ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [อสรพิษและTS6] SF

    ลำดับตอนที่ #24 : SF หลายใจ [โน่ริทกัน]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.03K
      0
      14 ต.ค. 54

      

    SF หลายใจ [โน่ริทกัน]

    05.30 .

    ร่างบอบบางตื่นขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือ เดินเข้าครัวเพื่อจะหาน้ำดื่ม ไม่ทันไรก็ต้องตกใจเมื่อรู้สึกถึงแรงกระชากข้างหลังพร้อมกับอ้อมแขนแกร่งล้อมตัวเองไว้

    กัน…”

    เบาๆสิ พี่โน่หลับอยู่นะเสียงทุ้มของคนตัวพ่อดังข้างหูทำให้ร่างเล็กบางเผลอเอามือปิดปากอย่างตกใจ

    อุ๊บ!”ไม่ทันที่เรืองฤทธิ์จะเอ่ยปากถามไป คนตัวสูงเหมือนจะรู้ก็จัดการปิดปากหวานๆของคนในอ้อมกอดนี้ จูบที่อ่อนหวาน ที่ขาดหายมานาน ทำให้ร่างสูงไม่อาจผละออกได้โดยง่าย เลาะเล็ม รุกรานอย่างไม่ลดละเพื่อต้องการเติมเต็มความคิดถึงที่มีมานาน

     

    คิดถึงจังน้ำเสียงมีเสน่ห์ยิ่งพูดหวานๆแผ่วเบาข้างๆหูทำให้เรืองฤทธิ์ที่หน้าขึ้นสีอยู่แล้ว ระเรื่อเข้าไปอีก มือทุบอกแกร่งเป็นเชิงให้ปล่อยได้แล้ว

     

    ปล่อยก่อนสิกัน มาหาริทแบบนี้เดี๋ยวพี่โน่ก็สงสัยหรอก

    แต่กันคิดถึงนิ ริทไม่ไปหากันเลยนะร่างสูงพูดอย่างตัดพ้อ ส่งสายตาเศร้าไปให้คนตรงหน้า

    กันก็รู้นิ ว่าริทไปไม่ได้…”คนตัวเล็กพูดเสียงแผ่ว เขาก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน เขาก็อยากจะให้เรื่องทุกอย่างมันจบ ไม่อยากให้ค้างคา แต่ใจอาจจะผิดที่ใจของเขาเอง ที่อยากเก็บเอาไว้ทั้งสองคน

    ฮือๆฮึกขอโทษนะในที่สุดน้ำในตาที่กลั้นไม่อยู่ก็ไหลอาบแก้มเนียนเป็นทาง นภัทรเห็นอย่างนั้นก็ตกใจ รีบแนบศรีษะได้รูปของคนตัวเล็กกว่าในอกแกร่ง

     

    กันไม่ได้จะว่าริทนะ ริทอย่าร้องสิ

    ฮึกฮือๆ..”

    ริท อย่าร้องนี่แหนะ นี่แหนะ ตบปากกันเลยนะ กันมันปากไม่ดี ทำให้ริทร้องไห้ กันมัน..”

     

    พอเถอะกัน ฮึกฮือ กันอยากเลิกกับริทไหม เลิกไหม ริทใจไม่ดีเลย แล้ว…”

    ไม่ให้พูดแล้ว ไม่เลิกด้วย ไม่เลิกว่าแล้วก็จัดการกอดร่างบอบบางไว้แล้วปลอบ บางคนอาจไม่เคยเห็นมุมนี้ของนภัทร แต่สำหรับเรืองฤทธิ์แล้วพฤติกรรมที่น่ารักของนภัทรเป็นเรื่องปกติแล้วสำหรับเขา

    ฟังนะ กันเลือกเองว่าจะเป็นแค่ที่สอง ริทไม่ผิด อย่าโทษตัวเองอีกนะนภัทรพูดจากใจจริง แล้วกดศรีษะของเรืองฤทธิ์ไว้แนบอกอีกครั้ง

    ริทรักกันนะครับแค่นี้ หัวใจของคนเป็นที่สอง ก็ไม่ต้องการอะไรมากแล้ว

     

     

     

    ToNo part

    ผม กัน แล้วก็ริท วันนี้มาถ่ายแบบนิตยสารเล่มหนึ่ง ผมมากับริท ส่วนไอ่กันก็ช่างหัวมันเถอะครับ

    ริท…”

    หืม ว่าไงครับ

    รักพี่ป่ะผมถาม คนตัวเล็กหลังจากที่ฟังแล้วก็มีสีหน้าคำถาม แต่ก็พยักหน้ารับ

    พูดดิ อยากได้ยิน

    รักสิครับ ถามอะไรอ่ะพี่โน่

    งั้นเสาร์ อาทิตย์นี้ ไปทะเลกันนะ

    ไป…”

    ไม่ต้องถามว่าไปทำไม หรือริทไม่ว่างผมถามแล้วทำเหมือนว่าน้อยใจ หันหน้าหนีไปทางอื่นแบบงอนๆอีกต่างหาก มีเหรอครับที่คนตัวเล็กจะอยู่เฉยก็ต้องง้อผมอยู่แล้ว

    โห ไรเนี่ย อย่ามาๆ ไปก็ได้ ชวนไอ่กันไปด้วยนะ

    ชวนมันไปทำไม เดี๋ยวมันก็มาเป็นก้างของพี่กับริทอีกหรอก แต่ก็ได้..”

    ครับๆ เดี๋ยวริทไปบอกกันก่อนนะว่าแล้วคนตัวเล็กก็วิ่งไปที่พักนักแสดงที่กันนั่งอยู่

     

     

     

    Gun part

    เป็นได้ดั่งลม ยามที่เธอเงียบเหงา

    ลมจะคอยช่วยเป่า ไม่ให้เธอเศร้าเดียวดาย

    จะเป็นดั่งน้ำที่คอยดับร้อนให้เธอผ่อนคลาย

    แต่เมื่อเธอยิ้มได้ ฉันจะกลายเป็นเงาเท่านั้น

     

     

    กันๆ..”จู่ๆผมก็รู้สึกเหมือนมีคนมาเรียกผม อ้อ ริทนี่เอง ใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้มทำให้ผมอดยิ้มตามไม่ได้

    ว่าไง หืมผมถาม เอื้อมมือไปโอบเอาศรีษะของริทมาแนบไว้ก่อนจะโยกไปเบาๆ

    ไปเที่ยวทะเลกันไหมริทบอก คนตัวเล็กชวนผมไปเที่ยวทะเลเหรอ แล้วพี่โน่ล่ะ

    ทะเลเหรอ คิดยังไงถึงมาชวนกันเนี่ยผมถาม ริทเงยหน้าช้อนตาขึ้นมองผม ก่อนจะกุมมือผมไว้แล้วบีบเบาๆ

    พี่โน่ชวน…”ริทพูดค้างไว้แล้วมองเข้ามาในตาผม เหมือนจะรอการตอบรับ

     

     

    มันไม่ผิดใช่ไหม ถ้า..ผมจะคิดน้อยใจบ้าง

     

    แล้วริทมาชวนกันแบบนี้ มันจะดีเหรอ พี่โน่เขาอยากมีเวลาส่วนตัวกับริทรึเปล่าผมบอกไป ส่วนสายตานั้นไม่ยอมสบกับอีกคน

     

     

     

    ตอนแรกผมคิดว่าตัวเองทนได้กับการเป็นที่สอง

    คิดว่าทนได้กับการเห็นคนที่ตัวเองรักมีความสุขกับคนอื่น ทั้งๆที่ผมก็เป็นแฟน

    คิดว่าทนได้กับการเห็นทั้งคู่มองกันด้วยความรัก

     

    ….เพียงแค่ริทไม่จากผมไปก็พอ

     

     

     

     

    แต่ตอนนี้   ผมอยากเห็นแก่ตัวเหลือเกิน

    อยากให้ริทมาเป็นของผมคนเดียว!

     

     

    อือ ก็ได้ แต่ว่า…”

    หือ….อื้ออไม่ทันที่ริทจะพูดอะไรต่อ ผมก็จัดการปิดริมฝีปากของคนตัวเล็กในอ้อมกอดไว้ก่อน อย่าคิดว่าริทจะยอมผมง่ายๆนะครับ มือบางทั้งทุบทั้งผลักทั้งข่วน โหดจริง! เราจูบกันอยู่เนิ่นนาน จนริทไม่มีแรงจะผลักผมแล้วได้แต่ยึดผมเป็นที่พึ่ง ผมจึงปล่อยริทฝีปากอิ่มให้เป็นอิสระ  เมื่อผละออกจากกัน ผมเห็นริทใบหน้าแดงระเรื่อฝาดๆแล้วเอาแต่ก้มหน้างุด เขินเหรอเนี่ย

     

    โกรธกันเหรอ หน้าแดงเชียวได้ทีผมก็ล้อใหญ่ครับ ถ้าใครได้มาเห็นใบหน้าเหวี่ยงๆแบบเขินๆของริทเนี่ย ร้อยทั้งร้อยก็อยากแกล้งครับ 555

    หยุดพูดเลยนะ ไอ่ฉวยโอกาสริทพูดแล้วมองหน้าผมอย่างเอาเรื่อง 55 โกรธก็ดุเป็นด้วย

    หยุดพูดแล้วผมหยุดจริงๆนะ แต่ยิ้มแบบล้อๆให้แทน

    ^^

     

    หยุดยิ้มด้วย!”

    เอ้าคนยิ้มก็ผิดอีก 555”ว่าแล้วผมก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง พี่โน่ที่เห็นว่าริทมาหาผมนานก็เลยมาตาม ผมจะทำอะไรได้ละครับ นอกจากปล่อยริทให้ไปหาเขา

     

     

     

    __________________________________

    อารมณ์เกิดอยากให้พี่ริทหลายใจ (ผลั๊ว!<<ทั้ง รองเท้าทั้งนวม) ไม่มีไรมากหรอก สนองความต้องการของตนเองเฉยๆ อ้อ ฟิคคั่นเวลาเรื่องนี้ ไรท์ไม่แน่ว่าจบแบบไหน ก็ใจหนึ่งอยากให้คู่พี่เสือ ใจนึงอยากให้คู่เฮียอ่ะ หรือว่าจะเลิกพี่ริททั้งสองคนแล้วเป็นโน่กันดี  รีเควสมาได้เลย 555 กร๊ากกกก



    รักคนอ่านคนเม้นท์ทุกคนจ๊ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×