คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ตอนที่ 9 : ดิน และ เปลวเพลิง
" พอทำเสร็จมันจะได้แบบนี้ไงล่ะคะ นายท่าน " ตอนนี้แร่ในมือของคนแคระสาวได้กลายเป็นเพียงก้อนหินธรรมดาๆก้อนหนึ่ง ก่อนที่จะถูกแปรสภาพให้กลายเป็นทองคำขาว แล้วกลายมาเป็นดอกไม้จากผลึกคริสตันที่งดงามยิ่ง
" สวยใช่ไหมล่ะคะนายท่าน ทุกสิ่งทุกอย่างนั้นล้วนมีคุณค่าในตัวของตัวเอง " เกอารอนค่อยๆวางดอกไม้ลงบนมือของริเก็นริวเบาๆ แล้วถ่อยหลังออกมา
" ธาตุดินนั้น มิได้มีเพียงก้อนหิน ดิน หรือ แร่ เท่านั้น แต่ทว่า . . . ธาตุดินนั้นยังคงเป็นพื้นฐาน และ แหล่งกำเนิดของสิ่งมีชีวิตเช่นกัน " คนแคระสาวสะบัดมือไปทางที่มีก้อนหินกองกันอยู่ ก่อนที่ก้อนหินเหล่านั้นจะแตกออกจากกันโดยต้นไม้ที่จู่ๆก็เจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว
" ผู้คนบนโลกใบนี้ส่วนใหญ่เทิดทูนผู้ที่มีพลังเวทมนตร์อันมหาศาล และ รุนแรง กลับหลงลืมไปว่าธาตุใดกันที่มีพลังอันมหาศาล ธาตุใดกันที่มีอยู่ทุกพื้นที่บนโลก นายท่านตอบได้ไหมค่ะ ? "
" ธาตุดินครับ " ผมตอบก่อนที่จะสะดุ้งเมื่อคุณเกอารอนได้ควบคุมดินให้กลายเป็นหนามอันแหลงคมที่ซ้อนกันเป็นช่อๆเหมือนดอกไม้
" เป็นเช่นนั้นนายท่าน แต่ทว่ายังมีที่ผิดอยู่ "
" เอ๋ ! "
" ธาตุทุกธาตุนั้นมีอยู่ทุกพื้นที่บนโลกเท่ากัน ธาตุดินเป็นหนึ่งในธาตุที่แฝงอยู่ในวิถีชีวิตของผู้คน เช่นเดียวกับ น้ำ ไฟ ลม ท่านลองคิดดูสิว่าถ้าหากมีจอมเวทย์ที่สามารถควบคุมให้เกิดแผ่นดินไหวไปทั่วโลกได้ จะเกิดอะไรขึ้นกัน " เกอารอนได้ลองถามคำถามขึ้นมาเพื่อที่จะให้นายท่านของตนได้จิตนาการตาม
ผมลองนึกภาพตามคำพูดของเกอารอนก่อนที่จะส่งยิ้มแห้งๆไปให้
" หายนะครับ . . . "
" ถูกต้องค่ะนายท่าน หายนะจะเกิดขึ้นบนโลกใบนี้ ดังนั้นจึงมีพวกเราเหล่าผู้พิทักษ์ธาตุต่างๆขึ้นมาเพื่อคุ้มครองและปกป้องโลกใบนี้จากหายนะของธาตุซึ่งเป็นหน้าที่รอง โดยหน้าที่หลักของพวกเราจริงๆแล้วคือการปกป้องจิตวิญญาณของต้นไม้โลกนั้นก็คือนายท่านยังไงล่ะค่ะ " คนแคระสาวได้สลายหนามที่ถูกสร้างจากดินเป็นช่อๆให้กลายเป็นผลึกคริสตันสีรุ้งสวยขึ้นมา
" แบบทดสอบของนายท่านก่อนที่จะจบหลักสูตรธาตุดิน คือ ! นายท่านต้องสร้าง คริสตันแห่งจิตวิญญาณของธาตุดินขึ้นมาให้ได้ค่ะ โดยที่ข้าจะให้ท่านสร้างจากธาตุดิน ตามด้วยธาตุน้ำ และ วิญญาณค่ะ "
" เอ๋-----! เดี๋ยวสิครับ คุณเกอารอน ! ทำไมถึงมีธาตุน้ำ กับ ธาตุวิญญาณด้วยล่ะครับ ! " ริเก็นริวรีบยกมือขึ้นมาประท้วงทันทีที่ได้ยินว่าตนนั้น จะต้องสร้างคริสตันแห่งจิตวิญญาณมาเพิ่มอีก 2 ธาตุ จากที่มีเพียงแค่ธาตุดินแค่ธาตุเดียว
" อะไรกันๆนายท่าน ทั้งนี้ก็เป็นการฝึกของท่านนะคะ เพราะฉะนั้น พยายามเข้านะคะ นายท่าน "
" อา . . . แกล้งกันสินะครับ ? "
" เปล่าค่าา อีก 10 เดือนเจอกันนะค่ะ ข้าไปก่อนนะคะ นายท่าน " เกอารอนไม่ตอบคำถามของนายท่านของตน กลับเบี่ยงไปเป็นเรื่องอื่น พร้อมกับหายตัวไปโดยใช้ดินเป็นสื่อกลาง ทิ้งให้ริเก็นริวยืนค้างอยู่ในท่าเอื้อมมือออกมา
" ละ แล้วข้าวเที่ยงล่ะครับ ? คุณเกอารอน " ผมยังไม่ได้ทานข้าวมาตั้งแต่เช้าเลยนะครับ . . . แหล่งน้ำบริเวณนี้ก็อยู่ลึกด้วยอะ อย่างน้อยก็กลับมาสร้างบ่อน้ำให้นิดนึงก็ยังดีนะคร้าบบบ
.
.
.
ในช่วงที่ 10 เดือนผ่านมานั้น ริเก็นริวได้แก้ปัญหาการขาดสารอาหารโดยการที่พยายามรวบรวมไอน้ำในอากาศให้จับตัวเป็นก้อน ก่อนที่จะปล่อยใส่บ่อน้ำที่เกิดจากการปรับสภาพดิน เพื่อให้สามารถกักเก็บน้ำเอาไว้ได้นาน และฝึกการใช้ธาตุดินจนชำนาญ พร้อมกับสามารถพลิกแพลงให้ใช้รวมกับธาตุน้ำได้อย่างหลากหลาย อันเนื่องมาจากประสบการณ์ในโลกเก่า ส่วนการสร้างคริสตันแห่งจิตวิญญาณนั้น ริเก็นริวได้ใช้เวลากว่าสองเดือนในการทำความเข้าใจและได้ลงมือสร้างขึ้นมาโดยสร้างผิดพลาดอยู่หลายครั้งหลายหน ก่อนที่จะได้คริสตันที่งดงามเกือบใกล้เคียงกับของที่เกอารอนได้สร้างขึ้นมาเป็นตัวอย่าง จนกระทั้งหมดระยะเวลา 10 เดือนที่เกอารอนได้กำหนดเอาไว้
" วันนี้แล้วสินะ . . . หมดไปเสียที่ 10 เดือนที่คุณเกอารอนได้กำหนดเอาไว้ " ริเก็นริวในร่างของเด็ก 8 ขวบพูดพร้อมกับแกว่งชิงช้าไปมาอย่างเรื่อยเปื่อย ก่อนที่จะหยุดเล่นเมื่อสังเกตุเห็นว่าพื้นดินบริเวณหนึ่งเกิดการนูนออกมาอย่างผิดปกติแล้วแตกออกจากกันพร้อมๆกับผู้ที่หายหน้าไปเป็นเวลา 10 เดือนโผล่ขึ้นมาจากพื้นดิน
" สวัสดีค่าา นายท่าน ! ข้ากลับมาแล้วววว " เกอารอนกล่าวทักทายนายท่านอย่างอารมณ์ดี
" สวัสดีครับ คุณเกอารอน " ผมตอบรับคำทักทาย ก่อนจะเดินไปข้างหลังกำแพงหินที่เป็นผลจากการฝึก แล้วค่อยๆลากถุงเถาวัลย์ที่สร้างขึ้นมาจากธาตุดิน และ ธาตุน้ำ มาวางเอาไว้ตรงหน้าของคุณเกอารอนเบาๆ
" โอ้วว นายท่านโตขึ้นแล้วเหรอค่ะเนี่ย ? แล้วนี่ถุงใส่อะไรเหรอค่ะ ? " เกอารอนที่เห็นการเปลี่ยนแปลงของนายท่านตนจึงทักก่อนที่จะหันไปสนใจถุงที่ถูกวางเอาไว้ข้างหน้าตนแล้วอย่างร่าเริง
" ครับ ร่างนี้เป็นร่างวิญญาณปกติของผมครับ ส่วนสิ่งที่อยู่ในถุงคือ คริสตันแห่งจิตวิญญาณของธาตุน้ำ วิญญาณ และ ดิน ตามที่คุณเกอารอนได้ให้ฝึกสร้างครับ ! " ริเก็นริวว่าพร้อมกับหยิบคริสตันแห่งจิตวิญญาณขึ้นมา 3 ก้อนที่สีแตกต่างกันขึ้นมาให้เกอารอนดู
" ว้ายยยย ! นายท่าน ! รีบเก็บให้มิดชิดเลยนะค่ะ!! " คนแคระสาวร้องขึ้นอย่างตกใจเมื่อเห็นสิที่อยู่ในถุง ก่อนจะรีบบอกให้นายท่านของตนเก็บพวกมันให้มิดชิด
" ทำไมล่ะครับ ? "
" ก็คริสตันแห่งจิตวิญญาณพวกนี้ 1 ก้อนที่ถูกสร้างขึ้มมาจากท่านสามารถฟื้นฟูธาตุที่ได้เหลือน้อยลงในทวีปต่างๆให้สามารถใช้ต่อไปได้อีกตั้ง 10 ปีโดยที่ไม่ต้องใช้พลังเวทมนตร์ของตนทดแทนเลยนะค่ะ ! ดังนั้น กรุณาเก็บเอาไว้ให้มิดชิดอย่าให้ผู้อื่นนอกจากผู้พิทักษณ์ และ ผู้ที่ท่านไว้ใจได้รับรู้เป็นอันขาดเลยนะค่ะ ! ไม่อย่างนั้นล่ะก็อาจจะเกิดสงครามเหมือนกับเมื่อ 3,000 ปี ก่อนก็ได้ค่ะ! " เกอารอนรีบอธิบายออกมาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับสร้างผลึกคริสตันขึ้นเป็นขวดโหลเอาไว้ใส่คริสตันแห่งจิตวิญญาณที่นายท่านสร้างขึ้นมา
" เดี๋ยวนายท่านเอาคริสตันเก็บใส่โหลอันนี้เอาไว้นะค่ะ ก่อนที่จะเอาเก็บเข้าไปในร่างของท่าน "
" เก็บเข้าไปในร่าง . . . ยังไงครับ? " ริเก็นริวถามออกมาด้วยความสงสัย หันมามองร่างวิญญาณของตน สลับกับโหลแก้วที่เกอารอนได้เก็บคริสตันแห่งจิตวิญญาณเป็นที่เรียบร้อยไปพลาง
" นายท่าน ... ท่านไม่ทราบเหรอค่ะ ว่าตัวของท่านนั้นทั้งร่างวิญญาณหรือร่างต้นไม้สามารถใช้กักเก็บทุกสิ่งได้นะค่ะ " เกอารอนถามอย่างสงสัยเมื่อได้ยินที่ริเก็นริวพูดออกมา
" อืม . . . ไม่ทราบเลยครับ " (หรือว่าจะเป็น 1ในพรที่ซีโร่ซังให้มากันนะ) ผมคิดในใจก่อนที่จะลองนำโหลที่เก็บคริสตันเอาไว้ดันเข้ามาในร่างของตนเบาๆ ปรากฎว่าแทนที่โหลคริสตันจะหยุดอยู่ที่มือของตน กลับถูกสูบหายเข้าไปในมืออีกข้างทันที
" อะ ! เก็บได้จริงด้วย . . . "
" ค่าๆในเมื่อได้รับรู้แล้ว ถ้าอย่างนั้นรบกวนนายท่านมายืนข้างๆข้าด้วยค่ะ " เกอารอนบอกพร้อมกับเรียกนายท่านของตนให้มายืนอยู่ข้างๆ ริเก็นริวได้เดินเข้าไปใกล้ๆโดยไม่ถามอะไร
" เอาล่ะนะนายท่าน พวกเราไปกันเถอะ ! " เกอารอนกล่าวอย่างร่าเริง ก่อนที่ร่างของทั้งสองจะถูกพื้นดินดูดลงไปทันที
" อีกแล้วเหรอออออ ! " ริเก็นริวร้องออกมาเสียงหลงเมื่อได้เจอกับการเคลื่อนย้ายอย่างน่าหวาดเสียวอีกครั้ง
*
*
*
*
*
บนภูเขาไฟแห่งหนึ่งที่ได้ขึ้นชื่อว่าร้อนที่สุดในโลกใบนี้ สถานที่ที่เหล่ามังกรที่เป็นเผ่าพันธุ์ที่หนังหนาที่สุดของโลกยังไม่อยากย่างกรายเข้าไปใกล้ๆ เปลวไฟที่สาทารถเผาไหม้ได้ไม่เว้นกระทั้ง ปีศาจหรือเทวาทั้งหลาย
บัดนี้ . . . ได้มีบุรุษผู้หนึ่งนั่งอยู่ในส่วนที่ลึกที่สุดของภูเขาไฟโดยที่ไม่หวาดกลัวต่อความร้อนของมันเลยสักนิด
" น่าจะมากันได้แล้วนะ . . . เกอารอน มาสเตอร์ " ชายหนุ่มพึมพรำออกมาพร้อมกับบังคับเปลวไฟให้กลายเป็นรูปต่างๆรอ ก่อนที่จะหน้าทิ่มพื้นเมื่อเจอแรงกระแทกจากข้างหลังจังๆ
" พานายท่านมาแล้วจ้า ! " เกอารอนบอกกับผู้ที่ถูกตนเหยียบโดยที่ตนนั้นอุ้มนายท่านเอาไว้ด้วย
" ลุก -ออก-ไป-ซะ !!! " ชายหนุ่มคำรามออกมา ร่างทั้งร่างกายเป็นเปลวไฟกระจายออกไป แล้วไปรวมกลุ่มกันเหนือลาวาที่กำลังระอุ ก่อนที่เปลวไฟจะมอดดับลงเผยให้เห็นร่างของมนุษย์ที่มี เขา และ ปีก ของมังกรงอกออกมา
" เจ้าตัวไร้มารยาท ! มาสายแล้วยังกระทำตัวแบบนี้อีก !! น่าจับโยนลงลาวาเสียจริงๆ " ชายหนุ่มตะโกนออกมาด้วยความโกรธ มือทั้งสองข้างควบคุมเปลวไฟที่ปะทุขึ้นให้ไปนำร่างของมาสเตอร์มาหาตนแล้วจัดการปัดผู้พิทักษ์ธาตุดินออกไปจากพื้นที่ภูเขาไฟของตน ก่อนจะหันไปรับร่างของมาสเตอร์ที่ตอนนี้กำลังหลับตาด้วยความกลัวอยู่
" มาสเตอร์ ลืมตาได้แล้ว มันไม่มีอะไรน่าหลัวแล้วนะ " อา . . . เสียงของใครกันนะ ไม่คุ้นหูเลย ผมคืดในใจแล้วจึงลืมตาขึ้นมามองรอบๆ ซึ่งมีแต่เปลวไฟเต็มไปหมด ไม่ว่าจะมองไปทางไหนๆ ก่อนจะหันกลับมามองผู้ที่อุ้มตนเอาไว้
" คุณคือใครเหรอครับ ? "
" ยินดีที่ได้พบกัน มาสเตอร์ ข้ามีนามว่า เฟลม เป็นผู้พิทักษ์ธาตุไฟของท่าน "
" ผมชื่อริเก็นริวครับ ยินดีที่ได้พบเช่นกัน "
ทางด้านของเกอารอนที่ตอนนี้ได้กลับมารวมตัวกับผู้พืทักษ์ตนอื่นๆแล้ว
" น่าโมโหเจ้าเฟลมชะมัดยาด ! " คนแคระสาวบ่นออกมาก่อนที่จะได้รับการซ้ำเติมจากแฟรี่จิ๋วที่นั้งอยู่ข้างๆโซทเตอร์ที่ยังพักฟื้นอยู่
" กรรมตามสนอง สมน้ำหน้า แกล้งโซทเตอร์คุงดีนัก ! "
" สม . . . "
***********
ไรท์ยังไม่หายไปไหนนะ แต่จะมาช้าหน่อย
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามนะค่ะ
ความคิดเห็น