คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Only look at me 2 [??xDae]
Title : Only Look At Me
Pairing : [ ?? x Daehyun ]
Chapter : 2/2
หลังจากนั้น...
พี่ยงกุกก็มารับผมพร้อมกับเสื้อเชื้ต ตัวนึงของพี่เขา แล้วพี่เขาก็ให้ผมไม่เปลี่ยนในรถก่อนที่จะกลับบ้าน เพราะเดี๋ยวผมจะเป็นหวัดซะก่อน
“ พี่ยงกุก ผมใส่กางเกงพี่ไม่ได้อ่ะ ” ผมเปิดกระจกบอกพี่เขา ก็นะ...จะให้ผมลงไปก็ยังไงอยู่ คือเสื้อพี่เขาตัวใหญ่ก็จริง พอที่จะปิดขาอ่อนผมได้แต่ก็เถอะนะมันก็... =.,=
มันเหมือนผม อ่อย พี่เขาไงก็ไม่รู้!!! อ่อกางเกงผมมันเปียกน่ะ...
เลยถอดกลัวมันเปียกรถพี่เขา!!! ( ไม่ค่อย ยั่วน้อยเลย ณ จุดนี้ )
“ อะ...อืม ไม่เป็นไรเดี๋ยวก็ถึงบ้านนายแล้วนี่ ” นี่มันอะร๊ายยยยย!!!
ถ้าจะยั่วกันขนาดนี้!!! พี่ยงกุกคนนี้จะไม่ทนนนนนนน
10 นาที ผ่านมาผมก็อยู่หน้าบ้านตัวเอง...
.
.
.
.
แต่ผม... เข้าบ้านไม่ได้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ผมลืมไปว่าวันนี้พ่อกับแม่ผมไปต่างจังหวัดอ่ะ!!!
กุญแจบ้านของผมก็หายด้วย!!! ซวย กว่านี้มีอีกมั๊ยยยยยยยยยย
“ เป็นอะไรทำไมไม่เข้าบ้านสักที ” พี่ยงกุกเปิดกระจกถ้าผม ด้วยสีน่าที่ผมก็ไม่รู้ว่าพี่แกคิดอะไร??
“ คะ... คือ ผมหากุญแจบ้านไม่เจออ่ะ พ่อกับแม่ก็ไม่อยู่ด้วย ”
“ งั้น ขึ้นรถไปนอนกับพี่ที่คอนโดก็ได้ ”
“ ห๊ะ อะ อะไรนะฮะ ”
“ จะตกใจอะไร ก็ไปนอนที่คอนโดพี่ก่อน ไม่งั้นจะนอนไหน ”
“ ก็ได้ฮะ ”
“ อืม พูดง่ายๆแบบนี้ซิ ค่อยน่ารักหน่อย ^[+++]^ ”
งื้มมมมมมมมมมม >/////< ชมแบบนี้ผมก็ เขินดิ๊ ว่าแต่... บอกแล้วไงอย่ายิ้ม =_=
..........................................................................................................................................................................
แล้วก็มาถึงคอนโดพี่ยงกุก
ผมยังไม่ทันได้ดู หรือสำรวจอะไรห้องพี่เขาเลย พี่ยงกุกก็ไล่ให้ผมไปอาบน้ำอ่ะ แดแด้เซ็ง จริงไรจริง =.= แต่เสียใจเรื่องไรผมจะไป อิ๊_อิ๊
“ ไม่เอา ไม่ไป ผมหิวววววววววววววว ”
“ เมื่อกี้ยังพูดง่ายอยู่เลย เป็นไรอีกเรา ”
“ ก็ผมหิวอ่ะ ไม่มีแรงจะทำไรเลยยยยยยย =3= ”
“ อย่ามาทำปากแบบนี้ใส่พี่นะ... ”
“ ทำไมอ่ะ?? >3< ” แหม!!! อย่าจูบอะดิ๊ ทำใส่ซะเลยยยยยยยยยยย ฮุ ฮุ
จุ๊บ!
O_o / ^[+++]^
“ พี่บอกแล้วนะ ว่าอย่ามาทำใส่พี่ เดี๋ยวก็จูบซะเลย ”
“ มันต้องพูดก่อนค่อยทำไม่ใช่ ทำแล้วมาพูด!!! บ้าาาาาาาาา ”
แล้วผมก็รีบวิ่งเขาห้องน้ำมาด้วยความเร็วแสง ( อันนั้นก็เว่อร์ก่อน =.= )
“ แดฮยอน ถ้านายยังทำตัวแบบนี้... พี่จะตัดใจจากนายไม่ได้นะ ”
ก็ได้แต่พูดออกมา เพียงแผ่วเบา... แบบที่อีกคนไม่มีทางได้ยิน
ในห้องน้ำ
“ พี่ยงกุก พี่จูบผมทำไม... พี่ทำแบบนี้กับผมทำไม ”
ผม... เขินนนนนนนนนนนนนนน >////< ฟินไป 6 โลก =.,=
แล้วผมก็ออกมาจากห้องน้ำ พี่ยงกุกให้เสื้อผ้าชุดใหม่มาแต่ก็นะผมก็ยังใส่กางเกงพี่เขาไม่ได้อยู่ดีอ่ะ... =3=
“ พี่ยงกุกกกกกกกกกกก มีไรกินมั่ง ผมหิ๊วหิวววววววว ”
พี่ยงกุก หันมามองผมแล้วก็รีบหันไปเลย อ่าวนี่ผมทำไรผิดอ่ะ?? โกรธหรอ??
หรือว่าอายที่... จูบ ผมมมมมมมมม >////< นะ น่ารัก
หะ ให้ตายซิ นายยั่วเกินไปแล้วนะ!!! แดฮยอน... เสื้อเชิ้ตของผม มันใหญ่จนคุมแดฮยอนน้อย ได้ก็จริงแต่มันก็พอจะเห็นขาอ่อนของแดฮยอนนะ ครับบบบ
จะนั่งจะทำไรก็ระวังนี่นึง =,.= น้องชายพี่มันจะตื่นอยู่แล้วเนี่ยยยยยยยยย
“ อืม... ก็มีพาสต้านะ เรากินได้ไหมล่ะ?? ”
“ เอามาเลยฮะ ผมกินได้ทุกอย่างถ้าหิว ”
“ ทุกอย่างเลยหรอ?? เดี๋ยวก็ อ้วนพะ.. ”
“ กินพี่ยังได้เลย ^^ ”
ดูพูแต่ละอย่างตรูล่ะ เพลีย ไม่ค่อยจะน่า... เลย
“ ............................. ”
“ เงียบเลย ผมล้อเล่นฮะ ”
“ พี่รู้น่า ^^ ”
หลังจากที่ ผมกับพี่ยงกุกกินข้าวเสร็จ ผมก็อาสาจะล้างจานให้ แต่พี่เขาไม่ยอมอ่ะ!!! เอาแต่ใจจริงๆ แต่เป็นแบบนี้ก็ดีนะ ผม... สบายยยยยยยย
“ แดฮยอน!!! มีชีทเค้กอยู่ในตู้เย็นนะ สนใจหรือป่าว?? ”
“ ที่สุดอะฮะ ^^ ” ชีทเค้กกกกกกกก มาให้กินซะดีๆ
( ไรท์ - อยากเป็นชีทเค้กจัง อยากโดนแด้กิน =.,= )
( ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวท้องเสีย =.= - แด้ )
แล้วผมก็กินชีทเค้กแบบมีความสุขสุดๆ ดูหนังไปด้วย สวรรค์ชัด สบายจัง ^^
พี่ยงกุกที่พึ่งอาบน้ำเสร็จ แต่ผมพี่ยงกุกยังเปียกอยู่ อืม... เซ็กซี่นะเนี่ยยยย >///< เยอะไปล่ะ ผมเลยอาสาเช็ดผมให้พี่เขาเหมือนจะ ปฏิเสธ... แต่ก็นะ ผมบังคับ พี่เขาเลย... ยอม ก็ผมเก่งอ่ะนะ ^^
หลังจากที่เช็ดผมให้พี่ยงกุก ผมรู้สึกว่าที่อย่างมันเงียบลงเรื่อยๆ จนได้ยินเสียงฝนตก อ่า ฝนตกอีกแล้วหรอเนี่ยยยยยยย
“ แดฮยอน ” พี่ยงกุก พูดทำลายความเงียบแล้วหันกับมามองที่ผม
“ มีอะไรฮะ?? ”
“ คือ... พี่ ”
“ ฮะ มีอะไรก็พูดมาซิฮะ ”
“ พี่... พี่ ระ ”
“ ฮัดชิ้ว!!! ” เวรแล้วววววววว ผมจามใส่หน้าพี่เขาเต็มๆ ผมรีบขอโทษแล้วก็ เอาผ้าที่ใส่เช็ดผมพี่เขา เมื่อกี้มาเช็ดหน้าพี่เขา ตายแล้วววววว อย่าโกรธผมนะ
ผมเช็ดๆจนพี่เขาจนมือผม คงประมาณว่าพอแล้ว อะไรประมาณนั่น...
แต่ว่า!!! ตอนนี้ หน้าเราห่างกันไม่ถึงคืบ พี่ยงกุก กับผมเราจ้องตาของกันและกัน และพี่ยงกุกก็จูบผมอีกครั้ง... แต่ครั้งนี้มันนาน กว่าเดิม... โดยครั้งนี้ ผมรู้สึกว่ามันรุนแรงกว่าเดิมและลิ้นของพี่ยงกุกที่ตอนนี้มันกำลังเกี่ยวเล่นอยู่กับลิ้นของผม ครั้งนี้เหมือนกับพี่เขาจะบอกอะไรบางอย่างกับผม... เราจูบกันนานขึ้น จนผมเริ่มหายใจไม่ออก... น่าแปลกพี่ผมรู้สึกดีกับจูบที่คนๆนี้ มอบให้...
“ อะ อื้อ อ๊ะ ” ผมทุบที่ต้นแขนของพี่ยงกุกเพื่อจะบอกว่าผม หายใจไม่ออกแล้ว
“ แดฮยอน พี่รักนายนะ พี่... ขอนะ ”
ผมยังไม่ทันได้ตอบอะไร พี่ยงกุกก็จูบผมอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ มือของพี่ยงกุก เข้ามาในเสื้อตั้งแต่เมื่อไหร่ผมไม่รู้เลย รู้แค่ว่า... มือพี่ยงกุกกำลังสัมผัสและลูบไล้อยู่ที่หน้าท้องของผม ทำให้ผมรู้สึกเกร็งหน้าท้องขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก...
แล้วพี่ยงกุกก็ไซ้ซอกคอผมก่อนจะทำรอยสีกุหลาบไว้และกัดหูผมเล่นครั้งนึง...
“ อ๊ะ พะ พี่ยง อ๊ะ กุก อืมมมมม ” อะไรเนี่ยยยยย ผมปล่อยเสียงอะไรออกไป๊ปปปป
“ แดฮยอน ” พี่ยงกุกเรียกชื่อผม ก่อนที่มือพี่ยงกุกกำลังลูบอยู่ที่ต้นขาของผม ลูบขึ้นมาเรื่อยๆ จนกระทั่ง...
ติ๊งต่องๆ ( ไม่รู้ว่าเสียงมันเป็นไงอ่ะ =.= )
เสียงคนมากดกริ่งที่หน้าห้องพี่ยงกุก ทำให้ผมกับพี่ยงกุกได้สติ เกือบจะทำอะไรๆกันไปแล้ว!!! แดฮยอนนนนนนน แกไม่รักนวลสงวนตัวเลย =.,=
พี่ยงกุกเดินไปเปิดประตูก็พบว่าคนที่มาหาตอนดึกๆแบบนี้เป็นใคร...
“ ฮิมชาน... มีอะไรมาซะดึก ”
“ จะไม่ให้ฉันเข้าไปข้างในก่อนหรอว่ะ หนาวนะเนี่ยยยย ”
ฮิมชานไม่รอคำเชิญของเจ้าของห้อง เข้ามาที่ห้องรับแขกก็พบกับ แดฮยอนที่นั่งอยู่บนโซฟาด้วย สภาพ... ที่เสื้อที่ใส่อยู่รุดจนเกือบจะเห็นไปทุกส่วนบวกกับปากที่ปวมแดงเจ่อ และรอยสีกุหลาบที่คอนั่น...
“ ไอ้ยงกุกกกกกก นี่มันหมายความว่าไงงงงงงงงง ”
“ ไอ้ฮิมมึงฟังกูก่อน ”
“ มึงก็รู้ ว่ากูคิดยังไงกับแดฮยอน ”
“ เพราะกูรู้ไง กูถึงห้ามใจ ”
“ นี่มึงบอกว่ามึงห้ามใจแล้วหรอห๊ะ!!! ”
แล้วพี่ฮิมชานก็เดินมาหาผมพร้อมกับกระชากผมแล้วเข้าไปในห้องนอนพี่ยงกุก
“ พะ พี่ฮิมชาน ”
“ รู้ใจตัวเองแล้วซินะ พี่หมดหวังซะแล้วซิ ” พี่ฮิมชานยิ้มให้ผมทั้งพี่ที่พี่ฮิมชานเหมือนจะร้องไห้ นี่มันหมายความว่ายังไง??
“ พี่พูดอะไร ผมไม่เข้าใจ ผมน่ะ... ระ ”
“ ถ้านายจะบอกว่ารักพี่ล่ะก็นะ มันไม่ใช่ความรักหรอก ”
“ พี่หมายความว่าไง พีพ่จะหาว่าผม... ”
“ ตอนแรกน่ะ อาจจะใช่ นายรักพี่ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้ว... ใช่ไหมล่ะ ”
“ พี่จะบอกว่าผมรักพี่ยงกุกหรอ!!! พี่เข้าใจผิดแล้วคนที่ผมรัก คือพี่ตะหาก!!!
พี่น่ะ... ไม่เคยรับรู้อะไรเลย!!! ”
ผมตะโกนออกไป และไม่รู้เลยว่าพี่ยงกุกได้ยินทุกคำพูดของผม...
“ หึ พี่ก็คงเข้าใจผิดเอง... นี่นายไม่ได้รักพี่เลยหรอ ”
ยงกุกได้ยินทุกอย่างก่อนจะเดินจากไป... ไปในที่ของเขาที่ๆเขาควรอยู่ซึ่งมันคงไม่ใช่ที่นี้
“ แดฮยอน!!! เลิกหลอกตัวเอง ว่ารักพี่สักที!!! นายไม่ได้รักพี่อีกต่อไปแล้ว!!! ”
“ ไม่จริง!!! ฮือออ ผมรักพี่นะ พี่ฮิมชาน ” สุดท้าย ผมก็ร้องไห้อีกแล้ว ผมมันอ่อนแอเกินไปจริงๆ
“ แดฮยอน ลองถามใจตัวเองดีๆ คนที่นายคิดถึงคนแรกคือใคร ”
“ ก็พี่... ” น่าแปลก ผมจะตอบพี่ฮิมชาน แต่ความรู้สึกของผมมันบอกว่าคนที่ผมต้องการมากที่สุดไม่ว่าจะตอนที่มีความสุข ทุกข์ หรือเสียใจ ไม่ว่าเวลาไหนๆ คนที่ผมคิดถึง คือ พี่ยงกุก
“ บัง ยงกุก คือคนที่นายคิดถึงใช่มั๊ย ”
“ ไปหามันเถอะ อีกอย่างพี่รักนายนะ แดฮยอน ^^ ”
“ ขอบคุณนะฮะพี่ฮิมชาน แล้วก็ขอโทษด้วยที่ผมรักพี่ไม่มากพอ ”
“ ไม่เป็นไร แต่นายจำไว้นะ นายยังมีพี่ฮิมชานคนนี้อยู่เสมอ ลาก่อนนะ แมวน้อยของพี่ ” พี่ฮิมชานกอดผมซึ่งมันเป็นกอดที่อบอุ่นมากจริงๆ แต่ก็ไม่เท่าพี่ยงกุก มันเป็นแบบนี้ เพราะ... ผมรักพี่ซินะ พี่ยงกุก
..........................................................................................................................................................................
ผมก็ออกมาจากห้องแต่ก็ไม่เจอพี่ยงกุกเลย อย่าบอกนะ!!! ว่าพี่เขาได้ยินที่ผมบอกว่าไม่ได้รักพี่เขาน่ะ โอ๊ยยยยยยย งานเข้าาาาาา ไปอยู่ไหนของเขาเนี่ยยยย
“ พี่ฮิมชาน ผมหาพี่ยงกุกไม่เจอ สงสัยพี่เขาจะได้ยินที่ผมบอกว่าไม่รักเขาแน่เลยทำไงดีอ่ะพี่ๆๆๆ ผมจะต้องขึ้นคานหรอออออออ ”
“ ใจเย็นๆก่อนแดฮยอน เดี๋ยวพี่โทรหามันให้ ”
“ ................................ ”
“ ว่าไงฮะ!!! ”
“ คือ... มันไม่รับน่ะ ”
“ แล้วพี่เขาจะไปไหนอ่ะ รถก็ไม่ได้เอาไป?? ”
“ รู้แล้วววววววว ”
“ พี่!!! จะตะโกนทำไม ผมตกใจ!!! ”
“ มันน่าจะไปที่ดาดฟ้าแน่ๆเลย ”
“ ห๊ะ!!! ไปทำไรพี่ ฝนตกอยู่นะ!!! ”
“ มันชอบไปเวลามีอะไรต้องคิดน่ะ พี่ก็ไม่แน่ใจ อ่าว... ” ไปแล้วก็ไม่บอก... ให้พี่พูดคนเดียวได้ไง =_=
ผมรีบขึ้นมาที่ดาดฟ้า อยากบอกว่าเหนื่อยมากกกกก อ่าว... พี่ยงกุก นี่!!!
“ พี่ยงกุก!!! มายืนตากฝนทำไมเนี่ยยยยย ”
“ ปล่อยพี่ไปเถอะ... อย่าให้ความหวังพี่อีกเลย ” พี่ยงกุกหันมาพูดกับผมถึงฝนจะตกก็จริง แต่ผมรู้ว่าพี่เขาร้องไห้ นี่ผม... ทำให้พี่ร้องไห้ยังไงหรอ?? ผมขอโทษนะฮะ
“ พี่ยงกุก ฮืออออ พี่ยงกุก ฮึก แง๊งงงงงงง ” ผมร้องไห้แหกปากเลยครับ ผมเกลียดตัวเองจริงๆเพราะผมมัวแต่ลังเล ทำให้คน 2 คนต้องเจ็บปวด
“ ดะ แดฮยอน อย่าร้องนะ เป็นอะไรบอกพี่ซิ ไอ้ฮิมมันทำอะไร!! ”
“ พี่นั่นแหละ!!! ”
“ พี่ยงกุกมองหน้าผม งงๆ ”
“ ผมรักพี่ทำไมพี่ไม่ฟังผมให้จบก่อนอ่ะ!!! ”
“ ก็เรา... บอกเองไม่ใช่หรอ ว่าไม่ได้รักพี่ ”
“ เอออ ผมไม่ได้รักพี่!!! ”
“ พี่เข้าใจแล้ว... ” พี่ยงกุกกำลังจำเดินหนีผมไป... เรื่องอะไรผมจะปล่อยให้พี่ไปล่ะ!!! ผมกระชากคอเสื้อพี่ยงกุกก่อนจะจูบพี่เขา... พี่ยงกุกดูตกใจ แต่เขาก็ตอบรับจูบของผมที่ส่งไปให้...
“ ผม... ไม่ได้รักพี่น้อยยังไงล่ะ ไอ้พี่บ้า =3= ”
“ จริงนะ ไม่ใช่ว่า... มาหลอกคนแก่อย่างพี่ ”
“ ถ้าหลอกก็คงจะ... หลอกให้รักผม คนเดียวตลอดไป... ”
“ พี่ก็รักนายนะ แดฮยอน ”
พี่ยงกุกค่อยๆ โน้มลงมาจะจูบผม ( รู้สึกว่าจะจูบกันบ่อยโนะ อิ๊_อิ๊ ^^ )
“ จะหวานกันอีกนานมั๊ย กลางสายฝนเนี่ยนะ เดี๋ยวก็ฟ้าผ่า ”
ดูพี่ฮิมชานพูด เอาซะผมก็เริ่มกลัวแล้วซิ =.=
“ งั้นไปต่อ... ที่เราทำค้างไจ้ที่ห้องดีกว่า ^[+++]^ ”
ต่อหรอ?? อะ จะ จำได้แล้ว >/////<
“ ไอ้ฮิม กลับไปได้แล้วมึงอ่ะ ขัดขว้างความสุขคนอื่นว่ะ ”
“ นี่กรูผิด อุตส่าห์มาทำให้น้องเขารู้ใจตัวเองนะเนี่ย ”
“ ที่กูทำอยู่ก่อนหน้านี่ก็พิสูจน์ได้... ”
“ พี่ยงกุกกกกกกกกกกกก ”
End
( ซะเมื่อไหร่ รู้สึกจะยาวไปโนะ อิอิ )
เช้าวันต่อมา...
“ พี่ยงกุกกกกกกกกกกก ”
“ อะไรคร้าบบบบบบ เมียจร้าาาาาาา ^[+++]^ ”
“ พี่มันกุญแจบ้านผมนี่ ไปอยู่ในกระเป๋าเสื้อพี่ได้ไงงงงงงงง ”
“ ก็... ถ้าพี่ไม่เอาไปซ่อนเราจะได้... กันหรอ =.,= ”
“ นี่วางแผนไว้แล้วใช่ป่ะ!! ”
“ คะ ครับผม ^[+++]^ ”
“ ตายยยยยยยยยยยยยยย ”
“ อ๊ากกกกกกกกกกกก ช่วยด้วยยยยยยยยยยยยย ”
รักษาตัวจะจ๊ะ =_= บัง ยงกุก
End
ก็ยังอีกอ่ะ... =.,=
“ พี่ฮิมชาน ^^ ”
“ มีอะไรป่าว จงออบ??? ”
“ อันนี้มันอ่านว่าไรอ่ะพี่?? ”
แล้วจงออบก็อันกระดาษมาให้ผมอ่านมันอ่านว่า...
“ เป็น แฟน กัน นะ ”
“ ตกลงครับ พี่เป็นแฟนกับผมแล้วนะ ^^ ”
“ ง่ายไปไหม?? ”
“ พี่ได้ผมแล้วหรอฮะ?? ”
เด็กมันยั่ว... ก็สนองซิฮะ ^^
“ แต่ละคู่นี่หวานกันจัง... ^^ ”
“ แต่ไม่มีอะไร... หวานเท่าพี่หรอกฮะ พี่ยองแจ ”
“ งื้มมมมมมม >/////< บ้า ”
“ ผมหิวอีกแล้วอ่ะ =3=”
“ ก็ไปหาไรกินซิ... ”
“ อยาก กิน พี่อ่ะ ”
“ .............................. ” >///////<
The End
จบจริงๆ แล้วจร้าาาาาาา ( ^////^ )
เม้นให้ไรท์หน่อยน้าาาาาาาา
แล้วก็ขอบคุณนะคะ สำหรับคนที่เม้นให้ รีดน่าร๊ากกกกกกกกกอ่ะ
ความคิดเห็น