[FIC SJ]อุ้มรัก ฉบับ (ฉบับวอนซิน)[YAOI]

ลำดับตอนที่ #4 : อุ้มรัก ฉบับ วอนซิน ตอนที่ 4!!!

ฟิกอุ้มรัก (ver.วอนซิน) PART#4

"เอ...เอาอะไรดีน้า...อ๊ะ....ขวดนมน่ารักจัง....อ๊า..ลายคิดตี้ด้วย น่าร๊ากๆๆๆ.....อ๊ะ แต่ไม่ได้ๆ ลูกเราโตแล้ว ไม่ใช้ขวดนม..อ๊ะเอาไอนั่นดีกว่า..!!"เป็นเวลาเกือบสองชั่วโมงแล้วที่คนหน้าสวย
จากบ้านมาทำกิจกรรม? ณ แดนไกล การช๊อปปิ้งที่ไร้ขีดจำกัดของคนเห่อลูก บัดน้องของชิ้นที่ 30 ของเด็กอายุ 6-8 ขวบ ถูกยัดลงรถเข็นเรียบร้อย....นมผงรสกล้วย!!! (ป๋มมิชอบกินกล้วยฮะ-อินฮวาน (- -"))

คนที่ทิ้งให้พ่อที่รักเด็ก! อยู่กับลูกที่น่ารักสองคน..เป็นการตัดสินใจที่น่ากลัวของฮีชอลยิ่งนัก....ถึงแม้จะเป็นห่วงทั้งพ่อทั้งลูก แต่การช๊อปปิ้งของโปรดย่อมสนุกกว่า เพราะฉะนั้น บัดนี้คน
หน้าสวยก็ยังไม่คิดจะเสด็จกลับบ้าน...- -"  ... 


"life couldn't get better..ลัลล๊า...อ๊ะ..อันนี้น่ารัก...เอาไปใช้เองดีกว่า..อิอิ" แก้วน้ำลายคิดตี้อีกใบถูกยัดลงไปในรถเข็นเป็นของชิ้นที่สามสิบเอ็ด... ก่อนจะเหลือบมองนาฬิกา...

"ตายแล้ว....สองชั่วโมงกว่าแล้วเหรอเนี๊ยย..." ฮีชอลคงคิดได้....ว่าทิ้งพ่อลูกเค้าไว้สองคนท่าทางมีความสุขกันมากซะด้วยสิ....



"ยังไม่ได้กินข้าวเรยยยย ไปกินข้าวดีกว่า...." แป่ว!!!!!  นึกว่าคิดถึงซิมบ้าซะอีก...เฮ้อ...แม่คุณ...เป็นภริยาที่น่ารักจริงๆ....
---------
"ตุ๊ด รุ๊ด ตุ๊ด รุ๊ด" (สมมุติว่าเป็นเสียงโทรศัพท์) - -" เครื่องมือสื่อสารขนาดเล็กสีขาวดังขึ้นจากกระเป๋าหลุยส์ติ๊งต๊องที่ห้อยอยู่บนไหล่ .....มือเล็กเอื้อมไปหยิบก่อนจะยิ้มเมื่อเห็นชื่อคนโทรมาแล้วกดรับ

"ฮัลโหล....จ้า..จะเสร็จแล้วจ้า....ฮะ...หิวหรอ...ได้เดี๋ยวซื้อไปให้...อยากกินอะไร...ดับเบิ้ลชีสเบอร์เกอร์กับเฟร้นฟรายใหญ่กับโค้กอีกแก้ว.....เฮ้ย..เยอะไปป่าว...ที่อ้วนอยู่แล้วเดี๋ยวมันก็ขยายหรอก...
...โอ๋....ล้อเล่นจ๊ะล้อเล่น...อืม..ถึงอ้วนก็รักจ๊าา....ได้ๆเดี๋ยวซื้อให้....เนี่ยอยู่หน้าแมคโดเน่า(*-*) พอดีเรย..จ้า..อ๊ะ..เดี๋ยวนะ...เค้าเจอฮีชอล...แปปนะ....ฮีชอล....ฮีชอล...ทางนี้ๆ..." เสียงหวานตะโกนดัง
เมื่อเห็นหน้าคนคุ้นเคย...ก่อนจะกวักมือเรียก..."ตัวเอง แค่นี้ก่อนนะ ...เดี๋ยวเค้าจะรีบไป เผอิญเจอฮีชอลน่ะ...จ๊าา ไม่เม้าท์นาน จ๊ะ...ไม่ลืมๆชีสเบอร์เกอร์จ๊ะ..ดับเบิ้ลจ๊ะๆ..จ๊ะบะบายจ๊ะ.."

"หมีอ้วนเหรอเจ๊..." คนตัวสูงกว่าเดินเข้ามาทักทายด้วยความสนิท...ไม่ได้เซย์ฮัลโหล หรือ อันยองอย่างคนทั่วไป แต่กลายเป็นเดาคนวางโทรศัพท์ไปเมื่อกี้ ด้วยความสอดรู้ - -"

"อิอิ ช่าย รู้ได้ไง" คู่สนทนาถามหน้าแดง...แหม...ก็เขิลล์นี่นา...รู้ด้วยเหรอว่าเค้าคุยกับหมี...อิอิ...เค้าคุยหวานขนาดนั้นเลยเหยอออ...

"ไม่รู้ได้ไงเจ๊...เจ๊เล่นบิดไปย้วยมา จ๊ะจ๋าทุกคำ...ฉันไม่รู้ก็แย่ละ...ก็ลองเจ๊คุยอย่างนี้กับคนอื่น อิหมีคังนั่งทับเจ๊เละแน่ 555" ฮีชอลหัวเราะเสียงดังเมื่อได้นินทาบุคคลที่สามผู้หน้าหมั่นไส้...คนอาร๊ายตะกละได้ตลอดเวลา

"แล้วนี่มาทำไรที่นี่ล่ะ...ฮีชอล" ทึกกี้เริ่มเปลี่ยนบทสนทนาเมื่อคนรักโดนนินทา(เป็นคนดีจริงๆ555)

"มาซื้อของให้ลูก^-^" อิเจ๊ตอบรับโดยไม่ได้คิดอะไรเลยแม้แต่น้อย

"อ่ะหรอ.......ห๊า....อะไรนะ...แกมีลูกตั้งแต่เมื่อไรเนี๊ยยยย!~" เสียงหวานตะโกนขึ้นดังจนประชาชีแถวนั้นหันมากระซิบกระซาบมอง...นึกว่าพ่อของเด็กคุยกัน 5555 (หารู้ไม่) แต่มีหรือ สองเจ๊เค้าจะสนใจ
บทสนทนายังคงดำเนินต่อไปอย่างไม่รู้สึกอะไร...

"มีไม่นาน...อิอิ..ชื่อน้องอินฮวาน.."ทึกกี้ตาโตเท่าไข่ห่านเมื่อได้ฟังคำบอกเล่าจากภริยาซิมบ้า ส่วนคนบอกได้แต่ยิ้มย้วยไปมาอย่างคนอารมณ์ดี

"แกท้องหรอ??? ไอซิมบ้ามันเก่งจนทำแกท้องได้เลยเร๊อะ!!! O-O" (- - ") ความซื่อของคนเรา....เฮ้อ...ทึกกี้รีบหยิบมือถือมาจะโทรบอกแฟนตัวเองให้รีบทำให้ท้องบ้าง เอ๊ย ให้รับรู้ข่าวสารของ
เพื่อนรักบ้าง ก่อนจะจิ้มดุ่ยๆๆไปที่มือถือ

"เจ๊จะโทรไปไหนน่ะ"คนหน้าสวยขมวดคิ้วสงสัย...คุยกันยังไม่ทันเสร็จ...จะโทรไปไหนอีกละ

"โทรไปบอกหมีคังว่าแกท้อง"!!!!

"อย่าเพิ่ง ไม่ได้ท้องย่ะ...ฉันแค่เอาลูกญาติมาเลี้ยง..แหม๊...ฟังไม่ได้สับจะไปกระเดียดจริงๆ...หัดฟังอะไรให้มันชัดเจนก่อนซะมั่งสิ" อิเจ๊ของเราเริ่มอารามภบทสอนผู้อาวุโส ทึกกี้ได้แต่ทำหน้าเหรอหรา
ยิ้มอายๆในความเข้าใจผิดของตัวเอง...ก่อนจะเก็บโทรศัพท์ลงไปอีกครั้ง...นังฮีนี่ด่าเก่งไม่เปลี่ยนเลยแฮะ...


ว่าแล้วสุภาพสตรี(?)ทั้งสองท่านก็...เดินดุ่ยๆไปที่แมคโดเน่า ก่อนจะเม้ากันอย่างเอร็ดอร่อย...ระหว่างนั้นเจ๊ฮีก็เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เจ๊ทึกฟัง(ซึ่งเจ๊แกก็ได้แต่พยักหน้ารับฟังเพราะขัดไปต้องถูกด่าแน่นอน55)
....เมื่อทึกกี้สั่ง ' ดับเบิ้ลชีสเบอร์เกอร์ กับเฟรนฟรายใหญ่กับโค้กพี่บิ๊ก' ให้คุณสามีเรียบร้อยแล้ว..ก็เอ่ยปากถามความสงสัยของตัวเอง

"แล้วไอวอนมันทนได้เหรอฟระ...อยู่กับเด็กเนี๊ยนะ...!!" ปกติโคตรจะรักเด็กเลยนิ....เท่าที่รู้จักกันมากับลูกเค้ามันยังไม่ยอมเล่นด้วยเลย....มองหน้ายังไม่มอง..ชิชะ (ถ้าจำไม่ได้ลองอ่านย้อนไปตอนแรกจะรู้ว่าทึกกะคัง
มีลูก(ที่เอามาเลี้ยงสนองตัณหา O-O )  แล้วนี่อะไรไอวอนมันยอมมีลูกเป็นของตัวเองแล้ว....โอ๊ย...ฟ้าถล่มดินทลายฝนตกสึนามิเข้า....พระแม่เจ้าคังอิน..มันยอดมากก!!! (ทำไมต้องคังอิน?!)

"แหม...ก็มีเมียสวยซะขนาดนี้ทนไม่ได้ให้มันรู้ไป อิอิ" O-O โอ้วววว...คนเราครับพี่น้อง....ชมตัวเองได้แบบง่ายๆ ไม่อายฟ้าดิน (ถึงแม้มันจะเป็นเรื่องจริงก็เห๊อะ) ทึกกี้ได้แต่ทำหน้ารับได้ส่งไป (ในใจคิดอะไรอีกเรื่อง555)
คำตอบที่ได้ทำเอาเจ๊ทึกไม่กล้าซักต่อ...*-*

"แล้วนี่เดี๋ยวเจ๊จะไปไหนต่อล่ะ"

"กลับบ้าน..." หมีคังรอรับอยู่ข้างนอก อิอิ เดี๋ยวต้องเอา ดับเบิ้ลชีสเบอร์เกอร์กับเฟรนฟรายใหญ่และโค้กไปฝาก (กินโคดน้อยเลยหมีเอ๊ย!!!)....

"กลับด้วย..." *-* ปกติมีแต่เจ้าบ้านเค้าoffer นี่เจ๊แกเสนอตัวให้ฟรีๆประมาณว่าใครได้อิเจ๊ไปนั่งรถนี่โคตรเป็นบุญ..ก่อนจะเดินนำลิ่วๆไปเมื่อเห็นรถสีขาวคุ้นตาของอิหมีน้อยจอดอยู่

"เฮ่ย..เดี๋ยวก่อน..."ทึกกี้เรียกไว้แต่ไม่ทันเสียแล้ว...บัดนี้นางงามเกาหลีเค้าได้อัญเชิญตัวเองขึ้นไปนั่งเบาะหลังอย่างรู้หน้าที่เรียบร้อยแล้ว......ทึกกี้ได้แต่ทำหน้าโดนหมีเหยียบ(- -")ก่อนจะเดินตามไป
ขึ้นรถคันเดียวกัน....

"มาได้ไงอิเจ๊" สรรพนามแสนไพเราะที่ใช้เรียกคนนั่งข้างหลังเป็นประจำถูกส่งออกมาพร้อมคำพูดน้ำเสียงใจดี๊ใจดี(- -")...แหม๊...มาถึงไม่พูดไม่จาไม่มีขอ กระโดดขึ้นรถเค้าเฉ๊ย....คนอะร๊าย...มารยาทงามจริงๆ....

"แปลงร่างเป็นนกหงส์หยกแล้วบินมามั้ง!!! " O-O น่านนน!!! ขนาดเป็นนกยังเป็นนกหงส์หยก...นะครับฮีชอลฉิ....

"โหย...นี่มานั่งรถคนอื่นแล้วยังกวนพระบาทได้อีกนะ....ใครเชิญมิทราบ..." นั่นไงเริ่มเปิดศึกแล้วครับพี่น้อง!!! หมี...ศิษย์เจ๊ถึกวัดแจ้ง...กับ ฮี...ศิษย์วอนประตูน้ำาาาาา ....ทึกกี้ผู้มาใหม่ได้แต่ส่ายหน้าเอือมระอา...เป็นแบบนี้ทุกที
สิหน่า....ไอปากปีจอสองตัวนี่เจอกันทีไรเป็นต้องทำตัวเหมือนหรงๆเวลาเจอหมาตัวเมียด้วยกันทุ๊กที!!!!

"ชิ...ฉันเชิญตัวเองมีไรมะ...แกขับไปเลยอิโชเฟอร์ ขืนพูดมากแม่เอากล้วยยัดปากจริงๆด้วย" O - O  ทำไมต้องเป็นกล้วยย!!!!

"เออดี เอามาเลย ฉันชอบกินกล้วย!!! " ทึกกี้ได้แต่ร้องวี๊ด ขึ้นมาในใจ...ทะลึ่งจริงๆนะหมีอ๊ะ..บอกเค้าทำไมว่าชอบ  ^///^ (คิดเองทั้งนั้นเจ๊เอ๊ย - -")  พ่อหนุ่มโชเฟอร์ตอกกลับพร้อมสตารท์รถซะเต็มเหนี่ยว...

"ว๊าย...ขับดีๆหน่อยสิยะ..เดี๋ยวของฉันหกหมด..ลูกฉันอดเล่นพอดี" ฮีชอลทำหน้าเคือง...แต่กระไหนเลยอิหมีมันยังผิวปากอย่างอารมณ์ดี....แต่ก็ต้องมีอันเบรกกระทันหัน

เอี๊ยดดดดดดดดด!!!

ปรี๊นนน เสียงบีบแตรพร้อมคำสบถด่าบุพการีคงหลุดออกมาจากปากรถที่ตามหลังมาหลายคำ แต่คังอินเหรอจะสน...ตอนนี้เรื่องที่เค้าสนมัน...น่าตกใจเสียมากกว่า

"แกว่าไรนะ..ใครมีลูก..." O-O หมีงงคร่ะ ๆ

"ฉัน..ทำไม..ขับรถไปเลยแก...คนข้างหลังเค้าคงด่าบุพการีแกไปถึงไหนแล้วเนี๊ย!!" ฮีชอลทำหน้ากังวลใจ...จริงๆไม่ได้กลัวข้างหลังด่า แต่กลัวกลับไปไม่ถึงบ้านมากว่า....

"......" เงียบ...คังอินเอาแต่จ้องหน้าฮีชอลอย่างตะลึง...อิเจ๊มีลูกเค้าน่ะไม่ตกใจหรอกนะ...แต่คุณชายวอนมีลูกนี่สิ หมีอยากจะกรี๊ดเป็นภาษาบาลี สันสกฤต.. (- -%")

"อยากรู้ไม่ต้องถาม แกขับรถไปส่งฉันที่บ้านแกจะรู้เอง ไอ่อ้วน!!!"

---------

มืออวบกำลังจะกดออดหน้าบ้านประตู HEE & WON แต่หน้าสวยห้ามไว้...

"อย่าเพิ่งกดแก....ชั้นมีกุญแจ....กดครั้งเจ็ดสิบวอน เปลืองค่าไฟ.." น่านน งกอีก...ทึกกี้ที่ไม่มีบทสนทนาได้แต่ยิ้มๆ จะได้เจอหลานแล้ว...แม่พระดีใจคร่ะ...อิอิ

"กริ๊กๆ" เสียงลูกบิดกุญแจสองครั้งก่อนกลอนประตูจะเปิดออก....ป่านนี้ซีวอนกับอินฮวานคงไม่ทะเลาะกันหรอกนะ...ฮีชอลได้แต่ทำหน้าเป็นห่วง...เค้าจากมาตั้งนานนี่นา...

แอ๊ด....ประตูเปิดออก...และภาพที่เห็น......

O-O O-O O-O
นี่คือสายตาทั้งสามคู่......ก่อนจะ....

"กรี๊ดดดดดดดดด" เสียงกรี๊ดดังลั่นกับภาพที่เห็น ดังจนขนาดฮันเจฮีบอมกับหรงๆที่กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกัน...ต้องหดด้วยความตกใจ (- -")

ก็จะไม่ให้กรี๊ดได้ไงอ่ะ....ก็..ก็...
เด็กน้อย...โ ป๊..ขี่หลัง(ดีนะไม่หน้า555)พ่อเปลือยที่กำลังคลานสี่ขาในผ้าขนหนูผืนกระจิ๋วเดียว !!!!!

WHAT'S HAPPEN????
นี่มันอะไรกันเนี๊ยยยยยย!!!!!!!!!