โรงเรียนผึกทักษะผู้ใช้เทพอลเวง

ลำดับตอนที่ #8 : บทที่ 7 วุ่นวาย

       ขณะนี้คิลโดนลิขิตลากลงมาแช่ในอ่างอาบน้ำแบบมิได้ตั้งใจ ทั้งคู่สบตากันแบบอึ้งๆ คิลได้แต่ยิ้มแหย๋งๆออกมา ส่วนลิขิตมองหน้าเขาค้างก่อนจะนิ่งไปชั่วขณะ ใบหน้าเธอเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ ก่อนจะหายใจเข้าลึกๆแล้วตะโกนออกมา

 

" ไอ้โรคจิต !! "

 

" เดี๋ยว ฟังผมก่อน "

 

       คิลพยายามโบกมือปฏิเสธ ก่อนจะโดนลิขิตประเคนทั้งมือทั้งเท้ารัวเข้าไปเต็มๆ

 

ผั๊วะๆๆ !! เพี๊ยะๆ !!

 

" หวาาา ฟังผมก่อนสิ "

 

        คิลกระโดดถอยหลังกลับไปตั้งหลัก พร้อมพยายามพูดอธิบาย แต่มิวายโดนแป้ง แชมพูสระผม ปาอัดหน้าเต็มๆ จนเขาเริ่มมีน้ำโห

 

" พอๆยัยแฟบ คิดว่าผมอยากดูเธอนักหรอไง "

 

       ลิขิตได้ยินก็หน้าขึ้นสีทันที ก่อนจะรีบคว้าผ้าเช็ดตัวมาปิดของสงวนตนเอง แล้วลงไปนั่งในอ่างโดยโผล่หัวออกมาเล็กน้อย

 

 

" แฟบแล้วไงยะ ไอ้โรคจิต ไอ้พวกพวกถ่ำมอง "

 

" แล้วผมจะไปตรัสรู้ว่ามีคนอยู่ข้างในได้ไงละฟะ หัดล็อคประตูซะบ้าง "

 

" ไม่ต้องมาอ้าง ประตูห้องน้ำเสีย ใครๆก็รู้ "

 

" ก็ผมไม่รู้ไง ถ้าผมจะเอาเรื่องมาอ้างจริง ผมไปแอบดูรุ้งกับมิกิอาบน้ำไม่ดีกว่าเรอะ ผู้หญิงประเภท อกแฟบ ตัวเตี้ย ขาสั้นไม่ใช่สเป้กผมว่ะ "

 

" เขาเรียกผู้หญิงพันธ์มินิย่ะ "

 

" อ้อหรอ ถ้าไม่มีดั้งก็พันธ์อีสานสินะ " 

 

เงียบปากไป ไอ้พันธ์ทาง ไอ้พันธ์โรคจิตไม่มีใครเอา "

 

" พันธ์อกแฟบอย่างเธอก็ไม่มีใครเอาเหมือนกันแหละ แบร่ๆ "

 

ลิขิตกัดฟันข่มอารมณ์ตัวเองก่อนจะพูด

 

" อย่างน้อย ฉันก็มีอนาคตไกลกว่าไอ้โรคจิตแบบนายละกัน ฉันว่านายโดนจับข้อหาอนาจารก่อนจะได้งานทำด้วยซ้ำ "

 

" อ้อหรอ แม่คนมีอนาคตไกล แม่คนฟันเหยือน ถ้าผมทำนายอนาคตเธอก็คงไม่พ้นทำไร่ทำสวน หรือไม่ก็ปีนเขาแน่ๆ "

 

ผึ่งงงง !!(เส้นความอดทนขาด)

 

       ลิขิตนุ่งผ้าเช็ดตัวหลวมๆก่อนจะพุ่งจากอ่างอาบน้ำเข้าขย่ำหัวคิลทันที

 

" โอ๊ยยย ยัยเบื้อกนี่ เห็นผมไม่สู้ผู้หญิงนี่เอาใหญ่เลยนะ ได้ "

 

       คิลพูดพร้อมกับคว้าข้อมือทั้งสองข้างของลิขิตอย่างแน่นหนา เธอพยายามดิ้นเพื่อให้หลุดจากพันธนาการอย่างแรง จนขาทั้งสองพันกันจนล้มลงไปทั้งคู่

 

       ภาพที่เห็นคือลิขิตอยู่ในสภาพนอนหงายอยู่กับพื้นโดยมีคิลคร่อมร่างเธอไว้ มือทั้งสองข้างของเขายังคงจับข้อมือเธอในสภาพจับกดลงกับพื้น

 

" เอ่อ ขอโ... "

 

งับบบ !!!

 

" โอ๊ยยย !! "

 

       คิลไม่ทันจะพูดขอโทษก็โดดลิขิตกัดคออย่างแรงจนเขาต้องพงะออกจากตัวเธออย่างรวดเร็ว เขารีบหันไปมองกระจกเพื่อดูรอยกัด ก็พบรอยฟันเล็กๆปรากฏเป็นวงกลม

 

" ยัยนี่คิดจะฟังคนอื่นเขาพูดบ้างมั้ยฟะ " 

" ไม่ฟังหรอก จนกว่าอารมณ์เธอจะเย็นลงก่อน "

 

       เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังเรียกความสนใจจนคิลต้องหันไปมองบริเวณหน้าประตูห้องน้ำด้วยความรวดเร็ว

 

       ภาพที่เขาเห็นคือเหล่าสมาชิกในบ้านมานั่งดูพวกเขาอยู่บริเวณหน้าห้องน้ำโดยไรท์ใส่แว่นตาแฟนตาซีสีดำ ในมือเขาถือขนมป๊อปคอร์นถุงใหญ่ ส่วนต้าถือแก้วน้ำอัดลมขนาดเท่ากระติก มีหลอดขนาดใหญ่ปักตรงกลาง รุ้งเองก็ไม่น้อยหน้า เธอสวมแว่นสามมิติ ในปากเคี้ยวขนมคุกกี้ตุ้ยๆโดยมีมิกิคอยเสริฟชาให้

 

" พวกเธอทำอะไรกันฟะ !? "

 

" ตอนแรกก็จะมาห้าม แต่รู้สึกว่าเถียงกันสนุกดี ก็เลยนั่งรอดูสถานการณ์ " ไรท์ตอบก่อนจะโยนขนทป๊อปคอร์นเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย

 

" ไม่ถ่ายวิดีโอเลยล่ะฟะ " คิลพูดประชดก่อนจะหันไปเห็นมิกิกำลังส่งกล้องวิดีโอให้รุ้งอยู่

 

" รุ้งครับ ผมประชด แล้วคุณมิกิจะส่งกล้องให้รุ้งทำไม(วะ)ครับ "

 

" ไร้สาระ ฉันก็ไม่ได้สนใจมากนักหรอก "

 

       มิกิพูดก่อนจะเดินออกไป โดยลากรุ้งไปด้วย เธอบ่นอุบอิบเล็กน้อยก่อนจะตามมิกิไปอย่างโดยดี เหลือเพียงต้ากับไรท์ที่กำลังนั่งดูดน้ำอัดลมพร้อมกับกินป๊อปคอร์นไปด้วย 

 

" ท่านผู้ชมครับ หนังจบแล้ว ทางออกอยู่ขวามือ ถ้าไม่ออกไปผมจะสาดน้ำไล่นะครับ " 

 

       คิลพูดพร้อมกับตักน้ำใส่ถัง ทำท่าจะสาดน้ำ

 

" ชิล์ " ไรท์เดาะลิ้นก่อนจะลุกขึ้น

 

" ไม่ต้องมาเดาะลิ้นเลย ไปเลยไปชิ้วๆ "

 

       หลังจากเหตุการณ์สงบ คิลก็หันไปมองลิขิตที่กำลังนั่งหลบสายตาเพื่อนๆอยู่หลังม่านด้วยความอาย เขาวางถังน้ำลงพื้นก่อนจะเดินเข้าไปหา

 

" สงบศึกไปก่อนละกัน "

 

" อืม " 

 

       เธอตอบสั้นๆก่อนจะออกมาจากหลังม่าน แต่สายตาเธอเหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างเข้า เธอหน้าแดงแจ๋ก่อนจะพูดอย่างตะกุกตะกัก

 

" ผ..ผ้า "

 

" ผ้าอะไรของเธอ " คิลขมวดคิ้วอย่างสงสัย

 

" ผ้านายหลุด !! " เธอพูดพร้อมไปชี้ไปที่ท่อนล่างของคิลก่อนจะเบือนหน้าหนี

 

" เอ๋... " คิลก้มมองท่อนล่างของตัวเอง ก่อนจะเลื่อนสายตาไปยังที่ ที่มีผ้าเช็ดตัวของเขากองอยู่กับพื้น ตรงปลายผ้ามีถังน้ำวางทับอยู่

 

" เฮ้ยย "

 

" ไอ้โรคจิต !! "

 

เปรี้ยงงงง !!

 

      ลิขิตง้างหมัดขวาต่อยเข้าปลานคางของคิลอย่างแม่นยำ จนเขาลงไปนอนนับดาวอยู่บนพื้น ก่อนที่เธอจะปิดตาวิ่งออกจากห้องน้ำอย่างรวดเร็ว

 

" วันนี้จะซวยไปไหนฟะ "
 

เวลาผ่านไป 1 ชั่วโมง ตรงกับเวลา 2 ทุ่มพอดี

 

" ง่ำๆ !?! "
 

       ขณะนี้สมาชิกทั้งหมดในบ้านออกมานั่งกินอาหารที่จัดไว้อย่างเอร็ดอร่อย ก็มีเพียงลิขิตที่นั่งหน้ามุ่ย ไม่เตะอาหารเลยสักอย่าง รุ้งเห็นเข้าก็เดินไปหยิบอะไรบางอย่างที่อยู่บนเตามาใส่จาน จากนั้นก็เดินเอามาให้

 

" เธอลองทานนี้ดู สูตรพิเศษเลยนะ รับรองว่าเธอทานแล้วจะอารมณ์ดีขึ้น "

 

" อร่อยจัง มันคืออะไรหรอ " ลิขิตพูดหลังจากหยิบสิ่งนั้นเข้าปาก

 

" ใส้กรอกน่ะ "

 

อุบ ! ลิขิตพยายามไม่ให้สำรอกของที่เพิ่งทานออกมา เพราะเกรงว่าเพื่อนตนจะน้อยใจ

 

"  พอดีช่วงนี้ทานเจ้านี่ไม่ลงน่ะ เธอเอาไปให้มิกิดีกว่า "

 

       รุ้งเบ้ปากเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไปอย่าง งงๆ โดยทิ้งลิขิตให้นั่งหน้ามุ่ยเหมือนเดิม

 

" พี่ลิขิตเป็นอะไรหรอคะ " ฮินะถามอย่างไร้เดียงสา

 

" พี่สบายดีจ่ะ "

 

       ลิขิตลูบหัวฮินะอย่างเอ็นดูก่อนจะหันไปมองคิลที่กำลังนั่งเล่นเกมการ์ดกับไรท์และต้าอยู่

 

" รอบของผม จั่วไพ่ !! " เสียงไรท์ดังมาแต่ไกล

 

" เฮ้ย นายจั่วทีเดียวสองใบได้ไงฟะ เฮ้ย คิลอย่าแอบสลับการ์ดเด้ หวาา ลมพัดการ์ดกับดักผมเปิดหมดแล้ว " แน่นอนว่าตามมาติดๆด้วยเสียงของต้านั่นเอง

 

" ฮินะจัง ระวังให้ดีนะ ในบ้านหลังนี้มีไอ้โรคจิตปนอยู่ด้วย "

 

" ในบ้านนี้ก็มีอันตพาลชอบใช้ความรุนแรงเหมือนกัน " คิลแกล้งพูดลอยๆ

 

เปรี๊ยงงง !!

 

       เสียงตบโต๊ะดังขึ้นพร้อมกับลิขิตลุกขึ้นยืน ส่งสายตาคมกริบไปจ้องหน้าคิลอย่างเอาเรื่อง

 

" พูดจาแบบนี้อยากมีเรื่องหรอยะ "

 

       คิลได้ยินก็ทำหน้าทะเล้นใส่ ก่อนจะตอบกลับ

 

" ใครหาเรื่องก่อนกันแน่ฟะ "

 

" ไอ้โรคจิตแบบนายเงียบปากไปเลย "

 

" เธอต่างหากที่ต้องเงียบปาก พูดมากจนฟันหน้าจะเฉาะหัวฮินะอยู่แล้ว "

 

" เฉาะบ้านแกเดะ ไอ้คนไม่มีอนาคต ปากแบบนี้อยู่ไม่ถึง 25 หรอก โดนพวกกระทืบตายก่อน "

 

" อ้อหรอ แม่คนทำสวน แม่นักปีนเขา หน้าตาแบบผมอนาคตไกลจะตาย เขาเรียกว่าโหงวเฮ้งดี "

 

" ถุ๊ยยย ! โหงวเฮ้งดีตายล่ะ โหงวเฮ้งแบบนี้ฉันเห็นมาเยอะ เวลาประมาณตี 4 นี่เยอะเลย "

 

" เห็นอะไร "

 

" คนเข็นผักตามตลาดสดไงยะ "

 

" ว่าไงฟะ " คราวนี้คิลลุกขึ้นยืนบ้าง

" แล้วจะทำไมยะ " ลิขิตเผยรอยยิ้มหยามบุรุษเบื้องหน้า

" ทุกคน !! ยัยนี่มันเอาฟันจอบมาขู่ผม !? "

" ว่าไงนะยะ !! "

 

       ระหว่างที่ทั้งสองกำลังโต้วาทีอยู่ รุ้งก็ลุกขึ้นไปจูงมือฮินะออกมาจากจุดเกิดเหตุ ก่อนจะพาเธอมานั่งที่โซฟาหน้าทีวี ส่วนไรท์กับต้าก็หยิบแว่นสามมิติมาสวมอย่างรู้งาน

 

" รับป๊อปคอร์น น้ำอัดลมมั้ย " มิกิถือถุงป๊อปคอร์นถุงใหญ่กับกะติกน้ำอัดลมเดินเข้ามานั่งข้างๆรุ้ง

 

" ขอบคุณครับ " 

 

" แต๊งจร้า "

 

" มีถั่วมั้ย ? "

" มีแต่กระติกน้ำน่ะ !! "

 

       ฮินะมองพวกรุ่นพี่ที่อยู่ดีๆก็พร้อมใจกันใส่แว่นสามมิติ ส่วนมิกิก็กำลังฟาดหัวไรท์ด้วยกระติกน้ำอยู่ จากนั้นเด็กสาวจึงเอ่ยปากถามรุ่นพี่อย่างสงสัย

 

" พวกพี่ทำอะไรกันคะ "

.............................................................................

ในขณะเดียวกัน

 

       ภายในห้องโถงที่มีพื้นที่กว้างขวาง อยู่ห่างออกไปทางทิศตะวันออกของเกาะ(โรงเรียน) มีชายคนหนึ่งท่าทางน่าเกรงขามกำลังนั่งคุยกับคนกลุ่มหนึ่ง ซึ่งพวกเขาคุกเข่าให้ชายคนนั้นด้วยความเคารพ

 

" ท่านดาร์ก ตอนนี้สายของเราสืบทราบมาว่าเคียวจิโร่ได้ออกจากเกาะไปก่อนพิธีจบการศึกษาด้วยเหตุผลบางอย่างแล้วครับ "

 

เปรี้ยงงง !!!

 

      พนักวางแขนของเก้าอี้หินหยกชั้นดีที่ถูกสร้างมาอย่างแข็งแรง ถูกชายคนนั้นบีบแตกออกเแนเสี่ยงๆ เขาแบมือที่เต็มไปด้วยผงฝุ่นที่เกิดจากการขยี้เมื่อครู่ แล้วค่อยๆโปรยลงมาอย่างช้าๆ

 

" มันไปโดยไม่สู้ตัดสินกับข้าเรอะ ชักจะดูถูกกันเกินไปแล้ว "

 

" แต่ท่านครับ ตัวท่านก็รู้ดีว่าสู้มันไม่..." ลูกน้องมันพยายามพูดเตือนด้วยความหวังดี

 

" หุบปาก !! "

 

ตู้มมมม !!!  อ้ากก !!

 

       ชายนั้นถูกก้อนพลังสีดำพุ่งอัดกระแทกอย่างแรง จนร่างเขาอัดกับพื้นอย่างแรงเกิดเป็นหลุมลึกขนาดใหญ่

 

" ไม่ว่ายังไงข้าต้องตัดสินกับมันให้ได้ พวกแกจงทำทุกวิถีทางให้มันกลับมาซะ "

 

       เขาออกคำสั่งด้วยความกราดเกรี้ยว บรรยากาศภายในห้องโถงเริ่มอึดอัดและเต็มไปด้วยความตึงเครียด ทันใดนั้นก็มีสียงหัวเราะดังแทรกขึ้นมาในความเงียบ
 

" ฮ่าๆๆ ท่านดาร์กสั่งพวกโง่ไปก็เท่านั้นแหละ "

 

      เขาหันไปทางต้นเสียงที่อยู่ข้างหลัง ก่อนจะแสยะยิ้มออกมาเมื่อพบกับเจ้าของดวงตาสีน้ำเงินอันคมกริบ

 

" ว่าไงเรท ไม่คิดไม่ฝันว่าจะมาหาผมถึงที่ "

 

" ก็มาช่วยให้นายตัดสินกับเคียวจิโร่ไง ผมสืบทราบมาว่าเคียวจิโร่มีน้องสาวชื่อฮินะอยู่ห้อง B ถ้าจับเธอเป็นตัวประกัน เคียวจิโร่ต้องกลับมาแน่ แต่... "

 

      เรทหยุดพูกกะทันหันเพื่อลองเชิงอีกผ่าย ซึ่งดาร์กก็หงุดหงิดเล็กน้อยก่อนจะถาม

 

" แต่อะไร จับเด็กห้อง B ไม่เหลือบ่ากว่าแรงหรอก"

 

" เธออยู่ในความคุ้มครองของนักเรียนห้อง SSพิเศษถึง 6 คน น่ะสิ "

********************************************************

ศัตรูโผล่มาแว้ว ไอ้ดำกะไอ้แดงนั่นเอง

เย้~