คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอน 001 สมุดวิเศษ
ตอน 001 สมุดวิเศษ
นานมาแว้วววววววว มีตำนานเล่าขานในมหาลัยแห่งหนึ่งที่อยุ่ในประเทศไทยที่แสนใหญ่ ตั้งอยู่ในใจกลางเมืองของเมืองหลวง....กรุงเทพ.....ใครที่ได้ครอบครองสมุดวิเศษในตำนานผู้นั้นจะสามารถรอบรู้ทุกเรื่องราวและจะมีอะรัยเกิดขึ้น.......
---- วิ๊วๆๆ ---
ในห้องแสนลึกลับในอาคารตึกเรียนเก่าในมหาลัย....ห้องที่มีทางเข้าเป็นกำแพงเดินลงและ
“ข้าพในนามอาริ.........”เสียงท่องคาถาดังขึ้นเรื่อยๆจนกระทั่งสิ้นเสียงแสงสว่างก็ส่งแสงทั่วห้อง
วิ้วๆๆๆๆๆ
“ notelive “
พรึ่บ “หากข้าผู้สร้างขึ้นได้จบชีวิตลงจงให้เจ้าหาผู้ที่จะครอบครองเจ้าต่อไป โน้ตแพนริ”
20ปี ต่อมา
เช้าที่อากาศสดใสในตัวเมืองที่วุ่นวาย กลางฤดูหนาวทีแสนเย็นสบาย ผู้คนเดินเที่ยวอย่างสบายใจต้อนรับกะงานเทศกาล คริตสมาช
“เฮ้อ--..—ทำไมนะ ทำไม เทศกาลนี่มันช่างแสนเจ็บปวดนักT0Tโฮๆๆๆๆ”
---ใช่แร้วช้านเปงสาวน้อยที่น่าสงสารที่สูดดดดในโลก ไม่เคยมีหนุ่มคนไหนกล้าเข้าในชีวิตช้าน แฟนสักคนยังไม่มี จับมงจับมือแบบคู่อื่นๆก้อไม่ แงๆๆๆหรือนี่เราต้องขึ้นคานแสนสวยซะแร้ว ม่ายยยยยยจริง0o0 >0<แง้ๆ
“ชีวิตทำไม.......ร้านไรงะน่ารักจังดุเก่าๆแหะๆเข้าไปแวะดูหน่อยดีกว่า”
**ร้าน tt love**
ว้าว ร้านนี่สวยมากๆอย่างกะอยุ่อีกโลกเลยแหะ บรรยายกาศรอบๆร้านดูเหมือนเปงร้านขายของเก่าที่ดูดีน่ารัก ทาสีห้องเปงสีชมพูแถมแต่งอย่างกะอยู่ในนวนิยายน่ะ แถมของทุกชิ้นสามารถเคลื่อนที่ได้ด้วย ระหว่างที่ช้านเดินดูอยู่นั้นก้อมีสาวสวยคนหนึ่งมายื่นปรากฏตรงหน้า
“สาวัดดีจ๊ะสาวน้อย กำลังหาอะไรอยุ่รึป่าวจ๊ะ”
“คะ ค่ะไม่รู้เหมือนกานคะยังหาของที่ถูกใจไม่เจอเลยคะ”
สาวจังผู้หญิงคนนี่แต่แต่งตัวแปลกๆอย่างกะแม่มดน่ะ-.-และเธอก้อยื่นสมุดเล่มสีขาวขอบชมพูสดใสให้มา
“สนใจไหมจ๊ะ สมุดบันทึก”
“note live หรอคะ....ตกลงคะเอาเล่มนี่ละเท่ารัยคะ”
เราก้อชอบเขียนไดอยู่แร้วซื้อไปเขียนไดก็ดีแหะๆแต่ที่น่าแปลกทำไม.....เหมือนเห็นสมุดเรืองแสง
“มันตอบรับเทอแร้ว ช้านให้เทอฟรีๆหนูน้อยขอให้โชคดี”
“หา....0.0เอ้อขอบคุณคะ”
อยู่ๆก็ได้ของฟรีแหะ แร้วช้านก้อเดินออกจากร้านไปอย่างมึนงง.....เอ้อลืมดูอย่างอื่น....ไม่จริงร้านเหมือนกี้ตั้งอยู่ตรงนี้นิ
“ร้านหายไปไหนวะเนี่ย หรือเอาจำผิดแหะกลับบ้านดีกว่า”
----ห้องนอน----
ห้องเราก้อกว้างๆไม่มีรัยมากเหมือนเดิม มีแต่หนังสือ และเตียง คอม สุดท้ายทีวี
จุ๊บๆพี่จุน มัตสึโมโตะ
“สมุดรัยเนี่ยชักแปลกใจแหะเปิดดูดีกว่าหรือจะเปงสมุดวิเศษ 555+บ๊องแร้วเรา แต่ถ้าจริงขอแฟนสักคนดิ 555+ อ๊ะตายแล้ววันนี้ช้านยังไม่ออนเอ็มเลย”
ติ๊ดๆๆๆ
-------.....ใครเข้ามาทักวะ
***รักเทอตลอด –“ดีคับ ซูกัส”-
“ดีคะ อ้อๆๆโน้ตนี่เองแหมๆวันนี้มาทักดีจังนะแก หายไปนานเลนนะปกติโทมาทุกวันนิยะ”
ใช่ตาบ้าเนี่ยชอบโทมาตอนเช้าๆก่อนปายรร. และโทมาอีกตอนจากลับบ้านทุกวัน ไม่รุ้เจ้าตัวเปิดบริษัทขายบัตรเติมตังอะป่าว
--- “โดนยึดโทสัพ ซูกัสช้านมีรัยบอกแกวะ”
“เรื่องรัย ดีไม่ดีวะ”
---“ ช้านชอบแกวะ”
0.0 ห๊ะๆๆๆๆ “แกว่าไรนะอีกรอบดิ “
---“ช้านชอบแกโว๊ย แบบแฟนด้วย เป็นแฟนกันนะ”
โอ๊วๆๆๆ พระเจ้ามีหนุ่มมาบอกรักช้าน พระเจ้า....^0^แน่นอนช้านต้องรีบตอบรับอยู่แล้ว
“ได้เราเป็นแฟนกานนะโน้ต แต่ห่างกานมากๆเลนนะ แกอยุ่ต่างจังหวะส่วนช้านอยุ่กทม ว้ามีเหมือนไม่มี”
---ข่าวดีอีก 2 เดือนหน้าเราจะไปเรียนต่อที่กทมแล้ว ซูกัสเด๋วเราจะโทหานะ”
“อืมโทรมาดิกำลังจาออกเอ็มพอดี”
กรี๊ดๆๆ>0<เย้ๆในที่สุดสาวน้อยน่ารักอย่างช้านก็มีฟ.แฟนกับเขาสักที ว่าแต่ตานั่นหน้าตาเป็นไงอะ ไม่เคยเจอ .....แต่สมุด........ช้านเดินไปหยิบสมุดขึ้นและเปิดหน้าแรก
“เขียนบันทึเลยดีกว่า ...วันนี้อ๊ะเขียนชื่อช้านเป้นเจ้าของก่อนดีกว่า….ซูกั..... “
0.0วิ้งๆอยู่แสงสีทองก้อวาบขึ้นมาเจิดจ้าจนมองไม่เหงอะไรและทันทีที่แสงดับไปทุกอย่างก็กลับมาเหมือนเดิมแต่...มีตัวอะไรเล็กๆเดินออกมาจากสมุด
“ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด >0<ผีๆๆๆๆๆๆนะโมๆๆๆๆ”
ความคิดเห็น