ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เกิดเป็นต้นไม้ทั้งที จะขอลุยให้เต็มที่่ครับ ( yaoi )

    ลำดับตอนที่ #25 : ตอนที่ 20 : สงครามของเหล่าเทวา (1)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.96K
      248
      20 มิ.ย. 63



    ตอนที่ 20 : สงครามของเหล่าเทวา (1)





              " ที่นี่ ? " อดามัสที่กำลังลองลอยอยู่ทามกลางความมืดมิดมอบไปรอบๆตัวด้วยความสงสัย ก่อนจะพยายามลอยเข้าไปหาแสงสว่างที่จู่ๆก็ปรากฏขึ้นมา

              แสงสว่างนำทางให้เทวฑูติหนุ่มมายังสถานที่ที่เทวาผู้หนึ่งถูกจองจำเอาไว้

              " . . ปีก ? นก? ไม่ใช่ . . . เทวา ? "

              เสียงของอดามัสดังก้องไปทั่วห้องสีดำแห่งนี้ ทำให้ผู้ถูกจองจำค่อยๆลืมตาขึ้นมามอง

              " . . . "

              " . . . "

              ทั้งสองจ้องมองหน้ากันเงียบๆเป็นเวลาหลายนาทีก่อนที่อดามัสจะเป็นคนถามขึ้นมา

              " พูด . . . ไม่ได้ ? "

              " . . "

              " ไม่เคยเจอมาก่อน? ให้รีบออกไป ? "

              " . . . . . "

              " ไม่รู้ จู่ๆก็โผล่มาที่นี่แล้ว "

              " . . . ! "

              " อย่าดุข้าสิ? แค่คิดว่าอยากจะพบใครงั้นเหรอ? " เทวฑูติลอยเข้าไปใกล้เทวาผู้มีปีกสีขาวแทรมดำเรื่อยๆ ถึงตนจะไม่ได้ยินเสียงของเทวาตรงหน้า แต่ร่างกายกลับสามารถรับรู้ได้ว่าชายคนนี้พยายามจะสื่อสารอะไรออกมา

              " !!!! "

              " ห้ามจับ? นี่ ~ ทำไหมข้าถึงสามารถฟังเจ้ารู้เรื่องได้ล่ะ ? "

              " . . . . . "

              " เอ๋ ? ข้ากำลังอ่านบรรยากาศเวทย์ที่แผ่ออกมา ? เข้าใจแล้ว ? " ในตอนที่อดามัสพยายามจะเข้าใกล้ขึ้นอีกกลับถูกอะไรบางอย่างดึงกลับไปอย่างรวดเร็วโดยมีสายตาของเทวาผู้ถูกพันธนาการมองตามไปจนลับสายตา

              " เฮือก ! "

              " อดามัส ! น้องตื่นแล้ว ! " ริเก็นริวเห็นว่าผู้เป็นน้องชายตื่นขึ้นมาหลังจากที่หลับใหลไปเป็นเวลาสองวันบอกอย่างดีใจก่อนจะอุ้มเจ้าตัวน้อยในสายตาของตนขึ้นมากอด

              " พี่ . . . ? "

              " น้องหลับไปตั้งสองวันแน่ะ ! รู้ไหมว่าพี่เป็นห่วงแค่ไหนหะ ! " ริเก็นริวบอกแล้วจัดการลงโทษอดามัสที่ทำให้ตนเป็นห่วงโดยการดึงแก้มทั้งสองข้างเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว

              " ขอโทษครับ . . . พี่ "

              " อืม ~ แล้วมีอะไรจะจะบอกพี่ชายคนนี้ไหมหือ ? ว่าฝันถึงอะไรแปลกๆรึเปล่า ? " ริเก็นริวปล่อยแก้มของน้องชายให้เป็นอิสระ ก่อนจะถามด้วยความกังวลเพราะที่ เกรย์แอล เทวาหนุ่มปีกฟ้าบอกการหลับของเทวฑูติในบางครั้งก็คือการท่องโลกด้วยดวงจิตนั้นเอง

              " แปลกๆ? มี . .คุก ? . . เทวาผมดำ ? . . โคลนสีดำ ? "

              " น้องจะบอกว่าไปเจอเทวาผมสีดำถูกขังอยู่ในคุกแล้วก็มีโคลนสีดำในคุกใช่รึเปล่า ? "

              " อืม " อดามัสผงกหัวเป็นการตอบรับสิ่งที่พี่ชายพูด

              " เมื่อกี้เจ้าว่ายังไงนะ ! " เกรย์แอลที่กำลังเดินมาพอได้ยินสิ่งที่อดามัสพูดเมื่อกี้ก็พุ่งมาจับไหล่ของเทวฑูติหนุ่มที่ยังเป็นเด็กน้อยอย่างรวดเร็ว ก่อนจะโดนริเก็นริวที่ยิ้มเย็นตบไปที่กลางหลังจนเจ้าตัวก้มลงไปนอนกลับพื้นทันที

              " กรุณายั้งมือด้วยครับ ! น้องผมเพิ่งจะฟื้นน่ะ ! " พอเตือนเสร็จริเก็นริวก็ค่อยๆลูบหลังเพื่อปลอบใหเอดามัสหายตกใจกับท่าทางที่เกรย์แอลทำเมื่อสักครู่

              " น้องอยู่กับคุณเกรย์แอลก่อนนะ เดี๋ยวพี่จะไปทำอาหารมาให้ทาน "

              เกรย์แอลเห็นว่าริเก็นริวเดินออกไปไกลแล้วก็ค่อยๆลุกขึ้นยืนโดยเกาะเตียงของอดามัสเอาไว้ไม่ล้มลงไป

              " ท่านริเก็นริว . . .มือหนักจังนะขอรับ "

              " ? . . . เป็นไรไหม ? " เทวฑูติหนุ่มมองท่าทางราวกับจะล้มลงไปของเทวาก็ยื่นมือไปจับแขนของเกรย์แอลเอาไว้แล้วจัดการดึงให้มานั่งบนเตียงอย่างง่ายดาย

              " ขอบคุณขอรับ . . . ไม่สิ ! บอกมานะว่าเจ้าเห็นเทวาผมดำผู้นั้นที่ไหน !? " เกรย์แอลผู้ยังไม่ลืมสิ่งที่ตนจะถามบอกอย่างร้อนรน เนื่องจากในเผ่าเทวานั้นมีเพียงนายท่านของตนที่มีเส้นผมสีดำแตกต่างจากเหล่าเทวาส่วนใหญ่ที่มีเส้นผมโทนสว่างตามที่เอ่ยอ้างตนว่าเป็นดังทวยเทพ

              " คุกของเทวาที่ชื่อว่า  ริซาเดล  เดอะ  ฟาร์  " สิ้นเสียงของอดามัส เทวาสีฟ้าก็ได้มีสีหน้าสิ้งหวังออกมา

              " แย่แล้วๆๆ ทั้งๆที่เจ้าซาราเอลออกหน้าแทนท่านเวอร์วิเทียทุกครั้งที่มีการปะทะ แต่ ! ทำไมนายท่านถึงถูกจับตัวไปได้กันล่ะเนี่ย ! " ริเก็นริวที่เดินเข้ามาได้ยินเสียงพึมพรำของเกรย์แอลก็ถอยหลังออกไปแล้วไปที่ระเบียงเพื่อจะเรียกเหล่าผู้พิทักษ์ที่ตนได้ไหว้วานให้ไปสืบข้อมูล

              " เฟียร์ โซลเตอร์ ตอนนี้สถานการณ์ด้านบนเป็นอย่างไรบาง ? "

              สิ้นเสียงร่างของแฟรี่ตัวจิ๋ว กับ ยมฑูติตัวน้อยในชุดคลุมสีดำก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของชายหนุ่มทันที

              " มาสเตอร์ค่าา แย่แล้วค่าา เจ้าพวกน่ารำคาญกำลังจะเปิดศึกกันแล้วค่ะ ! " แฟรี่จิ๋วที่เป็นร่างแยกของเฟียร์ ผู้พิทักษ์ธาตุลมรีบบอกนายของตนด้วยท่าทางจะร้องไห้ออกมาได้ทุกเมื่อ

              "  นายท่านตอนนี้กำลังจะมีสงครามระหว่าง ริซาเดล เดอะ ฟาร์ , ซาริเฟีย  เดอะ  แองเจเรีย และ ซาราเอล  เจราฟิม มีต้นเหตุมากจากการที่กลุ่มของตาแก่จองโลภได้บุกเข้าไปในสวนพฤกษาสังหารเทวาที่อาศัยอยู่ทั้งสิ้น 10 ตน และยังจับตัว เวอร์วิเทีย เดอะ เอเดน ผู้นำที่แท้จริง . . . ไม่สิต้องเรียกว่าผู้เป็นที่รักของทวยเทพไปขังในคุกสำหรับบังคับให้เทวากลายเป็นมาร ครับ " ยมฑูติจิ๋วอธิบายสถานการณ์แทนแฟรี่น้อยที่ตอนนี้ร้องไห้ออกมา แล้วค่อยๆลอยไปแมะอยู่บนศีรษะของริเก็นริวอย่างอ่อนแรง

              " . . . อืม ~ ถ้าเช่นนั้นข้าคงต้องเข้าไปช่วยสินะ เทวาผู้นั้นน่ะ " ว่าแล้วร่างของริเก็นริวก็กลายเป็นใบไม่สีทองลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าทันทีโดยมีแฟรี่จิ๋ว และ ยมฑูติตัวน้อยบินไปตาม

              " มาสเตอร์ !!! รอเฟียร์ด้วยยย "

              " รอผมด้วย . . . "


              ภาพของใบไม้สีทอง แฟรี่ และ ผ้าสีดำลอยขึ้นไปบนฟ้าอยู่ในสายตาของเทวฑูติหนุ่มที่กำลังมองออกไปนอกหน้าต่าง

              " ไปกัน . . . " อดามัสบอกก่อนจะดึงมือของเกรย์แอลที่นั่งจิตตกอยู่มาจับเอาไว้ให้แน่น แล้วกางปีกของตนออกมา

              " หือ ? วะ แว๊กกกกกก " เกรย์แอลพอรู้ตัวอีกทีก็พบว่าตนกำลังอยู่กลางอากาศก็รีบกางปีกของตนบินอยู่ข้างๆเทวฑูติหนุ่มที่กำลังลากตนให้บินตามกลุ่มใบไม้สีทอง

              " เจ้าจะทำอะไรก็บอกกันก่อนสิขอรับ ! "

              " บอกแล้ว . . . "




                                            ☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆



              ใจกลางทุ่งดอกไม้ 6 กลีบสีขาวไปจนสุดสายตา เกสรสีทองส่องประกายหลากสีออกมาสะท้อนกับแสงระยิบระยับของเหล่าดวงดาวที่ส่องประกายมีร่างของใครบางคนได้นอนดูดวงดาวอยู่ ไม่สิ สิ่งที่ชายผู้นั้นมองอยู่ไม่ใช่ดวงดาว แต่เป็นภาพของกลุ่มใบไม้สีทองที่ดวงดาวสะท้อนออกมาต่างหาก

              " เผ่าเทวา . . . ทั้งที่ตอนแรกคือเผ่าปักษา มนุษย์ผู้มีปีก บุตรผู้เป็นที่รักยิ่งของสายลมและแสงสว่างแท้ๆ " ดวงตาสีทองประกายชมพูหลับตาลงพร้อมๆกับภาพเบื้องหน้าได้จางหายไปพอดีกับที่ใครบางคนได้เดินมาถึง

              " ฝากเจ้าไปดูแลด้วยเด็กคนนั้นที่นะ เพราะมีใครบางคนเล่นสกปรกแล้วสิ "

              " หึ เข้าใจแล้วท่านพี่ "


    .................................................................................................

    มาแล้วจ้าาา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×