ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ii ,aM lBalD G ii-l2L ทำไงได้-*- (super junior fan fic )

    ลำดับตอนที่ #8 : PuslH!!!

    • อัปเดตล่าสุด 13 พ.ย. 49


    >O<เกิดอะไรขึ้น มีรัยหั้ยช่วยมั้ยคร้าบบบบบบบบ!!!!!!!” ดงเฮวิ่งพรวดพราดเข้ามา “>O< อ่าวเห้ยไอ้ซิน!!!!!!!!”(จากตอนที่เเว้ว)

    เออ!!จำได้อีกนะเว้ย

    มัยมั่ยบอกจะกลับมาตอนนี้ มะกี้มีรัยวะ ฉันได้ยินเสียงผู้หยิงร้องกะจะขี่ม้าขาวมาช่วยซักหน่อย

    มั่ยรุ กะเทยที่ไหนก้อมั่ยรู้อ่ะดิ่แหกปากอยู่ได้ มาว่าฉันเข้าห้องน้ำผิด ตัวเองเป็นผู้ชายเหมือนกันดันมาห้อน้ามหยิงมันมั่ยเห็นว่าตัวเองเลย บ้าป่าว

    >O<ป่าวเว้ย!!!” ฉันโผล่หัวออกมาจากห้องน้ำห้องสุดท้าย หนอยยยมันลอบกัด

    -O- อ้าวคยู แกมาทำไรในนี้วะ

    -*-เพื่อนแกรึงัยดงเฮ

    ใช่ๆ เพิ่งย้ายมาจาก....อังชินนั่นแหล่ะ เพื่อนใหม่ ตกลงแกมาทำบ้าอะไรในนี้วะ

    มา.....คือ..ใช่  !มารำลึกความหลังน่ะสิ..ฉันกับแฟนเคย- - จูบ..กันในห้องน้ำหยิง..ฉันเห็นเลยเข้ามา (แอ้บหน้าเส้า) คิดได้งัยวะเฮจิน มาจูบในห้องน้ำ โอ้ยยยย><

    โหเห้ย!!ไอ้หน้าอ่อนนี่เคยจูบกะเค้าด้วยเว้ยย ฮ่าๆๆ อิตาหน้าตุ้ดนั่นหัวเราะลั่น แม้ฉันจะโกหก แต่ยังงัยไม่มีสิทธิ์มาลบหลู่ฉันนะไอ้นี่

    เออ!!ฉันเคยเว้ย!! แบบตะวันตกด้วย...นี่พอเหอะ คิดแล้วมันเส้า!!! ไปๆๆ ดงเฮ ฉันมั่ยอยากหั้ยความทรงจำฉันมานพร่ามัวไปกว่านี้ ฉันขอตัวนะ  ฉันเดินผ่านเจ้าพวกนั้นออกไป เกือบความแตกแล้วล่ะสิ่ บ้าเอ้ย ที่แท้ คนที่จะมาซ้อมกับเราวันนี้ก้อคือหมอนี่นี่เอง  นึกว่าฝรั่งมังค่าที่ไหน -*-เอาเถอะสิ่งที่ฉันจะทำในตอนนี้คือ หนีไปที่ไหนก็ได้เพื่อตั้งหลักซะก่อน

     

    แต่.....

    จะมีใครรู้บ้างไหมว่าตลอดเวลาที่เคลื่อนไหว มีใครบางคนจับตาดูอยู่

    หึหึ (ซาวด์เริ่มเชื่องช้า ออกแนวชวนขนหัวลุก~_~)

     

     

    พลั่ก!

    OoO

    ฉันหันหลังใครบังอาจตบไหล่ฉัน

    น้องชาย ห้องซ้อมดนตรีไปทะ.......

    เห้ย..ฉันว่าหมอนี่หน้าคุ้นๆ-*-

    “>O<ไอ้คยูฮยอน!!!!!!!!

    OoO พี่เฮจิน!!!>O<เจ้หมูแม้จะอ้วนแต่ฝีมือการทำบะหมี่รสสาหร่ายอร่อยสุดยอดด!!!!!”

    ฉันยืดอกรับความภูมิใจอย่างช่วยมั่ยได้กับคำอุทานที่เหมือนไม่ใช่คำอุทานเพราะมันยาวเป็นกิโล(บะหมี่เค้าปรุงสำเร็จมีผงปรุงหั้ยเรียบร้อยใส่มั่วๆก้ออร่อยได้ฟะ แต่ยกเว้นเจ้าคยูทำเอง เจ้งตั้งกะต้มน้ำ-*-)

    >O<คยูแกมาทำอะไรที่นี่...เดี๋ยว!ฉันมั่ยอยู่พักนี้แอบหนีเที่ยวล่ะสิ หนอยฉันโทรไปไม่รับใช่มั้ยหา!?ไอ้น้องเวน!!!นี่ๆๆ!!!”

    พี่เงียบๆดิ่..เลิกตบหัวซะทีผมอายเค้าอ่ะ!-*-...แล้ว....เป็นงัยที่นี่หนุ่มๆหล่อมั้ยล่ะ^^#”

    หุบปากเน่าๆไปเลย..หล่อกว่าแกเยอะนั่นล่ะ อีกอย่างอย่าเรียกฉันว่าพี่ ว่าเฮจินที่นี่ เข้าใจมั้ย..

    ทำไมอ่ะ-*-หมูอ้วนไปทำอะไรผิดเข้าล่ะ ใครมันทำอะไรเทอ บอกน้องชายสุดหล่อคนนี้

    ไม่จำเป็นต้องพึ่งกระดูกเดินได้อย่างแกหรอก นี่ แล้วแกมาทำอะไรที่นี่ อย่าบอกนะว่าจะมาเยี่ยมฉัน ฮิฮิ^^”

    พี่หัวเราะน่าเกลียดชะมัด-“-“

    อยากโดนเตะรึงัย-*-“

    ผมมาส่งนางฟ้า^^”

    ฟ้าบ้าฟ้าบออะไรอีก..(แล้วเฮจินเริ่มสังเกตว่ามีคนเดินผ่าน) ..>O<;;..เห้ยน้องชายยย!!!! แกงกะหรี่สูตรใส่น้ำตาลน้อยอะหร่อยชะมัด^O^ฮ่าๆๆๆ

    พี่..เอ่อ หมูอ้วนเทอเป็นอะรัย

    เบาๆเซ่-*- ฉันกำลังเล่นละคร .=3+..ฮู่ววว ไปซะที มาว่าต่อดีกว่าแกไปปิ้งใครเข้า อย่าบอกว่าเด็กที่นี่(คยูเริ่มเกาหัว มามั่ยกี่วันบ้าขึ้นเยอะ)

    ปล่าวเด็กแลกเปลี่ยนใหม่ของอังชินน่ะ เค้ามีเพื่อนที่นี่ แล้ว.. คยูก้มลงมาเอามือป้องตรงหูฉันราวกับคนมีความลับ มาเป็นสายสืบหั้ยอังชินงัย

      หา!!!??O_Oแล้วฉัน...นี่ยัยคนนั้นชื่อะไรเนี่ยะ  เด็กที่จะมาเข้าชมรม ตอนก่อนจะลาออกฉันก้อรู้ข่าวมาเหมือนกันแต่นี่อะไร-*-..

    อ้าวคยู !!”

    ครับ^^!!!” แล้วน้องเวนดันขานรับ ตาซีวอนที่เดินออกมาตรงลานยิม คือฉันเดินเตร็ดเตร่อยุตรงนี้น่ะ

    อะไร^^ มีอะไร ฉันเอามือตบปากหมอนั่นเรียบร้อยแล้วล่ะนะ

    มาอยู่นี่เอง ปล่าวหรอกเห็นไปเข้าห้องน้ำตั้งกะซ้อมเต้นแล้ว

    เคๆ ฉันกำลังจะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ .. ฉันพูดกับวอนอย่างยากลำบากเพราะเจ้าหมูแห้งดิ้นมั่ยยอมหยุด ซีวอนทำหน้างงๆก่อนที่จะเดินผ่านไป คยู แกกลับบ้านเดี๋ยวนี้ไป!!!!!!!!”

    ยี้!เค็มก้อเค็ม น้องชายสุดปัญญาอ่อนของฉันถุ้ยน้ำลายลงพื้นอย่างมั่ยแยแส

    ฉันบอกหั้ยกลับไปงัยเล่า!!!!!” ฉันผลักเขาออกไปโดยมั่ยฟังอะไรอีก

     

     

    +++

    Date::11/7

    ฉันมองเห็นเค้าเดินอยู่คนเดียว

    ไม่สิ แล้วองค์ชายคนที่5สำหรับฉันเข้ามาสมทบที่หลัง

    เพราะฉันมั่ยได้กลับบ้านเสาร์นี้ ฉันหลงรักเขาเข้าแล้วล่ะมั้ง

    ใบหน้าเขาเกลี้ยงเกลาและดูออ่นโยน ฉันแอบตามเขาจนฉันเห็นเขาอยู่หน้าห้องน้ำ

    แล้วทากึนก็โทรมาเรื่องเดินแบบ ฉันเลยจำป็นต้องปล่อยเขาเอาไว้อย่างนั้น ไม่นานนักเขาก็หายไป

    แต่ช่างเป็นโชคที่ฉันมีซ้อมเดินแบบที่ยิมวันนี้ เค้าเดินมาตรงหน้ายิมพอดี กับผู้ชายหน้าตาหล่อเหลา แต่หัวใจฉันเขาเอาไปซะแล้ว หึ เขาตบหัวเล่นกับผู้ชายคนนั้น แล้วก็คุยอะไรบางอย่าง

    ฉันอยากรู้จังว่าเขาพูดถึงเรื่องอะรัย แต่เราก้อยังมั่ยรู้จักกันนี่ ช่างเถอะ เค้าดูแมนมากๆ ดูอบอุ่น

    ฉันอยากได้เขามาครอบครองจังเลย...

     

     

     

     

                 อา...=_=สรุปว่าเสาร์อาทิตย์นี้ฉันก็ไม่ได้กลับบ้านเพราะวันอาทิตย์ฉันถูกเรียกตัวเข้าปัยรับเอกสาร แล้วก็สอบถามประวัติเพื่อทำเรื่องเปลี่ยนคนมาเรียนหั้ยจบสิ้น แม้ทั้งวันฉันจะอยู่ในห้องทำงานของอาจารย์ใหญ่ แต่ก็ดูเหมือนฉันโดนขังอยู่ในคุกตลอดเวลางัยงั้นเลย ฉันได้แต่รอเวลาหั้ยมันเสร็จเร็วๆ จนตอนนี้มันก็เย็นแล้ว แล้วฉันก็จะได้กลับห้องไปนอนซักทีสินะ

     

    เห้ออ~~พรุ่งนี้ยังต้องมีเรียนอีกเป็นภูเขาเลยแหะ -*-

    “>O<ย้ากกกกกกกกก!!!!!!!!!!!ปังงงงงง!!!!!!!” ด้วยความหงุดหงิดอย่างรุนแรงฉันเลยเตะประตูระบายอารมณ์ตานั่นคงยังมั่ยกลับหรอก

    OoO

    >O<ทำบ้าอะไรอีกเนี่ยะ!!!!!!!!!”

     

    ใครจะไปรู้ล่ะว่าจะกลับเร็ว-*-;;

     

    เหมือนฉันตัวหดเหลือ2เซน ตาไก่นั่งทำงานอยู่บนโต๊ะญี่ปุ่นที่วางราบกะพื้นหน้าตาเขาหงิกจนน่ากลัว ฉันเสียฟอร์มสุดๆเลยให้ตาย -*-

    ฮะ ฮะ ทำการบ้านอยู่หรอแสแสร้งไว้ลูก โจเฮจิน

    นอนหลับมั้ง!”

    ฉันถามดะ....เอ่อ..งั้นหลับให้สบายละกัน!!ฉันจะไปอาบน้ำ

    ให้ไวด้วย ตัวเหม็นๆเข้ามาฉันเปิดแอร์แล้ว กลิ่นมันคลุ้ง

    หนอยยย...ฉันก้ออยู่แอร์ทั้งวันเหมือนกันเว้ย!!นี่ๆๆ หอมมั้ยล่ะ นี่ๆๆ-*-“ ฉันสะบัดๆเสื้อใส่หน้าตานั่นอย่างหมั่นไส้ โอ้ยไอ้คุณหนู เขาถอยหน้าออกก่อนที่จะผลักฉันออกไป

    ไอ้คยูแกบ้ารึงัยหา!?”

    เต็มร้อย!!!...คือฉันหมายถึงฉันมั่นใจว่าฉันมั่ยบ้า!!!แกนั่นแร่ะไอ้เพื่อนขี้เหนียว ไอ้ขี้บ่น ไอ้ๆๆ

    O[]Oตายๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!”

    แล้วไก่ก้อบินลงมาคร่อมร่างอันบอบบางของฉันเอาไว้(แน่จัยรึงัยว่าบอบบาง) โธ่เว้ย!!ฉันเคยต่อยกับคนในคาราโอเกะออกจะบ่อย นึกว่าจะยอมร๋อวะ ว้ากกกกกกกกกกกก>O<!!!!!!!”

    ฉันบีบคอหมอนั่นอยู่ ฮ่า ฮ่า แกตายแน่

    ไอ้บะ...แค่กๆๆ>O<” ไก่หน้าแดงแจ๋เพราะขาดอากาศในช่วงที่ฉันกำลังได้ใจเขาพลิกฉันลงล่างทำหั้ยฉันเสียหลักซะแล้ว เห้ย นึกว่าฉันจะยอมหั้ยรึงัย แกหน่ะ

    ถึงเวลานี้ฉันอยากบอกชะมัดว่าฉันเป็นผู้หยิงเพราะเค้าแตะตัวฉันมากไปแล้ว มันหมดแรงหน่ะไม่รู้เพราะอะไร คอฉันสะบัดไปสะบัดจนเวียนหัว ไก่พยามยามกดฉันหั้ยนอนนิ่ง แล้วมันก้อ

    ก้อ...

    ก้อ......

    O.O

    O////O

    โกรธจนหน้าแดงเลยล่ะซี่ โจคยูฮยอน ฮ่าๆๆ>O<”

     เมื่อไหร่จะปล่อยมือจากหน้าอกฉัน!!!


    ++++++++

    น้อยจัยวุ้ย มั่ยเคยมีเม้นกะเค้าเรย ถ้ามั่ยหนุกจริงๆมั่ยมีเม้นเราจะได้ปิดเรื่อง บอกเเร้วเม้นคืออาหาร มั่ยมีอาหารก้อตาย
    หึ๊!! มันม่ายหนุกก้อเม้นบ่นมาเหอะ ราบดั้ย เเต่ขอเห็นเม้นสักอันสองอันก้อยังดี
    ช่างเหอะ เพราะเราก้อรุสึกเรื่องนี้ถ่ายทอดออกมามั่ยค่อยดีเท่าไหร่ จะพยายามเเก้ไข
    ขอบคุณที่เข้ามาดูนะ
    บ้ายบาย
    ##Choi-sun-R*##

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×