกับเรา" นทีเก็บหนังสือพิมพ์แล้วมองหน้าลูกชาย ยังมีความเศร้าในแววตาของนนท์
"แล้วน้องไหมเค้าว่ายังไงครับ"
"ก็เห็นว่าจะส่งในสมัครตามระเบียบของบริษัทเหมือนพนักงานคนอื่นๆ พ่อก็เลยว่าจะให้นนท์เป็นคนสัมภาษณ์น้อง อาทิตย์หน้าโอเคไหม ส่วนจะรับหรือไม่รับก็แล้วแต่นนท์ละกัน ยังไงโปรเจคนี้ก็ทำงานกับนนท์โดยตรง"
"ตกลงครับพ่อ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น