ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ฉันรักนายตาขี้เก๋ก ( 1 )
เรื่องนี้เป็นบอมด็องนะค่ะ ใครที่อยากได้ก็จัดให้แล้วแต่เนื่องจากว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกเลยม่ค่อยรู้เรื่องไปสักนิด ค่อนข้างรวบรัดอ่ะค่ะ เพราะตอนแรกก็กะว่าให้มันสั้งนั่นแหละแต่พอแต่งไปแต่งมามันดันสั้นไม่ได้ไม่รู้จะจบยังไงเราก็เลยรวบมันซะเลยอ่ะค่ะ ขอให้มีคาวมสุขกับการอ่านนะคะ่่่
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
" ด็องจ็ะ นี่เพื่อนบ้านคนใหม่ของเรา ชื่อ คิม คิบอมจ็ะ คิบอม จ็ะ นี่ลูกชายน้าชื่อ ดงแฮ จ็ะ ลี ดงแฮ " ไม่ต้องตกใจว่าเสียงใครนะคับนี่เป็นเสียงของแม่ผมเองเองฮะ กำลังแนะนำเพื่อนข้างบ้านอยู่เลย แต่ก็ดีแล้วล่ะฮะที่มีคนมาอยู่ข้างบ้านผมซะทีหลังจากที่เงียบเหงามานาน ท่านผู้อ่านไม่ต้องสงสัยว่าทำไมถึงเงียบก็เพราะว่า อีคนแต่งมันเขียนแบบนี้ไงครับ น่าถีบเนอะ ( โห้ ด็องโหดอ่ะถีบนู๋ลงเหรอ : คนแต่ง ) ( ลงเฟ้ย : ด็อง )
นอกเรื่องไปมากแหละเข้าเรื่องต่อดีกว่าคับผม เท่าที่ผมดู เพื่อนบ้านคนใหม่ของผมคนนี้ดูแล้วท่าทางไม่ค่อยจะเป็นมิตรเลยอ่า เขาอายุรุ่นเดียวกับผมก็จริงแต่ดูเป็นผู้ใหญ่กว่าผมตั้งเยอะ ดูเฉยชาไม่สนใจสิ่งใดบนโลกนี้ นี่เขาจะเป็นคนยังไงนะ น่าทำความรู้จักจัง ( ด็องแกชอบคนนิสัยแปลกเหรอ : คนแต่ง ) ( แล้วเจ็อยากโดนแฟนคลับคนนิสัยแปลกของเจ็ตบไหมล่ะ : ด็อง )
Kibum Said :
สวัสดีคับท่านผู่อ่านในที่สุดผมก็มาออกโรงแล้ว นี่ถ้าผมเล่าไรให้ฟังไปท่านผู้อ่านจะต้องเชื่อผมนะครับ เชื่อไหมคับ ผมเพิ่งได้นอนแค่แป๋ปเดียว ย้ำว่า แป็บเดียวเท่านั้น แม่ผมก็มาขุดผมจากเตียงวะแล้วบอกให้มาทำความรู้จักกับข้างบ้าน ทำยังกับอยากรู้จักตายงั้นแหละ ดูดิ ใครก็ไม่รู้ยืนมองตาแบ็วซะ บอกว่าชื่อดงแฮ ดูไปดูมานายนี่ก็น่ารักดีนะแต่ติดว่าเป็นผู้ชายนี่ดิ เห้ย ! นี่เรายังเป็นผู้ชายแท้อยู่ใช่ไหมเนี่ยยยยยยยยยย
" ยินดีที่ได้รู้จักนะคิบอม " แล้วอยู่นายนั่นก็หันมาพูดกับผม
" ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน " ผมตอบกลับไปแบบเฉยชาตามแบบฉบับของผม
" ฉันดงแฮ เรียกว่า ด็อง ก็ได้นะ "
" อือ " รู้แล้วว่าชื่อดงแฮ จะมาย้ำทำไมเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยย
" นี่คิบอม นายเรียนอยู่โรงเรียนไหนเหรอ " ด็องถามด้วยคาวมสงสัย
" อยู่ โณงเรียน Suju Highschool นะ " นายนี่ถามมากชิบเป๋ง อยากรู็ไปทำไมเนี่ย
' Suju Highschool เหรอฏ้โรงเรียนเดียวกันนะสิ ' ด็องคิดอยู่ในใจ
" อ้าวงั้นก็โรงเรียนเดียวกับเราอ่ะดิ ดีๆ จะได้ไปโรงเรียนพร้อมกัน " ผมพูดออกมา
" อือ " คิบอมตอบแบบไร้อารมณ์สุดๆ
' เอะ อีตานี้นิพูดอย่างอื่นไม่เป็นหรือไง คนแน่ป่าวว่ะดูพูดแต่ละคำแล้วดูอารมณ์ มันน่าเอาไฟไปหลอมวะมัด นายเสร็จแน่คิบอม โฮะๆๆ ไม่เหลือหรอก ' ด็องคิด
" หึหึหึหึ " แล้วอยู่ๆด็องก็หัวเราะขึ้นมา ( น่ากลัวเว้ย : คนแต่ง )
------------------------------------------------------------------------------------------------------
มันจะสั้นไปไหมแต่เราว่าอีก2partที่เหลือก็คงยาวกว่านี้ไปเยอะมากอ่ะนะ ยังไงก็ทนอ่านหน่อยแล้วกัน เพาะมันเป็นเรื่องแรกอ่ะนะ ก้อเลยแต่งยังไม่ดีมาก ก็เลยต้องปรับปรุงต่อไปเรื่อย อ่านแล้วขอเม้นด้วยนะค่ะ เพื่อว่าจะเอาไปเป็นกำลังใจแล้วก้อเอาไปใช้ปรับปรุงฟิค
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น