คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ภารกิจย่อย 4 (100%)
ภารกิจย่อย 3
|
ภารกิจ ตามคำบัญชาของพระเจ้า |
|
- ภารกิจ (ย่อย) ช่วยแบ่งเบาภาระของทุกชนชั้น :ติดต่อเพื่อช่วยงานของท่านเจ้าเมือง เจ้าของร้านอาหารและคนทำเหมือง
เวลาภารกิจ : 3 วัน (ไม่สามารถมีคนช่วยได้)
ส่งภารกิจ : ท่านเจ้าเมือง,เจ้าของร้านอาหารและคนทำเหมือง
ผลตอบแทน : - |
“งานนี้น้องโชว์เดี่ยวเองเลยแหะ ไม่เป็นไรพี่เอาใจช่วย” ไฟตอบอย่างอารมณ์ดี ทีนี้แหละจะเที่ยวให้สะใจเลย
“ไปกันเลยไหมตา”น้ำถาม ตาหยุดคิดนิดหนึ่งก่อนจะตอบว่า
“ค่ะ งั้นเราไปกันเลยดีกว่าจะได้ไม่เสียเวลามาก” ทุกคนหันไปลาช่างพันและช่างพล พร้อมกับหญิงวัยกลางคนที่ยืนยิ้มแย้มส่งหน้าร้าน
ช่วงบ่ายๆหลังจากที่แวะทานบะหมี่น้ำข้างทางมาแล้วก็เดินทางมายังตึกบัญชาการ ก่อนจะแจ้งเรื่องกับผู้ช่วย ซึ่งพักใหญ่ๆก็พาไปที่ห้องๆหนึ่งพร้อมกับให้งานส่งเอกสาร มันจะธรรมดามากถ้ามันไม่กองใหญ่อยู่ครึ่งหนึ่งของห้องซึ่งนอกจากนั้นยังไม่พอต้องเดินไปทั่วเมือง เพื่อส่งเอกสารให้พวกขุนนางทั้งวันและดูเหมือนแกล้งกันชัด บรรดาบ้านที่ไปส่งเอกสารก็พร้อมกันไม่อยู่ต้องไปถามคนนั้นทีคนนี้ทีกว่าจะได้แต่ละคนร่วมชัวโมงกว่า ซึ่งหลังจากเสร็จงานแล้วตาก็กลับไปโรงแรมทันที
“อ้าวตาเป็นไงบ้างเนี่ย” ลมพูดอย่างยินดีพร้อมเปิดประตูให้ตาไม่พูดอะไรรีบเดินเข้าห้องน้ำทันที
“คงไม่เป็นไรหรอกมั้งนั่นอย่างกะไปส่งสารเอง”
“แต่ดูจากสภาพแล้วคงไม่ไปรบกับท่านเจ้าเมืองมาหรอกน” ไฟยักไหล่
แล้วหันไปคุยกับดินต่อ
เช้าวันต่อมา ตาตัดสินใจเดินทางไปหาเจ้าของร้านอาหารแต่ในภาระกิจไม่ระบุก็เลยเอาภัตราคารที่ใกล้กับโรงแรมที่สุด คือ ใบหยก
“สวัสดีค่ะ หนูมาทำภารกิจตามคำบัญชาของพระเจ้าค่ะ”
“อืม ข้าเป็นหัวหน้าภัตาคารงานแรกของเจ้าต้องไปทำงานในครัวก่อนส่วนช่วงบ่ายคนจะมาเยอะต้องมาเสิร์ฟอาหารเก็บโต๊ะ ตอนเย็นก็ล้างชาม”
“ค่ะ” ตารับผ้ากันเปื้อนและชุดเสื้อเชิร์ตกับกระโปรงมาใส่ พร้อมกับสวมหัวด้วยหมวกก่อนเข้าไปในครัว
“เจ้ามาก็ดีแล้วข้ากุ๊กใหญ่ มีงานให้เจ้าช่วย เจ้าไปหั่นผักและเนื้อใส่ในชาม”กุ๊กใหญ่ผ่ายมือไปทางวัตถุดิบและสอนหั่นในช่วงแรกก่อนจะให้ลองหั่นเองจนวัตถุดิบหมดประกอบกับลูกค้าเริ่มเข้าร้านมาแล้วแต่วัตถุดิบไม่พอจึงใช้ให้เด็กไปซื้อและให้ตาหั่นต่อ พอตกช่วงบ่ายตาก็เริ่มเสริฟอาหารจนถึงเย็นแล้วล้างจานจนถึงค่ำ ตอนที่กำลังจะกลับบ้านแล้วมีลูกค้ากลุ่มใหญ่เดินเข้ามาทำให้วุ่นวายไปพักใหญ่ กว่าจะได้กลับไปนอนก็ตีสามเข้าไปแล้ว
“ตาตื่นเร็วจะแปดโมงแล้วนะ ต้องออกไปนอกเมืองไม่ใช่หรอ”น้ำปลุกก่อนจะไปสั่งอาหารมาให้กิน กว่าตาจะเสร็จธุระก็ปาไปเก้าโมง พอเดินทางไปถึงเหมืองที่อยู่ทางทิศตะวันตกใกล้กับป่าที่น่าสงสัยก็เห็นนายเหมืองทำหน้าบึ้งรออยู่
“พวกเจ้ามาสาย งานของพวกข้าเริ่มนานแล้ว”
“ขอโทษค่ะ เมื่อวานหนูเลิกงานที่ร้านอาหารดึกไปหน่อย”
“อืม แต่เวลาในภารกิจของเจ้ามี1วันนี่แต่เจ้าทำงานไม่กี่ชั่วโมงเอง”
“เซ็นให้หนูได้ไหมค่ะ เดี๋ยวหนูทำงานชดเชยตอนหลังค่ะ นี่เป็นวันสุดท้ายที่หนูออนไลน์แล้วนะคะ” ชายวัยกลางคนครุ่นคิดนิดหนึ่งก่อนทำหน้าเจ้าเล่ห์
“ถ้าข้าเซ็นให้เจ้า เจ้าต้องทำงานทดแทนให้ข้าสองวันนะฮ่าๆ”
“ตกลงค่ะ ขอบคุณมากค่ะ”
‘นึกว่าจะไม่ได้เปลี่ยนอาชีพแล้วสิ’
“พวกพี่ๆเดินเล่นกันได้เลยนะคะ เอ่อนี่ค่ะเงิน”ตาพูดพร้อมยื่นบัตรให้กับลม
“อ้าวแล้วตาจะมีข้าวกินหรอ” ตาตบที่กระเป๋า สื่อว่าเต็มเลยค่ะ ทำให้ทุกคนพยักหน้าเข้าใจแล้วแยกย้ายกันไปเที่ยว ตารับหมวกมาก่อนจะเดินไปในเหมืองพร้อมกับนายเหมืองที่อธิบายงานต่างๆให้ฟัง
“เวลาเจ้าขุดเจ้าต้องใช้เสียมนี่ขุดไป ในบริเวณที่มีแร่อยู่จะเป็นบริเวณหินแข็งแต่ถ้าเจ้าไม่รู้ว่าจะขุดตรงไหนก็ขุดๆไปแล้วกันเดี๋ยวก็เจอเอง”นายเหมืองพูดอย่างขี้เกียจอธิบายก่อนจะเดินออกไปให้ตาทำงานเอง
กึง! กึง! กึง! เสียงของเสียมกระทบกับพนังถ้ำ ไปเรื่อยๆ
ผ่านไป 3 นาที
“ผู้เล่นเนตรนภาได้รับแร่ระดับ 1 จำนวน 1 ก้อนค่ะ” พร้อมกับก้อนหินอันนิดเดียวหลุดออกมา ตามองอย่างพิจารณาก่อนจะหันไปทางอีกด้านหนึ่งที่พนังถ้ำยื่นออกมาก่อนจะเริ่มขุด
ผ่านไป 5 นาที
“ผู้เล่นเนตรนภาได้รับแร่ระดับ 1 จำนวน 1 ก้อนค่ะ”
ตาถอนหายใจก่อนจะโยนแร่ไว้บนพื้นแล้วกลับไปขุดที่เดิม
‘ในเมื่อไม่มีอะไรก็คงเคาะเล่นได้มั้ง’
กึง! กึงกึง!! กึง! กึง! เป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆเป็นชั่วโมง ตาก็ได้แร่มาอีก 6 ก้อนกองอยู่ที่พื้น
“โอ้ยเมื่อไหร่จะเสร็จเนี่ย” ในหน้าต่างของเธอตอนนี้บอกว่าได้ทักษะขุดแร่มา 2 ระดับที่เพิ่มเปอร์เซ็นการขุดอีก 2%
“ลองเคาะเบาๆดูสิเพื่อจะออก” พอผ่านไปซักพักมันก็ยังไม่ออกมาตาก็เลยต้องขุดเหมือนเดิมต่อ พอเมื่อก็ยืนขุดแทน พอผ่านไปนานเข้าตาก็เริ่มเบื่อมองดูกองแร่ของเธอที่มีอยู่ เพื่อคัดแยก
“ข้อมูล”
|
แร่ระดับ 2 |
|
แร่ที่สามารถพบได้ทั่วไป ตามถ้ำ มีความแข็งเล็กน้อย สามารถนำไปหลอมได้ |
“ผู้เล่นเนตรนภาได้รับทักษะตรวจสอบระดับ 2 ค่ะ”
ตาทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆจนได้ทักษะตรวจสอบมา 3 ระดับก่อนจะใส่กระเป๋าเพื่อเดินเข้าไปขุดข้างในต่อ
“ผู้เล่นเนตรนภาได้รับแร่ระดับ 3 จำนวน 1 ก้อนค่ะ”
“ค่อยดีหน่อย ได้แร่เพิ่มขึ้น เย้!! ขุดต่อๆ” พอพักเที่ยงตาก็ได้แร่ระดับ 1,2,3,4 กับเศบแร่เหล็กมาอีกจำนวนหนึ่ง ก็นั่งพักกินข้าวแล้วก็มานั่งพิจารณาจำนวนแร่ที่มีอยู่
“ได้น้อยอย่างนี้ ไม่ผ่านแน่เลย” เฮ้อ! ตาถอนหายใจก่อนจะไปขุดต่อ สงสัยว่างานนี้ตัวเธอเองคงได้รับทักษะอดทนเพิ่มแน่นอน
“อ้าวเป็นไงบ้างเจ้าขุดได้เท่าไหร่แล้วหละ” นายเหมืองทักก่อนจะมองกองแร่ที่ตาเอาออกมากอง
“อะไรกันได้แค่นี้! ข้าว่าเจ้าคงจะไม่ผ่านภารกิจลัวหละอย่างน้อยคนที่เข้ามาที่นี่ส่วนใหญ่เขาจะได้เป็นคันรถเลย เสียเวลาเปล่าจริงๆ”
“หนูจะพยายามค่ะ เอาเป็นคันรถเลยหรอค่ะไม่เยอะไปหรอคะ”
“ไม่หรอก ส่วนใหญ่เขาก็ได้อย่างนี้ทั้งนั้น” ก็เฉพาะกับพวกคนงานล่ะนะ หึๆ นายเหมืองคิดในใจก่อนจะหัวเราะ งานนี้สงสัยเขาจะได้กำไรชัวร์
“จริวหรอค่ะงั้นหนูขอเวลานะคะจะรีบขุดอย่างเต็มที่เลยค่ะ” ตาบอกก่อนหันไปขุดอย่างเร็วและจริงจัง ตาก็เลยเปลี่ยนท่าใหม่ๆเอาเป็นเหวียงแขนแทน
พอตกเย็นนายเหมืองก็มาตรวจงานของเธอซึ่งแร่ที่ได้นี้กองเท่าเอวแต่ว่าพอใส่ไว้ในคันรถกลับได้แค่ครึ่ง จึงตั้งปฏิธานว่าถ้าออกไปเมื่อไหร่ต้องศึกษาบ้างซะแล้ว
“ขอโทษค่ะ ใกล้เวลาของหนูแล้วค่ะ”
“ก็เอามาสิ เดี๋ยวข้ารับรองให้”
“ผู้เล่น เนตรนภาสำเร็จภารกิจย่อยแบ่งเบาภาระของทุกชนชั้นได้สำเร็จ และได้รับภารกิจต่อเนื่องคุยกับคุณพ่อค่ะ สามารถดูรายละเอียดได้ที่หน้าต่างภารกิจค่ะ”
ความคิดเห็น