คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : T lH ii -n lK !( เข้าอ่านได้เเว้ว)
เมื่อไหร่จะปล่อยมือจากหน้าอกฉัน!!!
" =O=ปล่อยฉานนนน" แบบละห้อยย
"ไม่!! ขอร้องฉันก่อนเซ่^O^"มันเริ่มเริงร่า
">O< ออกไป!!! เดี๋ยวนี้!!!!!!!!!!!" แบบดุดัน!
" ทำไม !! แพ้แล้วพาลรึงัย!!!" อิทึกตะโกนพลางมองเพื่อนชายข้างหน้าที่นอนหน้าแดงก่ำ เขายังมั่ยทันหมดแรงเลยด้วยซ้ำ หมอนี่กลับลงไปนอนหอบซะแล้ว
สุดท้ายก็ไม่ได้ผล-*- สักกะแผน
" ขอร้อง เลิกกดฉันซะทีY-Y" ฉันเริ่มรู้สึกแซดดดด อย่างรุนแรง ทัมงัยดี เหมือนโดนข่มขืนเลยล่ะ เขาไม่ยอมปล่อยฉันแล้วถ้าเขารู้ขึ้นมา ฉันต้องตายแน่ๆ อีกอย่างตานี่ก้อแรงเยอะชิบเป๋ง ฉันทุ่มพลังงานทั้งหมดเพื่อล้มเขาหั้ยได้ในตอนแรก แต่ตอนนี้แรงเรยหายโหมะเรยยย=_=
Y-Y>>ฉัน
=_=>>ทึก
-*-
" ก้อได้!!"
อ่าว บ่นจะปล่อยก้อปล่อยแหะ ฉันแค่ทำหน้าจะร้องไห้ปล่อยเลยแหะ
" เสียเวลาฉันทำการบ้านวันพรุ่งนี้ชิบเป๋ง-*-" ว้า ไก่น้อย ลงมานั่งขัดสมาธิ ก่อนที่จะจ้องหนังสืออย่างเอาจริงเอาจัง
"แฮ่กๆๆ=O=ฉันเอานายตายแน่!!!!-*-(งึมงำ) " หน้าฉันร้อนป่าว หน้าฉันแดงรึป่าววว-*- โธ่
>_<
ฮึ่บส์!!
" เห้ย!!" อิทึกร้องเพราะโดนหมอนบนเก้าอี้เฟี้ยงใส่หัว ฉันแค่หมั่นไส้น่ะสิ่" เป็นบ้าอะไร แพ้แล้วพาลรึงัย!หา !!!"
" ฉันป่าวเว้ย+"
" หนอยยย-*-"
"อย่าเข้ามานะไอ้แห้งเอ้ย! ฉันเริ่มคลื่นไส้!" ฉันหยิบหมอนอีกใบค้างเอาไว้ เขาทำท่ากึ่งนั่งกึ่งยืนก่อนทีเขาจะเอาก้นงามๆจุ้มปุ้กลงไปที่เดิม ดีมากไอ้หนูคิดถูกแล้ว~_~" นี่!...พรุ่งนีน่ะ ตื่นแต่เช้าด้วยนะ นายต้องไปทำงานกับฉัน!!!"
" อะไรอีกวะหา!!>O<"
.......................................
" ฉันทำผ้าใบพวกนี้ไว้โฆษณาน่ะสิ่"
ฉันนั่งฟังคำตอบจากฮันคยอง หลังจากฉันนั่งบ่นอุบอิบถึงเจ้าโปสเตอร์ที่ต้องตื่นมาแต่เช้าเพื่อมาชมรมประดิษประดอยมันตั้งหลายชั่วโมง เขาสะบัดแปรงทาสีไปมาบนผืนผ้านั้นอย่างชำนาญ เห็นว่าต้องรีบใช้เพื่อจะได้ไปแปะหน้าชมรมแล้วก็หน้าโรงเรียนซะด้วย
" ฮ้า~เอาตรงนั้น นี่...อะไรเนี่ยะ SUPER..J คำว่าอะไรอ่ะหา?" ฉันยังคงถามต่อ " ซุปเปอจิ๋วเราะ"
"บ้า!SUPER JUNIORต่างหาก"
" -_-aฉันคุ้นๆแหะ"
" ^^ก็หมายถึงพวกฉันงัยล่ะ " ฮันยิ้มกว้าง ก่อนที่จะลงมือตั้งใจทำต่อ SUPER JUNIORงั้นสิ
จะว่าไปเจ้าพวกคนอื่นๆนั่นหรอ โธ่-*-ฉันอยากจะต่อยเจ้าพวกนั้นคนละหมัดสองหมัดจริงๆ ไหนตาไก่บอกจะไปปลุกเจ้าพวกนั้นแล้วจะรีบมาช่วยกันทำก่อนที่จะถึงคาบโฮมรูมงัยล่ะ
" >O<โธ่ว้อยยยย!!!!"
โอ๊ะ..ดูเหมือนแขนฉันจะไปโดนบางอย่าง
-*-
" O[]Oเฮ้ย!!คยูฮยอน!!!"
แล้วผืนผ้าใบสีขาวๆที่ฉันเห็นมันในตอนแรกก็กลายเป็นสีฟ้าสดแทบทั้งผืน ฉันดันไปปัดแก้วใส่สีหกลงมาน่ะสิ ก็เวลาฉันโกรธฉันไม่ได้ดิ้นหรือเตะโน่นเตะนี่ซักหน่อยก็เหมือนโกรธไม่เสร็จทุกที โธ่เอ้ยย!!!>_<
ราวกับว่าเวลาจะหยุดให้ได้ในวินาทีนั้น ความซวยของฉันยังคงไม่หยุดอยู่แค่นี้
">[]<นี่พวกแกทำอะไรกันวะหา!!!!!!!????????"
OoO
"อะ....เอ่อ...>O< ฉันทำเองน่ะๆๆๆ!!!" ฉันร้องขึ้น ตาไก่กับคนอื่นทำไมต้องมาตอนนี้ด้วยนะ อย่างน้อยช้าซักสองสามนาทีให้ฉันได้เก็บสีพวกนี้ก่อนก็ยังดี ^"^ไม่น่าเลย
"-O- บ้าหน่า...ทึก ฉันวาดไม่สวยเท่าไหร่เลยหงุดหงิด เผลอไปทำสีหกก็เท่านั้น"
เห้!เจ้าบ้านี่พูดอะไรกัน เมื่อกี้ฉันปัดทำมันหกเองชัดๆ แล้วไหงต้องพูดแบบนี้ " เห้ย นายเข้าใจอะไรผิดรึปล่าว ทึกนายอย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะเว้ย ฉันเองๆ >O< ฮันนายทำบ้าอะไรวะ!!!"
ฉันตบหลังเพื่อนชายด้านข้างอย่างตกใจ "มานี่ๆๆ ไปๆฉันทำมันเลอะเองน่ะ "
">O< แกไม่รู้รึงัยว่าฉันต้องใช้มันพรุ่งนี้น่ะหา!!??" ตาไก่ตวาดแว้ดทำเอาฉันสะดุ้งเฮือก ยอกแจกับซองมินดึงเขาเอาไว้เพื่อเตือนสติทั้งๆที่ยืนหาวฟอดๆ
" เอาเซ่! ฉันทำเองคนเดียวเย็นนี้ฉันไม่กลับหอก็ได้ พอใจรึยังล่ะ ฮันคยองมันมั่ยเกี่ยวอะไรด้วย!!ไปเรียนเถอะหน่า!!!! ฉันทำเองคนเดียวสบายอยู่แล้ว ^^" ฉันยิ้มฝืนๆ แต่ในใจก็อยากจะกระโดดเอาผ้าใบเปื้อนสีครอบหัวตานี่จริงๆ
*คาบเรียน*
-O-zzZZZคร่อกกกก
" เห้ย! -*-"
" หือ=_=??...อีกสักนิดน่ะ..ฉัน....จะตักตุนไว้เย็นนี้..อืม.."
"แต่นี่มันคาบสอบนะเว้ย!"
" เอาไว้ก่อน..=o=ฉันปั่นแปป...OoOอ้อ!สอบ!!สอบประวัติศาสตร์!!!!!" ฉันร้องลั่นห้องสอบ จิงด้วย ฉันกำลังสอบอยู่นี่ ลืมซะสนิทเลย มันคิดไม่ออกเลยพาลให้ง่วงหงาวหาวนอนไปด้วย โธ่-*-
"-O- อิทึก!ฉันๆๆ ยืมนายดูแปปนึงซี่"
" เห้ย เดี๋ยว!!ๆ >O<"
-_-
">[]< ทำอะไรน่ะปาร์คจองซู โจคยูฮยอน!!!!!!!!!!!"
" ทำไมนายไม่เคยบอกฉันว่านายสอบได้คะแนนห่วยล่ะ-*- นี่ตามหลักนายควรจะทิ้งถังนี้ก่อนเซ่ "
"ทิ้งขยะมีหลักด้วยรึงัย!!ฉันว่าแกควรจะถามฉันมากกว่าว่าเอาของฉันไปลอกทำไม!!!เห้ย! มันสกปรกเห็นมั้ยล่ะตรงนี้น่ะ!"
" นี่! ฉันกำลังบอกว่านายเรียนแย่ที่สุดในกลุ่มน่ะเข้าใจมั้ย..หลงนึกว่าเรียนดีที่สุดโธ่เอ้ย..รู้งี้หันไปถามฮันคยองเพื่อนเลิพฉันดีกว่า-*-"
" เพื่อนเลิพ ฮึ^"^เขาไปนับถือนายเป็นเพื่อนเลิพเพื่อนรักของนายตั้งกะเมื่อไหร่ทำไมฉันไม่เห็นเคยรู้"
" ฉันสนิทกับเค้ามากกว่านายละกันน่ะ นี่..."
" เลิกพูดได้แล้วไอ้เบื้อก เพราะนายทำหั้ยฉันอดซ้อมร้องเพลงแต่ต้องมาโดนทำโทษทิ้งขยะทั้งโรงเรียนเพราะลอกข้อสอบแถมคะแนนประวัติศาสตร์ที่มันแถบจะไม่มีอยู่แล้วก็พลอยเน่าไปตามๆอีก-*-"
" บ่นมากหน่า ฉันเก็บถังนั้นเองก็ได้ นายไม่บอกฉันเองนี่หว่าว่านายโง่เรื่องประวัติศาสตร์"
" ฉันปล่าวโง่!"
"-O- ด้อย"
" ไม่ได้ด้อย!!"
"ซักอย่างนั่นล่ะ"
"ถ้านายไม่หยุดพูดฉันเอานมกล่องชอกโกแลตบูดนี่ยัดปากนายเดี๋ยวนี้เลย ดีมั้ย โจคยูฮยอน!"
".....O.O"
แล้วฉันก็ทิ้งขยะท่ามกลางความเงียบและความเหม็นสุดโรแมนติก-*- ตาไก่ทำหยั่งกะขยะที่เราหอบหิ้วมาแต่ละตึกเป็นคู่อาตมาตั้งแต่ชาติปางก่อนงั้นน่ะแหล่ะ เสียงโครมครามดังไม่ขาด ฉันรู้สึกกลัวหมอนี่ยังงัยอยู่-*- แล้ว2ชั่วโมงต่อมามันก็เสร็จสิ้น
" ฮ้า~~^^" ฉันถอนหายใจรับอากาศบริสุทธิ์เข้าปอด " ดมขยะตั้งหลายชั่วโมง"
" ไปทำผ้าใบของพวกฉันด้วย"
"O_Oหา?"
"ฉันบอกให้ไปทำผ้าใบที่นายทำเสียวันนี้ให้เสร็จ!!!!"
" ฉันคนเดียวเนี่ยะนะ-*-"
" ตอนทำเละใครทำล่ะ "
"....=_=ฉันทำ – ก้อได๊! ฉันทำคนเดียวก็ได้ปัดโธ่ ฉันออกจะมาดแมนบึกบึน จะไปซ้อมไรก็ไปเหอะ แล้งน้ำใจชิบเป๋ง"
" แกว่ารัยนะ-*-"
O*O
" ฉันบอกว่าช่วงแล้งๆมันคงร้อน...แค่นั้นล่ะ จะไปได้รึยังฉันจะได้บิวต์อารมณ์ศิลป์!!"
ฉันไล่ตานั่นไม่นาน ก่อนที่จะเดินไปห้องเก็บของของชมรม ตาไก่จะไม่บอกกับฉันเลยรึงัยว่า " งั้นฉันช่วยนายก็ได้คยูฮยอน" หรืออาจจะ " เอาไว้มาทำด้วยกันพรุ่งนี้ก็คงทันล่ะมั้ง" มั่งล่ะ ตานี่นี่มันแล้งน้ำใจจริงๆแหะ-*-
" โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย>O<อยากกลับบ้าน!!!!!!!"
ท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้มม=_=
ฉันมองออกไปด้านนอกหน้าต่างอย่างหวั่นๆก่อนที่จะหันกลับมามองงานตัวเองที่ยังไม่เสร็จ เหลือเพียงคำว่าJUNIORเท่านั้น อ่า...ถ้าวันรุ่งขึ้นฉันกลายเป็นข่าวหน้า1ล่ะ " นักเรียนโรงรียนชื่อดังกับโศกนาถกรรมครั้งยิ่งใหญ่"
>_<เห้ย นี่ฉันคิดอะไรเนี่ยะ โรงเรียนแบบนี้จะมีเรื่องบ้าๆแบบนั้นเกิดขึ้นได้ยังงัย
วาดต่อไปๆๆ
ผ่านไป2ชั่วโมงกับการนั่งแก้ บางทีมันก็ทำให้เกิดไปเดียอะไรหลายๆอย่างเวลาอยู่คนเดียวฉันเทสีน้ำเงินให้เป็นBGของภาพ ไหนๆมันก็เลอะไปแล้วครึ่งนึง จะแก้ก้มีวิธีเดียวคือฉันต้องทำหั้ยมันเหมือนกันหมด ฮ้า~เหนื่อยชะมัด =_=;;
๑_๑
ทำไมเหมือนฉันเห็นอะไรบางอย่าง
ผู้หยิงผมยาวๆ เป็นเงาตรงประตูกระจกนั่น
นี่ฉันไม่เจอโจรแต่ดันเจอผีงั้นหรอเนี่ยะ!!!! หรือว่าฉันตาลายจนเห็นอะไรมั่วไปหมด
>_Oขยี้ๆๆ
O*O
ก็ยังเป็นเหมือนเดิม >_<พ่อจ๋าแม่จ๋า เฮจินเจอเข้ากับตัวเองแล้ว ซาดาโกะแน่ๆเลย ซาดาโกะผมยาวๆ อ้ากกกกกกกก >[]<มันหลบหนีข้ามประเทศมา!!!!!!
-..-
สูดหายใจลึกแล้วหันหลังซะ ทำงานต่อเฮจิน ทำงานต่อ ไม่มีอะไร มันก็แค่ผี ไม่มีอะไร .....
+++++++++++++++++++
" เห้ยนี่ แล้วคยูฮยอนล่ะ "
"ฉันหั้ยมันไปทำแผ่นผ้าใบที่ชมรมนู่นน่ะ "
" อะไรนะ นี่มัน4ทุ่มกว่าแล้วยังมั่ยกลับมาเลยเนี่ยะนะ!!!!" ซีวอนร้องขึ้นมา ระหว่างที่เขาชุมนุมนุ่งดูหนังที่ห้องของฮยอกแจซึ่งมีแผ่นเกมส์ระเนระนาด จนแทบจะเดินไม่ได้ด้วยซ้ำ
" แกจะบ้ารึงัย-*-" คังอินเอามือป้องปากเพราะเขาหาวออกมา
" นี่พี่ปล่อยหมอนั่นไว้ที่นั่นรึงัย!!!" ฮันคยองชะโงกหัวมาจากโซฟาริมสุดอย่างลืมตัว ทำหั้ยผ้าที่ผืนเดียวที่ใช้คลุมทุกคนร่วงผล็อยลงไปกองกับพื้น ด้วยความที่อากาศหนาวพวกเขาเลยมานั่งกองบนโซฟาตัวเดียวน่ะสิ
" บอกว่าอย่าเรียกว่าพี่ยังงัยเล่า! เดี๋ยวต่อยตายเลยหนิ" ทึกหยิบขนมปาหัวฮันคยองที่ออกมายืน
" ครับๆ แต่จริงๆแล้วพวกเราเมื่อไหร่จะได้เรียกนายว่าพี่เนี่ยะ " ยอกแจพูด
" นายมันออกไปทำงานตั้งปีนึง กว่าจะได้กลับมาเรียน หลอกตัวเองจริงจริ๊ง" คังอินหัวเราะหึๆ
" ฉันมั่ยอยากหั้ยใครมาเรียกฉันแบบนั้นเข้าใจมั้ย แม้มันจะถือแค่ไหนก้เถอะ ทุเรศชิบเป๋งเป็นเด็กโข่งประจำห้องน่ะ "
" โอ๋ๆๆ ^^คนแก่ก็ขี้หงุดหงิดเงี้ยล่ะฮ่าๆๆ^O^"
" >[]<ไอ้ดงเฮ!!!"
++++
คร่อกกกกzzZZZZ-O-
=_=
" ดูท่าหมอนี่คงทำงานทั้งคืนแหล่ะมั้ง" คังอินพูดขึ้นในเช้าวันต่อมาที่พวกเขามาเก็บของที่ชมรม
" เห้ย!!" ทึกกี้ลงไปนั่ง เอามือตีๆหน้าขาวๆที่สลบไสลไม่เป็นท่า
" นายถอย มานี่มา" ฮันคยองเดินแทรกเข้ามาก่อนจะก้มลงไปกระซิบ"คยูฮยอน สนใจเรียนบัลเลย์มั้ย"
" หะ! หา!???? >O< ไม่!!! ฉันไม่เรียน!!!!!!" เป็นผลสำเร็จแหะ ตื่นทันที " อะไร...อะ...อ่าววพวกนาย^^อรุณสวัสดิ์"
" เออ!! งานฉันเสร็จรึยัง "
" ก็ดูสิ่....เอ้า นี่มันเลอะไปนิดหน่อยนะ ฮะ...-O-ฮ้าวววว เหลือเวลาอีกเท่าไหร่ ฉันปวดหัวชะมัดเลย อยากกลับไปนอนสักงีบหน่ะ "
" 2ชั่วโมงจะเข้าเรียน นายเข้าสายคาบสองก้อได้ " ฮันตอบ
"จะบ้ารึงัย คาบสอง ไปตั้งชั่วโมงเนี่ยะนะ มีหวัง" ดงเฮร้อง
"ทึก นายช่วยหน่อยสิ ท่าทางหมอนี่น็อคแน่เลย ให้มันไปหลับหน่อยเหอะ"
" บอกพ่อฉันเนี่ยะนะ พ่อฉันไม่ได้สอนหนังสือซํกหน่อย"
"แต่เค้าก็คุมคนสอนหนังสือ เขามีอำนาจมากกว่าครูนี่"
" เออๆ!"
แล้วพ่อเทพบุตรเทวดาของฉันก็ทำหั้ยฉันได้พักกับเข้าจนได้ หมอนี่นิสัยดีที่สุดแล้วแหะ แล้วอีกอย่างฉันได้ครองห้องนั้นคนเดียว ^^ว้าวๆๆๆ
"แกอย่ายุ่งของๆฉันด้วยเข้าใจมั้ย!!" ดับวูบ ว่าแล้วเชียวมันต้องสั่ง-*-แต่นั่นก็ไม่ใชสิ่งที่ฉันสนใจนักหรอก อาบน้ำแล้วนอนดีกว่าอีกตั้ง3ชั่วโมง
ฉันวิ่งอย่างเริงร่าราวกับคนบ้า แล้วห้อง203ที่ฉันรอคอยก้อไกล้เข้ามา...
" เฮจินจะได้ออกมาซะที!!!!!!!" ฉันตะโกนลั่นเพราะทุกคนออกไปที่โรงเรียนกันหมดแล้วล่ะ
ฉันถอดเสื้อตัวนอกและผ้าที่พันรอบๆหน้าอกออกอย่างรีบร้อนเพื่อนจะได้เหลือแต่เสื้อกล้ามแล้วนอนบนเตียงของตาไก่ มันทั้งเย็นทั้งสบาย ฮ้า~ =O=
"ดูหน้าฉันสิเนี่ยะ " ฉันลูบหน้าตัวเองก่อนที่นึกถึงครีมแล้วจะวิ่งไปหากระเป๋าในตู้ แต่การที่ฉันปวดท้องตึ้บๆทำหั้ยฉันต้องเดินแทน สงสัยจะไม่ได้กินอะไรเลยน่ะสิ-*-ไอ้ไก่เหี้ยมโหด " อาบน้ำก่อนดีกว่า^^"
" ในที่สุดฉันก็ได้อาบน้ำนานๆแล้วก็เปลี่ยนผ้าข้างนอกได้ซะทีสินะ ใช่มั้ยๆๆๆ^^" มีความสุขอะไรเยี่ยงนี้หนอ ฉันเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็วแล้วหยิบครีมอาบน้ำชุดเข้ามาด้วย
-_-
ร่างกายฉันก็เป็นผู้หยิง ทำไมต้องมาทำเรื่องบ้าๆแบบนี้ด้วยนะ-*-
.............
"-O- ความรักของฉันเหมือนดอกไม้ที่อยู่ท่ามกลางหิมะที่เหน็บหนาวววววววววว~~~~!!!" ฉันขับร้องเพลงในขณะที่พันผ้าขนหนูอยู่ในห้องน้ำ นี่ฉันใช้เวลาไปเท่าไหร่เนี่ยะ
แกร้ก (เสียงประตูห้องน้ำ)
" ครีมอยู่ไหนน้า...
" ปาร์คจองซู แล้วโจคยูฮยอนล่ะ "
"อ๋อ เค้าไม่ค่อยสบายเด๋วคาบสองก็มา " อิทึกที่นั่งเรียนคนเดียวหมุนปากกาเล่นตอบ
" แต่วันนี้ฉันจะหั้ยคยูฮยอนและเทอสอบใหม่นะ เพราะคราวที่แล้วทุจริตการสอบ จึงไม่มีคะแนน "
"ตอนนี้หรอ" ทุจริตงั้นสิ
" ใช่สิ เทอจะให้ฉันรอไปถึงไหน ทางฝ่ายวิชาการเค้ามั่ยมารอคะแนนหรอกนะ"
" ได้ เดี๋ยวผมไปตามให้ " ทึกกี้ถอนหายใจก่อนที่จะเบ้หน้าไปอีกทาง
" เห้ย! อย่าบอกว่ายัยนี่มั่ยได้ตรวจข้อสอบเก่าที่ทำไว้ของนายเลยน่ะ" ยอกแจลากเก้าอี้เข้ามาไกล้ทันที่ป้าแก่นั่นเดินห่างออกไป
" คงงั้นอ่ะดิ่ ไอ้คยูด้วย-*-ฉันต้องไปตามมันมาสอบซ่อม"
" เป็นเล่นไป ฉันไปให้เอามั้ย " ฮันคยองลุก
"ไม่ต้องฉันมีกุญแจ ดอกที่ให้หมอนั่นฉันเอาไว้สำรองเฉยๆ แกนั่งเรียนไปเหอะเดี๋ยวเรียนไม่ทัน ปล่าวๆ.....เห้อ~เสียเวลาชิบเป๋ง-*- "
ชายร่างผอมสูง กึ่งเดินกึ่งวิ่งไปที่อพาร์ตเม้นสูงหลายตึกหลังโรงเรียนที่มีความเจริญไม่แพ้ด้านนอกเพราะเป็นเงินที่มาจากนักเรียนในแต่ละปีทั้งสิ้น
*203*
" ไอ้กระเทยเอ้ย ฉันจะจับหั้ยได้เลยแกจะมาทำลายข้าวของอะไรของฉันอีก นายคงมั่ยรู้ล่ะสิว่าฉันมีกุญแจอีกดอก หึหึ"
กรึก..
กรึก…
กลิ้ก~
O_O
"..."
เขาหยุดอยู่ตรงทางเดินเข้าห้อง
ร่างบางที่กระโดดโลดเต้นอยู่ในห้องโดยที่มีเพียงผ้าขนหนูเพียงผืนเดียวปกปิดร่างกายเอาไว้ ผิวที่ละเอียดอ่อนแม้จะมองแต่ไกลๆ ใบหน้าที่ดูสะอาดสะอ้าดฉาบไปด้วยรอยยิ้มที่ดูมีความสุข
ตึกตึก ตึกตึก ตึกตึก -////-
O*O
" =///=บ้าเอ้ย! หัวใจฉันจะเต้นแรงทำไมเนี่ยะ หยุดเดี๋ยวนี้นะเว้ย!!! แกจะบ้ารึงัย นั่นมันผู้ชาย!!" เขากระซิบพลางตีหน้าตัวเองราวกับคนบ้า
" อะ...เอ่อ..นี่!!!!!โจ คยู ฮยอน!!!!!!!"
O*O
อิทึก!!!
มีเม้น2เม้นเเน่ะ ขอบคุณน้า~ขอบคุณมากมายยยที่ยังเป็น2คนที่ยังอ่านของเรา
เเล้วจะมาอัพถ้ามีเวลานะ^^
เเต้งจ้า^^^O^MI_MI^O^ เเละzonkจ้า
ความคิดเห็น