คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Petulant [HimDae]
Title : Petulant
Pairing : Himchan x Daehyun
ตอนนี้เราพึ่งอัดรายการกันเสร็จครับ กำลังจะขึ้นรถกลับหอเพื่อไปพักผ่อน ก็ตอนนี้พวกเราทุกคนเพลียกันทั้งนั้น ตาจะปิดกันอยู่แล้วครับ!! และพวกเราก็เป็นแบบนี้กันอยู่ทุกวัน แต่จะแปลกหน่อยก็แค่...
วันนี้!!
.
.
.
คุณคนรักหน้าแมวที่ผมเรียกว่า แฟน กำลัง งอน ผมอยู่!!
.
.
.
ถ้าถามว่าความผิดใคร??
.
.
.
โอเค... ผม ผิดเอง ครับ
แฟนผมคนนี้ เขาไม่ใช่คนที่ชอบคิดมากอะไรหรอกครับ
แต่เพราะผมเองแหละ... ที่ชอบเล่นอะไรไปทั่วจนได้เรื่อง
ทำไงได้ล่ะครับ คนเรารักกัน แคร์กัน มันก็ต้องมีบ้างที่ เขาจะน้อยใจ...
.
.
.
แต่เพราะผมเองอีกแหละ ที่ทำตัวเอง... ก็รู้ทั้งรู้นะครับว่าเขาน้อยใจอยู่
แทนที่จะง้อ ไอผมก็ยังอยากแกล้งลูกแมวน้อยตัวนี้อยู่ ก็มันสนุกนี่นา...
ก็เลยเป็นเรื่อง!!
.
.
.
ถามว่าผมไปทำอะไรน่ะหรอ??
ก็แค่...
ผมบอกรักไอยงกุกมันในรายการ!!
ผมไปเม้นในไอจี จงออบ ชมว่าน้องมันน่ารัก!!
ตอนแรกแฟนผม ก็น้อยใจเป็นทุนเดิมอยู่แล้วไง!!
แล้วมาบวกกับ...
ผมไปเม้นในไอจี ยองแจ ว่าไปฝึกถ่ายเซคก้ามาใหม่!!
ดันไป 2 มาตรฐานไง ยองแจไปบอกลูกแมวน้อยของผม!!
ผลคือ... งอน ครับ!! ถามว่าผมไปง้อหรือยัง =_=
ยังเลยครับ!! ก็เขาไม่เปิดโอกาสให้ผมเลย
.
.
.
ทำไมล่ะ?? พี่ทำผิดขนาดนั้นเลยหรอครับ??
.
.
.
พี่ผิดมากหรออออ!! แดฮยอนอาาาาาาาาาาาา
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หอพัก B.A.P ที่แสนเงียบสงบ =_=
( หอพักไม่อิงความเป็นจริงนะ ^^ )
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!
เห้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!
ย๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!
เดี๋ยวววววววววววววววววววววววววว!!!
ตุบ!!
.
.
.
ผลัก!!
.
.
.
โครม!!!
มันจะอะไรกันนักหนา...
แม่_ง เสียง ดัง...
กรู พึ่ง ได้ นอน!!!
“ เฮ้ยยย!! ไอฮิม!! เสียงดังอะไรแต่เช้าว่ะ!! ” ยงกุกที่พึ่งได้นอนเมื่อไม่นานก็ต้องตื่นขึ้นเมื่อได้ยินเสียง
โวยวายโครมคราม แต่เช้า...
อ๊ากกกกก !! ช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!
ไอพี่เหยินนนนนนนนนนนนนนนน!!
แม่_ง ยังไม่จบ!!
นี่!! ไม่ได้ฟังกรูกันเลยใช่มั๊ย?!
“ แม่_ง!! ” ยงกุกออกมาจากห้องเพราะเส้นความอดทนได้หมดไป
“ อ่ะ พี่ยงกุก คือ... ”
“ มันเสียงดังอะไรกันแต่เช้ายองแจ?! ”
“ คือ... เหมือนไอพี่เหยินมันจะไปสร้างเรื่องเพิ่มน่ะพี่ ”
“ อะไรอีกล่ะ?! อย่าบอกนะว่ามันยังไม่ได้ ง้อแดฮยอน?? ”
“ ก็คงจะเป็นอย่างงั้นล่ะมั่งฮะ ” เจลโล่ตอบหลังจากที่ไปแยกพี่ๆทั้งสองคนออกจากกัน โดยฮิมชานแทบ
จะน้วมไปทั้งตัว พี่แดฮยอนถ้าจะโกรธจริง!!
พี่ฮิม พี่ไปก่อเรื่องอะไรอีกล่ะเนี่ย!!!
“ พี่แดฮยอนนนน ทะเลาะอะไรกับพี่ฮิมหรอฮะ?? ” จงออบถามขึ้นแต่ก็ช่วยพยุงฮิมชานขึ้นให้ไปนั่งที่
โซฟา เพื่อ... เตรียมสอบสวน?!
“ ใช่ๆ ถึงขนาดต้องลงไม้ลงมือกันเลยหรอ?? ” ยองแจ!! นายก็พูดไปซิ ลองมาเป็นฉันดูมั้ย?? นายก็คง
อาละวาด!! เหมือนกันนั่งแหละ!!
“ ยองแจ!! นายก็พูดได้ซิ!! ก็ไอพี่เหยินเนี่ย!! มันจะ... ” งื้มมมม ผมไม่กล้าพูดอ่ะ ไอ้พี่เหยินบ้า!!
“ นายไม่พูดไม่เป็นไร พี่ฮิมชานพี่ไปทำไรแดฮยอน?? ” ในเมื่อแดฮยอนไม่ตอบ ผมก็ต้องไปถ้าตัวต้นเหตุซิ
“ ก็... ก็แค่ ” พี่ฮิมชานพูดติดๆ ขัดๆ มันทำให้ผมยิ่งโมโห พูดมาได้ไงว่าก็แค่!!
“ ก็แค่หรอฮะ!! พี่พูดแบบนี้ได้ไง!! พี่จะลักหลับผม!! แบบนี้มันว่าเรียกก็แค่หรอ!! ”
แดฮยอนทิ้งระเบิดลูกใหญ่ เอาไว้ให้ผม... ก่อนที่จะเดินไปที่ห้องปิดประตูเสียงดังด้วย!! โธ่!! แมวน้อยของ
พี่ฮิม!! พี่ยังไม่ได้ทำเลยนะ โวยวายจัง...
( ยังไม่รู้สึก!! ) แต่มันคือเรื่องจริงครับ!! คือแบบกำลังจะไปง้อ...
แต่เห็นแมวน้อยนอนอยู่
บวกกับอารมณ์มันพาไป
กับบรรยากาศ... มันเป็นใจ
งานงอกซิครับ!! งานนี้!! ( อ่อ ถึงผมกับแดฮยอนจะคบกันนานแล้วแต่เรายังไม่ได้มีไรกันนะ ความรักของ
เราบริสุทธิ์ครับ ^_^ ฮิม ) ( เอาความจริง!! ไรท์ )
( แมวน้อยยังไม่ยอมให้กินครับบบบ (; _ ; ) ฮิม )
สภาพของผมตอนนี้!!
.
.
.
คือ... นักโทษ
.
.
.
ที่มีผู้คุม ทั้ง 4 มองมาเป็นตาเดียว
.
.
.
จะประหาร กรูกันเลยมั้ยครับบบบ
.
.
.
จงออบ กับ เจลโล่ มันไม่เท่าไหร่หรอกครับ!!
.
.
.
แต่!!
.
.
.
ไอยงกุก!! ไอยองแจ!!
.
.
.
มองแบบนี้!! มึงงงงงงงงงงงฆ่ากรูเลยดีกว่า!!
“ อธิบายมา... ” มาแล้วไงครับ ไอยงกุกมาดขรึม เสียงมึงจะต่ำไปไหนครับบบ
คุณเพื่อนนนนน กรูเพื่อนมึงงงงน่ะ ต้องสนับสนุนกรูซิ!!
“ ว่าไง!! ไอพี่เหยิน?? ” โห้!! ไอยองแจ พูดงี้มึงยังเคารพกรูอยู่ป่ะเนี่ยยยยย
แต่ผมก็ได้แต่คิดในใจ... ทำไงได้ตอนนี้ผมคือคนผิดครับ!!
“ คือ... เรื่องมันเป็นแบบนี้ ”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ย้อนกลับไป... ครึ่ง ชม.ก่อน
อ่า... ผมกำลังจะไปง้อแมวน้อยของผมครับ ^^ เป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะ
ผมเปิดประตูเข้าไป อ่อ ผมไม่ได้เสียมารยาทนะ ^^ แค่ไม่ได้เคาะก่อน
แต่ก็ดีแล้วที่ผมไม่ได้เคาะเรียก...
ตอนนี้แมวน้อยของผมกำลังหลับอยู่...
อ่า... น่ารักจริงๆเลย แมวน้อย...
อ่า... ผมไม่ได้ กอด แมวน้อยมานานแค่ไหนแล้วนะ...
อ่า... ผมคิดถึงริมฝีปากนี้จัง...
อ่า... ผิวแมวน้อยนี่เนียนจังเลยนะ...
ผมไม่รู้ตัวเลย ว่าตัวเองคร่อมแดฮยอนตั้งแต่เมื่อไหร่...
อ่า... ขออีกนิดนะ อีกนิดเดียว...
ผมก้มลงจูบที่ปากของแดฮยอนที่เผยอออกน้อยๆ ก่อนจะใช้ลิ้นเข้าไปทักทายกับลิ้นเล็กของแมวน้อย
อ่า... หวานจริงๆเลยนะ หวานมากกว่าเมื่อก่อนด้วยซ้ำ ผมรู้สึกได้!!
ผมผละออก หลังจากที่คนตัวเล็กข้างล่างเริ่มดิ้น...
อ่า... อย่าพึ่งตื่นขึ้นมาเลยนะ...
ขออีกแค่นิดเดียวนิดเดียวจริงๆ
ผมกดจูบ ดูดเม้มเบาๆ ที่ลำคอผิวสีน้ำผึ้งของแมวน้อย
อ่า... เหมือนผมจะเริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว
มือข้างนึงล่วงลงไปภายใต้กางเกงตัวเบา...
แล้วตอนนั้นเอง!! แมวน้อยก็ตื่น!! ทีบผมตกเตียง!!
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
กลับมาสู่เหตุการณ์ปัจจุบัน...
หลังจากที่ผมเล่าเสร็จ
ผมก็...
.
.
.
กองอยู่กับพื้นครับ
.
.
.
ด้วยฝีมือของเพื่อนรัก บัง ยง กุก
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ตกเย็น
หลังจากที่ผม เคลียร์ ปัญหา กับทุกคนเสร็จ เรื่องก็จบด้วยดี...
ยกเว้นแต่กับ
.
.
.
แมวน้อยของผมเอง =.,=
เราเหลือเวลากันไปมากแล้วด้วย เพราะเดี๋ยวหลังจากนี้ จะมีงานยาวเลย
ซึ่งมันอาจเป็นปัญหามากสำหรับการง้อ แมวน้อย!!
ผมเลยวางแผนโดยขอให้ทุกๆคนออกไปจากหอให้หมด!!
จะไปอยู่ที่ไหนก็ได้แต่ไม่ใช่ที่นี้!!
แต่ตอนแรกๆ... เหมือนไอยงกุกมันจะไม่ยอมไปง่ายๆ มันกลัวผมจะ... นั่นแหละ!!!
แต่ผมก็สัญญาว่าจะไม่ทำ ( แต่ในใจถ้าแมวน้อยยอม... ผมก็จัดนะ ^^ )
“ แดฮยอนนนน ออกมาคุยกันก่อนซิครับ พี่ขอโทษ... ”
“ .............................................. ”
“ อย่าทำแบบนี้ซิครับ... พี่เป็นห่วงนะ ”
“ ................................................. ”
“ ออกมากินข้าวก่อนก็ยังดี... ไม่อยากคุยกับพี่ก็ไม่เป็นไร ”
“ ................................................. ”
แดฮยอนไม่ตอบผมเลย อ่า... สงสัยงานนี้ ผมคงโดนเกลียดแล้วแน่ๆ
“ พี่ขอโทษ... เราไม่ยกโทษให้พี่ก็ไม่เป็น แต่อย่าทำร้ายตัวเอง... ”
“ ............................................... ”
“ ออกมากินข้าวด้วยล่ะ พี่จะไม่มากวนเราอีกแล้ว ”
เดี๋ยวนะ?!
พี่พูดแบบนี้หมายความว่าไง?!
พี่พึ่งจะมาง้อผมเองนะ?!
ถอดใจแล้วหรอ?!
พี่พูดอย่างกับว่า?!
พี่จะเลิกกับผม?!
ผมเปิดประตูออกมองซ้ายมองขวาก่อนจะเห็นพี่ฮิมชาน ผมเข้าไปกอดพี่เขาทั้งน้ำตา ถ้าต้องจบกันจริงๆ ขอ
ให้เราจบกันด้วยดีก็ยังดี ต้องไม่ใช่แบบนี้ซิ!!
“ พี่ฮิมชาน พี่พูดออกไรออกมารู้ตัวหรือป่าว?! ”
“ ............................................ ”
“ พี่พูด อึก เหมือนพี่จะเลิกกับผม ฮึก ” อ่า... มันไม่ใช่แบบนั้นนะแมวน้อย
นี่ทำให้ทำแดฮยอนร้องไห้อย่างงั้นหรอ?? ผมมันเป็นแฟนที่แย่จริงๆ
“ มันไม่ใช่แบบนั้นหรอแดฮยอน ” ผมพูดพลางแกะมือแดฮยอนออกแต่แดฮยอนกลับยิ่งกอดผมแน่นยิ่งขึ้น
“ ไม่เอานะ ฮือออ ไม่เลิกกันแบบนี้ ฮึก ไม่อาววว ” แดฮยอนพูดเสียงอู้อี้เพราะอาการที่เริ่มร้องไห้หนักยิ่งขึ้น
ผมแกะมือของแดฮยอนออกสำเร็จในที่สุด แดฮยอนมองหน้าผมด้วยสีหน้าที่ตกใจก่อนจะร้องไห้หนักกว่า
เดิมผมเลยดึงแมวน้อยเข้ามากอด
“ ไม่ร้องนะครับ พี่ไม่ได้จะเลิกกับเราสักหน่อย ”
“ ตะ... แต่ พี่พูด ฮึก เหมือนพี่จะ ฮึก ละ เลิกกับผมอ่ะ ฮึก ฮือออ ”
“ พี่ไม่เลิกกับเราหรอก แล้วก็ไม่มีวันด้วย ”
ผมผละแดฮยอนออกจากอ้อมกอดให้มองหน้ากัน เพื่อให้แมวน้อยรู้ว่าผมพูดจริง
“ พี่รักเรานะแดฮยอน แล้วก็ขอโทษ... ที่พี่เป็นที่ไม่ค่อยดีนัก ”
“ ไม่หรอกฮะ พี่เป็นแฟนที่ดีที่สุดเลย ”
“ ทั้งๆที่พี่ไม่เคยง้อเราเลยอ่ะนะ?! ”
“ อื้มม ”
“ ทำไมล่ะครับ หื้ม?! ”
“ พี่รักผมมากหรือปาวล่ะ?! ”
“ รักมากกกเลยล่ะ ” ฮิมชานพูดเพราะหอมแก้มแดฮยอนนึงที สองที และสามที
“ อ๊ะ... พอก่อนซิฮะ จะฟังผมได้ยัง?! ”
“ ครับว่ามาซิ!! ทำไมเราถึงบอกว่าพี่คือแฟนที่ดีที่สุด หื้ม?! ”
“ ก็เพราะ... ”
“ เพราะอะไรครับหื้มม?! ”
“ พี่เป็นแฟนที่ดี ตรงที่พี่รักผมมากไงฮะ ” แดฮยอนจุ๊บที่แก้มผมนึงที
อ่า... แมวน้อยของพี่น่ารักที่สุดเลยยยยยยยยยยย
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความคิดเห็น