คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ถ้าคิดว่าเเน่... KrisDae
Title : ถ้าคิดว่าแน่...
Note : ( ไรท์คิดว่าชื่อมันชักไม่ตรงกับเเนวเรื่อง ^[+++]^ )
หายไปซะนาน... ยังมีใครอ่านอยู่ป่าวเนี่ย!! T_____T
Pairing : Kris x Daehyun ( ft. Himchan ) ของเอาเข้ามาเป็นตัวแปรนิดนึง ^^
หวัดดีครับ... ทุกคนผม คริส EXO ครับ ^[+++]^
วันนี้ผมมีเวลาว่างพอสมควรครับ เลยว่าจะมาหาเพื่อนสักหน่อย...
แต่เพราะผม... อยากมาหาเด็กหน้าแมวคนนึงน่ะครับ เห็นเซฮุนกับไคบอกว่าน่ารักนักหนา ผมเลยอยากมาเห็นด้วยตัวเองว่าจะน่ารักจริงหรอป่าวววววว ^^
หอพัก B.A.P
“ ฮัลโหล ยงกุกอยู่หน้าประตู อืม... มาเปิดหน่อย ”
“ ทำไมต้องผมมมมมม คนกินอยู่นะๆๆๆๆ ” ผมได้ยินเสียงคนข้างในตะโกนออกมาวุ่นวายกันจังนะ หอนี้ คึกคังกันจัง ถ้าเป็นผมหยุดทั้งทีคงหลับเป็นตาย =.=
แล้วประตูก็เปิดออก =.=
คนที่มาเปิดนี่ผมรู้เลย มาห่วงกิน จริงไรจริง!
ในมือยังถือจานอยู่เลย ไม่ทราบว่ากลัวใครมาแย่งกินหรอครับ =.=
แล้วที่กำลังงับชีทเค้กอยู่ในปาก ไอแก้มป่องๆแบบนั้น... มีใครเคยบอกมั๊ยครับ
ว่ามัน... น่าร๊ากกกกก & ยั่ว นะครับ ณ จุดนี้ ^^
อื้ม น่ารักแบบนี้นี่เอง ไม่น่าล่ะ เซฮุนกับไค ถึงเพ้อกันจัง...
“ จะมองอีกนานมั๊ยฮะ?! จะพรุนแล้วฮะ... ” แดฮยอนพูดหลังจากที่เห็นว่าคนตรงหน้ามองเขาซะจนจะทะลุอยู่แล้วววววว ผมก็... เขินเป็นนะ อะไรติดหน้าผมป่าวก็ไม่รู้ >////< มองอยู่ได้!!
“ อ่อ ปะ ป่าว พอดี... ชีทเค้กติดอยู่ที่... ” แล้วคริสก็ชี้ไปยังตำแหน่งที่เดียวกันบนปากของตัวเอง แต่... แดฮยอนเก่งมากเช็ดกี่ทีๆไม่โดนเลย =.=
“ เดี๋ยวพี่เช็ดให้... ” แล้วคริสก็โน้มลงมาจากนั้นก็ใช่มือ เช็ดที่ริมฝีปากของแดฮยอนอย่างแผ่วเบา... ก่อนที่จะ เลียชีทเค้กที่ติดอยู่ที่ปลายนิ้วของตัวเอง
งื้ออออออ >////< ทำอะไรของพี่เนี่ยยยยยย ผมก็... ฟินนนนนนนน =.,=
“ ไอสองคนนั้นน่ะ จะจีบกันอีกนานมั๊ย?! ”
ยงกุกที่ดูอยู่แทบจะตลอดเหตุการณ์พูดขึ้น อย่า... เชียวนะ อย่ามาม่อน้องกรูเชียว ไอ้นี่!!!
“ บ้าป่าวพี่ จีบอะไรกันเล่า!!! ”
“ แล้วถ้าฮยองอยากจะจีบนายล่ะ จะว่าไง ^^ ”
“ .................................. ” แดฮยอนหันหลังแล้วเดินไปที่ห้องครัวก่อนจะหาอะไรกินเพิ่มแล้วไปนั่งดูยองแจเล่นเกมส์ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น!!
“ ฉันพูดไรผิดว่ะ?? ” คริสที่เดินมาในห้องแล้วหันไปถามยงกุกที่นั่งดูหนังสงครามอยู่... =.=
“ ก็... ”
“ หน้าตาไม่จริงใจเลย... ” แดฮยอนพูดขึ้น
“ ก็... ประมาณนั่นอ่ะ หน้ามึงไม่จริงใจพอว่ะ ”
“ ถึงหน้าตาพี่จะไม่จริงใจ แต่พี่รักใครรักจริงนะครับ แดฮยอน ^^ ”
แดฮยอนหันมามองก่อนจะพูดว่า...
“ มุขนี้... ซ้ำมากกกกกเลยฮะ พี่ฮิมชานใช่พูดกับสาวๆออกบ่อย... =.= ”
คริสหันไปมองที่ฮิมชานที่นั่งอยู่ที่โซฟาอีกด้านนึง ฮิมชานหันกลับมามองแล้วยิ้มเห็นฟันกระต่ายมาให้คริส... ประมาณว่า แบบกรูใช่บ่อยแล้วล่ะ ^^
“ ของมันน่ะแค่มุข แต่ของพี่คิดแบบนั้นจริงๆนะ ”
“ แล้วพี่จะเอาอะไรมาพิสูจน์? พูดน่ะใครๆก็พูดได้ ”
“ พูดงี้คือ... ให้พี่พิสูจน์ตัวเองได้ใช่ป่าวเนี่ย? ”
“ ก็... แล้วแต่ซิฮะ ^^ ถ้าคิดว่าแน่จริง!! ”
“ ท้าทาย... แบบนี้ก็สนุกซิ งั้นเริ่มกันเลยดีกว่ามั๊ยครับ ”
“ พรุ่งนี้แล้วกันฮะ ผมไม่มีอารมณ์ =_= ”
“ แต่พรุ่งนี้พี่ มีงานนะครับ แดฮยอน ”
“ อันนั้น!! มันก็เรื่องของพี่... ^^ ”
“ แสบใช่เล่นนะเราเนี่ย!!! ”
“ โว้ยยยยยย นี่มึงยังเห็นกรูอยู่ในห้องป่ะ ไปจีบกันไกลๆกรูรำคาญ ” ตอนแรกๆยังหวงน้องอยู่เลยไม่ใช่หรอย่ะ >3
“ โอเคๆ กลับก่อนนะครับ ว่าที่ ยอโบ ในอนาคต ^^ ”
“ คิดไปไกลจังเลยนะฮะ... เอาปัจจุบันให้รอดก่อนดีกว่ามั๊ยฮะ ^_^ ”
“ แล้วพี่จะมาพิชิตใจนาย แดฮยอน ”
“ จะรอนะฮะ พี่คริส ”
“ เตรียมตัวเตรียมใจไว้ได้เลยครับ แดฮยอน ”
แล้วคริสก็กลับไป... ( ไหนว่ามาหาเพื่อน =.,= ไม่ใช่ล่ะ ) แต่ด้วยความไว เขา... หอมแก้มคนตรงหน้าก่อนไปโดยบอกว่า เป็นค่ามัดจำ เพราะพี่จะทำมากกว่านี้แน่!!!
“ ไอฮิม แกว่าแดฮยอน มันจะรอดมั๊ย?? ”
“ เป็นคำถามที่ตอบโคตรง่าย!! ”
“ ไม่รอดชัวร์ / ไม่รอด ”
“ พี่ก็พูดไป... แด้มันง่ายๆที่ไหน ” ยองแจพูดหลังจากละสายตาจากเกมส์
“ ใช่ฮะ พี่ก็รู้พี่แดฮยอน ของพวกเราก็ใช่ย่อย ” เจลโล่พูดขึ้นอีกคน เท่ากับตอนนี้ ข้างคริส 2 ยงกุก และ ฮิมชาน ข้างแดฮยอน 2 ยองแจ เจลโล่
ทั้งสี่คนเลยหันไปมองที่จงออบ เพื่อให้เลือกข้าง ซึ่งพอที่ได้คือ...
“ ผมให้เสมอแล้วกันฮะ ” ยิ้ม ^^ เอามันไปเก็บที...
“ พนันกันเอาป่าวววว ” ยงกุกพูดหลังจากที่คิดอะไรสนุกๆขึ้นได้
“ เอาดิพี่ๆๆๆๆๆๆ ” เจลโล่กับยองแจตอบแทบจะเป็นเสียงเดียวกัน
ระหว่างที่ทุกคนคุยกันอย่างเมามันส์ พวกเขาลืมอะไรกันไปหรือป่าว...
“ ขอโทษนะฮะ ^^ ผมยังอยู่ตรงนี้ ได้ยินทุกอย่าง ย๊ากกกก สนุกกันหรอฮะ ”
“ คือ นายก็อย่างยอมแพ้มันซิ ”
“ ผมได้ยินนะ... ว่าพี่ไม่ได้อยู่ข้างผมน่ะ ”
“ ใช่ๆพี่นี่ คบไม่ได้เลยนะฮะ สองหน้า ”
“ ไอเจลโล่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ”
“ 5555 ไอยงกุก มึงนี่จริงๆเลย ”
“ ฮยองก็ด้วยมั่งฮะ ”
“ ยู ยองแจจจจจจจจจจ ”
“ คึกคักกันดีจัง พวกเนี่ย ^^ ” แล้วก็เข้าสู่โลกขอตัวเองต่อไปแต่ล่ะคน ผมหนักใจจริงๆ เฮ้อ...
“ อืม หวังว่าพี่คริส จะไม่... ไปซะก่อนนะฮะ ” ยิ้มแบบมีชัยสุดๆ
ระวังนะฮะพี่แดฮยอน ระวังจะแพ้ภัยตัวเอง แต่จงออบบก็ได้แต่คิดในใจ ผมไม่พูดหรอกฮะ ยิ้ม ^^ อย่างเดียว
........................................................................................................................................
5 วันผ่านมา...
เซ็งฮะ!!! ผมเซ็งมากกกกกก พี่คริสหายไปเลยไม่ติดต่อมาเลย จะบอกว่าพี่เขาไม่มีเบอร์ติดต่อผมก็ไม่ใช่เหตุผล เบอร์ผมหาง่ายจะตายยย ตามถุงกล้วยแขกก็มี ( อันนั้นก็ไม่ใช่แล้ววววว หาง่ายไปป่ะ... =_= ) เอาเถอะถ้าพี่เขาจะหายจริงๆมันก็ไม่ได้ยากเลย น้อยใจอ่ะ... เราอุตส่าห์ แอบรออยู่... -////-
“ เป็นอะไรล่ะ?? คุณแฟนไม่ติดต่อมาหรอ?? ”
พี่ฮิมชานถามผมหลังจากที่เห็นผมหงุดหงิดแบบนี้มาได้สักพักแล้ว
คือน้องมันหงุดหงิดแล้วกิน... ย้ำนะครับกิน กิน และกินแทบไม่หยุด ผมกลัว...น้องมันจะอืดก่อนที่จะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนน่ะครับ ผมคนดีใช่ไหมล่ะ ^^
“ ป๊าววว ช่วงนี้ผมหิวบ่อย... ” ดูๆๆ ไม่ค่อยจะเหมือนคนโกหกเลย พูดเสียงสูงซะ ปกติก็สูงอยู่แล้วนะ... แล้วตาน่ะไม่ทราบว่าหันไปหาใครครับ คุยกับพี่ทำไมไม่มองพี่ เฮ้อ... ฮิมเหนื่อยใจ... =_=;
“ แล้วแต่นะ... ไว้อยากบอกเมื่อไหร่ ก็มาหาพี่แล้วกัน ^^ พี่จะรอ ”
แล้วฮิมชานก็เตรียมจะเดินจากไปแบบช้าๆ ย้ำว่าช้า...
ผมกำลังรอเด็กหน้าแมวเรียกอยู่น่ะครับ ให้เวลาน้องมันประมวลผลหน่อย
5 นาที... ต่อมา
ผมยังยืนอยู่ที่เดิมน้องมันก็ยังไม่พูดอะไร นี่รู้มั้ยว่า เมื่อย!!! ( แล้วใครให้ยืนรอ แปลกคน... =_= ) ไม่รอแล้ว!!! ไม่พูดก็ไม่พูดดิ ไปหากาแฟกินดีกว่า เซ็ง!!!
“ พี่ฮิมชานจะไปไหน?? ” หึ ไอเด็กหน้าแหมวเรียกผม ขอโทษ งอนอยู่...
“ เรื่องขอพี่ ”
“ เป็นไรอีกล่ะฮะ... พี่ ” ไม่ต้องมาทำเสียงอ้อนๆหน่อยเลย งอนโว้ยยยย
ให้ยืนรอลุ้นอยู่ได้ ( แค่ 5 นาทีบ่นจัง =.,= ) แต่มันนานสำหรับผม
“ ........................ ” เงียบฮะ ไม่มีการตอบรับแต่อย่างใด... งอนชัวร์ เฮ้อ =_=;
“ พี่ฮิมชานนนน ผมมีเรื่องอยากปรึกษาฮะ พี่เงียบแบบนี้ผมจะปรึกษาไงอ่ะ ”
ผมพูดอ้อนๆ แล้วเดินไปดึงพี่เขาให้มานั่ง พี่เขาก็ยอมเดินตามมานะแต่ก็ไม่หันมามองผมอยู่ดีอ่ะ แต่ผมว่าพี่เขาคงเมื่อยอ่ะ... แต่เพราะความ อยากรู้ ของพี่เขา เลยทนรอผมเรียก... ผมก็แค่แกล้งนิดหน่อยเอง ดันงอนไปได้...
“ อย่า งอนนะฮะ พี่ฮิมชานนนน ดีกันนะ ^^ ” แล้วผมก็พูดอ้อนๆ พร้อมเอาหน้าไปถูที่แขนพี่เขาเหมือนแมวทำ... ( นี่สรุปปผมเป็นแมวจริงๆใช่มั๊ย =_=; ) ลงทุนขนาดนี้ ถ้ารอบนี้ยังไม่หายงอน... ผมก็ไม่ง้อแล้วเหมือนกัน หึ
( แต่จะเป็นฝ่ายงอนแทนใช่มั๊ย ^^ )
พี่ฮิมชานหันมาพอดี ตอนที่ผมผละออกจากแขนพี่เขาเปลี่ยนมามองหน้าแทนแต่ผมคิดผิดเพราะตอนนี้หน้าผมกับพี่เขาห่างกันไม่กี่เซนเท่านั้น แล้วผมรู้สึกว่าพี่ฮิมชานค่อยๆเลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้ขึ้นๆ จนกระทั้ง...
บุคคลที่ไม่คิดว่าจะมาดันมายืนอยู่ตรงหน้าเป็นที่เรียบร้อย =_= มีอะไรซวยกว่านี้อีกมั๊ย... เพราะตอนนี้ผมกับพี่ฮิมชานเหมือนคนกำลังจะจูบกันไม่มีผิด...
“ อ่าวไอคริส หลบไปดิว่ะ ขว้างทางอยู่ได้ ”
พี่ยงกุกที่ตามมาทีหลังทำให้ผมกับพี่ฮิมชานรีบผละออกจะจากกัน...
“ อ่าว ไอฮิมไหนว่าจะออกไปเข้านอกกลับดึกไม่ใช่หรอ?? ” ยงกุกถามขึ้นเพราะฮิมชานบอกเขาไว้ว่าจะออกไปข้างนอกกลับดึก แล้วเขาก็ต้องออกไปซื้อของด้วยแต่ที่กลับมาเร็วเพราะ กลัวเด็กหน้าแมวที่อยู่หอคนเดียวเเล้วมันจะหิว
เพราะยองแจกับน้องๆอีกสองคนก็ไปช่วยเขาซื้อของเหมือนกัน... เอาจริงๆ พวกมันไปอยู่โซนเกมส์ง่ายๆเลยนะ มันไม่ได้ไปช่วยผมหรอก =_=
“ อะ คือพอดีว่า... ” ฮิมชานกำลังจะตอบแต่ยองแจที่เข้ามาทีหลังพูดแทรกขึ้นมาก่อน
“ แหม พี่ฮิมชานหลอกพวก ผมว่าจะออกไปข้างนอกแต่ที่แท้ก็... แอบมาสวีทกันนี้เองๆๆๆๆ ”
เห้ย!!! ดูยองแจมันพูดซิฮะ แด้เพลียกับมันจริงๆมันใช่เวลามาเล่นป่ะ...
เออ ถ้าอยู่กันแค่ในวงจะไม่ว่าสักคำนี้อะไร... พี่คริสก็ยืนอยู่นะ ><
ตั้งแต่พี่เขาเข้ามาเห็น ผมเห็นว่าพี่เขาก็ไม่ไได้พูดอะไรเลยด้วย... ไอเพื่อนบ้าาาาาาา
“ ไอ้บ้า พูดไรว่ะยองแจจจจ ”
“ แหมๆ ไม่ต้องเขินหรอกเพื่อน... หน้าแดงเลย อิอิ ” หึ ขอโทษนะ ที่หน้าแดงๆเนี่ย โกรธโว้ยยยยยย เป็นถึงสมองของวง แต่ทีแบบนี้โง่จริงนะ...
“ ไอยองแจ มึงจะหยุดพูดได้หรือยัง... ” ผมกดเสียงต่ำเพราะ ผมเริ่มจะทนไม่ไหวแล้ว ผมมองไปที่พี่คริส ตอนนั้นพี่เขามองมาที่ผมพอดีทำให้เราสบตากัน แต่พี่เขากลับหลบตาผม... อย่านะฮะ อย่าพึ่งเข้าใจผิดนะ
“ ยงกุก กูกลับก่อนนะ ” ยังไม่ทันฟังคำพูดของใคร คริสก็เดินออกมาเลย
“ อะไรของมันว่ะ?? ก็ไหนว่า... ” จะมาหาแดฮยอน บอกจะพาน้องกูไปเดทอยู่เลย อะไรของมัน?? หรือว่าเชื่อที่ยองแจมันพูด... เพื่อนกูน่ารักกว่าที่คิดนะเนี่ย
^[++++]^ ( เฮีย แฟนผมฮะ >////< แด้ ) ( ไปคบกับเขาตอนไหนอ่ะ >< ไรท์ )
“ ยองแจ แกพูดไรว่ะ โธ่โว้ย... ” แล้วแดฮยอนก็รีบวิ่งตามคริสไป
“ เป็นไงล่ะมึง... เล่นจนได้เรื่องไอเหยิน ”
“ มึงหุบปากไปไอเหงือก โน่น... ไอยองแจมันปากหมาตะหาก กูก็เล่นแบบนี้กับแดฮยอนบ่อยๆมึงก็รู้ อีกอย่างกูจะรู้หรอว่าวันนี้คริสมันจะมา... แล้วเห็นน่ะ ”
“ แล้วถ้าพวกกูยังไม่มา... จะเกินอะไรขึ้นมั๊ยกูถามจริง... ”
“ กะ กู... ” ฮิมชานพูดทิ้งไว้แค่นั้นก่อนลุกขึ้นจากโซฟาและกำลังจะเดินหนีไป ยงกุกที่กำลังจะยื่นมือไปคว้าฮิมชานกลับมาคุยให้รู้เรื่องก็ถูกหยุดด้วยมือของยองแจ
“ ปล่อยพี่เขาไปก่อนเถอะฮะ พี่ยงกุก... ”
“ ผมว่า... มันน่าจะมีอะไรบ้างอย่างที่พวกเรายังไม่รู้ ”
“ ...................... ” ยงกุกไม่ได้พูดอะไรต่อ แค่มองมาที่ยองแจก่อนจะดึงแขนออกจากการที่โดนยองแจจับไว้
‘ ไอฮิม นี่มึงยังตัดใจไม่ได้ใช่มั๊ยว่ะ ’ ยงกุกได้แต่คิดในใจเพราะเรื่องนี้ยังไม่มีใครรู้นอกจากเขาและตัวฮิมชานเอง และเขาก็จะไม่มีวันบอกใครเด็ดขาด...
โดยเฉพาะ กับ แดฮยอน
..........................................................................................................................................................................
ด้านแดฮยอน...
ผมรีบออกมาตามพี่คริสทั้งๆที่ผมตามพี่เขาออกมาติดๆแต่ผมกับไม่เจอพี่เขาเลย นี่... มันสายไปแล้วหรอฮะ
เพราะผมเล่นตัวมากเกินไปไม่บอกพี่ตรงๆว่าผมเองก็... รู้สึกดีๆกับพี่งั้นหรอ
“ พี่คริสสสส พี่อยู่ไหนฮะ ฟังผมก่อนซิ ” ผมตะโกนเรียกพี่เขาทั้งๆที่บริเวณนี้ผมแทบไม่เห็นใครเลย
แล้วตอนนั้นเอง... ที่ผมกำลังจะวิ่งออกไปตามพี่เขาที่อื่นต่อ ผมก็โดนใครบางคนกอดจากด้านหลัง
“ เห้ย!!! ใครว่ะปล่อยนะโว้ยยยยยย ” ผมตะโกนขึ้นแต่โดนคนที่อยู่ข้างหลังเอามือมาปิดปาก ผมเลยกัดมือคนที่อยู่ข้างหลังผม คนๆนั้นเลยปล่อยผมออก ผมหันไปเตรียมทีบคนๆนั้นเต็มเร็ว...
“ เดี๋ยวววววว พี่เอง ” เขาคนนั้นพูดขึ้นพร้อมยกมือขึ้นมากันเอาไว้ แต่ไม่ทันแล้วผมทีบออกไปเต็มเร็ว จนพี่เขาลงไปกองอยู่กับพื้นเป็นที่เรียบร้อย...
“ พี่คริส ผมขอโทษ O_o ” งานงอกครับ เรื่องเก่ายังไม่จบผมสร้างเรื่องใหม่อีกแล้ว ตายๆ แด้เพลียยยย แง๊ๆๆๆๆๆ
“ .................... ” พี่คริสมองมาที่ผมเหมือนพี่เขาโกรธเลยอ่ะ T____T
พี่เขาเล่นไม่พูดไรเลยอ่ะ T ^ T
“ พี่คริสฮะ ผมขอโทษ ” ผมพูดทั้งๆที่ตอนนี้ผมรู้สึกร้อนๆที่ขอบตามากเลย
“ ........................ ” พี่คริสก็ยังคงไม่ตอบผมอยู่ดี พี่ฮะอย่าเป็นแบบนี้ซิฮะ
แล้วพี่คริสก็ลุกขึ้นจากนั้นก็ปัดไปตามเนื้อตามตัวที่เปื้อนนิดหน่อย โดยไม่มองมาที่ผมเลย ผมไม่ไหวแล้ว...
“ พี่คริส ผะ ผม ขอโทษ... ” และน้ำตาผมก็ไหลออกมาจนได้ พอผมกำลังจะยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาของตัวเองที่ไหลออกมา พี่คริสก็จับมือของผมทั้งสองข้างไว้
แล้วดึงผมเข้าไปในอ้อมกอด ถามว่าผมรู้สึกดีมั๊ย ผมรู้สึกดีมากจนน้ำตาของผมมันไหลออกมามากกว่าเดิม...
“ พี่ขอโทษ อย่าร้อง... ไม่ร้องนะครับ ” พี่คริสพูดขึ้นเพียงแผ่วเบาข้างๆหูของผม ยิ่งพี่เข้าพูดปลอบผมเท่าไหร่ ผมก็ยิ่งร้องไห้เข้าไปใหญ่...
“ ไม่ร้องนะ พี่ขอโทษ... หยุดร้องเถอะนะครับ ” คริสผละออกแต่ยังคงกอดแดฮยอนเอาไว้โดยใช้หน้าผากแตะที่หน้าผากของอีกฝ่าย ตอนนี้หน้าของคนทั้งสองห่างกันไม่ถึงคืบ ทำให้สัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกัน...
“ พี่ไม่ผิดหรอกฮะ ผมตะหากต้องเป็นฝ่ายขอโทษพี่ ” แดฮยอนพูดทั้งๆที่น้ำตายังคงไหลอยู่... จากนั้น หลังจากที่คริสมองคนที่อยู่ในอ้อมกอดของตนเองที่ยังคงไม่หยุดร้องไห้ และด้วยตอนนี้หน้าที่อยู่ใกล้กันมากบวกกับคริสอยากที่จะสัมผัสแดฮยอนให้มากยิ่งขึ้น...
“ พะ พี่คริส ” คริสค่อยๆจูบลงที่แก้มใสที่มีน้ำตายังคงไหลอาบแก้มอยู่ และจูบที่ปลายจมูกซึ่งแดงจากการที่คนตรงหน้าร้องไห้ และจูบลงที่ริมฝีปากอิ่มของคนตรงหน้าอย่างเชื่องช้าโดยไม่มีการรุกล้ำแต่อยากใด และไม่มีท่าทีว่าจะผละออกโดยง่าย...
“ อะ อื้อ... ” แดฮยอนที่รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะขาดอากาศหายใจ ร้องประท้วงขึ้นในลำคอและทุบเข้าที่ต้นแขนของคริส
คริสถอนจูบออกอย่างเสียดาย แล้วแดฮยอนก็รีบหายใจเข้าปอดให้ได้มากที่สุด
แต่ก็เพียงแปปเดียวเท่านั้น เพราะคริสจูบลงมาอีกครั้ง... แต่รอบนี้มันกับรุนแรงกว่ารอบที่แล้ว คริสกัดเข้าที่ริมฝิปากล่างของคนตรงหน้าเบาๆ ก่อนจะใช้ลิ้นเลียที่ริมฝีปากล่างขอคนตัวเล็ก ก่อนจะส่งลิ้นเข้าไปทักทายกับลิ้มเล็กของคนตรงหน้า แดฮยอนที่ตอนนี้สติแทบจะหลุดลอยขาอ่อนไปหมด ถ้าไม่ได้คริสประคองเอาไว้เขาคงลงไปกองกับพื้นแล้ว...
“ อะ อื้อ อ๊ะ พี่คริส อะ อย่าฮะ ” แดฮยอนพูดขึ้นหลังจากที่พอจะได้สติ...
เพราะอะไรน่ะหรอ?? ก็พี่คริสกำลังเอามือล้วงเข้าไปที่เสื้อของผมนะซิ
ถ้าอยู่ในห้องผมจะไปว่าเลย... ( แด้ไมพูดงั้นอ่ะ >///< เป็นสาวเป็นนาง?? )
..........................................................................................................................................................................
“ แดฮยอน... ”
“ ฮ ฮะ >////< ”
“ พี่รู้มาว่า พรุ่งนี้นายว่าง... ”
“ แล้ว... ทำไมหรอฮะ?? ” มีอะไรก็พูดมาเร็วๆซิฮะ จะชวนผมไปเดทใช่ไหมล่ะ >3 เขารู้หรอก ( คิดไปเองทั้งนั้น... =_= ) แล้วก็จะพาไปกินชีสเค้ก แล้วก็ไปดูหนัง ฟังเพลง แล้วก็นะ แล้วก็!@#$%^(*&^%$$%^&**$#$%^&*(
“ แดฮยอน ฟังพี่อยู่หรือป่าวครับ ตกลงว่าไง หื้ม?? ”
“ ฮะ ก็แล้วแต่... ” อ่าว งานงอกครับพี่เขาพูดอะไรฟระ มัวแต่คิดไรเพลินๆไปนี๊ส ( ไม่นี๊สนะ รู้สึก =_= )
“ แล้วแต่พี่หรอ ” พี่คริสมีสีหน้าที่ตกใจนิดหน่อย ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ผมไม่อยากถามพี่เขาอีกรอบเดี๋ยวเขารู้ว่าผมไม่ได้ฟังพี่เขาเลย... -_-
“ แน่ใจนะครับ?? ”
“ อื้มมมม ถ้าพี่คริสยังถามอีกผมเปลี่ยนใจนะ >////< ” ต้องเปลี่ยนเรื่องครับ เพื่อเอาตัวรอด หุหุ ( คง...ไม่รอดแล้วล่ะ =.,= )
“ ไม่เอาซิครับ พูดแล้วห้ามคืนคำนะ ^^ ” พอคริสพูดจบก็จุ๊บที่ปากของแดฮยอนโดยไม่ได้มีการรุกล้ำใดๆ จับมือแดฮยอนแล้วเดินไปที่รถของตน
“ พี่คริสจะไปไหนฮะ?? ” งงครับงง ดึกแล้วนะจะพาไปไหนอ่ะ??
“ อ่าว เปลี่ยนใจแล้วหรอครับ หื้ม?? ... ไอเราก็นึกว่าแน่ ” คำหลังนี้คริสพูดให้เบาลงเหมือนบ่นกับตัวเอง แต่จริงๆแล้ว ไม่ใช่เลยเพราะตั้งใจให้คนตัวเล็กได้ยินด้วย...
“ ใครเปลี่ยนใจ แล้วเมื่อกี้พี่พูดไร ชิ ” พูดจบผมก็เดินไปที่รถเลย ( อ่อ ผมก็ไม่รู้หรอกว่ารถพี่เขาคันไหน แต่ที่พี่เขาพาเดินมาก็มีคันนี้คันเดียวถ้าผิดผมคง _/////_ ) งอนอ่ะ ผมไม่อยากเสียฟอร์มว่าแต่พี่เขาพูดว่าไรฟระ ไม่น่าคิดไรเพลินเลย
“ จะไปยังฮะ แล้วไม่ปลดล็อคหรอฮะ จะให้ผมเกาะหลังคาหรือยางดี?? ”
“ อืม ยางก็ดีนะ คงจะกลมกลืน ^[+++]^ ”
“ พี่คริสสสสสสสส ”
“ ครับๆ ” คุณเมีย ในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า ซึ่งอันนี้คริสไม่ได้พูดออกไปเพียงแค่คิดในใจเขาพอจะเดาออกแล้วว่า... แดฮยอนคงไม่ได้ฟังเขาจริงๆ ไม่งั้นคงไม่ไปด้วยง่ายๆแบบนี้แน่... แต่เป็นแบบนี้ก็ดี ^[++++]^
คอนโด คริส
“ พี่พาผมมาที่นี่ทำไมอ่ะ มาหาใครหรอฮะ?? ”
“ นี่สรุป เราไม่ได้ฟังที่พี่พูดใช่มั้ยแดฮยอน ”
“ ปะ ป่าวซะหน่อย ก ก็ฟังงงงงงงง ” ซะเหมือนไรล่ะ พี่คริสพี่พูดอารายยยย T_____T
“ ครับ ฟังก็ฟัง งั้นตามพี่มา ” คริสไม่พูดอะไรต่อ เขายื่นมือของตัวเองไปกุมมือของคนตัวเล็กไว้แล้วเดินไปขึ้นลิฟต์ ไปที่ห้องของตนเอง
เอาแล้วไงฮะ เหมือนจะงานเข้าผมจริงๆ ผมมีความรู้สึกว่า พี่คริสพาผมมาที่คอนโดพี่เขาแน่ๆเลย ว่าแต่มาทำไร?? ( ไม่รู้จริงอ่ะ >////< )
พอเข้ามาในห้อง ผมก็เดินสำรวจไปทั่ว ประสาคนซุกซน ( หรอออออ )
ผมเข้าไปดูหมดไม่ว่าจะ เป็นห้องนั่งเล่น ห้องครัว ห้องน้ำ ห้องนอน
=_= อืม มันมีห้องนอนห้องเดียวนี่!!! แล้วผมจะนอนไหนอ่ะ ( คือแบบ เผื่อพี่เขาจะให้ค้างรี้ไง มันดึกแล้ว >////< )
“ พี่คริส อ๊ะ ” ผมกำลังจะหันไปถามพี่คริสว่า จะให้ผมนอนไหน??
แต่พี่คริสเข้ามากอดผมจากด้านหลัง แล้วก็จูบที่ต้นคอของผมน่ะซิ เป็นคุณจะรู้หรือยังล่ะว่าเขาจะทำอะไรน่ะ
“ พะ พี่คริสอย่านะฮะ ” ผมพูดแล้วพยายามแกะมือพี่คริสออก แต่มันแทบจะไม่ขยับไม่พอนะ มือคู่นี้ของพี่คริสกำลังปลดกระดุมเสื้อที่ผมใส่อยู่ จนจะหมดอยู่แล้ว
เร็ว เร็วไปป่ะ นอกจากมือปลาหมึก มือไหว ยังมือเบาอีกหรอ >////<
“ เราจะผิดคำพูดหรอครับ หื้ม?? ” คริสพูดและจูบต้นคอของคนตัวเล็กอีกครั้ง แต่ไม่ได้มีการทำรอยใดๆไว้ ทั้งๆที่เขาอยากจะทำเหลือเกิน เพื่อให้ใครๆได้รู้ว่า คนตัวเล็กหน้าเเมวคนนี้มีเจ้าของแล้ว แต่ก็ทำไม่ได้... เพราะหน้าที่การงานของพวกเราทั้งคู่
“ ปะ ป่าวซะหน่อย อ๊ะ เอามือออกไปเลยนะ!! ” ให้ตายเถอะ ผม... ไม่อยากเสียฟอร์มก็จริง แต่คงต้องถามแล้วล่ะ ไม่งั้นผมว่า... คงได้เสียเวอร์จิ้น แทนแน่
“ พี่คริส ผม อ๊ะ ผมไม่ได้ฟังที่พี่พูดอ่ะ!! อ๊ะ อย่าซิฮะ!! ”
ผมตะคอกพี่เขาไป จะไม่ให้ผมตะคอกได้ไง ก็พี่เขา... _/////_
( ไม่พูดไม่เป็นไร เดี๋ยวไรท์อธิบายเอง =.,= )
คริสที่มือข้างนึงปลดกระดุมเสื้อของคนตัวเล็กที่เหลือออกจนหมด แล้วก็เลื่อยมือขึ้นมาสัมผัสเม็ดไตสีน้ำตาลอ่อนที่เริ่มแข็งตามอารมณ์ของคนตัวเล็ก ส่วนมืออีกข้างก็ทำหน้าที่ของมันโดยล่วงลงไปในกางเกง ลูบไล้สัมผัสที่จุดอ่อนไหวของคนตัวเล็กให้เกิดอารมณ์ และเริ่มแข็งสู้มือของเขา
“ พี่พูดว่า พรุ่งนี้พี่รู้ว่าเราไม่มีงาน... ”
“ แล้วไงอีกล่ะ อ๊ะ ยะ อย่าซิฮะ อือ ”
คริสจับส่วนอ่อนไหวของคนตัวเล็กที่แข็งสู้มือเขา ขึ้นลงช้าๆ เพื่อแกล้งคนตัวเล็กเล็กกว่าให้เสียวเล่นแต่ป่าวเลย กลับกันเขาเองที่เป็นฝ่ายทรมานด้วยเช่นก็...
“ พี่อยากกินเรา ไปนอนคอนโดพี่นะ ^[++++]^ นี่แหละที่พี่ถาม ”
“ อะไรนะ!! ปล่อยผมเลย ไอพี่คริส ไอหื่น ปล่อยดิ๊ ” แดฮยอนผละออก ไม่ซิเพราะผมจงใจปล่อยคนตัวเล็กออกจากอ้อมกอดตะหาก จะได้ทำอะไร!? ง่ายๆ
“ ไม่ครับ ก็เราตอบตกลงเองนะ ^^ ”
“ กะ ก็ผมไม่ได้ฟังนี่!! ไม่เกี่ยวอ่ะ อ๊ะ อือ ”
คริสประกบปากของตัวเองเข้ากับปากของแดฮยอน เพราะตอนนี้อารมณ์ของเขารุนแรงจนแทบจะทนไม่ไหวอีกแล้ว คริสดันลิ้นของตัวเองเข้าไปในปากของแดฮยอน ตอนแรกแดฮยอนเหมือนจะขัดขืนแต่ตอนนี้ก็เคลิ้มไปกับรสจูบของคนที่ส่งมาให้เป็นที่เรียบร้อย...
แดฮยอนรู้สึกเหมือนหลังตัวเองสัมผัสกับอะไรนุ่มๆ พอลืมตาขึ้นมาถึงรู้ว่า ตอนนี้หลังของตัวเองติดอยู่กับเตียงตั้งแต่เมื่อไหร่
“ พะ พี่คริส ”
“ แดฮยอน พี่ขอนะ ”
ย้อนกลับไป... หลายชั่วโมงก่อน
ลานจอดรถ
“ ไอฮิม ไหวป่าวว่ะ ” ยงกุกตบเข้าที่ไหล่ของฮิมชานเพื่อเป็นการปลอบ เพราะภาพที่พวกเขาเห็นตรงหน้า...
แดฮยอน
จูบกับ คริส
จนเหมือนจะทำมากกว่านั้นเเล้วด้วยซ้ำ
ยงกุก ก็พอจะดูอาการของน้องตัวเองออก
คงจะชอบ คริส ไปแล้วซินะ...
“ ไม่ต้องห่วงโว้ยยยย กูสบายดี เห็นน้องมีความสุข กูก็ดีใจ ^^ ”
“ อืม ถ้ามึงไม่เป็นไรจริงๆก็ดี... ”
“ เฮ้อ พรุ่งนี้ไม่มีงาน กูว่าจะไปผับพี่ท็อปซะหน่อย สนป่ะ ^^ ”
“ อืม ไปดิ อ่อ มึงโทรบอกยองแจด้วยล่ะ ตอนนี้คงเป็นห่วงไปหมดทั้งมึงทั้งกูทั้งแดฮยอน ”
“ เออๆ!! รู้แล้วน่า สั่งจริง!! ”
“ อ่าว ไอนี่กูแค่เตือน ”
“ ชั่งเหอะป่ะ ปาร์ตี้ย้อมใจ ”
“ มึงยังตัดใจไม่ได้ใช่มั้ย ไอฮิม ”
“ ...ก็ไม่เห็นต้องตัดใจนี่หว่า พวกเรายังอยู่ด้วยกันอีกนาน... ”
“ มึงอย่าคิดอะไร บ้าๆนะโว้ยยย กูไม่สนับสนุน มึงก็เพื่อนอีกคนนึงก็เพื่อน ”
“ กูไม่แย่งหรอกโว้ยยยย คอยดูแลแบบนี้แหละดีแล้ว ”
“ ให้มันจริง... ” ยงกุกพูดพร้อมกับมองฮิมชานด้วยสายตาจริงจัง ประมาณว่ากูไม่เล่นนะครับ
“ แต่ถ้า... คริสมันปล่อยมือจากแดฮยอนเมื่อไหร่ กูจะดูแลแดฮยอนเอง แล้วมึงจะว่าไง?? ”
“ ถ้าถึงเวลานั้น... มึงต้องไปกระทืบไอคริสกับกูก่อน แล้วค่อยว่ากัน ^^ ”
“ ก็ดีว่ะ 5555+ ”
คอนโด
“ พี่คริสสสส ตอนนี้ผมกับพี่เป็นอะไรกัน ” แดฮยอนถามหลังจากที่พึ่งกินอาหารเสร็จ ( อ่อ ผมอาบน้ำแล้วนะ เมื่อคืนเหงื่อออกเยอะ หลายครั้งไปหน่อย -/////- )
“ อืม แล้วเราเป็นไรกันล่ะครับ ”
“ ให้ผมพูดก่อนหรอ?? ”
^[+++++]^ / =_____= คงต้องแบบนั้นซินะ
“ ก็เป็นแฟนกันไง _/////_ ” ไม่ต้องให้พูดซ้ำนะ เดี๋ยวงับหัว แม่_ง... (ไม่ใช่ล่ะ)
“ ใครว่าเป็นแฟน... หื้ม?? ” คริสพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง และติดจะเรียบเฉย
แดฮยอนที่เหมือนจะอึ้งกับสิ่งที่ได้ยิน... หึ ได้แล้วทิ้งซินะ ผมมันโง่เอง...
แดฮยอนลุกจากโต๊ะอาหาร กำลังจะไปที่ประตู หึ จะให้ผมอยู่ไปทำไมล่ะ
“ ฟังพี่ให้จบก่อนซิ ^^ ” ไม่ต้องมายิ้ม ไอแก่ ได้แล้วทิ้ง ไอ+!@#$%^&*#!@#
“ ปล่อย ”
“ อย่าพึ่งงอน อย่าพึ่งโกรธซิครับ ”
“ ............................ ”
“ ที่พี่บอกว่าเราไม่ได้เป็นแฟนกัน... ”
.
.
.
.
.
.
“ เพราะเราเป็น ผัวเมีย กัน ”
>////////////////////////<
“ อืมมมม เมียโกรธ ก็ต้องง้อซินะ ”
“ ......................................... ” _///////////_
“ เงียบแบบนี้... คงอยากให้ง้อแต่การง้อของพี่คือ... ”
“ การที่เราทำด้วยกันจนเสียเหงื่อเมื่อคืนนะ ”
^[++++++++]^ / O______o
“ ไม่อ๊าววววววว ปล่อยผมนะ ยะ ยังเจ็บอยู่เลย ” >/////< พูดไปก็เขินเองครับ
“ อืมมม ลองอ้อนพี่ซิ เรียกชื่อพี่ด้วย ^^ ”
“ พะ พี่คริส ผะ ผมเจ็บพอก่อนได้มั้ยฮะ -///////- ”
“ ไม่ดี ไหนลองเรียกพี่ว่าอี้ฟาน แล้วอ้อนใหม่ซิ ^^ ”
ชิ เรื่องมาก...
เดี๋ยวงับหัว แม่_ง (ไม่ใช่ล่ะ)
“ พะ พี่อี้ฟาน ผมเจ็บพอก่อนได้มั๊ยฮะ >//////< ”
“ อืมมมม เรียกพี่เเบบนี้นะ แล้วก็... รอบนี้จะทำเบาๆนะครับ ^[++++]^ ”
“ เห้ยยย ไม่ช่ายยยยยยยยยยย ”
จิ้นกันต่อเองแล้วกันนะ _////////_
..........................................................................................................................................................................
ความคิดเห็น