คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : ทำไมถึงจิ้น 8018 และ 1880 ตอนที่10
1. ทำไมเวลายามาโมโตะอยู่กับพวกสึนะแล้วเจอฮิบาริมักจะไม่เคยโดนขย้ำเลย
สังเกตกันไหม เวลามียามาโมโตะอยู่ด้วย ไม่เคยโดนฮิบาริขย้ำเลย>< (เพราะฮิบาริตั้งใจจะขย้ำสึนะกับโกคุมากกว่าอะดิ 55555+)
ก็อย่างที่เคยบอกๆไป จะเห็นหลายครั้งเลยว่าตอนอยู่ในเขตโรงเรียน ตอนสึนะ โกคุ และยามะอยู่พร้อมหน้าพร้อมตา จะไม่เคยโดนฮิบาริขย้ำเลย (ยกเว้นตอนแรกที่เจอกัน) ตอนแรกที่เจอกันนั้นเพราะยังไม่รู้จักกันดี แต่ฮิบาริเองก็คงรู้จักชื่อยามาโมโตะ ทาเคชิ มาบ้างจากชมรมเบสบอล เลยไม่ลงอาวุธบนใบหน้า แต่โดนถีบให้สลบแทน(นั้นถือว่าเบาแล้วนะค่ะ สำหรับฮิบารินะ) แล้วหลังจากนั้นฮิบาริมักจะเก็บเป็นรายคนไปเลย ใช่ไหมละ
ทัวร์ศึกชิงแหวน-w-
2. รีบอร์น ตอนที่ 53 ตอนฮิบาริสู้กับมอสก้า ดีโน่พูดว่า “อย่างโกร่ามอสก้านะ ไม่ได้อยู่ในสายตาเค้าหรอก” ขอบคุณสำหรับคำพูดดีๆค่ะ อิอิ
ถ้างั้นสิ่งที่จะสามารถดึงดูดสายตาของฮิบาริให้หันมามองนั้นก็มีไม่กี่อย่างและไม่กี่คนสินะ สินะ สินะ สินะ สินะ งั้นที่ฮิบาริทั้งสนใจและคอยมองยามาโมโตะอยู่หลายต่อหลายครั้งเป็นเพราะยามาโมโตะอยู่ในสายตาของฮิบาริแล้วใช่ไหม แล้วที่ยอมช่วยยามาโมโตะอีกหลายต่อหลายครั้งนั้นหมายถึงอะไร!!!? ถึงขนาดเรียกชื่อด้วยแบบนี้เริ่มมีลับลมคมในจริงๆนะค่ะเนี้ย>3<
3. รีบอร์นตอนที่ 54 ยามาโมโตะน้อ......ออกอาการเป็นห่วงเกินหน้าเกินตาเกินไปไหม=3=
เป็นตอนฮิบาริสู้กับมอสก้า และหลังสู้กับมอสก้า ยามาโมโตะเรียกแต่ฮิบาริเยอะมาก แม้แต่ตอนที่มอสก้าเกิดตกมัน(??) ยิงระเบิดไปทั่ว ยามาโมโตะก็ยังเป็นห่วงฮิบาริจนลืมห่วงตัวเอง กระทั่งการต่อสู้จบลง ยามาโมโตะก็ยังคงเป็นห่วงฮิบาริ ทั้งตอนนั้นจำไม่ได้ว่าเรียกชื่อกี่ครั้ง แต่ที่แน่ๆ เรียกมากกว่า5ครั้งเลยละ ดูท่าทางอาการก็....เป็นห่วงเกินหน้าเกินตาเลยน่า
4. เมื่ออยู่ต่อหน้ายามาโมโตะแค่2คน ฮิบาริไม่เคยเรียกยามาโมโตะว่าสัตว์กินพืชหรือประชดประชันเลยสักครั้ง
อันนี้คงยกตัวอย่างไม่หมดหรอกค่ะ ต้องย้อนไปดูเอาเอง ฮิบาริมักจะพูดแบบเหมารวมยกกลุ่มตลอด แต่ถ้าจะระบุใครสักคนก็จะใช่สรรพนามที่คิดเองแทน ยกเว้นแค่ยามาโมโตะที่จะเรียกชื่อเต็ม ไม่เคยเรียกยามาโมโตะว่าไอบ้าเบสบอล ไม่เคยเรียกว่าสัตว์กินพืชแบบตัวต่อตัวเลย
เพราะขนาดสึนะเคยโดนฮิบาริเรียกว่าสัตว์อ่อนแอ โกคุก็โดนเรียกว่าสัตว์กินพืชน่ารำคาญ แต่ทำม้าาาาาย....... พอกับยามาโมโตะ จะเรียกว่ายามาโมโตะ ทาเคชิ ตลอดเลยน่า ถ้าอยากจะเรียกแค่ ทาเคชิ ก็เรียกไปเลยก็ได้นี้น่า ไม่ต้องทำเป็นเก๊กเท่อยู่ -////-
5. ยามาโมโตะเองก็ทำผิดระเบียบแต่ก็ไม่เคยโดนขย้ำ
ถ้าเทียบกับนักเรียนของไทยแล้วละก็ การแต่งกายของยามาโมโตะก็ผิดระเบียบด้วยละนะ เสื้อออกนอกกางเกง แอบหลับในห้องเรียน บางทีก็ใส่ตามใจตัวเอง(ไม่ใส่เนคไท) อีกคนก็โกคุเดระ คนนี้ยิ่งแล้วใหญ่ นอกจากใส่ผิดระเบียบ ยังสูบบุหรี่ด้วย แถมยังเอาอาวุธเข้ามาในโรงเรียน แต่มีอยู่ตอนหนึ่งที่รีบอร์นแนะนำดาบญี่ปุ่นให้ยามาโมโตะด้วยใช่ม้า ตอนนั้นก็ซ่อมกันในโรงเรียนด้วยแท้ๆ แต่ฮิบาริก็ไม่เคยขย้ำยามาโมโตะเลยสักครั้ง แต่โจมตีไปที่โกคุเดระคนเดียวเลยด้วย แปลกจริงๆ
จะบอกว่ากับยามาโมโตะเป็นข้อยกเว้นงั้นเหรอ ยามาโมโตะก็เคยไปต่อยตีกับพวกยากูซ่าด้วยน่า พกอาวุธเข้าโรงเรียนบ่อยเลยด้วย แต่ก็ไม่เคยเห็นฮิบาริออกมาเตือนหรือมาขย้ำแต่อย่างไร ไม่ใช่ว่าไม่สนใจหรอก น่าจะสนใจมากจนไม่อยากไปขัดขวางมากกว่า งั้นมาลองอ่านข้อต่อไปสิ
(แถมอีกตอนนะค่ะ>3<)
6. ฮิบาริมักจะพูดหรือบอกคำบางคำ กับยามาโมโตะเพียงคนเดียวโดยที่กับคนอื่นไม่เคยพูดลักษณะแบบนั้น
จะว่าไป ตอนแรกที่เจอกัน ยามาโมโตะก็ได้รับคำชมจากฮิบาริเลยนี้น่า แถมยังบอกจุดที่ผิดพลาดให้ด้วย ทั้งๆที่ฮิบะก็รู้ดีว่ายามะมาบุกรุกแต่ก็ยังพูดโดยแฝงความอ่อนโยนเอาไว้แบบนั้น ขนาดสึนะหรือดีโน่ยังไม่เคยพูดหรือบอกในลักษณะแบบนี้เลยแท้ๆ =////= แล้วก็อย่างตอนที่ไปชมซากุระ ฮิบาริตั้งกฎการชมซากุระเอง ทั้งที่ปกติจะขย้ำทิ้งเลยแท้ๆ แต่กลับตั้งกฎเอง แล้วก็ทำลายกฎเอง(= =;) พอสู้กับยามะ ก็ไม่มีทาทางว่าจะขย้ำเลยด้วยซ้ำ แล้วตัวเองยังบอกกับยามะเองเลยด้วยว่า ทอนฟาของตนมีความพิเศษอยู่ ทีกับคนอื่นไม่เคยบอกล่วงหน้าเลยแท้ๆ เช่น ตอนสู้กับเบล ฮิบาริยังไม่บอกเบลเลยว่าในทอนฟาของตนมีโซ่อยู่ด้วย คำพูดหรือประโยคปกติของฮิบาริส่วนใหญ่จะเป็นแบบว่า “ผม/ฉันไม่ใช่คนของใครทั้งนั้น อย่าเอาผม/ฉันไปรวมกับพวกนาย จะขย้ำทิ้ง ว้าว! สัตว์กินพืช พวกอ่อนแอ” แล้วก็คำพูดที่ดูซึนแสนซึนทั้งหลายแหล
แต่กับยามาโมโตะแล้ว ฮิบาริจะพูดออกมาตรงๆ และออกแนวเป็นกันเองเหมือนกับพูดกับเพื่อนคนหนึ่งเลยก็ว่าได้
อย่างเช่น
“สเต็ปไม่เลวนี่ แต่แขนขวายังกำแน่นนะ มิน่า เล่นเบสบอลละสิ”
“อาวุธของฉันยังมีทีเด็ดอีกนะ”
“อย่าแพ้พวกนั้นจนกว่าจะได้มาเจอกับฉันละ”
“พูดเรื่องอะไร.......ฉันนะ ยังทำความสะอาดโรงเรียนไม่เสร็จ”
แล้วก็ ยังมีที่คาใจจนถึงตอนนี้ รีบอร์นตอนที่88 ยามาโมโตะถามฮิบาริว่า เห็นเจ้าหนูรึเปล่า ฮิบาริก็เดินยิ้ม(บางๆ)ก้มหน้าและหลับตา(ทำเท่ชัดๆ)แล้วบอกว่า “ไม่รู้สิ” ไอประโยคนี้แหละ คาใจสุดๆ ทำไมถึงบอกแบบนั้น เหมือนอยากจะบอกแต่ก็ไม่อยากบอก แล้วไอกิริยาแบบนั้นมันคืออารายยยยยยยยยย >[]<
แล้วก็ตอนที่159 ทำไมฮิบาริถึงต้องตามยามาโมโตะไปถึงห้องชมรมเบสบอลเลยด้วยน่า แล้วประโยคที่พูดยังกับคนห่างเหินแบบนั้น พอเจอคำตอบของยามะคุงเข้าให้ ก็หน้าแตกเดินกลับเฉย แต่หลังจากนั้นฮิบาริก็ดูจะมองยามะคุงเปลี่ยนไปอีกแบบด้วยละน่า
“นั้นนะ ยามาโมโตะ ทาเคชินะ” ประโยคในตำนานเลยเจ้าค่ะ=.,=
ประโยคเหล่านี้ดูเบาๆ กว่าตอนพูดกับคนอื่นเลยนะ เหมือนเวลาฮิบาริได้คุยกับยามาโมโตะแล้ว อารมณ์จะดูเย็นลงกว่าทุกทีเลยด้วยละ แต่ถึงอย่างนั้นก็น่าแปลกอีกเพราะทุกครั้งที่พูดเหมือนเปลี่ยนประเด็นหรือพูดแล้วทำเป็นหยิ่งและนิ่งๆหรือทำกิริยาซึนๆ เวลาเป็นแบบนั้น ฮิบาริจะไม่สบตากับยามาโมโตะเลยสักครั้งด้วยนะ อันนี้จริงๆนะเนี้ย
หลายครั้งที่พูดหรือบอกอะไรตรงๆจะมองปกติได้แท้ๆ แต่พอออกอาการซึนจะหลบตาหรือหลับตาหนีตลอด แบบนี้ไม่ใช่ปกติแล้วนะเนี้ย ฮุฮุฮุ
เหตุเกิด ณ ตอนสควอโล่พายามะไป ดูเอาฮ่านะจ้ะ
ดีกันน่ะๆ ชอบจังเลย ลายเส้นแบบนี้=3=
.....................................................................................................
จบแล้วค่ะ กับตอนที่10 เล่นซะ แทบหลับคาคอมกันเลยทีเดียว หลังจากนี้คงต้องรีบเคลียรีเควสที่ดองเอาไว้ให้หมดสักทีนะค่ะ เพราะงานและการบ้านเริ่มเข้ามาเป็นพายุแล้ว เราเองก็ต้องไปแข่งนู้นนี้นั้น(เอาเกียรติบัตร) หลังจากนี้ทำนายได้เลยว่ายุ่งแน่ๆ มีสอบเก็บคะแนนอะไรก็ไม่รู้ เยอะแยะมุ่วไปหมด เหนื่อมากเลยละค่ะY Y // นี้มาระบายทุกข์อะไรในนี้เนี้ย
ส่วนเรื่องเมาส์ปากกา ของกำลังมาค่ะ คอมเครื่องใหม่ได้มาแล้ว เป็นคอมของเราเลยละ จะได้มีเวลาอัพได้มากขึ้น แล้วก็นิยาย All80 ฮือๆ เราแต่งเรื่องในหัวได้60เรื่องไปแล้วละค่ะ แต่เพราะเนื้อหาที่เยอะ เลยเฉลี่ยนๆแต่งแต่ละตอนไปทีละนิด ทีละนิด ทีละนิด อยากจะร้องไห้เลยทีเดียว คงอีกนานนนนนนนกว่าจะมีเรื่องใหม่มาอัพ 5555++
ขอสนทนากันแค่นี้ละค่ะ ขอบคุณที่มารับฟังเรื่องสัพเพเหระของเรานะค่ะ ไปละน่ะค่ะ
ฝันดี >3< สุขสันต์วันฮาลาวีนย้อนหลังด้วยนะค่ะ อิอิ
ความคิดเห็น